คำถามจากผู้อ่าน
▪ เพราะเหตุใดจึงมีการถือว่าปีสากลศักราช 29 เป็นปีสำคัญในประวัติศาสตร์พระคัมภีร์ยิ่งกว่าปีสากลศักราช 14 ซึ่งเป็นปีเริ่มรัชกาลของติเบริอุสซีซาร์ ที่มีกล่าวถึงในลูกา 3:1?
การเริ่มรัชกาลของติเบริอุสไม่ได้มีกล่าวถึงในพระคัมภีร์ แต่เหตุการณ์ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงหลังของปีที่ 15 แห่งรัชกาลของเขามีการกล่าวถึง. เรื่องนี้ทำให้นักศึกษาพระคัมภีร์สามารถระบุเหตุการณ์ดังที่เกิดขึ้นในปีสากลศักราช 29 นั้นได้ ซึ่งสามารถมองดูได้ว่าเป็นปีสำคัญจากทัศนะของพระคัมภีร์.
รัชกาลของติเบริอุสซีซาร์ จักรพรรดิองค์ที่สองแห่งโรม มีการยอมรับอย่างดีในประวัติศาสตร์. เดอะ นิว เอนไซโคลพีเดีย บริแทนนิกา กล่าวว่า: “ในคริสต์ศักราช 14 เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม เอากุสตุส [จักรพรรดิองค์แรก] สิ้นพระชนม์. ติเบริอุสซึ่งตอนนี้มีตำแหน่งสูงสุด ก็ได้เข้าเล่นการเมืองกับวุฒิสภาเพื่อประโยชน์ของตนและไม่ยอมให้วุฒิสภาเรียกตนว่าจักรพรรดิอยู่เกือบหนึ่งเดือน แต่เมื่อวันที่ 17 กันยายน เขาก็ได้สืบตำแหน่งสูงสุด.”a
เวลาที่ระบุสำหรับการเริ่มต้นรัชกาลของติเบริอุสนี้เกี่ยวข้องกับพระคัมภีร์เนื่องจากลูกา 3:1–3 กล่าวถึงงานรับใช้ของโยฮันผู้ให้บัพติสมาว่า: “เมื่อปีที่สิบห้าในรัชชกาลติเบเรียวกายะซา ปนเตียว ปีลาตเป็นเจ้าเมืองยูดาย . . . คำของพระเจ้ามาถึงโยฮันบุตรซะคาเรียในป่า. แล้วโยฮันจึงไปทั่วแว่นแคว้นฝั่งแม่น้ำยาระเด็น ประกาศเรื่องบัพติสมาเป็นที่ให้คนกลับใจเสียใหม่เพื่อบาปโทษจะยกเสียได้.”
โยฮันไม่ได้เริ่มการประกาศสั่งสอนและการให้บัพติสมาเมื่อติเบริอุสขึ้นเป็นจักรพรรดิ์ แต่ทำเช่นนั้น “เมื่อปีที่สิบห้าในรัชกาลติเบเรียวกายะซา.” ปีที่ 15 นั้นเริ่มจากฤดูใบไม้ร่วงปีสากลศักราช 28 จนถึงฤดูใบไม้ร่วงปีสากลศักราช 29. แต่การทราบเช่นนี้ก็ไม่ได้ทำให้คนเราสามารถจะระบุได้อย่างถูกต้องว่าเมื่อไรในระหว่างปีนั้นที่งานรับใช้ของโยฮันเริ่มต้น หรือคำนวณเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องด้วยได้.
แต่พระคัมภีร์ให้เรามีเรื่องราวเพิ่มเติมอันสำคัญยิ่ง. ยกตัวอย่าง คำพยากรณ์ของดานิเอลเกี่ยวกับ “เจ็ดสิบสัปดาห์” ซึ่งชี้ถึงปีสากลศักราช 29 สำหรับการปรากฏของพระมาซีฮา. คำพยากรณ์นั้นยังได้บ่งชี้ว่างานรับใช้ของพระเยซูจะกินเวลานานสามปีครึ่ง. (ดานิเอล 9:24–27) นอกจากรายละเอียดในพระคัมภีร์เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว พระเยซูทรงประสูติหลังจากโยฮันหกเดือน และเมื่อพระเยซูรับบัพติสมา พระองค์ “มีพระชนมายุประมาณสามสิบพรรษา” และพระเยซูสิ้นพระชนม์ในฤดูใบไม้ผลิปีสากลศักราช 33 (ในตอนปัศคา) เมื่อพระองค์มีพระชนมายุได้ 33 ปีครึ่ง.—ลูกา 1:24–38; 3:23; 22:14–16, 54.b
ด้วยรายละเอียดที่ถูกต้องเช่นนั้น เชื่อมโยงกับการระบุวันเวลาของผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับรัชกาลของติเบริอุส นักศึกษาพระคัมภีร์จึงสามารถคำนวณได้ว่างานรับใช้ของโยฮันเริ่มต้นในฤดูใบไม้ผลิปีสากลศักราช 29 และคำนวณได้ว่าอีกหกเดือนต่อมา ในฤดูใบไม้ร่วงปีสากลศักราช 29 โยฮันได้ให้บัพติสมาแก่พระเยซู. เพราะฉะนั้น จึงไม่ใช่ปีสากลศักราช 14 แต่เป็นปีสากลศักราช 29 ที่ถือว่าเป็นปีสำคัญตามทัศนะของพระคัมภีร์.
[เชิงอรรถ]
a วันที่ 17 กันยายนในปฏิทินของจูเลียนตรงกับวันที่ 15 กันยายนในปฏิทินของเกรกอเรียน ซึ่งเป็นปฏิทินที่ใช้อย่างกว้างขวางในทุกวันนี้.
b เทียบกับอินไซท์ ออน เดอะ สคริพเจอร์ เล่ม 1 หน้า 458, 463, 467; เล่ม 2 หน้า 87, 899–902, 1099, 1100 พิมพ์โดยสมาคมวอชเทาเวอร์ ไบเบิล แอนด์ แทร็กต์.