ความปลอดภัยแท้เป้าประสงค์ที่บรรลุยาก
อาร์โนลด์เป็นเด็กที่ชอบตุ๊กตาเสือมาก. ทั่วทุกแห่งที่เขาไป เขาเอาตุ๊กตานั้นไปด้วย—ขณะที่ไปเล่น, เมื่อรับประทานอาหาร, เมื่อเข้านอน. สำหรับเขาแล้ว ตุ๊กตาเสือนั้นให้ความอบอุ่น, ความปลอดภัย. วันหนึ่ง มีเหตุการณ์วิกฤติ. ตุ๊กตาเสือหายไป!
ขณะที่อาร์โนลด์ร้องไห้ คุณพ่อ, คุณแม่, และพี่ชายสามคนของเขาพากันค้นทั่วบ้านหลังใหญ่ของพวกเขาเพื่อหาตุ๊กตาเสือนั้น. ในที่สุดคนหนึ่งพบตุ๊กตานั้นในลิ้นชัก. ปรากฏว่า อาร์โนลด์เอาตุ๊กตาใส่ไว้ที่นั่นแล้วก็ลืมเสียสนิทว่าเอาไปไว้ที่ไหน. ตุ๊กตาเสือกลับคืนมา และอาร์โนลด์เช็ดน้ำตา. เขารู้สึกมีความสุขและปลอดภัยอีกครั้ง.
คงจะดีสักเพียงไรหากสามารถแก้ปัญหาทุกอย่างได้ง่าย ๆ อย่างนั้น—ง่ายเหมือนการหาพบตุ๊กตาเสือในลิ้นชัก! อย่างไรก็ดี สำหรับคนส่วนใหญ่แล้ว ปัญหาเกี่ยวกับความปลอดภัยเป็นเรื่องจริงจังและสลับซับซ้อนยิ่งกว่านั้นมากนัก. แทบทุกแห่งทีเดียว ผู้คนสงสัยว่า ‘ฉันจะกลายเป็นเหยื่อของอาชญากรรมหรือความรุนแรงไหม? ฉันจะกลายเป็นคนว่างงานไหม? ครอบครัวของฉันแน่ใจไหมว่าจะมีอาหารพอกิน? คนอื่นจะคอยหลบหน้าฉันไหมเนื่องจากศาสนาหรือภูมิหลังทางชาติพันธุ์ของฉัน?’
จำนวนของผู้คนที่ขาดความมั่นคงปลอดภัยมีมากมาย. ตามที่สหประชาชาติแจ้งไว้นั้น เกือบสามพันล้านคนไม่เพียงไม่ได้รับการรักษาโรคทั่ว ๆ ไปเท่านั้น แต่ขาดยาสำคัญสำหรับรักษาโรคด้วย. มากกว่าหนึ่งพันล้านคนทนทุกข์อยู่ในสภาพยากจนข้นแค้นแสนสาหัส. เกือบหนึ่งพันล้านคน ถึงแม้สามารถทำงานได้ ก็มีงานไม่มากพอ. จำนวนผู้ลี้ภัยกำลังเพิ่มขึ้น. พอถึงสิ้นปี 1994 ราว ๆ 1 ในทุก ๆ 115 คนบนแผ่นดินโลกต้องฝืนใจหนีจากบ้านของตนไป. ชีวิตนับล้าน ๆ ถูกทำลายอันเป็นผลมาจากการค้ายาเสพย์ติดมูลค่า 12,500 พันล้านบาทซึ่งก่อให้เกิดการประกอบอาชญากรรมและความรุนแรงสุดคณานับ. สงครามทำลายล้างชีวิตของหลายล้านคน. ระหว่างปี 1993 ปีเดียวเท่านั้น 42 ประเทศเข้าร่วมในการสู้รบใหญ่ ๆ ขณะที่อีก 37 ประเทศประสบการใช้กำลังรุนแรงทางการเมือง.
สงคราม, ความยากจน, และเหตุการณ์อื่น ๆ ที่คุกคามความปลอดภัยของมนุษย์นั้นมีความเกี่ยวข้องกัน และเหตุการณ์เหล่านั้นกำลังเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อย ๆ. ไม่มีทางแก้ง่าย ๆ เหมือนหาพบตุ๊กตาเสือในลิ้นชักสำหรับปัญหาดังกล่าว. ที่จริง มนุษย์จะไม่แก้ปัญหาเหล่านั้นเลย.
คัมภีร์ไบเบิล พระคำของพระเจ้า เตือนว่า “ท่านทั้งหลายอย่าวางใจในพวกเจ้านาย, หรือในเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ช่วยให้รอดไม่ได้.” ดังนั้นแล้ว เราสามารถวางใจในผู้ใด? ข้อคัมภีร์นี้บอกต่อไปว่า “ผู้ใดที่มีพระเจ้าของยาโคบเป็นผู้ช่วยก็เป็นสุข, คือคนที่ไว้ใจในพระยะโฮวาพระเจ้าของตน; ผู้ได้ทรงสร้างฟ้าและแผ่นดิน, ทะเลกับสรรพสิ่งที่มีอยู่ในที่เหล่านั้น.”—บทเพลงสรรเสริญ 146:3-6.
ทำไมเราสามารถวางใจในพระยะโฮวาให้นำความปลอดภัยมาสู่แผ่นดินโลกนี้ได้? เป็นไปได้ไหมที่จะประสบชีวิตที่ปลอดภัย, มีความสุขในขณะนี้? พระเจ้าจะขจัดเครื่องกีดขวางความปลอดภัยของมนุษย์ออกไปโดยวิธีใด?