หัวข้อสนทนาโดยใช้คัมภีร์ไบเบิล
1. การกลับเป็นขึ้นจากตาย
ก. ความหวังสำหรับผู้ที่ตายไปแล้ว
ทุกคนที่อยู่ในอุโมงค์ฝังศพจะถูกปลุกขึ้นมา โย 5:28, 29
การกลับเป็นขึ้นจากตายของพระเยซูยืนยันเรื่องนี้ 1โค 15:20-22; กิจ 17:31
คนที่ทำบาปต่อพระวิญญาณจะไม่ถูกปลุกขึ้นมา มัด 12:31, 32
คนที่แสดงความเชื่อแน่ใจได้ว่าจะถูกปลุกขึ้นมา โย 11:25
ข. การกลับเป็นขึ้นจากตายสู่ชีวิตในสวรรค์หรือไม่ก็บนแผ่นดินโลก
ทุกคนตายเนื่องจากอาดาม ได้รับชีวิตเนื่องจากพระเยซู 1โค 15:20-22; โรม 5:19
ผู้ที่ถูกปลุกขึ้นมามีลักษณะต่างกัน 1โค 15:40, 42, 44
คนที่จะอยู่กับพระเยซูจะเป็นเหมือนพระองค์ 1โค 15:49; ฟิลิป 3:20, 21
คนที่ไม่ได้ปกครองจะอยู่บนแผ่นดินโลก วิ 20:4ข, 5, 13; 21:3, 4
2. การคำนวณเวลา
ก. ปี (ส.ศ.) 1914 เวลากำหนดของชนต่างชาติสิ้นสุดลง
ราชวงศ์ของผู้ปกครองอาณาจักรขาดตอนลงในปี 607 ก่อน ส.ศ. ยเอศ 21:25-27
ต้องครบ “เจ็ดวาระ” ก่อนจะตั้งราชอาณาจักรขึ้นใหม่ ดานิ 4:32, 16, 17 (ฉบับแปลใหม่)
เจ็ด = 2 x 3 1⁄2 วาระ หรือ 2 x 1,260 วัน วิ 12:6, 14; 11:2, 3
เอาวันเป็นปี. [จะได้ 2,520 ปี] ยเอศ 4:6; อาฤ 14:34
เวลานั้นครบกำหนดเมื่อราชอาณาจักรถูกตั้งขึ้น ลูกา 21:24; ดานิ 7:13, 14
3. การต่อต้าน การข่มเหง
ก. เหตุที่คริสเตียนถูกต่อต้าน
พระเยซูถูกเกลียดชัง ทรงบอกล่วงหน้าเรื่องการต่อต้าน โย 15:18-20; มัด 10:22
การยึดมั่นกับหลักการที่ถูกต้องเป็นการกล่าวโทษโลก 1เป 4:1, 4, 12, 13
ซาตาน พระเจ้าของสมัยนี้ต่อต้านราชอาณาจักร 2โค 4:4; 1เป 5:8
คริสเตียนไม่หวั่นกลัว พระเจ้าทรงค้ำจุนเขา โรม 8:38, 39; ยโก 4:8
ข. ภรรยาไม่ควรยอมให้สามีแยกเธอจากพระเจ้า
มีการเตือนล่วงหน้าว่าคนอื่นอาจบอกสามีอย่างผิด ๆ มัด 10:34-38; กิจ 28:22
เธอต้องพึ่งพระเจ้าและพระคริสต์ โย 6:68; 17:3
ภรรยาอาจช่วยสามีให้รอดด้วยโดยความซื่อสัตย์ของเธอ 1โค 7:16; 1เป 3:1-6
สามีเป็นประมุข แต่ไม่มีสิทธิ์บังคับในเรื่องการนมัสการ 1โค 11:3; กิจ 5:29
ค. สามีไม่ควรยอมให้ภรรยาขัดขวางเขาไม่ให้รับใช้พระเจ้า
ต้องรักภรรยาและครอบครัว ต้องการให้พวกเขาได้ชีวิต 1โค 7:16
รับผิดชอบเรื่องการตัดสินใจและการเลี้ยงดู 1โค 11:3; 1ติโม 5:8
พระเจ้าทรงรักชายที่ยืนหยัดเพื่อความจริง ยโก 1:12; 5:10, 11
พระเจ้าไม่พอพระทัยการอะลุ่มอล่วยเพื่อความสงบ ฮีบรู 10:38
นำครอบครัวไปสู่ความสุขในโลกใหม่ วิ 21:3, 4
4. การทรงสร้าง
ก. ลงรอยกับวิทยาศาสตร์ที่พิสูจน์แล้ว และหักล้างทฤษฎีวิวัฒนาการ
ลำดับการทรงสร้างสอดคล้องกับวิทยาศาสตร์ เย 1:11, 12, 21, 24, 25
กฎของพระเจ้าเรื่อง “ชนิด” เป็นความจริง เย 1:11, 12; ยโก 3:12
ข. วันแห่งการทรงสร้างไม่ใช่วันที่มี 24 ชั่วโมง
“วัน” อาจหมายถึงช่วงเวลาหนึ่ง เย 2:4
วันหนึ่งของพระเจ้าอาจเป็นเวลานานมาก เพลง 90:4; 2เป 3:8
5. การนมัสการ (การไหว้) บรรพบุรุษ
ก. การนมัสการบรรพบุรุษไร้ประโยชน์
บรรพบุรุษตายไปแล้ว ไม่รับรู้อะไรอีกต่อไป ผู้ป 9:5, 10
บรรพบุรุษคู่แรกไม่ควรได้รับการกราบไหว้ โรม 5:12, 14; 1ติโม 2:14
พระเจ้าทรงห้ามการนมัสการในรูปแบบนั้น เอ็ก 34:14; มัด 4:10
ข. อาจให้เกียรติมนุษย์ได้ แต่ต้องนมัสการพระเจ้าผู้เดียว
หนุ่มสาวควรให้เกียรติผู้ที่อายุมากกว่า 1ติโม 5:1, 2, 17; เอเฟ 6:1-3
แต่ต้องนมัสการพระเจ้าเท่านั้น กิจ 10:25, 26; วิ 22:8, 9
6. การนมัสการมาเรีย
ก. มาเรียมารดาของพระเยซูไม่ใช่ “มารดาของพระเจ้า” หรือ “แม่พระ”
พระเจ้าไม่มีจุดเริ่มต้น เพลง 90:2; 1ติโม 1:17
มาเรียเป็นมารดาของพระบุตรของพระเจ้า เมื่อพระองค์ทรงอยู่บนแผ่นดินโลก ลูกา 1:35
ข. มาเรียไม่ได้เป็น “พรหมจารีตลอดไป”
นางสมรสกับโยเซฟ มัด 1:19, 20, 24, 25
มีบุตรอีกหลายคนนอกจากพระเยซู มัด 13:55, 56; ลูกา 8:19-21
ในตอนนั้นพวกเขายังไม่ได้เป็นสาวก จึงต้องเป็นน้องแท้ ๆ ของพระองค์ โย 7:3, 5
7. การประกาศ
ก. คริสเตียนทุกคนต้องประกาศ ต้องบอกข่าวดี
ต้องยอมรับพระเยซูต่อหน้ามนุษย์เพื่อเป็นที่โปรดปราน มัด 10:32
ต้องเป็นผู้ปฏิบัติตามพระคำและแสดงความเชื่อ ยโก 1:22-24; 2:24
คนใหม่ ๆ ควรเป็นผู้สอนเช่นกัน มัด 28:19, 20
การประกาศอย่างเปิดเผยนำไปสู่ความรอด โรม 10:10
ข. ต้องเยี่ยมซ้ำและประกาศต่อ ๆ ไป
ต้องเตือนเรื่องอวสาน มัด 24:14
ยิระมะยาห์ประกาศเรื่องอวสานของเยรูซาเลมเป็นเวลาหลายปี ยิระ 25:3
หยุดประกาศไม่ได้เช่นเดียวกับคริสเตียนยุคแรก กิจ 4:18-20; 5:28, 29
ค. ต้องประกาศเพื่อจะพ้นผิดฐานทำให้ผู้อื่นเสียชีวิต
ต้องเตือนเรื่องอวสานที่ใกล้เข้ามา ยเอศ 33:7; มัด 24:14
การไม่เตือนเรื่องนี้ทำให้มีความผิดฐานทำให้ผู้อื่นเสียชีวิต ยเอศ 33:8, 9; 3:18, 19
เปาโลไม่มีความผิดนี้ ท่านบอกความจริงอย่างครบถ้วน กิจ 20:26, 27; 1โค 9:16
ช่วยทั้งคนที่ประกาศและคนที่ฟังให้รอด 1ติโม 4:16; 1โค 9:22
8. การประชุมอนุสรณ์ มิสซา
ก. เป็นการระลึกถึงอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ฉลองปีละครั้งในวันปัศคา ลูกา 22:1, 17-20; เอ็ก 12:14
เป็นการระลึกถึงการสิ้นพระชนม์ของพระคริสต์เพื่อเป็นเครื่องบูชา 1โค 11:26; มัด 26:28
คนที่มีความหวังในสวรรค์ร่วมรับประทานด้วย ลูกา 22:29, 30; 12:32, 37
วิธีที่จะรู้ว่าเขามีความหวังในสวรรค์หรือไม่ โรม 8:15-17
ข. พิธีมิสซาไม่เป็นไปตามหลักพระคัมภีร์
การให้อภัยบาปต้องมีการหลั่งเลือด ฮีบรู 9:22
พระคริสต์ทรงเป็นผู้กลางในสัญญาใหม่เพียงผู้เดียว 1ติโม 2:5, 6; โย 14:6
พระคริสต์อยู่ในสวรรค์ บาทหลวงไม่อาจให้พระองค์ลงมาได้ กิจ 3:20, 21
ไม่จำเป็นต้องถวายเครื่องบูชาของพระคริสต์ซ้ำอีก ฮีบรู 9:24-26; 10:11-14
9. การผสมผสานความเชื่อ
ก. การเข้าร่วมกับศาสนาอื่น ๆ ไม่ใช่ทางของพระเจ้า
มีทางเดียวเท่านั้น เป็นทางแคบ มีน้อยคนที่พบทางนั้น เอเฟ 4:4-6; มัด 7:13, 14
มีการเตือนว่าหลักคำสอนเท็จทำให้มีมลทิน มัด 16:6, 12; กลา 5:9
มีคำสั่งให้แยกตัวอยู่ต่างหาก 2ติโม 3:5; 2โค 6:14-17; วิ 18:4
ข. “ศาสนาไหนก็ดีทั้งนั้น” ไม่จริง
บางคนมีใจแรงกล้าแต่ไม่เป็นไปตามพระประสงค์ของพระเจ้า โรม 10:2, 3
สิ่งไม่ดีทำให้สิ่งอื่นที่อาจจะดีนั้นเสียไป 1โค 5:6; มัด 7:15-17
ผู้สอนเท็จทำให้พินาศ 2เป 2:1; มัด 12:30; 15:14
การนมัสการที่สะอาดเรียกร้องความเลื่อมใสโดยเฉพาะ บัญ 6:5, 14, 15
10. การรักษาโรค การพูดภาษาต่าง ๆ
ก. การเยียวยาทางใจ (ฝ่ายวิญญาณ) ก่อประโยชน์ถาวร
ใจที่เจ็บป่วยเพราะไม่มีสายสัมพันธ์ที่ดีกับพระเจ้าก่อผลร้ายแรง ยซา 1:4-6; 6:10; โฮ 4:6
การเยียวยาทางใจด้วยพระคำของพระเจ้าเป็นงานมอบหมายสำคัญ โย 6:63; ลูกา 4:18
การเยียวยาเช่นนี้จะช่วยให้พ้นบาป มีความสุข และได้ชีวิต ยโก 5:19, 20; วิ 7:14-17
ข. ราชอาณาจักรของพระเจ้าจะให้มีการรักษาทางกายแบบถาวร
พระเยซูทรงรักษาความทุพพลภาพและประกาศเรื่องสิ่งดีที่ราชอาณาจักรจะทำ มัด 4:23
พระเจ้าทรงสัญญาว่าจะให้ราชอาณาจักรดำเนินการรักษาแบบถาวร มัด 6:10; ยซา 9:7
แม้แต่ความตายก็จะถูกกำจัดออกไป 1โค 15:25, 26; วิ 21:4; 20:14
ค. การรักษาโรคโดยความเชื่อที่ทำกันในสมัยนี้ขาดหลักฐานที่แสดงว่าพระเจ้าพอพระทัย
พวกสาวกไม่ได้รักษาโรคตัวเองอย่างอัศจรรย์ 2โค 12:7-9; 1ติโม 5:23
ของประทานอันมหัศจรรย์สิ้นสุดลงหลังสมัยอัครสาวก 1โค 13:8-11
การรักษาโรคไม่ใช่หลักฐานแน่ชัดว่าพระเจ้าพอพระทัย มัด 7:22, 23; 2เทส 2:9-11
ง. การพูดภาษาต่าง ๆ เป็นเพียงการจัดเตรียมชั่วคราว
เคยใช้เป็นข้อพิสูจน์ ควรแสวงหาของประทานที่ดียิ่งกว่า 1โค 14:22; 12:30, 31
มีบอกล่วงหน้าว่าของประทานอันมหัศจรรย์โดยพระวิญญาณจะหมดไป 1โค 13:8-10
การอัศจรรย์ไม่ใช่ข้อพิสูจน์แน่ชัดว่าพระเจ้าพอพระทัย มัด 7:22, 23; 24:24
11. การสมรส
ก. การสมรสต้องน่านับถือ
เปรียบเสมือนสายสัมพันธ์ระหว่างพระคริสต์กับเจ้าสาว เอเฟ 5:22, 23
เตียงสมรสต้องปราศจากมลทิน ฮีบรู 13:4
คู่สมรสไม่ควรแยกกันอยู่ 1โค 7:10-16
พอร์เนียเป็นสาเหตุเดียวตามหลักพระคัมภีร์สำหรับการหย่า มัด 19:9
ข. คริสเตียนต้องนับถือหลักการเรื่องการเป็นประมุข
สามีในฐานะประมุขต้องรักและเอาใจใส่ครอบครัว เอเฟ 5:23-31
ภรรยายอมอยู่ใต้อำนาจ รัก และเชื่อฟังสามี 1เป 3:1-7; เอเฟ 5:22
บุตรต้องเชื่อฟัง เอเฟ. 6:1-3; โกโล 3:20
ค. ความรับผิดชอบของบิดามารดาคริสเตียนต่อบุตร
ต้องแสดงความรัก ให้เวลา และเอาใจใส่ ทิทุส 2:4
อย่ายั่วบุตรให้ขุ่นเคือง โกโล 3:21
จัดหาสิ่งจำเป็นให้ ซึ่งรวมทั้งสิ่งที่เกี่ยวกับการนมัสการ 2โค 12:14; 1ติโม 5:8
อบรมสั่งสอนบุตรเพื่อจะได้ชีวิต เอเฟ 6:4; สุภา 22:6, 15; 23:13, 14
ง. คริสเตียนควรสมรสกับคริสเตียนเท่านั้น
สมรสกับผู้ที่ “เชื่อในองค์พระผู้เป็นเจ้า” เท่านั้น 1โค 7:39; บัญ 7:3, 4; นเฮม 13:26
จ. การมีภรรยาหลายคนไม่เป็นไปตามหลักพระคัมภีร์
เมื่อเริ่มแรกผู้ชายมีภรรยาเพียงคนเดียว เย 2:18, 22-25
พระเยซูทรงฟื้นฟูมาตรฐานนั้นสำหรับคริสเตียน มัด 19:3-9
คริสเตียนยุคแรกไม่ได้มีภรรยาหลายคน 1โค 7:2, 12-16; เอเฟ 5:28-31
12. การเสด็จกลับของพระคริสต์
ก. การเสด็จกลับไม่ปรากฏแก่ตามนุษย์
ทรงบอกเหล่าสาวกว่าโลกจะไม่เห็นพระองค์อีกเลย โย 14:19
เฉพาะพวกสาวกได้เห็นการเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ การเสด็จกลับจะคล้ายกัน กิจ 1:6, 10, 11
เป็นกายวิญญาณที่ไม่ปรากฏแก่ตาอยู่ในสวรรค์ 1ติโม 6:14-16; ฮีบรู 1:3
เสด็จกลับด้วยอำนาจแห่งราชอาณาจักรสวรรค์ ดานิ 7:13, 14
ข. สังเกตจากเหตุการณ์ที่มองเห็นได้
พวกสาวกถามว่าอะไรจะเป็นสัญญาณบอกว่าพระองค์ประทับอยู่ มัด 24:3
คริสเตียน “เห็น” การประทับด้วยความเข้าใจ เอเฟ 1:18
เหตุการณ์หลายอย่างประกอบกันเป็นหลักฐานเกี่ยวกับการประทับ ลูกา 21:10, 11
พวกศัตรู “เห็น” ขณะที่การทำลายล้างเกิดขึ้น วิ 1:7
13. การอธิษฐาน
ก. คำอธิษฐานที่พระเจ้าทรงฟัง
พระเจ้าทรงฟังคำอธิษฐานของมนุษย์ เพลง 145:18; 1เป 3:12
ไม่ทรงฟังคนอธรรมนอกจากเขาจะเปลี่ยนแนวทาง ยซา 1:15-17
ต้องอธิษฐานในพระนามพระเยซู โย 14:13, 14; 2โค 1:20
ต้องอธิษฐานอย่างที่สอดคล้องกับพระประสงค์ของพระเจ้า 1โย 5:14, 15
ต้องมีความเชื่อ ยโก 1:6-8
ข. การกล่าวซ้ำซากไม่มีประโยชน์ คำอธิษฐานต่อมาเรียหรือ “พวกนักบุญ” ไม่ถูกต้อง
ต้องอธิษฐานถึงพระเจ้าในพระนามพระเยซู โย 14:6, 14; 16:23, 24
จะไม่ทรงฟังคำกล่าวซ้ำซาก มัด 6:7
14. คริสตจักร
ก. คริสตจักรไม่ใช่ตัวตึก ถูกก่อขึ้นบนพระคริสต์
พระเจ้าไม่สถิตในวิหารที่มนุษย์สร้างขึ้น กิจ 17:24, 25; 7:48
คริสตจักรแท้เป็นวิหารที่สร้างโดยพระวิญญาณและประกอบด้วยหินที่มีชีวิต 1เป 2:5, 6
พระคริสต์เป็นหินหัวมุม พวกอัครสาวกเป็นฐานรากอันดับรอง เอเฟ 2:20
ควรนมัสการพระเจ้าด้วยพระวิญญาณและความจริง โย 4:24
ข. คริสตจักรไม่ได้ถูกสร้างบนเปโตร
พระเยซูไม่ได้ตรัสว่าคริสตจักรถูกสร้างบนเปโตร มัด 16:18
พระคัมภีร์ระบุว่าพระเยซูเป็น “ศิลา” 1โค 10:4
เปโตรบอกว่าพระเยซูเป็นฐานราก 1เป 2:4, 6-8; กิจ 4:8-12
15. ความชั่ว ความทุกข์ในโลก
ก. ผู้ที่ทำให้เกิดความทุกข์ในโลก
การปกครองที่ชั่วทำให้เกิดยุคชั่วในทุกวันนี้ สุภา 29:2; 28:28
ผู้ปกครองโลกเป็นศัตรูของพระเจ้า 2โค 4:4; 1โย 5:19; โย 12:31
พญามารทำให้เกิดวิบัติ เพราะมีเวลาน้อย วิ 12:9, 12
พญามารถูกมัด สันติภาพอันรุ่งโรจน์จะตามมา วิ 20:1-3; 21:3, 4
ข. เหตุที่ยอมให้มีความชั่ว
พญามารท้าทายพระเจ้าเรื่องความภักดีของมนุษย์ โยบ 1:11, 12
คนที่ซื่อสัตย์ได้รับโอกาสพิสูจน์ความภักดี โรม 9:17; สุภา 27:11
พิสูจน์ว่าพญามารโกหก จะได้จัดการประเด็นให้เรียบร้อย โย 12:31
คนซื่อสัตย์จะได้รับชีวิตนิรันดร์เป็นรางวัล โรม 2:6, 7; วิ 21:3-5
ค. การยืดสมัยอวสานแสดงถึงพระเมตตาของพระเจ้า
เช่นเดียวกับสมัยโนอาห์ การเตือนต้องใช้เวลา มัด 24:14, 37-39
พระเจ้าไม่ทรงชักช้า แต่ทรงเมตตา 2เป 3:9; ยซา 30:18
พระคัมภีร์ช่วยเราให้รู้ตัวก่อน ลูกา 21:36; 1เทส 5:4
บัดนี้ต้องแสวงหาสิ่งที่พระเจ้าจัดเตรียมเพื่อให้การคุ้มครอง ยซา 2:2-4; ซฟัน 2:3
ง. การแก้ไขความทุกข์ในโลกไม่ได้มาจากมนุษย์
มนุษย์หวาดกลัวและสับสน ลูกา 21:10, 11; 2ติโม 3:1-5
ราชอาณาจักรของพระเจ้าจะแก้ไขได้ ไม่ใช่มนุษย์ ดานิ 2:44; มัด 6:10
ขอเป็นไมตรีกับมหากษัตริย์เสียแต่บัดนี้เพื่อจะได้ชีวิต เพลง 2:9, 11, 12
16. ความตาย
ก. สาเหตุของความตาย
ในตอนแรกมนุษย์มีสภาพสมบูรณ์ มีโอกาสจะมีชีวิตไม่สิ้นสุด เย 1:28, 31
การไม่เชื่อฟังทำให้ถูกลงโทษถึงตาย เย 2:16, 17; 3:17, 19
บาปและความตายได้ตกทอดแก่ลูกหลานทั้งหมดของอาดาม โรม 5:12
ข. สภาพคนตาย
คนตายไม่รู้สึกตัว ไม่รู้อะไรเลย ผู้ป 9:5, 10; เพลง 146:3, 4
คนตายนอนรอการกลับเป็นขึ้นจากตาย โย 11:11-14, 23-26; กิจ 7:60
ค. พูดกับคนตายไม่ได้
คนตายไม่ได้เป็นวิญญาณอยู่กับพระเจ้า เพลง 115:17; ยซา 38:18
มีคำเตือนไม่ให้พยายามพูดกับคนตาย ยซา 8:19; เลวี 19:31
คนทรงและหมอดูถูกตัดสินลงโทษ บัญ 18:10-12; กลา 5:19-21
17. ความรอด
ก. ความรอดมาจากพระเจ้าโดยทางเครื่องบูชาไถ่ของพระเยซู
ชีวิตเป็นของประทานจากพระเจ้าโดยทางพระบุตรของพระองค์ 1โย 4:9, 14; โรม 6:23
จะได้รับความรอดโดยทางเครื่องบูชาของพระเยซูเท่านั้น กิจ 4:12
“การกลับใจก่อนสิ้นใจ” ไม่มีการประพฤติเป็นสิ่งยืนยัน ยโก 2:14, 26
ต้องทำงานอย่างขยันขันแข็งเพื่อจะได้รับความรอด ลูกา 13:23, 24; 1ติโม 4:10
ข. “รอดครั้งเดียว ก็รอดตลอดไป” ไม่เป็นไปตามหลักพระคัมภีร์
ผู้ที่ได้รับพระวิญญาณบริสุทธิ์อาจล้มพลาดได้ ฮีบรู 6:4, 6; 1โค 9:27
ชาวอิสราเอลหลายคนถูกทำลายแม้ว่ารอดจากอียิปต์แล้ว ยูดา 5
ความรอดใช่ว่าจะได้โดยทันที ฟิลิป 2:12; 3:12-14; มัด 10:22
คนที่กลับไปสู่แนวทางชั่วจะอยู่ในสภาพเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม 2เป 2:20, 21
ค. ที่ว่า “ทุกคนจะรอด” ไม่เป็นไปตามหลักพระคัมภีร์
เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้บางคนกลับใจ ฮีบรู 6:4-6
พระเจ้าไม่ทรงยินดีที่คนชั่วตาย ยเอศ 33:11; 18:32
แต่ความรักจะไม่เพิกเฉยต่อการอธรรม ฮีบรู 1:9
คนชั่วจะถูกทำลาย ฮีบรู 10:26-29; วิ 20:7-15
18. คัมภีร์ไบเบิล
ก. พระคำของพระเจ้าเขียนขึ้นโดยการดลใจ
มนุษย์ได้รับการกระตุ้นจากพระวิญญาณของพระเจ้าให้เขียน 2เป 1:20, 21
มีคำพยากรณ์ ดานิ 8:5, 6, 20-22; ลูกา 21:5, 6, 20-22; ยซา 45:1-4
พระคัมภีร์ทั้งเล่มเขียนขึ้นโดยการดลใจและเป็นประโยชน์ 2ติโม 3:16, 17; โรม 15:4
ข. เป็นเครื่องนำทางที่ใช้ได้ดีในสมัยของเรา
การละเลยหลักการในพระคัมภีร์เป็นเรื่องร้ายแรงถึงชีวิต โรม 1:28-32
สติปัญญาของมนุษย์ใช้แทนไม่ได้ 1โค 1:21, 25; 1ติโม 6:20
เป็นเครื่องป้องกันศัตรูตัวร้ายที่สุด เอเฟ 6:11, 12, 17
นำมนุษย์ไปในทางที่ถูก เพลง 119:105; 2เป 1:19; สุภา 3:5, 6
ค. บันทึกไว้สำหรับชนทุกชาติทุกเผ่าพันธุ์
การเขียนพระคัมภีร์เริ่มในโลกตะวันออก เอ็ก 17:14; 24:12, 16; 34:27
พระเจ้าไม่ได้จัดเตรียมให้ชาวยุโรปเท่านั้น โรม 10:11-13; กลา 3:28
พระเจ้าทรงยอมรับคนทุกชนิด กิจ 10:34, 35; โรม 5:18; วิ 7:9, 10
19. ค่าไถ่
ก. ชีวิตมนุษย์ของพระเยซูเป็น “ค่าไถ่สำหรับคนทั้งปวง”
พระเยซูทรงสละชีวิตของพระองค์เป็นค่าไถ่ มัด 20:28
คุณค่าของโลหิตที่หลั่งออกทำให้มีการอภัยบาป ฮีบรู 9:14, 22
เครื่องบูชาครั้งเดียวก็ใช้ได้ตลอดกาล โรม 6:10; ฮีบรู 9:26
ไม่ได้รับประโยชน์โดยอัตโนมัติ ต้องยอมรับก่อน โย 3:16
ข. เป็นสิ่งที่มีค่าเท่าเทียมกัน
อาดามถูกสร้างให้สมบูรณ์ บัญ 32:4; ผู้ป 7:29; เย 1:31
สูญเสียความสมบูรณ์สำหรับตัวเองและลูกหลานเนื่องจากทำบาป โรม 5:12, 18
ลูกหลานช่วยตัวเองไม่ได้ ต้องมีผู้ที่เท่าเทียมกับอาดามทุกประการ เพลง 49:7; บัญ 19:21
ชีวิตมนุษย์สมบูรณ์ของพระเยซูเป็นค่าไถ่ 1ติโม 2:5, 6; 1เป 1:18, 19
20. ชีวิต
ก. มีคำยืนยันเรื่องชีวิตนิรันดร์สำหรับมนุษย์ที่เชื่อฟัง
พระเจ้าผู้ไม่ตรัสมุสาทรงสัญญาจะให้ชีวิต ทิทุส 1:2; โย 10:27, 28
มีคำยืนยันเรื่องชีวิตตลอดไปสำหรับคนที่แสดงความเชื่อ โย 11:25, 26
ความตายจะถูกทำลาย 1โค 15:26; วิ 21:4; 20:14; ยซา 25:8
ข. ชีวิตในสวรรค์จำกัดไว้สำหรับผู้ที่ประกอบเป็นพระกายของพระคริสต์
พระเจ้าทรงเลือกสมาชิกตามที่พระองค์ชอบพระทัย มัด 20:23; 1โค 12:18
มี 144,000 คนเท่านั้นที่ถูกเลือกจากแผ่นดินโลก วิ 14:1, 4; 7:2-4; 5:9, 10
แม้แต่โยฮันผู้ให้บัพติสมาก็ไม่ได้อยู่ในราชอาณาจักรสวรรค์ มัด 11:11
ค. มีคำสัญญาเรื่องชีวิตบนแผ่นดินโลกสำหรับ “แกะอื่น” ไม่จำกัดจำนวน
ผู้ที่จะอยู่กับพระเยซูในสวรรค์มีจำนวนจำกัด วิ 14:1, 4; 7:2-4
“แกะอื่น” ไม่ใช่พี่น้องของพระคริสต์ โย 10:16; มัด 25:32, 40
หลายคนกำลังถูกรวบรวมเพื่อรับความรอดบนแผ่นดินโลก วิ 7:9, 15-17
คนอื่น ๆ ถูกปลุกขึ้นมาให้มีชีวิตบนแผ่นดินโลก วิ 20:12; 21:4
21. ซะบาโต
ก. วันซะบาโตไม่ผูกมัดคริสเตียน
พระบัญญัติถูกยกเลิกโดยความตายของพระเยซู เอเฟ 2:15
วันซะบาโตไม่ผูกมัดคริสเตียน โกโล 2:16, 17; โรม 14:5, 10
ถูกว่ากล่าวเพราะถือวันซะบาโตและวันอื่น ๆ กลา 4:9-11; โรม 10:2-4
เข้าสู่การหยุดพักของพระเจ้าด้วยความเชื่อและการเชื่อฟัง ฮีบรู 4:9-11
ข. การถือวันซะบาโตเป็นข้อเรียกร้องสำหรับชนอิสราเอลโบราณเท่านั้น
มีการถือวันซะบาโตครั้งแรกหลังจากการอพยพ เอ็ก 16:26, 27, 29, 30
เป็นเครื่องหมายของชนอิสราเอลโดยสายเลือดเท่านั้น เอ็ก 31:16, 17; เพลง 147:19, 20
ตามพระบัญญัติ พวกเขาต้องถือปีซะบาโตด้วย เอ็ก 23:10, 11; เลวี 25:3, 4
คริสเตียนไม่ต้องถือวันซะบาโต โรม 14:5, 10; กลา 4:9-11
ค. การหยุดพักซะบาโตของพระเจ้า (วันที่ 7 ของ “สัปดาห์” การทรงสร้าง)
เริ่มต้นเมื่อการทรงสร้างทางแผ่นดินโลกเสร็จสิ้น เย 2:2, 3; ฮีบรู 4:3-5
ดำเนินเรื่อยมาผ่านสมัยที่พระเยซูอยู่บนแผ่นดินโลก ฮีบรู 4:6-8; เพลง 95:7-9, 11
คริสเตียนหยุดจากงานที่มุ่งแต่ประโยชน์ส่วนตัว ฮีบรู 4:9, 10
สิ้นสุดเมื่อราชอาณาจักรดำเนินงานทางแผ่นดินโลกเสร็จสิ้น 1โค 15:24, 28
22. ตรีเอกานุภาพ
ก. พระเจ้าและพระบิดาเป็นบุคคลเดียวกัน ใหญ่ยิ่งสูงสุดในเอกภพ
พระเจ้าไม่ใช่สามบุคคล บัญ 6:4; มลคี 2:10; มโก 10:18; โรม 3:29, 30
พระบุตรถูกสร้าง ก่อนหน้านั้นพระเจ้าทรงอยู่โดยลำพัง วิ 3:14; โกโล 1:15; ยซา 44:6
พระเจ้าทรงเป็นผู้ปกครองเอกภพตลอดกาล ฟิลิป 2:5, 6; ดานิ 4:35
พระเจ้าต้องได้รับการยกย่องเหนือทุกสิ่ง ฟิลิป 2:10, 11
ข. พระบุตรต่ำกว่าพระบิดาทั้งก่อนและหลังเสด็จมายังแผ่นดินโลก
พระบุตรทรงเชื่อฟังเมื่ออยู่ในสวรรค์ พระบิดาทรงใช้ พระองค์มา โย 8:42; 12:49
เชื่อฟังเมื่ออยู่บนแผ่นดินโลก พระบิดาทรงเป็นใหญ่กว่า โย 14:28; 5:19; ฮีบรู 5:8
ได้รับตำแหน่งสูงในสวรรค์ แต่ยังอยู่ใต้อำนาจพระเจ้า ฟิลิป 2:9; 1โค 15:28; มัด 20:23
พระยะโฮวาทรงเป็นประมุขและพระเจ้าของพระคริสต์ 1โค 11:3; โย 20:17; วิ 1:6
ค. พระเจ้ากับพระคริสต์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเสมอในทุกเรื่อง โย 8:28, 29; 14:10
เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเหมือนสามีภรรยา โย 10:30; มัด 19:4-6
ผู้เชื่อถือทุกคนต้องเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันอย่างนั้นด้วย โย 17:20-22; 1โค 1:10
มีวิธีเดียวที่จะนมัสการพระยะโฮวาโดยทางพระคริสต์ตลอดไป โย 4:23, 24
ง. พระวิญญาณบริสุทธิ์ของพระเจ้าคือพลังปฏิบัติการของพระองค์
เป็นพลัง ไม่ใช่บุคคล มัด 3:16; โย 20:22; กิจ 2:4, 17, 33
ไม่ใช่บุคคลที่อยู่ในสวรรค์กับพระเจ้าและพระคริสต์ กิจ 7:55, 56; วิ 7:10
พระเจ้าทรงใช้พระวิญญาณเพื่อทำให้พระประสงค์สำเร็จ เพลง 104:30; 1โค 12:4-11
คนที่รับใช้พระเจ้าได้รับพระวิญญาณซึ่งชี้นำเขา 1โค 2:12, 13; กลา 5:16
23. นรก (เกเฮนนา)
ก. เกเฮนนา (พระคัมภีร์บางฉบับแปลว่า “นรก”)ไม่ใช่สถานที่จริงที่มีการทรมานด้วยไฟ
เป็นหุบเขาชื่อฮินโนม เป็นที่ทิ้งขยะของกรุงเยรูซาเลม 2กษัต 23:10, 14 (ฉบับแปลใหม่)
พระเยซูทรงใช้เกเฮนนาเป็นสัญลักษณ์ของการทำลาย มัด 23:33; มโก 9:47, 48
ทั้งชีวิตปัจจุบันและความหวังในอนาคตถูกทำลาย มัด 10:28
เป็นสัญลักษณ์ของ “ความตายชนิดที่สอง” คือถูกทำลายตลอดกาล วิ 20:14; 21:8
ข. ไฟเป็นสัญลักษณ์ของการทำลายล้าง
ไฟเป็นสัญลักษณ์ของการทำลาย มัด 25:41, 46; 13:30
คนชั่วที่ไม่กลับใจถูกทำลายตลอดไปเสมือนถูกไฟเผา ฮีบรู 10:26, 27
“การทรมาน” ซาตานในไฟหมายถึงการตายตลอดกาล วิ 20:10, 14, 15
ค. เรื่องราวของชายเศรษฐีกับลาซะโรไม่ใช่ข้อพิสูจน์เรื่องการทรมานตลอดกาล
อกของอับราฮามไม่ใช่อกจริง ๆ ไฟก็เช่นกัน ลูกา 16:22-24
ความโปรดปรานของอับราฮามที่ตรงข้ามกับความมืดก็ไม่ใช่เรื่องจริง มัด 8:11, 12
มีการเรียกการทำลายล้างบาบิโลนว่าการทรมานด้วยไฟ วิ 18:8-10, 21
24. บัพติสมา
ก. บัพติสมาเป็นข้อเรียกร้องสำหรับการเป็นคริสเตียน
พระเยซูทรงวางตัวอย่างไว้ มัด 3:13-15; ฮีบรู 10:7
สัญลักษณ์ของการปฏิเสธตัวเองหรือการอุทิศตัว มัด 16:24; 1เป 3:21
สำหรับคนที่โตพอจะสอนได้เท่านั้น มัด 28:19, 20; กิจ 2:41
การจุ่มตัวในน้ำเป็นวิธีที่ถูกต้อง กิจ 8:38, 39; โย 3:23
ข. บัพติสมาไม่ได้ล้างบาป
พระเยซูไม่ได้รับบัพติสมาเพื่อล้างบาป 1เป 2:22; 3:18
พระโลหิตของพระเยซูชำระบาป 1โย 1:7
25. บาป
ก. บาปคืออะไร
บาปคือการละเมิดกฎหมายของพระเจ้าซึ่งเป็นมาตรฐานอันสมบูรณ์ 1โย 3:4; 5:17
มนุษย์ต้องให้การต่อพระเจ้า เพราะพระเจ้าทรงเป็นผู้สร้างมนุษย์ โรม 14:12; 2:12-15
พระบัญญัติบอกว่าบาปคืออะไร และทำให้มนุษย์รู้ว่าเขามีบาป กลา 3:19; โรม 3:20
ทุกคนมีบาป ไม่อาจบรรลุมาตรฐานอันสมบูรณ์ของพระเจ้า โรม 3:23; เพลง 51:5
ข. สาเหตุที่ทุกคนต้องทนทุกข์เนื่องจากบาปของอาดาม
อาดามถ่ายทอดความไม่สมบูรณ์และความตายมายังทุกคน โรม 5:12, 18
พระเจ้าทรงเมตตาโดยอดกลั้นต่อมนุษย์ เพลง 103:8, 10, 14, 17
เครื่องบูชาของพระเยซูไถ่บาป 1โย 2:2
บาปและการงานอื่น ๆ ทั้งหมดของพญามารจะถูกลบล้าง 1โย 3:8
ค. การกินผลไม้ต้องห้ามเป็นการไม่เชื่อฟัง ไม่ใช่การร่วมเพศ
การสั่งห้ามเรื่องผลไม้นั้นมีขึ้นก่อนการสร้างฮาวา เย 2:17, 18
อาดามกับฮาวาได้รับบัญชาให้มีลูกหลาน เย 1:28
ลูกไม่ใช่ผลของบาป แต่เป็นพระพรจากพระเจ้า เพลง 127:3-5
ฮาวาทำบาปเมื่อสามีไม่อยู่ เป็นการข้ามหน้า เย 3:6; 1ติโม 2:11-14
อาดามซึ่งเป็นประมุขได้ขัดขืนกฎหมายพระเจ้า โรม 5:12, 19
ง. บาปต่อพระวิญญาณบริสุทธิ์หมายถึงอะไร (มัด 12:32; มโก 3:28, 29)
ไม่ใช่บาปที่ได้รับตกทอดมา โรม 5:8, 12, 18; 1โย 5:17
คนเราอาจทำให้พระวิญญาณบริสุทธิ์โศกเศร้า แต่ฟื้นตัวได้ เอเฟ 4:30; ยโก 5:19, 20
การเจตนาทำบาปเป็นอาจิณนำไปสู่ความตาย 1โย 3:6-9
พระเจ้าทรงพิพากษาคนเช่นนั้น ทรงถอนพระวิญญาณของพระองค์ไปจากเขา ฮีบรู 6:4-8
เราไม่ควรอธิษฐานเพื่อคนที่ไม่กลับใจเช่นนั้น 1โย 5:16, 17
26. ผู้พยากรณ์เท็จ
ก. มีการบอกล่วงหน้าเรื่องผู้พยากรณ์เท็จ เคยมีอยู่ในสมัยอัครสาวก
หลักเกณฑ์ที่ใช้ระบุตัวผู้พยากรณ์เท็จ บัญ 18:20-22; ลูกา 6:26
มีการบอกไว้ล่วงหน้า จะรู้จักได้ด้วยผล มัด 24:23-26; 7:15-23
27. ผู้รับใช้
ก. คริสเตียนทุกคนต้องเป็นผู้รับใช้
พระเยซูทรงเป็นผู้รับใช้พระเจ้า โรม 15:8, 9; มัด 20:28
คริสเตียนทำตามตัวอย่างของพระเยซู 1เป 2:21; 1โค 11:1
ต้องประกาศเพื่อทำงานรับใช้ให้สำเร็จ 2ติโม 4:2, 5; 1โค 9:16
ข. คุณสมบัติสำหรับการเป็นผู้รับใช้
มีพระวิญญาณของพระเจ้าและความรู้เรื่องพระคำของพระองค์ 2ติโม 2:15; ยซา 61:1-3
ทำตามแบบอย่างของพระคริสต์ในการประกาศ 1เป 2:21; 2ติโม 4:2, 5
พระเจ้าทรงใช้พระวิญญาณและองค์การฝึกสอนเรา โย. 14:26; 2โค 3:1-3
28. แผ่นดินโลก
ก. พระประสงค์ของพระเจ้าสำหรับแผ่นดินโลก
อุทยานถูกสร้างขึ้นบนแผ่นดินโลกสำหรับมนุษย์สมบูรณ์ เย 1:28; 2:8-15
พระประสงค์ของพระเจ้าเป็นเรื่องแน่นอน ยซา 55:11; 46:10, 11
แผ่นดินโลกจะเต็มไปด้วยมนุษย์สมบูรณ์ที่รักสันติ เพลง 72:7; ยซา 45:18; 9:6, 7
ราชอาณาจักรจะทำให้โลกกลับเป็นอุทยาน มัด 6:9, 10; วิ 21:3-5
ข. จะไม่ถูกทำลายหรือไร้ผู้อยู่อาศัย
ลูกโลกจะอยู่ถาวร ผู้ป 1:4; เพลง 104:5
มนุษย์ในสมัยโนอาห์ถูกทำลาย ไม่ใช่แผ่นดินโลก 2เป 3:5-7; เย 7:23
มีตัวอย่างที่ให้ความหวังว่าจะมีคนรอดชีวิตในสมัยของเรา มัด 24:37-39
คนชั่วจะถูกทำลาย “ชนฝูงใหญ่” จะรอดชีวิต 2เทส 1:6-9; วิ 7:9, 14
29. พญามาร พวกปิศาจ
ก. พญามารเป็นกายวิญญาณ
ไม่ใช่เป็นความชั่วในตัวเรา แต่เป็นกายวิญญาณ 2ติโม 2:26
พญามารมีตัวตนเช่นเดียวกับพวกทูตสวรรค์ มัด 4:1, 11; โยบ 1:6
ทำตัวเองเป็นพญามารเนื่องด้วยความปรารถนาที่ผิด ยโก 1:13-15
ข. พญามารเป็นผู้ปกครองโลกซึ่งไม่ปรากฏแก่ตา
มันควบคุมโลกเสมือนเป็นพระเจ้า 2โค 4:4; 1โย 5:19; วิ 12:9
พระเจ้าทรงยอมให้มันอยู่จนกว่าจะจัดการประเด็นให้เรียบร้อย เอ็ก 9:16; โย 12:31
มันจะถูกกักอยู่ในขุมลึก แล้วจะถูกทำลาย วิ 20:2, 3, 10
ค. พวกปิศาจเป็นทูตสวรรค์ที่กบฏ
พวกมันสมทบกับซาตานก่อนน้ำท่วมโลก เย 6:1, 2; 1เป 3:19, 20
ถูกลดฐานะ ถูกตัดขาดจากความสว่างทั้งสิ้น 2เป 2:4; ยูดา 6
พวกมันต่อสู้พระเจ้าและกดขี่มนุษย์ ลูกา 8:27-29; วิ 16:13, 14
จะถูกทำลายพร้อมกับซาตาน มัด 25:41; ลูกา 8:31; วิ 20:2, 3, 10
ง. ต้องหลีกเลี่ยงการถือผีเพราะเป็นการของพวกปิศาจ
พระคำของพระเจ้าห้าม ยซา 8:19, 20; เลวี 19:31; 20:6, 27
การทำนายโชคชะตามาจากพวกปิศาจและถูกตำหนิ กิจ 16:16-18
ทำให้พินาศ กลา 5:19-21; วิ 21:8; 22:15
โหราศาสตร์เป็นสิ่งต้องห้าม บัญ 18:10-12; ยิระ 10:2
30. พยานพระยะโฮวา
ก. ที่มาของพยานพระยะโฮวา
พระยะโฮวาทรงระบุตัวพยานของพระองค์ ยซา 43:10-12; ยิระ 15:16
เฮเบลเป็นคนแรกในหมู่พยานที่ซื่อสัตย์ ฮีบรู 11:4, 39; 12:1
พระเยซูทรงเป็นพยานที่ซื่อสัตย์และสัตย์จริง โย 18:37; วิ 1:5; 3:14
31. พรหมลิขิต
ก. มนุษย์ไม่ได้ถูกลิขิตชีวิตไว้
พระประสงค์ของพระเจ้าเป็นเรื่องแน่นอน ยซา 55:11; เย 1:28
แต่ละคนมีโอกาสเลือกรับใช้พระเจ้า โย 3:16; ฟิลิป 2:12
32. พระยะโฮวา พระเจ้า
ก. พระนามของพระเจ้า
คำว่า “พระเจ้า” ไม่ใช่ชื่อ พระผู้เป็นเจ้าของเรามีพระนามเฉพาะ 1โค 8:5, 6
เราอธิษฐานขอให้พระนามของพระองค์เป็นที่นับถืออันบริสุทธิ์ มัด 6:9, 10
ยะโฮวาเป็นพระนามของพระเจ้า เพลง 83:18; เอ็ก 6:2, 3; 3:15; ยซา 42:8
ฉบับแปลใหม่ใช้ “เยโฮวาห์” เอ็ก 6:3; เพลง 83:18; 100:3; ยซา 42:5; โฮ 12:5
พระเยซูทรงทำให้พระนามนี้เป็นที่รู้จัก โย 17:6, 26; 5:43; 12:12, 13, 28
ข. พระเจ้ามีอยู่จริง
เป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นพระเจ้าและยังมีชีวิตอยู่ เอ็ก 33:20; โย 1:18; 1โย 4:12
ไม่จำเป็นต้องเห็นพระเจ้าจึงจะเชื่อ ฮีบรู 11:1; โรม 8:24, 25; 10:17
รู้จักพระเจ้าได้จากผลงานของพระองค์ที่เรามองเห็น โรม 1:20; เพลง 19:1, 2
คำพยากรณ์ที่เป็นจริงพิสูจน์ว่าพระเจ้ามีอยู่จริง ยซา 46:8-11
ค. คุณลักษณะของพระเจ้า
พระเจ้าทรงเป็นความรัก 1โย 4:8, 16; เอ็ก 34:6 (ฉบับแปลใหม่); 2โค 13:11
เลิศล้ำด้วยสติปัญญา โยบ 12:13; โรม 11:33; 1โค 2:7
ทรงมีความยุติธรรม บัญ 32:4; เพลง 37:28
ทรงฤทธิ์ใหญ่ยิ่ง มีอำนาจสูงสุด โยบ 37:23; วิ 7:12; 4:11
ง. ไม่ใช่ทุกคนรับใช้พระเจ้าองค์เดียวกัน
ทางที่คิดว่าดีนั้นไม่ใช่ทางที่ถูกต้องเสมอ สุภา 16:25; มัด 7:21
มีทางสองสาย แต่มีสายเดียวเท่านั้นที่นำไปสู่ชีวิต มัด 7:13, 14; บัญ 30:19
มีพระเจ้าหลายองค์ แต่มีพระเจ้าเที่ยงแท้องค์เดียวเท่านั้น 1โค 8:5, 6; เพลง 82:1
จำเป็นต้องรู้จักพระเจ้าเที่ยงแท้เพื่อจะมีชีวิต โย 17:3; 1โย 5:20
33. พระเยซู
ก. พระเยซูเป็นพระบุตรของพระเจ้าและเป็นกษัตริย์ที่พระเจ้าทรงแต่งตั้ง
ถูกสร้างเป็นผู้แรก และพระเจ้าทรงใช้ให้สร้างสิ่งอื่นทั้งหมด วิ 3:14; โกโล 1:15-17
มาเป็นมนุษย์ที่เกิดจากผู้หญิง ต่ำกว่าทูตสวรรค์ กลา 4:4; ฮีบรู 2:9
บังเกิดโดยพระวิญญาณของพระเจ้า จะอยู่ในสวรรค์ มัด 3:16, 17
ได้รับตำแหน่งสูงกว่าที่เคยมีก่อนมาเกิดเป็นมนุษย์ ฟิลิป 2:9, 10
ข. ต้องเชื่อในพระเยซูคริสต์จึงจะรอด
พระคริสต์เป็นผู้สืบเชื้อสายของอับราฮามตามที่ทรงสัญญาไว้ เย 22:18; กลา 3:16
พระเยซูเท่านั้นที่เป็นมหาปุโรหิตและค่าไถ่ 1โย 2:1, 2; ฮีบรู 7:25, 26; มัด 20:28
จะได้ชีวิตโดยการรู้จักพระเจ้าและพระคริสต์ และโดยการเชื่อฟัง โย 17:3; กิจ 4:12
ค. ไม่ใช่แค่เชื่อในพระเยซูเท่านั้น
การกระทำต้องควบคู่กับความเชื่อ ยโก 2:17-26; 1:22-25
ต้องเชื่อฟังคำสั่ง ทำงานที่พระองค์ทรงทำ โย 14:12, 15; 1โย 2:3
ไม่ใช่ทุกคนที่ใช้พระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้เข้าราชอาณาจักร มัด 7:21-23
34. ไม้กางเขน
ก. พระเยซูถูกทำให้อัปยศด้วยการแขวนบนเสาประหาร
พระเยซูถูกแขวนบนเสาประหารหรือต้นไม้ กิจ 5:30; 10:39; กลา 3:13
คริสเตียนต้องแบกเสาทรมาน คือการดูหมิ่น มัด 10:38; ลูกา 9:23
ข. ไม่ควรถือว่าไม้กางเขนศักดิ์สิทธิ์
การใช้ไม้กางเขนเป็นเครื่องประดับเป็นสิ่งน่าตำหนิ ฮีบรู 6:6; มัด 27:41, 42
การใช้ไม้กางเขนในการนมัสการเป็นการไหว้รูปเคารพ เอ็ก 20:4, 5; ยิระ 10:3-5
พระเยซูเป็นกายวิญญาณ ไม่ใช่ค้างอยู่บนเสา 1ติโม 3:16; 1เป 3:18
35. ราชอาณาจักร
ก. สิ่งที่ราชอาณาจักรของพระเจ้าจะทำเพื่อมนุษย์
ทำให้พระประสงค์ของพระเจ้าสำเร็จ มัด 6:9, 10; เพลง 45:6; วิ 4:11
เป็นรัฐบาลที่มีกษัตริย์และกฎหมาย ยซา 9:6, 7; 2:3; เพลง 72:1, 8
จะทำลายความชั่วและปกครองทั้งโลก ดานิ 2:44; เพลง 72:8
ปกครอง 1,000 ปีเพื่อฟื้นฟูมนุษย์และอุทยาน วิ 21:2-4; 20:6
ข. เริ่มดำเนินงานขณะที่ศัตรูของพระคริสต์ยังอยู่
หลังจากพระคริสต์ถูกปลุกแล้ว พระองค์ต้องรอคอยอีกนาน เพลง 110:1; ฮีบรู 10:12, 13
รับอำนาจและทำสงครามกับซาตาน เพลง 110:2; วิ 12:7-9; ลูกา 10:18
ราชอาณาจักรถูกสถาปนา หลังจากนั้นก็เกิดวิบัติบนแผ่นดินโลก วิ 12:10, 12
ความทุกข์ยากในสมัยนี้แสดงว่าถึงเวลาที่จะอยู่ฝ่ายราชอาณาจักรแล้ว วิ 11:15-18
ค. ราชอาณาจักรไม่ใช่ ‘อยู่ในใจ’ และไม่ได้เกิดจากความพยายามของมนุษย์
ราชอาณาจักรอยู่ในสวรรค์ ไม่ใช่บนแผ่นดินโลก 2ติโม 4:18; 1โค 15:50; เพลง 11:4
พระเยซูไม่ได้ตรัสกับพวกฟาริซายว่าราชอาณาจักร ‘อยู่ในใจ’ ลูกา 17:20, 21
ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของโลกนี้ โย 18:36; ลูกา 4:5-8; ดานิ 2:44
จะมาแทนที่รัฐบาลและมาตรฐานของโลก ดานิ 2:44
36. รูปเคารพ
ก. การใช้รูปจำลองและรูปแกะสลักในการนมัสการเป็นการหมิ่นประมาทพระเจ้า
จะทำรูปจำลองพระเจ้าไม่ได้ 1โย 4:12; ยซา 40:18; 46:5; กิจ 17:29
มีการเตือนคริสเตียนไม่ให้ไหว้รูปเคารพ 1โค 10:14; 1โย 5:21
ต้องนมัสการพระเจ้าด้วยพระวิญญาณและความจริง โย 4:24
ข. การนมัสการรูปเคารพเป็นผลร้ายแก่ชาติอิสราเอล
มีการห้ามพวกยิวไม่ให้นมัสการรูปเคารพ เอ็ก 20:4, 5
ได้ยินไม่ได้ พูดไม่ได้ ผู้ทำรูปจะเป็นเหมือนรูปนั้น เพลง 115:4-8
เป็นกับดักและทำให้พินาศ เพลง 106:36, 40-42; ยิระ 22:8, 9
ค. ไม่อนุญาตให้นมัสการ “ทางอ้อม”
พระเจ้าไม่ให้นมัสการพระองค์ “ทางอ้อม” ยซา 42:8
พระเจ้าเป็น “ผู้สดับคำอธิษฐาน” แต่ผู้เดียว เพลง 65:1, 2
37. เลือด
ก. การถ่ายเลือดเป็นการไม่นับถือความศักดิ์สิทธิ์ของเลือด
พระเจ้าทรงบอกโนอาห์ว่าเลือดเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์และเป็นชีวิต เย 9:4, 16
พระบัญญัติห้ามการกินเลือด เลวี 17:14; 7:26, 27
คริสเตียนได้รับคำสั่งห้ามเดียวกัน กิจ 15:28, 29; 21:25
ข. ประเด็นการช่วยชีวิตไม่ได้ทำให้ละเมิดกฎหมายพระเจ้าได้
การเชื่อฟังมีค่ากว่าเครื่องบูชา 1ซามู 15:22; มโก 12:33
การถือว่าชีวิตตนสำคัญกว่ากฎหมายพระเจ้าจะทำให้เสียชีวิต มโก 8:35, 36
38. วันหยุด วันเกิด
ก. คริสเตียนยุคแรกไม่ฉลองวันเกิดและวันคริสต์มาส
คนที่ไม่ใช่ผู้นมัสการแท้ฉลองวันเหล่านั้น เย 40:20; มัด 14:6
ควรฉลองวันสิ้นพระชนม์ของพระเยซู ลูกา 22:19, 20; 1โค 11:25, 26
การเลี้ยงเฮฮาอย่างเลยเถิดในการฉลองนั้นไม่เหมาะ โรม 13:13; กลา 5:21; 1เป 4:3
39. วิญญาณ
ก. พระวิญญาณบริสุทธิ์คืออะไร
เป็นพลังปฏิบัติการของพระเจ้า ไม่ใช่บุคคล กิจ 2:2, 3, 33; โย 14:17
พระเจ้าทรงใช้ในการสร้าง ดลใจผู้เขียนพระคัมภีร์ และอื่น ๆ เย 1:2; 2เป 1:21
ให้กำเนิดและเจิมสมาชิกแห่งพระกายของพระคริสต์ โย 3:5-8; 2โค 1:21, 22
เสริมกำลังและชี้นำประชาชนของพระเจ้าในทุกวันนี้ กลา 5:16, 18
ข. ไม่มีวิญญาณอมตะในตัวมนุษย์
มนุษย์ไม่มีวิญญาณอมตะ เย 3:19
ไม่มีอะไรคงอยู่เมื่อเราตาย เพลง 115:17; ผู้ป 9:5, 10
ผู้รับใช้พระเจ้าไม่เชื่อว่ามีอะไรคงอยู่หลังจากตาย เพลง 6:4, 5; ยซา 38:18; โย 11:11-14
ค. พลังชีวิตที่พระคัมภีร์บางฉบับเรียกว่า “วิญญาณ” “จิตวิญญาณ” หรือ “วิญญาณจิต”
เป็นพลังที่ทำให้มีชีวิต มีอยู่ต่อไปได้โดยการหายใจ ยโก 2:26; ลูกา 8:55
พระเจ้าทรงมีอำนาจควบคุมพลังชีวิต เพลง 104:29
พลังชีวิตเป็นของพระเจ้า วิ 11:11
ฝากพลังชีวิตไว้กับพระเจ้าโดยมีความหวังจะเป็นขึ้นจากตาย ลูกา 23:46
40. ศาสนา
ก. ศาสนาแท้มีเพียงศาสนาเดียว
มีความหวังเดียว ความเชื่อเดียว บัพติสมาเดียว เอเฟ 4:5, 13
ถูกมอบหมายให้สอนคนให้เป็นสาวก มัด 28:19; กิจ 8:12; 14:21
รู้จักได้ด้วยผลของศาสนา มัด 7:19, 20; ลูกา 6:43, 44; โย 15:8
ผู้นับถือศาสนารักกันและมีความเห็นพ้องกัน โย 13:35; 1โค 1:10; 1โย 4:20
ข. การตำหนิหลักคำสอนเท็จเป็นสิ่งเหมาะสม
พระเยซูทรงตำหนิหลักคำสอนเท็จ มัด 23:15, 23, 24; 15:4-9
พระองค์ทรงทำเช่นนั้นเพื่อป้องกันคนที่ถูกนำไปผิดทาง มัด 15:14
ความจริงทำให้เขาเป็นอิสระเพื่อเป็นสาวกของพระเยซู โย 8:31, 32
ค. จำเป็นต้องเปลี่ยนศาสนาถ้าปรากฏว่าศาสนานั้นผิด
ความจริงทำให้เป็นอิสระ พิสูจน์ว่าหลายศาสนาผิด โย 8:31, 32
ชนอิสราเอลและคนอื่น ๆ ได้ละทิ้งการนมัสการแบบเดิม ยโฮ 24:15; 2กษัต 5:17
คริสเตียนยุคแรกเปลี่ยนความคิด กลา 1:13, 14; กิจ 3:17, 19
เปาโลเปลี่ยนศาสนา กิจ 26:4-6
ทั้งโลกถูกล่อลวง ต้องเปลี่ยนความคิดจิตใจเสียใหม่ วิ 12:9; โรม 12:2
ง. ที่ว่า “ศาสนาไหนก็ดีทั้งนั้น” ไม่ได้หมายความว่าพระเจ้าทรงยอมรับ
พระเจ้าทรงตั้งมาตรฐานสำหรับการนมัสการ โย 4:23, 24; ยโก 1:27
ถ้าไม่เป็นไปตามที่พระเจ้าทรงประสงค์ การนมัสการนั้นก็ไม่ดี โรม 10:2, 3
“การงานที่ดี” อาจถูกปฏิเสธได้ มัด 7:21-23
รู้จักได้ด้วยผล มัด 7:20
41. สมัยสุดท้าย
ก. “อวสานของโลก” หมายถึงอะไร
ยุคนี้กำลังจะสิ้นสุดลง มัด 24:3; 2เป 3:5-7; มโก 13:4
ไม่ใช่อวสานของแผ่นดินโลก แต่ของยุคชั่ว 1โย 2:17
ช่วงอวสานมาก่อนการทำลายล้าง มัด 24:14
คนชอบธรรมจะรอดพ้น โลกใหม่จะตามมา 2เป 2:9; วิ 7:14-17
ข. ต้องตื่นตัวต่อสัญญาณของสมัยสุดท้าย
พระเจ้าทรงให้มีสัญญาณเพื่อบอกให้เรารู้ 2ติโม 3:1-5; 1เทส 5:1-4
โลกไม่สำนึกถึงความสำคัญ 2เป 3:3, 4, 7; มัด 24:39
พระเจ้าไม่ทรงชักช้า แต่ทรงให้คำเตือน 2เป 3:9
บำเหน็จสำหรับการตื่นตัวและใส่ใจ ลูกา 21:34-36
42. สวรรค์
ก. มีเพียง 144,000 คนเท่านั้นไปสวรรค์
มีจำนวนจำกัด จะเป็นกษัตริย์ร่วมกับพระคริสต์ วิ 5:9, 10; 20:4
พระเยซูทรงเป็นผู้แรก จากนั้นคนอื่น ๆ ถูกเลือก โกโล 1:18; 1เป 2:21
ผู้คนอีกมากมายจะอยู่บนแผ่นดินโลก เพลง 72:8; วิ 21:3, 4
144,000 คนอยู่ในตำแหน่งพิเศษซึ่งคนอื่นไม่มี วิ 14:1, 3; 7:4, 9
43. อาร์มาเก็ดดอน
ก. สงครามของพระเจ้าเพื่อยุติความชั่ว
นานาชาติถูกรวบรวมเข้าสู่อาร์มาเก็ดดอน วิ 16:14, 16
พระเจ้าทรงต่อสู้โดยใช้พระบุตรและทูตสวรรค์ 2เทส 1:6-9; วิ 19:11-16
วิธีที่เราจะรอด ซฟัน 2:2, 3; วิ 7:14
ข. ไม่ขัดกับความรักของพระเจ้า
โลกเสื่อมทรามถึงขีดสุด 2ติโม 3:1-5
พระเจ้าทรงอดกลั้นพระทัย แต่ความยุติธรรมเรียกร้องให้ลงมือ 2เป 3:9, 15; ลูกา 18:7, 8
คนชั่วต้องสูญไปเพื่อคนชอบธรรมจะเจริญ สุภา 21:18; วิ 11:18