คำประกาศ
การช่วยเหลือคณะกรรมการปกครอง
สมาชิกคณะกรรมการปกครองแห่งพยานพระยะโฮวาซึ่งในปัจจุบันนี้มีจำนวน 12 คน ยังคงรับใช้ด้วยความซื่อสัตย์ในงานมอบหมายของพวกเขา. พวกเขารู้สึกขอบคุณอยู่เสมอต่อสมาชิกแห่ง “ชนฝูงใหญ่” ที่กำลังเพิ่มพูนขึ้น สำหรับการสนับสนุนด้วยความกระตือรือร้นของพวกเขา. (วิวรณ์ 7:9, 15) เมื่อคำนึงถึงการเพิ่มพูนอันยอดเยี่ยมทั่วโลก จึงเป็นการเหมาะสมในเวลานี้ที่จะจัดให้มีการช่วยเหลือเพิ่มขึ้นแก่คณะกรรมการปกครอง. ฉะนั้น จึงได้มีการตัดสินใจที่จะเชิญผู้ช่วยบางคน ซึ่งส่วนมากมาจากชนฝูงใหญ่ เพื่อมีส่วนในการประชุมของคณะกรรมการปกครองแต่ละคณะ นั่นคือ คณะกรรมการฝ่ายบุคคล, ฝ่ายการพิมพ์, ฝ่ายการรับใช้, ฝ่ายการสอน, และฝ่ายการเขียน. ดังนั้น จำนวนผู้เข้าร่วมการประชุมของคณะกรรมการเหล่านี้แต่ละคณะจะเพิ่มขึ้นเป็นเจ็ดหรือแปดคน. ภายใต้การนำของสมาชิกคณะกรรมการปกครอง ผู้ช่วยเหล่านี้จะมีส่วนในการพิจารณาและจะปฏิบัติหน้าที่มอบหมายบางอย่างที่คณะกรรมการจะให้แก่เขา. การจัดเตรียมใหม่นี้จะมีผลใช้ดำเนินการในวันที่ 1 พฤษภาคม 1992.
เป็นเวลาหลายปี จำนวนชนที่เหลือแห่งผู้ถูกเจิมได้ลดน้อยลง ขณะที่จำนวนชนฝูงใหญ่เพิ่มขึ้นเกินกว่าขีดสูงสุดที่เราคาดหมาย. (ยะซายา 60:22) เราขอบพระคุณพระยะโฮวาอย่างยิ่งจริง ๆ สำหรับการเพิ่มทวีอันยอดเยี่ยมนี้! เมื่อมีการรับเอาชื่อใหม่ พยานพระยะโฮวา ด้วยความขอบพระคุณ ในปี 1931 ยอดผู้ประกาศราชอาณาจักรคือ 39,372 คน ซึ่งส่วนใหญ่ได้ประกาศตัวเป็นพี่น้องผู้ถูกเจิมของพระคริสต์. (ยะซายา 43:10-12; เฮ็บราย 2:11) หกสิบปีต่อมา ในปี 1991 ยอดผู้ประกาศทั่วโลกคือ 4,278,820 คน ซึ่งมีเพียง 8,850 คนในพวกเขาประกาศตัวว่าเป็นชนที่เหลือผู้ถูกเจิม. ดังความคาดหมายล่วงหน้าโดยอาศัยแสงสว่างแห่งพระคัมภีร์ บัดนี้ “ชนฝูงใหญ่” มีจำนวนมากกว่าชนที่เหลือแห่ง “แกะฝูงน้อย” ถึงกว่า 480 เท่า. (ลูกา 12:32; วิวรณ์ 7:4-9) ในการเอาใจใส่ต่อผลประโยชน์แห่งราชอาณาจักรที่เพิ่มพูนขึ้น ชนที่เหลือย่อมต้องการ และหยั่งรู้ค่าความร่วมมือและการสนับสนุนจากชนฝูงใหญ่อย่างแน่นอน.
ดังที่ได้อธิบายในหอสังเกตการณ์ ฉบับนี้ มีคนกลุ่มหนึ่งที่รับใช้ร่วมกับยิศราเอลฝ่ายวิญญาณอยู่ในทุกวันนี้ซึ่งอาจเปรียบได้กับพวกนะธีนิมและลูกหลานของพวกมหาดเล็กของซะโลโมซึ่งกลับจากการเป็นเชลยที่บาบูโลนกับพวกยิวที่เหลืออยู่ พวกที่ไม่ใช่ชนยิศราเอลนั้นมีจำนวนมากกว่าชาวตระกูลเลวีที่เดินทางกลับมาเสียอีก. (เอษรา 2:40-58; 8:15-20) “ที่ทรงให้ไว้” จากท่ามกลางชนฝูงใหญ่ในทุกวันนี้คือชายคริสเตียนผู้อาวุโสซึ่งมีประสบการณ์มากอันเป็นผลจากการเอาใจใส่ต่อการดูแลสาขา, ในงานผู้ดูแลเดินทาง, และจากท่ามกลางประชาคมต่าง ๆ 66,000 กว่าประชาคมซึ่งถูกตั้งขึ้นทั่วโลกในเวลานี้.
ไม่นานมานี้ ได้มีการจัดให้มีโรงเรียนพระราชกิจขึ้นทั่วโลกเพื่อการฝึกอบรมพวกผู้ดูแลและพวกผู้รับใช้ที่ช่วยเหลืองานพวกเขา. ในสหรัฐอเมริกาแห่งเดียว มีผู้ดูแลถึง 59,420 คนเข้าร่วม. พวก “ผู้เฒ่าผู้แก่” เหล่านี้จึงถูกเตรียมไว้พร้อมเพื่อทำหน้าที่รับผิดชอบของพวกเขาให้สำเร็จอย่างมีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น.—1 เปโตร 5:1-3; เทียบกับเอเฟโซ 4:8, 11.
ณ สำนักงานกลางที่บรุ๊กลีนของพยานพระยะโฮวา “ผู้ที่ทรงให้ไว้” บางคนได้รับใช้มานานหลายปีทีเดียว. คนเหล่านี้รวมทั้งผู้ดูแลที่อาวุโสจากชนฝูงใหญ่ซึ่งได้รับความสามารถและประสบการณ์มากมาย. ดังนั้น คณะกรรมการปกครองจึงได้เลือกผู้ดูแลเช่นนั้นบางคนมาเพื่อช่วยในการประชุมของคณะกรรมการปกครอง. คนเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องเป็นชายที่มีประวัติการรับใช้นานที่สุด. แต่พวกเขาเป็นคนอาวุโส เป็นชายที่มีประสบการณ์ พร้อมด้วยคุณสมบัติซึ่งทำให้พวกเขาเหมาะสำหรับการให้ความช่วยเหลืองานในด้านต่าง ๆ โดยเฉพาะ. การที่พวกเขาได้รับการมอบหมายให้ทำงานกับคณะกรรมการไม่ได้ทำให้พวกเขามีสถานะพิเศษ. ดังที่พระเยซูตรัสไว้เกี่ยวกับสาวกของพระองค์ “ท่านทั้งหลายเป็นพี่น้องกันหมด.” (มัดธาย 23:8, ล.ม.) อย่างไรก็ตาม มีมากมายหลายสิ่งที่ฝากกับคนเหล่านี้ และดังนั้นจึง “จะต้องทวงเอามาก” จากพวกเขา.—ลูกา 12:48.
พวกเราปีติยินดีในการที่องค์การของพระยะโฮวาก้าวไปข้างหน้าในทุกวันนี้. กว่าสิบปีที่ผ่านไป มีการเพิ่มขึ้นเกือบ 100 เปอร์เซ็นต์ในจำนวนของผู้ที่ทำงานประกาศ สอดคล้องกับคำพยากรณ์เกี่ยวกับพระเยซูคริสต์ ดาวิดผู้ยิ่งใหญ่ ที่ว่า “ความจำเริญรุ่งเรืองแห่งรัฐบาลของท่านและสันติสุขจะไม่รู้สิ้นสุด.” (ยะซายา 9:7) ในแนวทางเดียวกับที่ชาวนะธีนิมทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่ไปกับพวกปุโรหิตในการซ่อมแซมกำแพงกรุงยะรูซาเลม คำพยากรณ์เกี่ยวกับองค์การของพระยะโฮวาก็กำลังสำเร็จผลเช่นเดียวกันในทุกวันนี้ ที่ว่า “และคนต่างชาติจะสร้างกำแพงของเจ้า.” (ยะซายา 60:10; นะเฮมยา 3:22, 26) ชาวนะธีนิมในสมัยนี้จะได้รับคำชมเชยเนื่องด้วยความกระตือรือร้นที่พวกเขาแสดงออกในการเสริมสร้างการนมัสการแท้ โดยการช่วยเหลือ “ปุโรหิตของพระยะโฮวา” ในการงานหรืองานรับใช้ใด ๆ ก็ตามที่จะได้รับมอบหมายให้ทำในองค์การของพระยะโฮวาซึ่งมีอยู่ทั่วโลก.—ยะซายา 61:5, 6.