ภาคผนวก
เราควรฉลองเทศกาลต่าง ๆ ไหม?
วันหยุดเพื่อฉลองเทศกาลทางศาสนาและทางโลกที่นิยมกันในหลายภูมิภาคของโลกทุกวันนี้ไม่ได้มีต้นกำเนิดมาจากคัมภีร์ไบเบิล. ถ้าเช่นนั้น การฉลองดังกล่าวกำเนิดขึ้นมาอย่างไร? หากคุณสามารถค้นคว้าในห้องสมุดได้ คุณจะพบว่าน่าสนใจที่จะดูว่าหนังสืออ้างอิงกล่าวอย่างไรเกี่ยวกับเทศกาลต่าง ๆ ที่นิยมฉลองกันในถิ่นที่คุณอยู่. ขอพิจารณาบางตัวอย่าง.
อีสเตอร์. สารานุกรมบริแทนนิกา กล่าวว่า “ไม่มีข้อบ่งชี้ใด ๆ เกี่ยวกับการฉลองเทศกาลอีสเตอร์ในพันธสัญญาใหม่.” อีสเตอร์เริ่มต้นอย่างไร? เทศกาลนี้มีต้นตอมาจากการนมัสการของพวกนอกรีต. ถึงแม้อ้างกันว่าวันหยุดนี้เป็นการระลึกถึงการคืนพระชนม์ของพระเยซู แต่ธรรมเนียมที่เกี่ยวข้องกับเทศกาลอีสเตอร์ไม่ได้เป็นแบบคริสเตียน. ตัวอย่างเช่น สารานุกรมคาทอลิก กล่าวเกี่ยวกับ “กระต่ายอีสเตอร์” อันเป็นที่นิยมกันว่า “กระต่ายเป็นสัญลักษณ์ของพวกนอกรีตและเคยเป็นเครื่องหมายแสดงถึงการเจริญพันธุ์เสมอ.”
การฉลองปีใหม่. วันที่และธรรมเนียมเกี่ยวกับการฉลองปีใหม่จะแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ. เกี่ยวกับต้นกำเนิดของการฉลองนี้ สารานุกรมเดอะ เวิลด์ บุ๊ก กล่าวว่า “จูเลียส ซีซาร์ ผู้ปกครองชาวโรมันเป็นผู้กำหนดให้วันที่ 1 มกราคมเป็นวันปีใหม่ในปี 46 ก่อน ส.ศ. ชาวโรมันได้อุทิศวันนี้ให้แก่ยานุส เทพเจ้าแห่งทางเข้าออก, ประตู, และการเริ่มต้น. มีการตั้งชื่อเดือนมกราคม (January) ตามชื่อของเทพเจ้ายานุสซึ่งมีสองหน้า—หน้าหนึ่งมองไปข้างหน้าและอีกหน้าหนึ่งมองไปข้างหลัง.” ดังนั้น การฉลองปีใหม่จึงมีจุดเริ่มต้นมาจากประเพณีนอกรีต.
วันฮัลโลวีน. สารานุกรมอเมริกานา กล่าวว่า “ลักษณะของธรรมเนียมที่เกี่ยวข้องกับวันฮัลโลวีนอาจมีต้นตอมาจากพิธีของพ่อมด [นักบวชชาวเคลต์โบราณ] ในช่วงก่อนยุคคริสเตียน. ชาวเคลต์มีเทศกาลฉลองสำหรับเทพเจ้าสำคัญสององค์ คือเทพแห่งดวงอาทิตย์และเทพแห่งความตาย . . . , ซึ่งจัดขึ้นในวันที่ 1 พฤศจิกายน เป็นการเริ่มต้นปีใหม่ของชาวเคลต์. การฉลองเทศกาลที่เกี่ยวกับคนตายนี้ค่อย ๆ ถูกรวมเข้าไว้ในพิธีกรรมของคริสเตียน.”
วันหยุดอื่น ๆ. เป็นไปไม่ได้ที่จะพิจารณาเกี่ยวกับการฉลองเทศกาลทุกอย่างที่จัดกันตลอดทั่วโลก. แต่วันหยุดที่ยกย่องมนุษย์หรือองค์การของมนุษย์เป็นสิ่งที่พระยะโฮวาไม่ยอมรับ. (ยิระมะยา 17:5-7; กิจการ 10:25, 26) ขอจำไว้เช่นกันว่า ต้นตอของการฉลองทางศาสนาจะเป็นเครื่องตัดสินว่าการฉลองนั้น ๆ เป็นที่พอพระทัยพระเจ้าหรือไม่. (ยะซายา 52:11; วิวรณ์ 18:4) หลักการในคัมภีร์ไบเบิลที่กล่าวถึงในบท 16 ของหนังสือนี้จะช่วยคุณตัดสินว่าพระเจ้าทรงมีทัศนะอย่างไรต่อการเข้าร่วมฉลองวันหยุดต่าง ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับศาสนา.