ตอนที่ 2
โลกที่ปราศจากความทุกข์
1, 2. อะไรคือทัศนะที่แตกต่างออกไปซึ่งหลายคนมี?
อย่างไรก็ตาม ผู้คนจำนวนหลายล้านทั่วโลกมีทัศนะที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง. พวกเขามองเห็นล่วงหน้าถึงอนาคตอันรุ่งโรจน์สำหรับมนุษยชาติ. พวกเขากล่าวว่า ในไม่ช้าจะมีโลกใหม่อันปราศจากความชั่วช้าและความทุกข์ทรมานอย่างสิ้นเชิง ณ พื้นแผ่นดินโลกนี้แหละ. พวกเขามีความมั่นใจว่าสิ่งชั่วร้ายจะถูกขจัดออกไปในไม่ช้าและจะมีการจัดตั้งโลกใหม่ล้วน ๆ. พวกเขายังกล่าวอีกด้วยว่า โลกใหม่ที่ว่านี้กำลังได้รับการวางรากอยู่แล้วในขณะนี้!
2 คนเหล่านี้เชื่อว่า โลกใหม่จะปราศจากสงคราม, ความโหดร้าย, อาชญากรรม, ความอยุติธรรม, และความยากจน. จะเป็นโลกที่ปราศจากความเจ็บป่วย, ความโศกเศร้า, น้ำตา, และแม้กระทั่งความตาย. เมื่อถึงเวลานั้น ผู้คนจะบรรลุความสมบูรณ์ และจะมีชีวิตอยู่ตลอดไปอย่างมีความสุขในแผ่นดินโลกที่เป็นอุทยาน. คิดดูซิ แม้แต่คนเหล่านั้นที่ตายไปแล้วก็จะได้รับการปลุกขึ้นมาสู่ชีวิตและมีโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่ตลอดไป!
3, 4. เหตุใดผู้คนเหล่านั้นจึงรู้สึกมั่นใจเกี่ยวด้วยทัศนะของพวกเขา?
3 ทัศนะเช่นนี้เกี่ยวด้วยอนาคตเป็นเพียงความฝัน เป็นเพียงการคิดหวังไปเองกระนั้นหรือ? เปล่าเลย. ทัศนะนี้อาศัยความเชื่อที่มีรากฐานแน่นหนาที่ว่า อุทยานที่คืบใกล้เข้ามานั้นจะต้องมีมาแน่. (เฮ็บราย 11:1) เหตุใดพวกเขาจึงมั่นใจนัก? ก็เนื่องจากพระผู้สร้างองค์ทรงฤทธิ์ทุกประการแห่งเอกภพได้ตรัสสัญญาไว้เช่นนั้น.
4 เกี่ยวด้วยคำสัญญาต่าง ๆ ของพระเจ้า คัมภีร์ไบเบิลกล่าวว่า “ในสิ่งสารพัตรอันดีนั้น ซึ่งยะโฮวาพระเจ้าของท่านทรงตรัสถึงท่านแล้ว หาได้ขาดสักสิ่งเดียวไม่ สรรพสิ่งเหล่านั้นก็สำเร็จแก่ท่านแล้ว ไม่ขาดเหลือสักสิ่งเดียว.” “พระเจ้ามิได้เป็นมนุษย์ จึงมิได้มุสา . . . ที่พระองค์ตรัสออกมาแล้วจะไม่ให้สำเร็จตามหรือ ที่พระองค์บัญชาสั่งออกมาแล้วจะไม่ตั้งมั่นคงหรือ?” “พระยะโฮวาจอมพลโยธาได้ตรัสปฏิญาณไว้ว่า ‘แท้จริงเราได้กะโครงการไว้อย่างไร ก็จะเป็นไปดังนั้น; และเราได้กำหนดกาลอย่างไร ก็จะเกิดขึ้นอย่างนั้น.’”—ยะโฮซูอะ 23:14; อาฤธโม 23:19; ยะซายา 14:24.
5. คำถามอะไรบ้างต้องได้รับคำตอบ?
5 อย่างไรก็ดี หากเป็นพระประสงค์ของพระเจ้าที่จะก่อตั้งโลกที่เป็นอุทยานอันปราศจากความทุกข์ทรมานแล้วละก็ เหตุใดพระองค์จึงทรงยอมให้มีสิ่งเลวร้าย? เหตุใดพระองค์รอเป็นเวลาตั้งหกพันปีกระทั่งบัดนี้ ก่อนจะทำการแก้ไขสิ่งที่ไม่ถูกต้อง? เป็นไปได้ไหมที่ว่าความทุกข์ทรมานระหว่างหลายศตวรรษเป็นข้อยืนยันว่า พระเจ้าไม่ทรงใฝ่พระทัยในพวกเราจริง ๆ หรือแม้กระทั่งว่าไม่มีพระเจ้าดำรงอยู่จริง?