คำถามจากผู้อ่าน
▪ เพราะเหตุใดยะซายา 11:6 ในพระคัมภีร์ฉบับแปลโลกใหม่ จึงกล่าวว่า “สุนัขป่าจะอาศัยอยู่กับลูกแกะพักหนึ่ง”? สันติภาพเช่นนั้นจะไม่คงทนถาวรอย่างนั้นไหม?
สันติภาพอันน่าสดชื่นท่ามกลางพวกสัตว์ที่มีพยากรณ์ไว้ที่ยะซายา 11:6-9 นั้นจะคงทนถาวร. แต่การแปลความพระธรรมยะซายา 11:6 อย่างละเอียดถี่ถ้วนทำให้เป็นที่ชัดเจนว่าสัตว์พวกนั้นจะไม่อยู่ด้วยกันตลอดเวลา.
ในพระคัมภีร์ฉบับแปลโลกใหม่ ยะซายา 11:6 อ่านว่า “สุนัขป่าจะอาศัยอยู่กับลูกแกะพักหนึ่ง และแม้เสือดาวจะนอนกับลูกแพะ และลูกโคกับลูกสิงโตและสัตว์ที่ถูกเลี้ยงอย่างดีจะอยู่ด้วยกัน; และเพียงเด็กชายเล็ก ๆ จะเป็นผู้นำ.”
ในฉบับแปลหลายฉบับอ่านข้อนี้ว่า “สุนัขป่าก็จะอาศัยอยู่ [หรืออยู่ด้วยกัน] กับลูกแกะ.” การแปลความเช่นนั้นอาจถ่ายทอดภาพของการที่สุนัขป่ากับลูกแกะเป็นเพื่อนร่วมอาศัยอยู่ด้วยกันต่อไปเรื่อย ๆ ราวกับว่าอยู่ในครอบครัวใหม่หรือการจัดเตรียมการใหม่เรื่องการอยู่อาศัย.
อย่างไรก็ตาม คำภาษาฮีบรูซึ่งได้รับการแปลว่า “อาศัยอยู่” หรือ “อยู่ด้วยกัน” นั้นคือกูร์. ตามคำกล่าวของวิลเลียม เจเซเนียส ผู้เรียบเรียงพจนานุกรม คำนี้หมายความว่า “พักแรม, อาศัยพักหนึ่ง, อยู่ในที่ไม่ใช่ที่บ้าน, เช่น เหมือนเป็นคนแปลกหน้า, คนต่างถิ่น, แขก.” (อะ ฮีบรู แอนด์ อิงลิช เล็กซิคอน อ็อฟ ดิ โอลด์ เทสตาเมนท์ แปลโดย เอ็ดวาร์ด โรบินสัน) พจนานุกรมที่เรียบเรียงโดย เอฟ. บราวน์, เอส. ไดรเวอร์, และ ซี. บริกส์ ให้ความหมายว่า “พักแรม, อาศัยชั่วระยะหนึ่ง (เวลาแน่นอนหรือไม่แน่นอน), อยู่ด้วยในฐานะผู้มาใหม่ . . . โดยปราศจากสิทธิอาศัยแต่เดิม.”
พระเจ้าทรงใช้คำกูร์ ในการบอกแก่อับราฮามให้ “อาศัยอยู่เหมือนคนต่างด้าว” ในแผ่นดินคะนาอัน. บรรพบุรุษผู้นี้จะไม่เป็นเจ้าของที่ดิน แต่ท่านอาจเป็นผู้อยู่อาศัยที่ได้รับการคุ้มครองที่นั่น. (เยเนซิศ 26:3; เอ็กโซโด 6:2–4; เฮ็บราย 11:9, 13) เช่นเดียวกัน ยาโคบกล่าวว่าท่าน ‘อาศัยอยู่เหมือนคนต่างด้าว’ ในดินแดนของฮาราน เพราะท่านจะกลับไปคะนาอัน.—เยเนซิศ 29:4; 32:4.
ในอุทยานที่พระเจ้าจะทรงสถาปนาขึ้นนั้นในไม่ช้า สัตว์ต่าง ๆ และมนุษย์ทั้งหลายจะอยู่กันอย่างสันติ. จะไม่มีอันตรายเมื่อลูกแกะอยู่กับสุนัขป่าหรือลูกโคอยู่กับเสือดาว. ราวกับจะแสดงความแตกต่างอย่างชัดเจนกับสมัยปัจจุบัน ภาษาที่มีการกล่าวนั้นยังกระทั่งเปิดช่องให้คิดว่าสุนัขป่าจะเป็นผู้อาศัยที่ได้รับการคุ้มครองจากลูกแกะด้วยซ้ำ.—ยะซายา 35:9; 65:25.a
กระนั้น สัตว์ต่าง ๆ เหล่านั้นอาจยังคงมีที่อาศัยแตกต่างกันไป. สัตว์บางชนิดเหมาะจะอยู่ในป่า สัตว์ชนิดอื่นเหมาะกับที่ราบ ชนิดอื่น ๆ อีกเหมาะกับแถบชายฝั่งหรือแถบภูเขา. แม้ในสมัยอุทยานแรกเดิม พระเจ้าทรงตรัสถึง ‘สัตว์ใช้และสัตว์ป่า.’ (เยเนซิศ 1:24) ปรากฏชัดว่าสัตว์ใช้ก็คือสัตว์เหล่านั้นที่โดยทั่วไปแล้วอาจอยู่ใกล้มนุษย์และที่อยู่อาศัยของมนุษย์. ส่วนสัตว์ป่า ซึ่งถึงแม้จะไม่ดุร้าย ก็เห็นได้ชัดว่ามันชอบจะอยู่ต่างหากจากมนุษย์. ดังนั้น ดังที่คำพยากรณ์ของยะซายาบอกล่วงหน้า สุนัขป่าจะ “อาศัยกับลูกแกะอยู่พักหนึ่ง” แต่มันจะไม่อยู่รวมกับสัตว์เลี้ยงในบ้านตลอดไป.
[เชิงอรรถ]
a เดอะ ไบเบิล อิน ลิฟวิง อิงลิช แปลยะซายา 11:6 ดังนี้: “และสุนัขป่าจะเป็นผู้อาศัยของลูกแกะ.”
[ที่มาของภาพหน้า 31]
Zoological Research Center, Tel-Aviv Hebrew University