ตอน 4
พระเจ้าทำสัญญากับอับราฮาม
อับราฮามสำแดงความเชื่อโดยเชื่อฟังพระเจ้า และพระยะโฮวาทรงสัญญาจะอวยพรท่านและให้มีลูกหลานมากทวีขึ้น
ประมาณ 350 ปีผ่านไปหลังจากน้ำท่วมใหญ่ในสมัยโนอาห์. อับราฮามปฐมบรรพบุรุษอาศัยอยู่ในเมืองอูร์ที่รุ่งเรืองซึ่งปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของประเทศอิรัก. อับราฮามเป็นผู้มีความเชื่อที่โดดเด่น. แต่ตอนนี้ความเชื่อของท่านถูกทดสอบ.
พระยะโฮวาบอกอับราฮามให้ย้ายออกจากประเทศบ้านเกิดไปยังดินแดนต่างชาติ ซึ่งภายหลังปรากฏว่าเป็น คะนาอัน. อับราฮามเชื่อฟังโดยไม่ลังเล. ท่านพาครอบครัว รวมทั้งซาราห์ภรรยากับโลตหลานชายและคนรับใช้อีกหลายคนไปกับท่าน แล้วหลังจากการเดินทางที่ยาวนาน ท่านก็กลายเป็นผู้อาศัยอยู่ในเต็นท์ในคะนาอัน. ในสัญญาที่พระยะโฮวาทำกับอับราฮาม พระองค์สัญญาว่าท่านจะมีลูกหลานเป็นชนชาติใหญ่ และทุกตระกูลแห่งแผ่นดินโลกจะได้รับพรผ่านทางท่าน และลูกหลานของท่านจะครอบครองแผ่นดินคะนาอัน.
อับราฮามและโลตเจริญรุ่งเรือง มีฝูงแกะและฝูงปศุสัตว์จำนวนมาก. อับราฮามไม่เห็นแก่ตัวยอมให้โลตเลือกดินแดนที่เขาต้องการ. โลตเลือกที่ราบอันอุดมสมบูรณ์ริมแม่น้ำจอร์แดน และอาศัยอยู่ใกล้เมืองโซโดม. อย่างไรก็ตาม ผู้คนในเมืองโซโดมเป็นคนผิดศีลธรรม ทำบาปร้ายแรงต่อพระยะโฮวา.
ต่อมา พระยะโฮวาพระเจ้าทรงรับรองกับอับราฮามว่าพงศ์พันธุ์ของท่านจะมากดุจดาวบนท้องฟ้า. อับราฮามเชื่อคำสัญญานั้น. แต่ซาราห์ภรรยาที่รักของอับราฮามยังไม่มีบุตร. จากนั้น เมื่ออับราฮามอายุ 99 ปีและซาราห์อายุเกือบ 90 ปี พระเจ้าทรงบอกกับอับราฮามว่าท่านและซาราห์จะมีบุตรชาย. เป็นไปตามคำตรัสของพระเจ้า ซาราห์ให้กำเนิดยิศฮาค. อับราฮามมีบุตรคนอื่น ๆ ด้วย แต่ผู้ช่วยให้รอดตามที่สัญญาไว้ในสวนเอเดนจะมาทางยิศฮาค.
ระหว่างนั้น โลตและครอบครัวอาศัยอยู่ในเมืองโซโดม แต่โลตผู้ชอบธรรมไม่ได้เป็นเหมือนผู้คนที่ผิดศีลธรรมในเมืองนั้น. เมื่อพระยะโฮวาตั้งพระทัยจะสำเร็จโทษเมืองโซโดม พระองค์ส่งทูตสวรรค์ให้เตือนโลตล่วงหน้าเกี่ยวกับการทำลายที่กำลังจะเกิดขึ้น. ทูตสวรรค์เร่งเร้าโลตและครอบครัวให้หนีออกจากเมืองโซโดมและอย่าเหลียวหลังไปมอง. จากนั้น พระเจ้าทำให้ไฟและกำมะถันจากฟ้าตกมาที่เมืองโซโดมและเมืองโกโมร์ราห์ที่ชั่วช้าซึ่งอยู่ใกล้เคียง และทำลายประชาชนทั้งสองเมืองนั้นหมด. โลตและลูกสาวสองคนรอดพ้น. แต่ภรรยาโลตเหลียวหลังไปมอง บางทีเพราะเธออาลัยอาวรณ์สิ่งต่าง ๆ ที่ละไว้ในเมืองนั้น. เนื่องจากไม่เชื่อฟัง เธอจึงต้องเสียชีวิต.
—จากเยเนซิศ 11:10–19:38