ทัศนียภาพแผ่นดินแห่งคำสัญญา
นาซาเร็ธ บ้านเกิดของผู้พยากรณ์
ประชาชนทั้งปวงก็ตอบว่า ‘นี้คือเยซูศาสดาพยากรณ์ซึ่งมาจากนาซาเร็ธแขวงฆาลิลาย!’” ถูกแล้ว แม้แต่ระหว่างงานสั่งสอนของพระเยซู เพียงการเอ่ยถึงพระองค์ก็ทำให้ระลึกถึงนาซาเร็ธ เมืองที่มีชื่อเสียงในขณะนี้. ด้วยเหตุนี้ คนเหล่านั้นที่มาเพื่อจับพระองค์มิได้บอกว่าพวกเขาเสาะหาพระเยซู แต่หา “เยซูชาวบ้านนาซาเร็ธ.”—มัดธาย 21:11; 26:71; โยฮัน 18:3-5; กิจการ 26:9.
ภาพข้างบนแสดงถึงสิ่งที่คุณจะได้พบเห็นหากคุณไปเยือนเมืองนาซาเร็ธในปัจจุบัน. เมืองมีขนาดใหญ่กว่าคราวเมื่อทูตสวรรค์มา “ยังเมืองหนึ่งในมณฑลฆาลิลายชื่อนาซาเร็ธ” เพื่อแจ้งแก่มาเรียว่าเธอจะให้กำเนิดพระบุตรของพระเจ้านั้นมากนัก. (ลูกา 1:26-33) ย้อนหลังไปในคราวนั้น นาซาเร็ธเป็นเหมือนหมู่บ้านมากกว่า ดังที่ปรากฏในหน้าถัดไป บ้านทรงสี่เหลี่ยมเรียงรายกันเป็นกลุ่มอยู่บนเนินเขา. โยเซฟกับมาเรียคงจะอาศัยอยู่ในบ้านลักษณะคล้าย ๆ กันนี้. แต่ก่อนที่มาเรียจะให้กำเนิดบุตรนั้นเอง เขาทั้งสองต้องลงไปยังเบธเลเฮ็มทางใต้ และพระเยซูประสูติที่นั่น. ต่อมาเขาได้หนีไปยังอียิปต์เพื่อคุ้มครองทารกไว้จากแผนสังหารของเฮโรด. หลังจากนั้นเขา “จึงกลับไปถึงนาซาเร็ธเมืองของตนในมณฑลฆาลิลาย.”—ลูกา 2:4, 39; มัดธาย 2:13-23.
ด้วยเหตุนี้ พระเยซูทรงเจริญวัยขึ้น มิใช่ในศูนย์กลางที่เอะอะอึกทึกเหมือนกรุงยะรูซาเลม หรือไทเบเรียส หากแต่ในบริเวณที่สงบเงียบ. นาซาเร็ธอยู่ในแอ่งที่แวดล้อมด้วยเนินเขาแถบฆาลิลายตอนใต้อันเป็นบริเวณที่ข้าว องุ่น มะกอกเทศ และมะเดื่อเทศเจริญงอกงาม. เมืองนั้นได้รับประโยชน์จากฤดูร้อนที่เย็นสบาย กระนั้น ฤดูหนาวก็มิได้หนาวจัดเหมือนในแถบฆาลิลายตอนเหนือ.
โยเซฟหาเลี้ยงภรรยา ลูกชายและลูกสาวโดยการทำงานเป็นช่างไม้ บางทีอาจมีร้านคล้าย ๆ แบบนี้ในนาซาเร็ธปัจจุบัน. เขาอาจเตรียมคานหลังคาบ้านและประตูทำด้วยไม้สำหรับสร้างบ้านในเมือง หรือโต๊ะ ม้านั่ง และเครื่องเรือนไม้อื่น ๆ. เราทราบว่าพระเยซูได้สังเกตดูและฝึกหัด เพราะพระองค์ได้ฉายาว่าเป็น “ช่างไม้” ด้วย. (มาระโก 6:3; มัดธาย 13:55) งานด้านกสิกรรมรอบ ๆ เมืองนาซาเร็ธคงจะทำให้มีงานอื่นด้วย. บางทีพระเยซูอาจทำแอกอย่างที่ปรากฏบนสัตว์เหล่านี้. ระหว่างนั้น โยเซฟอาจใช้เครื่องมือของเขาสร้างไถหรือเลื่อนนวดข้าวไว้ดึงอยู่ข้างหลังแอกนั้น.—2 ซามูเอล 24:22; ยะซายา 44:13.
เมื่อเป็นเด็กหนุ่ม พระเยซูคงจะเคยเดินย่ำไปในบริเวณรอบ ๆ เมืองนาซาเร็ธ เช่นไปยัง “บ้านคานามณฑลฆาลิลาย” อยู่ทางเหนือ 13 กิโลเมตร อันเป็นที่ซึ่งภายหลังพระองค์ทรงกระทำการอัศจรรย์เป็นครั้งแรก. (โยฮัน 2:1-12) หรืออาจจะเดินไปทางตะวันออกเฉียงใต้ราว ๆ 10 กิโลเมตร ไปยังหุบเขายิศเรลและเนินเขาโมเร พระเยซูก็จะมาถึงเมืองนาอิน ดังที่ปรากฏที่หน้า 17.a (ผู้วินิจฉัย 6:33; 7:1) จำไว้ว่าระหว่างการตระเวนไปประกาศครั้งแรกของพระองค์นั้น พระเยซูบังเอิญพบขบวนแห่ศพใกล้เมืองนาอิน. เพราะรู้สึกสงสาร พระองค์จึงทรงปลุกลูกชายของหญิงม่ายให้เป็นขึ้นจากตาย.—ลูกา 7:11-16.
นาซาเร็ธมิได้ตั้งอยู่บนเส้นทางสำคัญใด ๆ กระนั้น ก็มีทางที่สะดวกไปถึงถนนดังกล่าวได้ ดังที่คุณจะเห็นได้จากแผนที่บนปกหน้าของปฏิทินประจำปี 1990 ของพยานพระยะโฮวา ซึ่งมีภาพของเมืองนาซาเร็ธสมัยปัจจุบันในขนาดที่ใหญ่กว่า. เส้นทางด้านตะวันออก—ตะวันตกผ่านหุบเขายิศเรลเชื่อมเมืองท่าอาเคร่ หรือทอเลมาอิส เข้ากับทะเลฆาลิลายและหุบเขาจอร์แดน. ที่มาตัดกันก็คือเส้นทางซึ่งมาจากเมืองดามัสกัสลงมาผ่านซะมาเรียไปถึงกรุงยะรูซาเลม.
นาซาเร็ธมีธรรมศาลาของตนเอง และในช่วงต้น ๆ แห่งงานสั่งสอนของพระเยซู พระองค์เสด็จไปที่นั่น “ตามเคย.” พระองค์ทรงอ่านยะซายา 61:1, 2 และนำข้อนั้นมาใช้กับพระองค์เอง. ชาวเมืองนั้นบางคนในพวกเขาที่ได้เห็นพระองค์เจริญวัยขึ้นและอาจจ่ายเงินให้พระองค์สำหรับงานช่างไม้ด้วยซ้ำ จะตอบรับอย่างไร? พวกเขาเป็นเดือดเป็นแค้น และพยายามจะผลักพระองค์จากหน้าผา แต่พระเยซูหนีพ้น. (ลูกา 4:16-30) ดูเหมือนว่า ข่าวเกี่ยวกับสิ่งที่พระองค์ได้กระทำภายหลังในเมืองนาอินและที่อื่นนั้นได้ไปถึงเมืองนาซาเร็ธ เพราะเมื่อพระองค์เสด็จกลับมาและสั่งสอนในธรรมศาลาประจำท้องถิ่น ไม่มีผู้ใดพูดถึงการสังหารพระองค์. กระนั้น “พระองค์ไม่ได้ทรงกระทำการอิทธิฤทธิ์มากในเมืองนั้น” เพราะคนที่รู้จักคุ้นเคยในเมืองนาซาเร็ธมิได้แสดงความเชื่อในพระองค์ฐานะผู้พยากรณ์.—มัดธาย 13:53-58.
มาระโกบันทึกปฏิกิริยาของพระเยซูไว้ว่า “ศาสดาพยากรณ์ไม่ขาดความนับถือเว้นแต่ในเมืองของตนท่ามกลางญาติพี่น้องของตน และในเรือนของตน.” น่าสมเพชเสียนี่กระไรที่เรื่องนี้เป็นจริงกับหลายคนในเมืองนาซาเร็ธ. กระนั้น เราอาจคิดถึงเมืองนั้นในฐานะบ้านเกิดของผู้พยากรณ์ซึ่งเราเลือกที่จะถวายเกียรติ.—มาระโก 6:4.
[เชิงอรรถ]
a นาซาเร็ธคือหมายเลข 2 บนแผนที่ที่ปกของปฏิทิน 1990 ของพยานพระยะโฮวา. เนินเขาโมเรเห็นได้ข้างล่างหมายเลข 3 พอดี.
[ที่มาของภาพหน้า 16]
Pictorial Archive (Near Eastern History) Est.