กรุงเยรูซาเล็มกับวิหารของโซโลมอน
คัมภีร์ไบเบิลบอกว่ากรุงเยรูซาเล็มนั้น “งามไม่มีที่ติ” และเป็น “เมืองของมหากษัตริย์” (สด 48:2; 50:2; พคค 2:15) นอกจากนั้นยังเป็นเมืองหลวงของชาติที่เป็นประชาชนของพระเจ้า (สด 76:2) หลังจากดาวิดยึดเยรูซาเล็มจากชาวเยบุส เขาก็ตั้งให้เป็นเมืองหลวง เมืองนี้จึงถูกเรียกว่า “เมืองของดาวิด” หรือเรียกสั้น ๆ ว่า “ศิโยน”—2ซม 5:7
แม้เยรูซาเล็มไม่ได้ตั้งอยู่ในที่ที่มีความเหมาะสมเท่าไรในทางยุทธศาสตร์ แต่เมืองนี้ก็มีชื่อเสียงเพราะเป็นที่ที่พระเจ้าเลือกไว้สำหรับชื่อของพระองค์ (ฉธบ 26:2) และเป็นศูนย์กลางทางศาสนาและการบริหารงานชาติ
กรุงเยรูซาเล็มอยู่เหนือระดับน้ำทะเล 750 เมตรในแถบเทือกเขาที่อยู่ภาคกลางของยูเดีย คัมภีร์ไบเบิลพูดถึง ‘ความสูงเด่น’ ของกรุงนี้ และพูดว่าคนที่นมัสการ “ขึ้นไป” ที่นั่น (สด 48:2; 122:3, 4) กรุงเยรูซาเล็มในสมัยโบราณแวดล้อมไปด้วยหุบเขาคือ หุบเขาฮินโนมอยู่ทางตะวันตกและทางใต้ หุบเขาขิดโรนอยู่ทางตะวันออก (2พก 23:10; ยรม 31:40) น้ำพุกีโฮนa ในหุบเขาขิดโรนกับบ่อน้ำพุเอนโรเกลซึ่งอยู่ทางใต้ของเมืองเป็นแหล่งน้ำจืดที่สำคัญมากโดยเฉพาะตอนที่ศัตรูมาโจมตี—2ซม 17:17
ในแผนผังหน้า 21 เมืองของดาวิดคือส่วนที่เป็นสีแดง ในช่วงที่ดาวิดและโซโลมอนปกครอง เมืองนี้ถูกขยายไปทางเหนือถึงโอเฟล (สีเขียว) และภูเขาโมริยาห์ (สีฟ้า) (2ซม 5:7-9; 24:16-25) โซโลมอนสร้างวิหารที่ใหญ่โตและสง่างามในบริเวณที่สูงกว่าตัวเมืองเพื่อถวายให้พระยะโฮวา ลองนึกภาพผู้นมัสการมากมายที่หลั่งไหลขึ้นไปยัง ‘ภูเขาของพระยะโฮวา’ เพื่อฉลองเทศกาลประจำปีดูสิ! (ศคย 8:3) ถนนสายต่าง ๆ ที่เชื่อมต่อกันในหน้า 17 ช่วยให้พวกเขาเดินทางได้สะดวก
วิหารที่โซโลมอนสร้างตกแต่งด้วยทองคำและอัญมณีต่าง ๆ วิหารหลังนี้เป็นหนึ่งในสิ่งปลูกสร้างที่ใช้ค่าใช้จ่ายมากที่สุดเท่าที่เคยสร้างกันมา ที่สำคัญคือ พระยะโฮวาเป็นผู้ให้แบบแปลนก่อสร้าง ด้านข้างวิหารมีลานกว้างกับอาคารบริหารงานของเยรูซาเล็มเหมือนที่คุณเห็นในภาพวาด ถ้าคุณใช้เวลาศึกษารายละเอียดต่าง ๆ เหล่านี้ก็จะเป็นประโยชน์มากจริง ๆ—1พก 6:1-7:51; 1พศ 28:11-19; ฮบ 9:23, 24
[เชิงอรรถ]
a กษัตริย์เฮเซคียาห์ให้ปิดบ่อน้ำพุเหล่านี้และให้สร้างอุโมงค์เชื่อมไปถึงสระที่อยู่ฝั่งตะวันตกของเมือง—2พศ 32:4, 30
[กรอบหน้า 21]
ต่อมา กรุงเยรูซาเล็มได้ขยายอาณาเขตไปทางทิศตะวันตกและทิศเหนือ กษัตริย์ยูดาห์องค์อื่น ๆ ที่ปกครองต่อจากโซโลมอนได้สร้างกำแพงเมืองและประตูเมืองเพิ่มเติม การค้นคว้าทางโบราณคดีอาจช่วยให้เรารู้ตำแหน่ง และขนาดที่แน่นอนของกำแพงบางส่วน กรุงนี้ถูกทำลายในปี 607 ก่อน ค.ศ. และถูกทิ้งร้างอยู่ 70 ปี ประมาณ 80 ปีหลังจากชาวยิวกลับมา เนหะมีย์ได้เริ่มงานใหญ่ในการสร้างกำแพงกรุงเยรูซาเล็มขึ้นใหม่
[แผนภาพ/ภาพหน้า 21]
(ดูรายละเอียดจากจุลสาร)
กรุงเยรูซาเล็ม/วิหารของโซโลมอน
เขตวิหารในสมัยโซโลมอน
โครงสร้างวิหาร
1. ห้องบริสุทธิ์ที่สุด
2. ห้องบริสุทธิ์
3. โถงทางเข้า
4. เสาโบอาส
5. เสายาคีน
6. แท่นบูชาทองแดง
7. ทะเลทองแดง
8. รถเข็น
9. ห้องรอบวิหาร
10. ห้องอาหาร
11. ลานวิหารชั้นใน
เขตวิหาร
ภูเขาโมริยาห์
ห้องอาหาร
รถเข็น
ห้องรอบวิหาร
ห้อง เสาโบอาส
บริสุทธิ์ที่สุด ห้องบริสุทธิ์ โถงทางเข้า แท่นบูชา ลานวิหาร
เสายาคีน ทองแดง ชั้นใน
รถเข็น ทะเล
ทองแดง
โอเฟล
ลานสาธารณะ?
ประตูน้ำ?
เมืองของดาวิด
ภูเขาศิโยน
วังของดาวิด
ประตูน้ำพุ
กำแพงมนัสเสห์?
หอคอยฮานันเอล
หอคอยเมอาห์
ประตูแกะ
ประตูยาม
ประตูตรวจตรา
ประตูม้า
หุบเขาขิดโรน
กำแพงชั้นนอก?
กีโฮน
อุโมงค์ส่งน้ำ
หุบเขาไทโรพีโอน
ประตูกองขี้เถ้า (ประตูกองเศษหม้อ) (ประตูกองขยะ)
เอนโรเกล
ประตูหุบเขา
หุบเขาฮินโนม
ประตูมุม
หอคอยเตาอบ
กำแพงกว้าง
ประตูเอฟราอิม
จัตุรัส
ประตูเมืองเก่า
กำแพงด้านเหนือในตอนแรก
เขตเมืองใหม่
ประตูปลา
[ภาพ]
โอเฟล
วังของลูกสาวฟาโรห์
วังของโซโลมอน
วังป่าเลบานอน
ระเบียงเสา
หอบัลลังก์
ภูเขาโมริยาห์
ลานใหญ่
วิหาร
[ภาพหน้า 20]
บริเวณด้านหน้าคือที่ตั้ง “เมืองของดาวิด” วิหารอยู่บริเวณที่ราบ (ในฉากหลัง)
[ภาพหน้า 20]
ภาพจำลองจากคอมพิวเตอร์แสดงให้เห็น “เมืองของดาวิด” และวิหารที่โซโลมอนสร้างในสมัยโบราณ