ผู้ประกาศราชอาณาจักรรายงาน
“ทุกวันในตลาด”
อัครสาวกเปาโลใช้ทุกโอกาสที่จะเผยแพร่ข่าวสารเรื่องราชอาณาจักร. เพื่อจะค้นหาคนที่สมควร ท่านชี้แจงเหตุผล “ในธรรมศาลากับชาวยิว . . . และทุกวันในตลาดกับคนเหล่านั้นซึ่งอยู่ที่นั่นพอดี.”—กิจการ 17:17, ล.ม.
ความมีใจแรงกล้าดังกล่าวเป็นเครื่องหมายของผู้นมัสการแท้ของพระยะโฮวาตั้งแต่ศตวรรษแรกแห่งสากลศักราช. (มัดธาย 28:19, 20) ปัจจุบัน พยานพระยะโฮวาใช้วิธีการหลากหลายเช่นกันขณะพวกเขาช่วยชนที่มีหัวใจสุจริตด้วยใจแรงกล้าให้บรรลุถึงความรู้ถ่องแท้เรื่องความจริง. (1 ติโมเธียว 2:3, 4) ประสบการณ์ต่อไปนี้จากประเทศออสเตรเลียแสดงให้เห็นเรื่องนี้.
สัปดาห์ละห้าวัน ซิดกับฮาโรลด์ผลัดกันเฝ้าแผงเล็ก ๆ ที่ตั้งแสดงสรรพหนังสือเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิลซึ่งอยู่ใกล้สถานีรถไฟในซิดนีย์. เขาทั้งสองได้แบ่งปันข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรของพระเจ้าในวิธีนี้จนถึงเวลานี้ก็เป็นเวลาราว ๆ ห้าปีแล้ว. ซิดซึ่งอายุ 95 ปีอธิบายว่า “พออายุ 87 ปี ผมก็ไม่สามารถขับรถได้อีกต่อไป. นั่นทำให้ผมรู้สึกผิดหวังเพราะผมชอบกิจการงานให้คำพยานแก่สาธารณชน. วันหนึ่งขณะอยู่ใกล้เขตท่องเที่ยวที่โด่งดังซึ่งมีชื่อว่าเอกโคพอยต์ในเมืองคาทุมบา ผมเห็นจิตรกรคนหนึ่งขายภาพทิวทัศน์. ผมมองดูภาพเหล่านั้นและบอกกับตัวเองว่า ‘ผมมีภาพที่ดีกว่านั้นในกระเป๋าหนังสือของผม—และราคาก็ไม่กี่สตางค์!’ ดังนั้น ผมจึงตัดสินใจตั้งแผงเล็ก ๆ ตรงบริเวณที่มีนักท่องเที่ยวมาก ๆ และเสนอสรรพหนังสือเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิลที่มีภาพประกอบสวยงามซึ่งพยานพระยะโฮวาแจกจ่ายนั้นแก่คนที่สัญจรไปมา.
“สี่ปีมาแล้ว ผมย้ายแผงไปที่ซิดนีย์ และฮาโรลด์เข้าร่วมกับผม. เราเปลี่ยนกันเฝ้าแผงและทำงานร่วมกับประชาคมของเรา.” ฮาโรลด์ ปัจจุบันอายุ 83 ปีบอกว่า “วันจันทร์ถึงวันศุกร์มีคนอยู่บ้านน้อยทีเดียว. ดังนั้น การแบ่งปันข่าวสารเรื่องราชอาณาจักรโดยวิธีนี้ทำให้เราอยู่ในที่ที่ผู้คนอยู่กัน. แน่นอน เราได้ผลดีกว่า. การจำหน่ายสรรพหนังสือของเรานับว่าโดดเด่นทีเดียวสำหรับประเทศนี้.”
“ถึงแม้เราตั้งแผงในที่ต่าง ๆ กันสี่ห้าแห่งตลอดหลายปีก็ตาม ไม่นานผู้คนก็รู้จักเรา. บางคนมาหาเราเพื่อรับสรรพหนังสือ. คนอื่นมีคำถามที่ต้องการคำตอบ. และบางคนก็แค่ต้องการพูดคุยไม่กี่นาที. นี่เป็นโอกาสเดียวเท่านั้นที่รายเยี่ยมของผมเป็นฝ่ายมาหาผม” เขาพูดแล้วหัวเราะหึ ๆ.
ฮาโรลด์เสริมว่า “หลายคนสนใจจริง ๆ ในคัมภีร์ไบเบิล. ในเดือนเดียวมีสี่คนเริ่มศึกษาคัมภีร์ไบเบิลกับพยานฯ ซึ่งเป็นผลจากการที่เขารับหนังสือของเรา และเนื่องจากเราสามารถตอบคำถามจากคัมภีร์ไบเบิลได้. ประสบการณ์แบบนั้นทำให้เรามีกำลังใจอย่างมากมาย.”
เช่นเดียวกับซิดและฮาโรลด์—และเหมือนกับอัครสาวกเปาโล—พยานพระยะโฮวาทุกหนแห่งใช้ทุกโอกาสที่เป็นไปได้เพื่อเผยแพร่ข่าวสารสำคัญของพวกเขา. โดยวิธีนี้ “ข่าวดี” จึงได้รับการประกาศต่อไป “ทั่วทั้งแผ่นดินโลกที่มีคนอาศัยอยู่.”—มัดธาย 24:14, ล.ม.