คำ​ถาม​จาก​ผู้​อ่าน

รายงาน​บาง​ปี​แสดง​ว่า​จำนวน​ผู้​รับประทาน​เครื่องหมาย​ใน​การ​ฉลอง​อนุสรณ์​เพิ่ม​ขึ้น​เล็ก​น้อย. เรื่อง​นี้​ชวน​ให้​คิด​ว่า​มี​การ​เจิม​คน​ใหม่ ๆ หลาย​คน​ด้วย​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​อย่าง​นั้น​หรือ?

มี​เหตุ​ผล​อัน​ดี​ที่​จะ​คิด​ว่า​จำนวน​คริสเตียน​ผู้​ถูก​เจิม 144,000 คน​ครบ​แล้ว​เมื่อ​หลาย​สิบ​ปี​ก่อน.

ที่​กิจการ 2:1-4 เรา​อ่าน​เกี่ยว​กับ​พวก​แรก​ใน​กลุ่ม​ที่​มี​จำนวน​จำกัด​นี้​ว่า “เมื่อ​วัน​เทศกาล​เพ็นเทคศเต​มา​ถึง​แล้ว, จำพวก​ศิษย์​ทั้ง​หลาย​จึง​รวม​กัน​อยู่​ที่​แห่ง​เดียว. ใน​ทันใด​นั้น​มี​เสียง​ดัง​มา​จาก​ฟ้า​เหมือน​เสียง​พายุ​กล้า​สนั่น​ก้อง​ทั่ว​ตึก​ที่​เขา​นั่ง​กัน​อยู่​นั้น. มี​เปลว​ไฟ​สัณฐาน​เหมือน​ลิ้น​ปรากฏ​แก่​เขา, แล้ว​กระจาย​ออก​ไป​อยู่​บน​เขา​สิ้น​ทุก​คน. เขา​เหล่า​นั้น​ก็​ประกอบ​ด้วย​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์, จึง​ตั้ง​ต้น​พูด​ภาษา​ต่าง ๆ ตาม​ที่​พระ​วิญญาณ​ได้​ทรง​โปรด​ให้​พูด.”

หลัง​จาก​นั้น พระ​ยะโฮวา​ทรง​เลือก​คน​อื่น ๆ และ​พระองค์​ทรง​เจิม​พวก​เขา​ด้วย​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​ของ​พระองค์. มี​หลาย​พัน​คน​เพิ่ม​เข้า​มา​ใน​ช่วง​หลาย​ปี​แรก​ของ​ศาสนา​คริสเตียน​แท้. ณ การ​ฉลอง​อนุสรณ์​ใน​สมัย​ของ​เรา ผู้​บรรยาย​มัก​ชี้​ให้​สนใจ​ถ้อย​คำ​ของ​อัครสาวก​เปาโล​ที่​โรม 8:15-17 ซึ่ง​กล่าว​ว่า​ชน​ผู้​ถูก​เจิม ‘ได้​รับ​วิญญาณ​แห่ง​การ​รับ​เป็น​บุตร​ชาย.’ เปาโล​กล่าว​อีก​ว่า พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​ที่​พวก​เขา​ได้​รับ​นั้น ‘เป็น​พยาน​ร่วม​กับ​วิญญาณ​ของ​พวก​เขา ว่า​เขา​เป็น​บุตร​ของ​พระเจ้า เป็น​ทายาท​ร่วม​กับ​พระ​คริสต์.’ คน​เหล่า​นั้น​ที่​ได้​รับ​การ​เจิม​ด้วย​พระ​วิญญาณ​อย่าง​แท้​จริง​ทราบ​เรื่อง​นั้น​อย่าง​แน่นอน. นั่น​ไม่​ใช่​แค่​ความ​หวัง​หรือ​การ​แสดง​ออก​ของ​อารมณ์​และ​ทัศนะ​ที่​ไม่​เป็น​ไป​ตาม​ความ​จริง​เกี่ยว​กับ​ตัว​เขา​เอง.

เรา​เข้าใจ​ว่า​การ​เรียก​ฝ่าย​สวรรค์​นี้​ดำเนิน​เรื่อย​มา​ตลอด​หลาย​ศตวรรษ แม้​ว่า​ใน​ระหว่าง​สมัย​ที่​เรียก​ว่า​ยุค​มืด อาจ​มี​บาง​ยุค​ที่​จำนวน​ผู้​ถูก​เจิม​มี​น้อย​มาก.a พร้อม​กับ​การ​ก่อ​ตั้ง​ศาสนา​คริสเตียน​แท้​ขึ้น​อีก​ใน​ตอน​ปลาย​ศตวรรษ​ก่อน มี​ผู้​ที่​ถูก​เรียก​และ​เลือก​มาก​ขึ้น. แต่​ดู​เหมือน​ว่า​ใน​ตอน​กลาง​ทศวรรษ​ปี 1930 จำนวน​ทั้ง​หมด​ของ 144,000 คน​นั้น​คง​ครบ​แล้ว. ดัง​นั้น กลุ่ม​คริสเตียน​ผู้​ภักดี​ซึ่ง​มี​ความ​หวัง​ทาง​แผ่นดิน​โลก​จึง​เริ่ม​ปรากฏ. พระ​เยซู​ทรง​เรียก​คน​เหล่า​นั้น​ว่า “แกะ​อื่น” ซึ่ง​ร่วม​สามัคคี​ใน​การ​นมัสการ​กับ​ชน​ผู้​ถูก​เจิม​ใน​ฐานะ​ฝูง​เดียว​ที่​ได้​รับ​ความ​พอ​พระทัย.—โยฮัน 10:14-16.

ข้อ​เท็จ​จริง​ใน​ช่วง​หลาย​ทศวรรษ​ที่​ผ่าน​มา​แสดง​ให้​เห็น​ทั้ง​ความ​ครบ​ถ้วน​ของ​การ​เรียก​พวก​ผู้​ถูก​เจิม​และ​พระ​พร​จาก​พระ​ยะโฮวา​เหนือ “ชน​ฝูง​ใหญ่” ที่​ทวี​ขึ้น​ซึ่ง​หวัง​จะ​รอด​พ้น “ความ​ทุกข์​ลำบาก​ครั้ง​ใหญ่.” (วิวรณ์ 7:9, 14) ตัว​อย่าง​เช่น ณ การ​ฉลอง​อนุสรณ์​ใน​ปี 1935 มี​ผู้​เข้า​ร่วม 63,146 คน ผู้​ที่​รับประทาน​เครื่องหมาย​เพื่อ​แสดง​หลักฐาน​ถึง​ความ​เชื่อ​ว่า​ตน​ได้​รับ​การ​เจิม​มี​จำนวน 52,465 คน. สาม​สิบ​ปี​ต่อ​มา หรือ​ใน​ปี 1965 มี​ผู้​เข้า​ร่วม 1,933,089 คน ขณะ​ที่​ผู้​รับประทาน​เครื่องหมาย​ลด​ลง​เหลือ 11,550 คน. ใกล้​เข้า​มา​อีก 30 ปี​คือ​ปี 1995 จำนวน​ผู้​เข้า​ร่วม​พุ่ง​ขึ้น​ถึง 13,147,201 คน แต่​มี​เพียง 8,645 รับประทาน​ขนมปัง​และ​ดื่ม​เหล้า​องุ่น. (1 โกรินโธ 11:23-26) เป็น​ที่​ชัด​แจ้ง​ว่า ขณะ​ที่​หลาย​ทศวรรษ​ผ่าน​ไป จำนวน​คน​ที่​ประกาศ​ว่า​เป็น​ชน​ที่​เหลือ​นั้น​ลด​ลง​ไป​มาก—คือ​ราว 52,400 คน​ใน​ปี 1935; ราว 11,500 คน​ใน​ปี 1965; ราว 8,600 คน​ใน​ปี 1995. อย่าง​ไร​ก็​ตาม คน​ที่​มี​ความ​หวัง​ทาง​แผ่นดิน​โลก​มี​จำนวน​เพิ่ม​ขึ้น​อย่าง​มาก​มาย.

รายงาน​การ​ฉลอง​อนุสรณ์​ใหม่​สุด​ที่​มี​เป็น​รายงาน​ของ​ปี 1995 และ​รายงาน​นี้​แสดง​ว่า​มี​ผู้​รับประทาน​เครื่องหมาย​มาก​กว่า​ปี​ก่อน​นั้น 28 คน แม้​ว่า​ตาม​จริง​แล้ว​อัตรา​ส่วน​ของ​ผู้​รับประทาน​เครื่องหมาย​ต่อ​ผู้​เข้า​ร่วม​ลด​ลง​ก็​ตาม. เมื่อ​พิจารณา​เรื่อง​ทั้ง​หมด​แล้ว ข้อ​เท็จ​จริง​ที่​ว่า​มี​ผู้​ที่​ตัดสิน​ใจ​รับประทาน​เครื่องหมาย​เพิ่ม​ขึ้น​อีก​ไม่​กี่​คน​ไม่​น่า​จะ​ทำ​ให้​เรา​เป็น​ห่วง. ตลอด​หลาย​ปี​มา​นี้ มี​บาง​คน​ที่​จู่ ๆ ก็​เริ่ม​รับประทาน​เครื่องหมาย แม้​แต่​คน​ที่​เพิ่ง​รับ​บัพติสมา​ด้วย​ซ้ำ. ใน​หลาย​กรณี หลัง​จาก​ระยะ​หนึ่ง​แล้ว พวก​เขา​ก็​ยอม​รับ​ว่า​การ​ทำ​เช่น​นั้น​ไม่​ถูก. บาง​คน​ยอม​รับ​ว่า​เขา​รับประทาน​เนื่อง​จาก​ปฏิกิริยา​ทาง​อารมณ์​ต่อ​ความ​เครียด​ซึ่ง​อาจ​เป็น​ทาง​ร่าง​กาย​หรือ​จิตใจ. แต่​พวก​เขา​ก็​ได้​มา​ตระหนัก​ว่า จริง ๆ แล้ว​พวก​เขา​หา​ได้​ถูก​เรียก​สำหรับ​ชีวิต​ใน​สวรรค์​ไม่. พวก​เขา​ทูล​ขอ​ให้​พระเจ้า​เข้า​พระทัย​ด้วย​พระ​เมตตา. และ​พวก​เขา​รับใช้​พระองค์​ต่อ ๆ ไป​ใน​ฐานะ​คริสเตียน​ที่​ภักดี​ซึ่ง​มี​ความ​หวัง​จะ​มี​ชีวิต​นิรันดร​บน​แผ่นดิน​โลก.

พวก​เรา​ไม่​ว่า​ใคร ต่าง​ไม่​จำเป็น​ต้อง​กังวล​ถ้า​มี​คน​ใด​เริ่ม​หรือ​เลิก​รับประทาน​เครื่องหมาย. นั่น​ไม่​ใช่​ความ​รับผิดชอบ​ของ​เรา​จริง​ที่​จะ​ตัดสิน​ใจ​ว่า​คน​ใด​คน​หนึ่ง​เป็น​ผู้​ถูก​เจิม​ด้วย​พระ​วิญญาณ​บริสุทธิ์​และ​ถูก​เรียก​สู่​ชีวิต​ใน​สวรรค์​จริง ๆ หรือ​ไม่. ขอ​ให้​ระลึก​ถึง​คำ​รับรอง​อัน​หนักแน่น​ของ​พระ​เยซู​ที่​ว่า “เรา​เป็น​ผู้​เลี้ยง​แกะ​ที่​ดี และ​เรา​รู้​จัก​แกะ​ของ​เรา.” เป็น​เรื่อง​แน่นอน​เช่น​กัน​ว่า พระ​ยะโฮวา​ทรง​รู้​จัก​ผู้​ที่​พระองค์​ทรง​เลือก​เป็น​บุตร​ฝ่าย​วิญญาณ​ของ​พระองค์. มี​เหตุ​ผล​ทุก​ประการ​ที่​จะ​เชื่อ​ว่า​จำนวน​ผู้​ถูก​เจิม​จะ​ลด​น้อย​ลง​เรื่อย ๆ เมื่อ​อายุ​ที่​มาก​ขึ้น​และ​เหตุ​การณ์​ที่​ไม่​ได้​คาด​ล่วง​หน้า​มา​ทำ​ให้​ชีวิต​ทาง​แผ่นดิน​โลก​ของ​พวก​เขา​สิ้น​สุด​ลง. กระนั้น แม้​แต่​ใน​ขณะ​ที่​ชน​ผู้​ถูก​เจิม​เหล่า​นั้น​พิสูจน์​ความ​ซื่อ​สัตย์​กระทั่ง​สิ้น​ชีวิต โดย​คอย​ท่า​จะ​ได้​รับ​มงกุฎ​แห่ง​ชีวิต แกะ​อื่น​ที่​ได้​ชำระ​เสื้อ​ยาว​ของ​ตน​ให้​สะอาด​ใน​พระ​โลหิต​ของ​พระ​เมษโปดก​แล้ว​ก็​สามารถ​คอย​ท่า​การ​รอด​ผ่าน​ความ​ทุกข์​ลำบาก​ครั้ง​ใหญ่​ที่​กำลัง​ใกล้​เข้า​มา.—2 ติโมเธียว 4:6-8; วิวรณ์ 2:10.

[เชิงอรรถ]