บท 10
ราชอาณาจักรของพระเจ้าปกครอง
1, 2. รัฐบาลมนุษย์ปรากฏว่าขาดคุณสมบัติอย่างไร?
บางทีคุณเคยมีประสบการณ์ในการซื้ออุปกรณ์ชิ้นหนึ่ง แต่แล้วก็พบว่ามันไม่ทำงาน. สมมุติว่า คุณเรียกช่างซ่อมมา. อย่างไรก็ดี ไม่นานภายหลังเขา “ซ่อม” อุปกรณ์นั้นแล้ว มันก็หยุดทำงานเพราะชำรุด. ช่างทำให้ผิดหวังสักเพียงไร!
2 นั่นคล้ายกับรัฐบาลของมนุษย์. มนุษยชาติปรารถนารัฐบาลซึ่งจะรับประกันสันติภาพและความสุขเสมอมา. กระนั้น ความพยายามบากบั่นที่จะซ่อมแซมสังคมที่ชำรุดนั้นไม่ได้ประสบผลสำเร็จอย่างแท้จริง. มีการทำสนธิสัญญาสันติภาพมากมาย และครั้นแล้วก็มีการละเมิด. ยิ่งกว่านั้น เคยมีรัฐบาลใดไหมที่สามารถกำจัดความยากจน, อคติ, อาชญากรรม, โรคภัย, และความเสียหายด้านนิเวศวิทยา? การปกครองของมนุษย์ซ่อมแซมไม่ได้. แม้แต่ซะโลโม กษัตริย์ผู้ชาญฉลาดของยิศราเอล ยังถามว่า “คนจะเข้าใจทางของเขาเองได้อย่างไร?”—สุภาษิต 20:24, ฉบับแปลใหม่.
3. (ก) อรรถบทแห่งการประกาศของพระเยซูคืออะไร? (ข) บางคนพรรณนาถึงราชอาณาจักรของพระเจ้าอย่างไร?
3 อย่าเพิ่งหมดหวัง! รัฐบาลโลกที่มีเสถียรภาพมิใช่เป็นเพียงความฝัน. รัฐบาลแบบนั้นเป็นอรรถบทแห่งการประกาศของพระเยซู. พระองค์ทรงเรียกรัฐบาลนั้นว่า “ราชอาณาจักรของพระเจ้า” และพระองค์สอนสาวกให้อธิษฐานขอเพื่อราชอาณาจักรนั้น. (ลูกา 11:2; 21:31, ล.ม.) แน่นอน บางครั้งมีการกล่าวถึงราชอาณาจักรของพระเจ้าในวงการศาสนา. ที่จริง หลายล้านคนอธิษฐานขอราชอาณาจักรนั้นทุกวันเมื่อเขากล่าวซ้ำคำอธิษฐานขององค์พระผู้เป็นเจ้า (ซึ่งเรียกด้วยว่า บทสวดข้าแต่พระบิดาหรือคำอธิษฐานตัวอย่าง). แต่ผู้คนตอบแตกต่างกันไปเมื่อถูกถามว่า “ราชอาณาจักรของพระเจ้าคืออะไร?” บางคนบอกว่า “ราชอาณาจักรนั้นอยู่ในหัวใจคุณ.” คนอื่นเรียกราชอาณาจักรนั้นว่าสวรรค์. คัมภีร์ไบเบิลให้คำตอบชัดเจน ดังที่เราจะได้เห็น.
ราชอาณาจักรที่มีจุดประสงค์
4, 5. ทำไมพระยะโฮวาทรงเลือกที่จะนำมาซึ่งการสำแดงรูปแบบใหม่ถึงพระบรมเดชานุภาพของพระองค์ และสิ่งนั้นจะทำให้อะไรสัมฤทธิผล?
4 พระเจ้ายะโฮวาทรงเป็นพระมหากษัตริย์หรือผู้ปกครององค์บรมมหิศรแห่งเอกภพตลอดมา. ความเป็นจริงที่ว่า พระองค์ทรงสร้างสรรพสิ่งนั้นยกพระองค์ขึ้นสู่ตำแหน่งสูงส่งเช่นนั้น. (1 โครนิกา 29:11; บทเพลงสรรเสริญ 103:19; กิจการ 4:24) แต่ราชอาณาจักรที่พระเยซูทรงประกาศถึงนั้นเป็นส่วนเสริมหรืออยู่ในอันดับรองจากสากลบรมเดชานุภาพของพระเจ้า. ราชอาณาจักรมาซีฮานั้นมีจุดประสงค์จำเพาะ แต่จุดประสงค์นั้นคืออะไร?
5 ดังที่อธิบายไว้ในบท 6 มนุษย์คู่แรกกบฏต่ออำนาจของพระเจ้า. เนื่องจากประเด็นต่าง ๆ ที่ถูกยกขึ้นมา พระยะโฮวาทรงเลือกที่จะนำมาซึ่งการสำแดงรูปแบบใหม่ถึงพระบรมเดชานุภาพ. พระเจ้าทรงแถลงพระประสงค์ของพระองค์ที่จะให้กำเนิด “พงศ์พันธุ์” ซึ่งจะบดขยี้งูอันได้แก่ ซาตาน และขจัดผลกระทบจากบาปที่สืบทอดมาของมนุษยชาติ. “พงศ์พันธุ์” อันดับแรกคือพระเยซูคริสต์ และ “ราชอาณาจักรของพระเจ้า” เป็นเครื่องมือที่จะปราบซาตานให้พ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง. โดยทางราชอาณาจักรนี้ พระเยซูคริสต์จะฟื้นฟูการปกครองเหนือแผ่นดินโลกในพระนามของพระยะโฮวาและจะพิสูจน์ให้เห็นตลอดกาลว่าพระบรมเดชานุภาพของพระเจ้าถูกต้องด้วยสิทธิ.—เยเนซิศ 3:15, ฉบับแปลใหม่; บทเพลงสรรเสริญ 2:2-9.
6, 7. (ก) ราชอาณาจักรนั้นอยู่ที่ไหน และใครเป็นพระมหากษัตริย์และผู้ปกครองร่วม? (ข) ใครเป็นประชากรของราชอาณาจักรนั้น?
6 ตามการแปลฉบับหนึ่งเกี่ยวกับคำตรัสของพระเยซูต่อพวกฟาริซายผู้ชั่วร้าย พระองค์ตรัสว่า “แผ่นดิน [ราชอาณาจักร] ของพระเจ้าอยู่ภายในท่านทั้งหลาย.” (ลูกา 17:21, ฉบับแปลเก่า) พระเยซูทรงหมายความไหมว่า ราชอาณาจักรอยู่ในหัวใจที่ชั่วของคนเสื่อมทรามเหล่านั้น? เปล่าเลย. การแปลที่ถูกต้องกว่าของภาษากรีกเดิมอ่านว่า “แผ่นดิน [ราชอาณาจักร] ของพระเจ้าอยู่ท่ามกลางท่านทั้งหลาย.” (ฉบับแปลใหม่) โดยวิธีนี้ พระเยซูซึ่งอยู่ท่ามกลางพวกเขาอ้างถึงพระองค์เองฐานะพระมหากษัตริย์ในอนาคต. ราชอาณาจักรของพระเจ้าหาใช่สิ่งที่มีอยู่ในหัวใจคนเราไม่ แต่เป็นรัฐบาลจริง ๆ ที่ดำเนินงานอยู่ ซึ่งมีผู้ปกครองและประชากร เป็นรัฐบาลทางภาคสวรรค์ เพราะมีการเรียกทั้ง “แผ่นดิน [ราชอาณาจักร, ล.ม.] สวรรค์” และ “แผ่นดิน [ราชอาณาจักร, ล.ม.] ของพระเจ้า.” (มัดธาย 13:11; ลูกา 8:10) ในนิมิต ผู้พยากรณ์ดานิเอลเห็นผู้ปกครองของราชอาณาจักรนั้นว่าเป็น “ผู้หนึ่งรูปร่างดังบุตรของมนุษย์” ถูกพามาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้าองค์ทรงฤทธานุภาพทุกประการและได้รับมอบ “รัชช, และเกียรติยศและอาณาจักร” ถาวร “เพื่อทุกประเทศทุกชาติทุกภาษาจะได้ปฏิบัติท่าน.” (ดานิเอล 7:13, 14) ใครคือกษัตริย์องค์นี้? คัมภีร์ไบเบิลเรียกพระเยซูคริสต์ว่า “บุตรมนุษย์.” (มัดธาย 12:40; ลูกา 17:26) ถูกแล้ว พระยะโฮวาทรงแต่งตั้งพระเยซูคริสต์ พระบุตรของพระองค์ เป็นพระมหากษัตริย์.
7 พระเยซูมิได้ปกครองแต่ผู้เดียว. พระองค์มีชน 144,000 คนซึ่ง “ถูกซื้อไว้แล้วจากแผ่นดินโลก” เป็นกษัตริย์และปุโรหิตร่วมกับพระองค์. (วิวรณ์ 5:9, 10; 14:1, 3, ล.ม.; ลูกา 22:28-30) ประชากรแห่งราชอาณาจักรของพระเจ้าจะเป็นครอบครัวเดียวทั่วโลกที่ประกอบด้วยมนุษย์ซึ่งอ่อนน้อมต่อการนำของพระคริสต์. (บทเพลงสรรเสริญ 72:7, 8) แต่เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่า ราชอาณาจักรนั้นจะพิสูจน์ว่าพระบรมเดชานุภาพของพระเจ้าถูกต้องอย่างแท้จริงและจะนำสภาพอุทยานคืนสู่แผ่นดินโลกของเราอีก?
ความเป็นจริงแห่งราชอาณาจักรของพระเจ้า
8, 9. (ก) เราอาจยกตัวอย่างอธิบายความน่าเชื่อถือแห่งคำสัญญาของพระเจ้าเรื่องราชอาณาจักรอย่างไร? (ข) ทำไมเราแน่ใจได้เกี่ยวกับความเป็นจริงของราชอาณาจักร?
8 สมมุติว่าไฟได้เผาผลาญบ้านของคุณ. ครั้นแล้วเพื่อนคนหนึ่ง ซึ่งมีกำลังทรัพย์พอ สัญญาว่าจะช่วยสร้างบ้านของคุณขึ้นใหม่และจัดหาอาหารให้ครอบครัวของคุณ. หากเพื่อนคนนั้นพูดความจริงกับคุณมาตลอด คุณจะไม่เชื่อเขาหรือ? สมมุติว่าคุณกลับจากที่ทำงานมาถึงบ้านในวันถัดไปแล้วพบว่าคนงานเริ่มเก็บกวาดซากปรักหักพังจากไฟไหม้ และมีการนำอาหารมาให้ครอบครัวของคุณ. ไม่ต้องสงสัย คุณคงจะมั่นใจเต็มที่ว่า ในที่สุดสภาพการณ์ไม่เพียงแต่จะกลับเหมือนเดิมเท่านั้น แต่จะดีกว่าก่อนด้วยซ้ำ.
9 ในทำนองคล้ายกัน พระยะโฮวาทรงให้คำรับรองแก่เราเกี่ยวกับความเป็นจริงแห่งราชอาณาจักร. ดังที่แสดงไว้ในพระธรรมเฮ็บราย หลายแง่มุมของพระบัญญัติส่อให้เห็นล่วงหน้าถึงการจัดเตรียมเกี่ยวกับราชอาณาจักร. (เฮ็บราย 10:1) ภาพล่วงหน้าเกี่ยวกับราชอาณาจักรของพระเจ้าปรากฏให้เห็นในอาณาจักรยิศราเอลทางแผ่นดินโลกด้วย. นั่นไม่ใช่รัฐบาลธรรมดา เพราะผู้ปกครองประทับบน “พระที่นั่งของพระยะโฮวา.” (1 โครนิกา 29:23) นอกจากนี้ มีการบอกล่วงหน้าไว้ว่า “ไม้ธารพระกรจะไม่ขาดไปจากยูดา, หรือผู้ปกครองจากพงศ์พันธุ์ของเขากว่าซีโลจะมา; ชนชาวประเทศต่าง ๆ จะเชื่อฟังผู้นั้น.” (เยเนซิศ 49:10)a ถูกแล้ว พระเยซู พระมหากษัตริย์องค์ถาวรแห่งรัฐบาลของพระเจ้า ต้องประสูติมาในราชตระกูลยูดานี้.—ลูกา 1:32, 33.
10. (ก) มีการวางรากฐานราชอาณาจักรมาซีฮาของพระเจ้าเมื่อไร? (ข) เหล่าผู้ที่คาดหวังจะร่วมปกครองกับพระเยซูจะนำหน้าในงานสำคัญอะไรบนแผ่นดินโลก?
10 รากฐานแห่งราชอาณาจักรมาซีฮาของพระเจ้าได้ถูกวางไว้โดยการเลือกอัครสาวก 12 คน. (เอเฟโซ 2:19, 20; วิวรณ์ 21:14) คนเหล่านี้เป็นรุ่นแรกของชน 144,000 คนซึ่งจะปกครองในสวรรค์ฐานะกษัตริย์ร่วมกับพระเยซูคริสต์. ขณะอยู่บนแผ่นดินโลก ผู้ที่คาดหวังจะเป็นผู้ปกครองร่วมเหล่านี้จะนำหน้าในการรณรงค์ให้คำพยาน สอดคล้องกับพระบัญชาของพระเยซูที่ว่า “จงไปและทำให้ชนจากทุกชาติเป็นสาวก ให้เขารับบัพติสมาในนามแห่งพระบิดาและพระบุตรและพระวิญญาณบริสุทธิ์.”—มัดธาย 28:19, ล.ม.
11. มีการดำเนินงานประกาศราชอาณาจักรอย่างไรในทุกวันนี้ และงานนั้นทำให้อะไรบรรลุผลสำเร็จ?
11 มีการเชื่อฟังพระบัญชาที่ให้ทำคนเป็นสาวกนั้นในขอบเขตที่ไม่เคยมีมาก่อน. พยานพระยะโฮวาประกาศข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรไปตลอดทั่วทุกแห่งของโลก ประสานกับคำตรัสเชิงพยากรณ์ของพระเยซูที่ว่า “ข่าวดีแห่งราชอาณาจักรนี้จะได้รับการประกาศทั่วทั้งแผ่นดินโลกที่มีคนอาศัยอยู่ เพื่อให้คำพยานแก่ทุกชาติ; และครั้นแล้วอวสานจะมาถึง.” (มัดธาย 24:14, ล.ม.) ในฐานะส่วนหนึ่งของงานประกาศราชอาณาจักร โครงการสอนที่ใหญ่โตกำลังดำเนินการอยู่. คนเหล่านั้นที่อ่อนน้อมต่อกฎหมายและหลักการแห่งราชอาณาจักรของพระเจ้าก็กำลังประสบสันติสุขและเอกภาพอยู่แล้วซึ่งรัฐบาลมนุษย์ไม่สามารถบรรลุได้. ทั้งหมดนี้ให้หลักฐานชัดแจ้งว่า ราชอาณาจักรของพระเจ้ามีจริง!
12. (ก) เพราะเหตุใดจึงเหมาะสมที่จะเรียกผู้ประกาศราชอาณาจักรว่าพยานพระยะโฮวา? (ข) ราชอาณาจักรของพระเจ้าต่างจากรัฐบาลของมนุษย์อย่างไร?
12 พระยะโฮวารับสั่งแก่ชนยิศราเอลว่า “เจ้าทั้งหลายเป็นพยานของเรา, และเป็นผู้รับใช้ของเราที่เราได้เลือกสรรไว้.” (ยะซายา 43:10-12) พระเยซู “พยานที่ซื่อสัตย์” ประกาศข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรอย่างกระตือรือร้น. (วิวรณ์ 1:5, ล.ม.; มัดธาย 4:17) ดังนั้น นับว่าเหมาะสมที่ผู้ประกาศราชอาณาจักรสมัยปัจจุบันถูกเรียกตามชื่อที่พระเจ้าทรงตั้งให้คือพยานพระยะโฮวา. แต่ทำไมพยานฯ จึงใช้เวลาและความพยายามมากมายพูดคุยกับคนอื่นเรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้า? พวกเขาทำเช่นนี้เพราะราชอาณาจักรเป็นความหวังอย่างเดียวของมนุษยชาติ. รัฐบาลของมนุษย์เลิกล้มไปไม่ช้าก็เร็ว แต่ราชอาณาจักรของพระเจ้าจะไม่เป็นเช่นนั้นเลย. ยะซายา 9:6, 7 เรียกพระเยซู ผู้ปกครองราชอาณาจักรนั้นว่า “องค์สันติราช” และเสริมว่า “ความจำเริญรุ่งเรืองแห่งรัฐบาลของท่านและสันติสุขจะไม่รู้สิ้นสุด.” ราชอาณาจักรของพระเจ้าไม่เหมือนรัฐบาลของมนุษย์ ซึ่งวันนี้ยังอยู่แต่พรุ่งนี้ถูกโค่นล้ม. ที่จริง ดานิเอล 2:44 บอกว่า “พระเจ้าแห่งสรวงสวรรค์จะทรงตั้งอาณาจักรอันหนึ่งขึ้น, ซึ่งจะไม่มีวันทำลายเสียได้, หรือผู้ใดจะชิงเอาอาณาจักรนี้ไปก็หาได้ไม่. . . . อาณาจักรนี้จะดำรงอยู่เป็นนิจ.”
13. (ก) ปัญหาอะไรบ้างที่ราชอาณาจักรของพระเจ้าจะจัดการอย่างเป็นผลสำเร็จ? (ข) ทำไมเราแน่ใจได้ว่าคำสัญญาของพระเจ้าจะสำเร็จเป็นจริง?
13 กษัตริย์มนุษย์คนใดสามารถขจัดสงคราม, อาชญากรรม, ความเจ็บป่วย, ความอดอยาก, และการไร้ที่อยู่อาศัย? นอกจากนี้ ผู้ปกครองทางแผ่นดินโลกคนใดสามารถปลุกคนเหล่านั้นที่ตายให้ฟื้นได้? ราชอาณาจักรของพระเจ้าและพระมหากษัตริย์ของราชอาณาจักรจะจัดการกับเรื่องเหล่านี้. ราชอาณาจักรจะไม่ชำรุดบกพร่อง เหมือนอุปกรณ์ที่เกิดขัดข้องซึ่งจำเป็นต้องได้รับการซ่อมแซมอยู่เรื่อย. แทนที่จะเป็นเช่นนั้น ราชอาณาจักรของพระเจ้าจะประสบความสำเร็จ เพราะพระยะโฮวาทรงสัญญาว่า “ถ้อยคำที่ออกไปจากปากของเราจะไม่ได้กลับมายังเราโดยไร้ผล, และโดยยังมิได้ทำอะไรให้สำเร็จตามความพอใจของเรา, และสัมฤทธิ์ผลสมประสงค์ดังที่เราได้ใช้มันไปทำฉันนั้น.” (ยะซายา 55:11) พระประสงค์ของพระเจ้าจะไม่ล้มเหลว แต่การปกครองของราชอาณาจักรเริ่มต้นเมื่อไร?
การปกครองแห่งราชอาณาจักร—เมื่อไร?
14. สาวกของพระเยซูมีความเข้าใจผิดอะไรเกี่ยวกับราชอาณาจักร แต่พระเยซูทรงทราบอะไรเกี่ยวกับการปกครองของพระองค์?
14 “พระองค์เจ้าข้า พระองค์จะทรงตั้งราชอาณาจักรขึ้นใหม่ให้แก่ชนอิสราเอลในครั้งนี้หรือ?” คำถามนี้ที่สาวกของพระเยซูยกขึ้นมาเผยให้เห็นว่า ในขณะนั้นพวกเขายังไม่ทราบจุดประสงค์แห่งราชอาณาจักรของพระเจ้าและเวลากำหนดที่การปกครองของราชอาณาจักรนั้นเริ่มต้น. โดยเตือนพวกเขามิให้คาดเดาในเรื่องนั้น พระเยซูตรัสว่า “ไม่ใช่ธุระของท่านที่จะรู้เวลาและวาระซึ่งพระบิดาได้ทรงกำหนดไว้โดยสิทธิอำนาจของพระองค์.” พระเยซูทรงทราบว่า การปกครองของพระองค์เหนือแผ่นดินโลกจะมีมาในอนาคต คืออีกนานหลังจากพระองค์กลับคืนพระชนม์และเสด็จสู่สวรรค์. (กิจการ 1:6-11, ฉบับแปลใหม่; ลูกา 19:11, 12, 15) พระคัมภีร์ได้บอกล่วงหน้าถึงเรื่องนี้. บอกไว้อย่างไร?
15. บทเพลงสรรเสริญ 110:1 ให้ความเข้าใจอย่างไรเกี่ยวกับการกำหนดเวลาการปกครองของพระเยซู?
15 โดยพยากรณ์พาดพิงถึงพระเยซูฐานะ “องค์พระผู้เป็นเจ้า” กษัตริย์ดาวิดได้ตรัสว่า “พระยะโฮวาได้ตรัสแก่องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้าว่า, จงนั่งเบื้องขวาของเรา, กว่าเราจะปราบศัตรูของท่านให้เป็นม้ารองเท้าของท่าน.” (บทเพลงสรรเสริญ 110:1; เทียบกับกิจการ 2:34-36.) คำพยากรณ์นี้ชี้ชัดว่า การปกครองของพระเยซูจะไม่เริ่มทันทีภายหลังพระองค์เสด็จขึ้นสู่สวรรค์. แทนที่จะเป็นเช่นนั้น พระองค์จะต้องคอยอยู่เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้า. (เฮ็บราย 10:12, 13) การรอคอยนี้จะดำเนินไปนานเท่าไร? การปกครองของพระองค์จะเริ่มเมื่อไร? คัมภีร์ไบเบิลช่วยเราพบคำตอบ.
16. เกิดอะไรขึ้นในปี 607 ก.ส.ศ. และเรื่องนี้เกี่ยวข้องอย่างไรกับราชอาณาจักรของพระเจ้า?
16 นครเดียวทั่วทั้งแผ่นดินโลกซึ่งพระยะโฮวาประดิษฐานพระนามของพระองค์ไว้ก็คือกรุงยะรูซาเลม. (1 กษัตริย์ 11:36) นครนั้นยังเป็นนครหลวงแห่งอาณาจักรทางแผ่นดินโลกที่พระเจ้าพอพระทัย ซึ่งเป็นภาพตัวอย่างแห่งราชอาณาจักรของพระเจ้าทางภาคสวรรค์ด้วย. เพราะฉะนั้น การทำลายกรุงยะรูซาเลมโดยชาวบาบูโลนในปี 607 ก่อนสากลศักราชนั้นมีความหมายทีเดียว. เหตุการณ์นี้เป็นจุดเริ่มต้นของการขัดจังหวะที่ยาวนานต่อการปกครองโดยตรงของพระเจ้าเหนือไพร่พลของพระองค์บนแผ่นดินโลก. ราว ๆ หกร้อยปีต่อมา พระเยซูทรงชี้แจงว่า ช่วงเวลาที่การปกครองถูกขัดจังหวะนี้ยังดำเนินอยู่ เพราะพระองค์ตรัสว่า “คนต่างประเทศจะเหยียบย่ำกรุงยะรูซาเลม, จนกว่าเวลากำหนดของคนต่างประเทศนั้นจะครบถ้วน.”—ลูกา 21:24.
17. (ก) “เวลากำหนดของคนต่างประเทศ” คืออะไร และช่วงเวลานั้นจะยาวนานเท่าไร? (ข) “เวลากำหนดของคนต่างประเทศ” เริ่มต้นและสิ้นสุดเมื่อไร?
17 ระหว่าง “เวลากำหนดของคนต่างประเทศ” รัฐบาลฝ่ายโลกจะถูกปล่อยให้ขัดจังหวะการปกครองที่พระเจ้าพอพระทัย. ช่วงเวลานั้นเริ่มด้วยการทำลายกรุงยะรูซาเลมในปี 607 ก.ส.ศ. และดานิเอลชี้แจงว่า ช่วงนั้นจะดำเนินไปเป็นเวลา “เจ็ดวาระ.” (ดานิเอล 4:23-25, ฉบับแปลใหม่) ระยะเวลานั้นนานเท่าไร? คัมภีร์ไบเบิลแสดงว่า สาม ‘วาระ’ ครึ่งเท่ากับ 1,260 วัน. (วิวรณ์ 12:6, 14) สองเท่าของจำนวนนั้น หรือเจ็ดวาระจะเป็น 2,520 วัน. แต่ไม่มีอะไรโดดเด่นเกิดขึ้นในตอนสิ้นสุดของระยะเวลาอันสั้นนั้น. อย่างไรก็ดี โดยการนำหลัก “เอาวันเป็นปี” มาใช้กับคำพยากรณ์ของดานิเอล และนับจากปี 607 ก.ส.ศ.ไป 2,520 ปี เราก็มาถึงปี ส.ศ. 1914.—อาฤธโม 14:34; ยะเอศเคล 4:6.
18. พระเยซูทรงกระทำอะไรไม่นานภายหลังได้รับขัตติยอำนาจ และเรื่องนี้มีผลกระทบอย่างไรต่อแผ่นดินโลก?
18 พระเยซูเริ่มปกครองที่สวรรค์ในตอนนั้นไหม? ในบทถัดไปจะมีการพิจารณาเหตุผลตามหลักพระคัมภีร์ที่แสดงให้เห็นว่า พระองค์ได้เริ่มการปกครองแล้ว. แน่นอน การเริ่มต้นแห่งการปกครองของพระเยซูจะไม่ได้หมายถึงสันติภาพทันทีบนแผ่นดินโลก. วิวรณ์ 12:7-12 (ล.ม.) แสดงว่า หลังจากได้รับราชอาณาจักรไม่นาน พระเยซูจะขับไล่ซาตานและพวกทูตสวรรค์ที่เป็นผีปิศาจออกจากสวรรค์. นี่จะหมายถึงวิบัติสำหรับแผ่นดินโลก แต่ก็เป็นเรื่องที่ให้กำลังใจเมื่ออ่านว่า พญามารมีเพียงแต่ “ระยะเวลาอันสั้น” เหลืออยู่. อีกไม่นาน เราจะสามารถปีติยินดีไม่เพียงแต่เพราะราชอาณาจักรของพระเจ้าปกครองเท่านั้น แต่เพราะราชอาณาจักรนั้นจะนำพระพรมาสู่แผ่นดินโลกและมนุษยชาติที่เชื่อฟัง. (บทเพลงสรรเสริญ 72:7, 8) เราทราบโดยวิธีใดว่า เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นในไม่ช้า?
[เชิงอรรถ]
a ชื่อซีโลหมายถึง “ท่านผู้เป็นเจ้าของ.” ในที่สุดก็ปรากฏชัดว่า “ซีโล” คือพระเยซูคริสต์ “สิงโตแห่งตระกูลยูดา.” (วิวรณ์ 5:5, ล.ม.) หนังสือทาร์กุมของยิวบางเล่มเพียงแต่เอาคำ “มาซีฮา” หรือ “กษัตริย์มาซีฮา” มาใส่แทนคำ “ซีโล.”
ทดสอบความรู้ของคุณ
ราชอาณาจักรของพระเจ้าคืออะไร และปกครองจากที่ไหน?
ใครปกครองในราชอาณาจักรนั้น และใครเป็นราษฎร?
พระยะโฮวาทรงรับรองกับเราอย่างไรว่า ราชอาณาจักรนั้นเป็นเรื่องจริง?
“เวลากำหนดของคนต่างประเทศ” เริ่มต้นและจบลงเมื่อไร?
[กรอบสี่เหลี่ยมหน้า 94]
เหตุการณ์สำคัญบางประการที่เกี่ยวข้องกับราชอาณาจักรของพระเจ้า
• พระยะโฮวาทรงแถลงพระประสงค์ของพระองค์ที่จะให้กำเนิด “พงศ์พันธุ์” ซึ่งจะบดขยี้หัวของงู ซาตานพญามาร.—เยเนซิศ 3:15, ฉบับแปลใหม่.
• ในปี 1943 ก.ส.ศ. พระยะโฮวาทรงชี้แจงว่า “พงศ์พันธุ์” นี้จะเป็นลูกหลานของอับราฮาม.—เยเนซิศ 12:1-3, 7; 22:18.
• คำสัญญาไมตรีเกี่ยวกับพระบัญญัติที่ประทานให้ชาติยิศราเอลในปี 1513 ก.ส.ศ. จัดให้มี “เงาของสิ่งดีที่จะมาภายหน้า.”—เอ็กโซโด 24:6-8; เฮ็บราย 10:1.
• อาณาจักรยิศราเอลทางแผ่นดินโลกเริ่มต้นในปี 1117 ก.ส.ศ. และดำเนินต่อมาในราชวงศ์ของดาวิด.—1 ซามูเอล 11:15; 2 ซามูเอล 7:8, 16.
• กรุงยะรูซาเลมถูกทำลายในปี 607 ก.ส.ศ. และ “เวลากำหนดของคนต่างประเทศ” เริ่มต้น.—2 กษัตริย์ 25:8-10, 25, 26; ลูกา 21:24.
• ในปีสากลศักราช 29 พระเยซูถูกเจิมฐานะเป็นผู้ที่ถูกเลือกไว้เพื่อจะเป็นพระมหากษัตริย์ และดำเนินงานรับใช้ของพระองค์ทางแผ่นดินโลก.—มัดธาย 3:16, 17; 4:17; 21:9-11.
• ในปีสากลศักราช 33 พระเยซูเสด็จขึ้นสวรรค์ ทรงคอยอยู่ที่นั่น ณ เบื้องขวาพระหัตถ์ของพระเจ้าจนกว่าการปกครองของพระองค์เริ่มต้น.—กิจการ 5:30, 31; เฮ็บราย 10:12, 13.
• พระเยซูขึ้นครองราชย์ในราชอาณาจักรทางภาคสวรรค์เมื่อปี ส.ศ. 1914 ขณะที่ “เวลากำหนดของคนต่างประเทศ” สิ้นสุดลง.—วิวรณ์ 11:15.
• ซาตานและพวกผีปิศาจถูกเหวี่ยงลงมายังบริเวณแผ่นดินโลกและนำวิบัติมากขึ้นมาสู่มนุษยชาติ.—วิวรณ์ 12:9-12.
• พระเยซูทรงดูแลการประกาศข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้าทั่วโลก.—มัดธาย 24:14; 28:19, 20.