คุณสามารถรักพระเจ้าได้จริง ๆ ไหม?
พระเจ้าตรัสว่า “มนุษย์เห็นหน้าเราแล้วจะมีชีวิตอยู่ไม่ได้.” (เอ็กโซโด 33:20, ฉบับแปลใหม่) นอกจากนี้ ตั้งแต่คัมภีร์ไบเบิลเขียนครบถ้วนแล้ว ไม่มีหลักฐานของมนุษย์คนใด ๆ ที่มีการติดต่อโดยตรงกับพระองค์. ดูเหมือนว่ายากมิใช่หรือ—ถึงกับเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ—ที่จะพัฒนาความรักใคร่สุดซึ้งต่อใครสักคนที่คุณไม่เคยเห็นหรือได้ยินเสียงเขาโดยตรงเลย? มีทางเป็นไปได้จริง ๆ ไหมที่จะมีสัมพันธภาพที่เปี่ยมด้วยความรักกับพระผู้สร้างเอกภพ?
น่าจะมีทางเป็นไปได้อย่างไม่ต้องสงสัยที่จะพัฒนาความผูกพันที่อบอุ่นเฉพาะตัวกับพระเจ้า. ที่พระบัญญัติ 6:5 เราอ่านว่าชาติยิศราเอลได้รับพระบัญชาดังนี้: “เจ้าจงรักพระยะโฮวาพระเจ้าของเจ้าด้วยสุดใจ, สุดจิตต์ของเจ้า, และด้วยสิ้นสุดกำลังของเจ้า.” ภายหลังพระเยซูคริสต์ทรงยืนยันกฎหมายข้อนี้อีกครั้งกับเหล่าสาวกของพระองค์แล้วตรัสเสริมว่า “นั่นแหละเป็นพระบัญญัติข้อต้นข้อใหญ่.” (มัดธาย 22:37, 38) คัมภีร์ไบเบิลจะกระตุ้นเตือนเราให้รักพระเจ้าไหมหากสัมพันธภาพเช่นนั้นเป็นสิ่งที่บรรลุไม่ได้?
แต่พระยะโฮวาทรงคาดหมายให้เรารักพระองค์เพียงเพราะพระองค์ทรงบัญชาให้ทำเท่านั้นไหม? เปล่าเลย. พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์คู่แรกพร้อมด้วยสมรรถนะที่จะรักพระองค์. อาดามและฮาวาไม่ได้ถูกบังคับให้เข้าสู่สัมพันธภาพที่เปี่ยมด้วยความรักกับพระผู้สร้างของตน. แทนที่จะเป็นเช่นนั้น พระเจ้าทรงให้เขาอยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่ดีเลิศซึ่งจะทำให้เขาพัฒนาความรักใคร่สุดซึ้งต่อพระองค์. ทางเลือกเป็นของเขาทั้งสอง—เขาสามารถใกล้ชิดพระเจ้ามากขึ้น หรือไม่ก็ออกห่างจากพระองค์.
อาดามและฮาวาตัดสินใจเลือกที่จะขัดขืน. (เยเนซิศ 2:16, 17; 3:6, 7) อย่างไรก็ดี ลูกหลานของเขาคงจะมีศักยภาพสำหรับการพัฒนาสัมพันธภาพที่เปี่ยมด้วยความรักกับพระผู้สร้าง.
ดำเนินกับพระเจ้าเที่ยงแท้
ตัวอย่างเช่น ในคัมภีร์ไบเบิล มีการกล่าวถึงอับราฮามว่าเป็น “มิตร” ของพระเจ้า. (ยาโกโบ 2:23) กระนั้น อับราฮามก็มิได้เป็นคนเดียวแน่ ๆ ที่มีสัมพันธภาพอย่างสนิทสนมกับพระเจ้า. คัมภีร์ไบเบิลกล่าวถึงมนุษย์ไม่สมบูรณ์อื่น ๆ อีกหลายคนซึ่งแสดงความรักใคร่แท้ต่อพระยะโฮวาและ “ได้ดำเนินกับพระเจ้า.”—เยเนซิศ 5:24; 6:9; โยบ 29:4; บทเพลงสรรเสริญ 25:14; สุภาษิต 3:32.
ผู้รับใช้ของพระเจ้าในสมัยก่อนมิได้เกิดมาพร้อมกับความรักและความรักใคร่ต่อพระเจ้า. พวกเขาต้องพัฒนาความรักเช่นนั้น. โดยวิธีใด? โดยการรู้จักพระองค์ด้วยพระนามเฉพาะของพระองค์ คือ ยะโฮวา. (เอ็กโซโด 3:13-15; 6:2, 3) โดยสำนึกถึงการดำรงอยู่และความเป็นพระเจ้าของพระองค์. (เฮ็บราย 11:6) โดยการคิดรำพึงถึงปฏิบัติการที่เปี่ยมด้วยความรักของพระองค์อยู่เสมอ. (บทเพลงสรรเสริญ 63:6) โดยแสดงความคิดในส่วนลึกที่สุดของเขาออกมาในคำอธิษฐานถึงพระเจ้า. (บทเพลงสรรเสริญ 39:12) โดยเรียนรู้ถึงคุณความดีของพระองค์. (ซะคาระยา 9:17) โดยพัฒนาความกลัวแบบที่เป็นประโยชน์เพื่อจะไม่ทำให้พระองค์ขัดเคืองพระทัย.—สุภาษิต 16:6.
คุณสามารถเป็นมิตรของพระเจ้าและดำเนินกับพระองค์ได้ไหม? จริงอยู่ คุณไม่สามารถมองเห็นพระเจ้าหรือได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์. ถึงอย่างไรก็ตาม พระยะโฮวาทรงเชิญคุณให้ “พัก [“เป็นแขก,” ล.ม.] อยู่ในพลับพลาของพระองค์” เป็นมิตรของพระองค์. (บทเพลงสรรเสริญ 15:1-5) ด้วยเหตุนี้ จึงมีทางเป็นไปได้ที่คุณจะรักพระเจ้า. แต่คุณจะพัฒนาสัมพันธภาพที่สนิทสนมและเต็มด้วยความรู้สึกรักใคร่กับพระองค์ได้อย่างไร?