บท 77
ผู้หญิงที่บ่อน้ำ
หลังจากเทศกาลปัสกา พระเยซูกับสาวกเดินทางกลับแคว้นกาลิลีโดยผ่านทางแคว้นสะมาเรีย และหยุดพักที่บ่อน้ำของยาโคบใกล้กับเมืองสิคาร์ ระหว่างที่พระเยซูพักอยู่นั้นพวกสาวกก็เข้าไปซื้ออาหารในเมือง
มีผู้หญิงคนหนึ่งมาตักน้ำที่บ่อ พระเยซูพูดกับเธอว่า “ขอน้ำดื่มหน่อยได้ไหม?” เธอถามว่า ‘ทำไมคุณถึงพูดกับฉันที่เป็นคนสะมาเรีย? คนยิวไม่คุยกับคนสะมาเรียไม่ใช่เหรอ?’ พระเยซูตอบว่า ‘ถ้าคุณรู้ว่าผมเป็นใคร คุณจะขอน้ำจากผม แล้วผมจะให้น้ำที่ให้ชีวิตกับคุณ’ เธอถามว่า ‘คุณหมายความว่ายังไงคะ? ถังตักน้ำคุณก็ไม่มี’ พระเยซูตอบเธอว่า ‘ทุกคนที่ดื่มน้ำจากผมจะไม่หิวน้ำอีกเลย’ ผู้หญิงชาวสะมาเรียจึงพูดว่า ‘ขอน้ำนั้นให้ฉันดื่มบ้างสิคะ’
พระเยซูบอกเธอว่า ‘ไปพาสามีคุณมาที่นี่’ เธอพูดว่า ‘ฉันไม่มีสามีหรอกค่ะ’ พระเยซูบอกว่า ‘ก็จริง เพราะคุณแต่งงานมา 5 ครั้งแล้ว และคนที่คุณอยู่ด้วยตอนนี้ก็ไม่ได้แต่งงานกัน’ เธอพูดว่า ‘คุณคือผู้พยากรณ์! พวกเราชาวสะมาเรียเชื่อว่าเรานมัสการพระเจ้าบนภูเขานี้ได้ แต่คนยิวบอกว่าต้องไปนมัสการที่กรุงเยรูซาเล็มเท่านั้น ฉันเชื่อว่าถ้าเมสสิยาห์มาท่านจะบอกเราเองว่าควรนมัสการพระเจ้ายังไง’ พระเยซูจึงบอกเธอว่า ‘ผมนี่แหละคือเมสสิยาห์’ นี่เป็นครั้งแรกที่พระเยซูบอกคนอื่นว่าท่านคือเมสสิยาห์!
ผู้หญิงคนนี้รีบเข้าไปในเมืองและบอกชาวสะมาเรียว่า ‘ฉันคิดว่าฉันพบเมสสิยาห์แล้ว เขาบอกได้หมดเลยว่าฉันเคยทำอะไรมาบ้าง มาดูสิ!’ พวกเขาก็ตามเธอไปที่บ่อน้ำและฟังพระเยซูสอน
ชาวสะมาเรียเชิญให้พระเยซูพักอยู่กับพวกเขา ท่านอยู่ในเมืองนั้นและสอนพวกเขาอยู่ 2 วัน มีคนมากมายเชื่อในพระเยซู พวกเขาบอกกับผู้หญิงชาวสะมาเรียว่า ‘พอได้ฟังสิ่งที่ท่านผู้นี้สอน เราก็รู้ว่าท่านเป็นผู้ช่วยโลกให้รอดจริง ๆ’
“‘เชิญมา’ ให้ทุกคนที่กระหายน้ำมาเถอะ ให้คนที่อยากดื่มน้ำที่ให้ชีวิตมาดื่มได้ฟรี ๆ”—วิวรณ์ 22:17