บท 123
อธิษฐานด้วยความทุกข์ใจ
มัทธิว 26:30, 36-46 มาระโก 14:26, 32-42 ลูกา 22:39-46 ยอห์น 18:1
พระเยซูอธิษฐานในสวนเกทเสมนี
เหงื่อของพระเยซูเป็นเหมือนเลือด
เมื่ออธิษฐานเสร็จ พระเยซูกับอัครสาวก “ร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า แล้วก็ออกไปที่ภูเขามะกอก” (มาระโก 14:26) พวกเขาไปที่สวนเกทเสมนีซึ่งอยู่ทางตะวันออก พระเยซูไปสวนนี้หลายครั้งแล้ว
พอมาถึงสวนสวยงามที่เต็มไปด้วยต้นมะกอก พระเยซูคงให้อัครสาวก 8 คนรออยู่ใกล้ ๆ ทางเข้าสวน เพราะท่านบอกว่า “นั่งรอตรงนี้กันก่อนนะ ผมจะไปอธิษฐานที่โน่น” แล้วพระเยซูก็พาอัครสาวก 3 คนไปกับท่าน คือ เปโตร ยากอบ และยอห์น พวกเขาเดินลึกเข้าไปในสวน พระเยซูรู้สึกเศร้ามาก ท่านบอกสาวกว่า “ผมเป็นทุกข์จนแทบจะขาดใจอยู่แล้ว พวกคุณอยู่ที่นี่ เฝ้าระวังด้วยกันกับผมนะ”—มัทธิว 26:36-38
พระเยซูเดินห่างจากพวกเขาไปหน่อยหนึ่งและ “คุกเข่าลงอธิษฐาน” พระเยซูพูดอะไรกับพระเจ้าในช่วงเวลาที่ตึงเครียดนี้? ท่านอธิษฐานว่า “พ่อครับ พ่อทำได้ทุกอย่าง ขอให้ถ้วยนี้ผ่านพ้นไปจากผมเถอะ แต่อย่าให้เป็นไปตามใจผมเลย ขอให้เป็นไปตามที่พ่อต้องการ” (มาระโก 14:35, 36) พระเยซูหมายความว่าอย่างไร? นี่หมายความว่าท่านจะถอนตัวจากการเป็นค่าไถ่อย่างนั้นไหม? ไม่!
ตั้งแต่อยู่บนสวรรค์ พระเยซูเคยเห็นความทุกข์ทรมานแสนสาหัสของคนที่ถูกพวกโรมันฆ่า ตอนนี้พระเยซูเป็นมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อและรู้สึกเจ็บได้ ท่านก็เลยทุกข์ใจเพราะรู้ว่าจะต้องเจอกับความเจ็บปวดแบบเดียวกัน ที่สำคัญกว่านั้นคือ พระเยซูเจ็บปวดใจที่การตายของท่านในฐานะอาชญากรที่น่ารังเกียจจะทำให้ชื่อเสียงของพ่อเสื่อมเสีย อีกไม่กี่ชั่วโมง พระเยซูจะถูกตรึงบนเสาเพราะถูกกล่าวหาอย่างผิด ๆ ว่าหมิ่นประมาทพระเจ้า
หลังจากอธิษฐานอยู่นาน พระเยซูก็เดินกลับมาและเห็นสาวกหลับอยู่ ท่านพูดกับเปโตรว่า “คุณจะเฝ้าระวังด้วยกันกับผมสักชั่วโมงหนึ่งไม่ได้หรือ? คุณต้องเฝ้าระวังอยู่เสมอและอธิษฐานอยู่เรื่อย ๆ เพื่อจะไม่พลาดเมื่อถูกทดสอบ” พระเยซูเข้าใจว่าสาวกก็เครียดเหมือนกันและนี่ก็ดึกมากแล้ว ท่านจึงพูดเสริมว่า “ใจสู้ก็จริง แต่ร่างกายยังอ่อนแอ”—มัทธิว 26:40, 41
เมื่อไปอธิษฐานครั้งที่สอง พระเยซูขอพระเจ้าให้เลื่อน “ถ้วยนี้” ไปจากท่าน พอกลับมา อัครสาวกทั้ง 3 คนก็หลับอยู่ ทั้ง ๆ ที่พวกเขาควรจะอธิษฐานขอไม่ให้พลาดเมื่อถูกทดสอบ เมื่อพระเยซูพูดกับพวกเขา พวกเขาก็ “ไม่รู้ว่าจะแก้ตัวอย่างไรดี” (มาระโก 14:40) แล้วพระเยซูก็ออกไปเป็นครั้งที่สาม ท่านคุกเข่าลงอธิษฐานถึงพระเจ้า
พระเยซูกังวลมากที่การตายของท่านในฐานะคนชั่วจะทำให้ชื่อของพ่อแปดเปื้อน พระยะโฮวาฟังคำอธิษฐานและส่งทูตสวรรค์มาให้กำลังใจลูก แต่พระเยซูก็ยังคง “อธิษฐานอ้อนวอนอย่างหนัก” ท่านเครียดมากเพราะนี่เป็นหน้าที่รับผิดชอบที่สำคัญจริง ๆ ชีวิตตลอดไปของท่านกับของคนที่มีความเชื่อกำลังตกอยู่ในอันตราย ที่จริง ‘เหงื่อของท่านเป็นเหมือนเลือดหยดลงบนพื้น’—ลูกา 22:44
เมื่อพระเยซูกลับมาหาอัครสาวกอีกครั้ง พวกเขาก็ยังหลับอยู่ คราวนี้ท่านพูดว่า “ในเวลาอย่างนี้พวกคุณยังหลับพักผ่อนกันอยู่อีกหรือ ตอนนี้จวนจะถึงเวลาที่ ‘ลูกมนุษย์’ จะถูกมอบไว้ในมือคนบาปแล้ว ลุกขึ้นไปกันเถอะ คนที่ทรยศผมมาแล้ว”—มัทธิว 26:45, 46