อะไรเป็นปัจจัยสำคัญสู่ความสำเร็จ?
ชายหนุ่มผู้กล้าคิดกล้าทำสองคนกำลังเตรียมยานรูปทรงแปลกให้พร้อมตามขั้นตอนเพื่อการทดลองขั้นชี้ขาด. ทันใดนั้น ยานที่บอบบางนั้นก็ถูกลมกระโชกแรง พัดหมุนคว้างกลางอากาศ แล้วด้วยเสียงดังโครมครามตกลงมาพังยับเยิน. ทั้งสองคนหมดกำลังใจ ยืนนิ่งไม่พูดไม่จา. งานที่เขาทำอย่างพิถีพิถันด้วยความยากลำบากพังยับเยินเป็นกองไม้และโลหะเกลื่อนกลาด.
สำหรับออร์วิลล์และวิลเบอร์ ไรต์แล้ว เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนั้นในเดือนตุลาคม ปี 1900 ใช่ว่าเป็นความล้มเหลวที่ทำให้ข้องขัดใจครั้งแรกในความพยายามของเขาที่จะสร้างเครื่องบินที่หนักกว่าอากาศ. เขาทั้งสองใช้เวลาหลายปีอยู่แล้วและใช้เงินจำนวนมากมายในการทดลองนั้น.
ทว่าในที่สุด การไม่ยอมเลิกล้มความตั้งใจของเขาให้ผลตอบแทน. ในวันที่ 17 ธันวาคม 1903 ณ เมืองคิตตีฮอว์ก รัฐนอร์ทแคโรไลนา สหรัฐอเมริกา เครื่องบินต้นแบบที่ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์ของสองพี่น้องตระกูลไรต์สามารถบินได้นาน 12 วินาที—เป็นเวลาที่สั้นเมื่อเทียบกับการบินปัจจุบัน แต่ก็นานพอที่จะเปลี่ยนโลกตลอดไป!
ความสำเร็จในความพยายามส่วนใหญ่นั้นขึ้นอยู่กับความพากเพียรด้วยความอดทนเป็นส่วนมาก. ไม่ว่าจะเป็นความเชี่ยวชาญในภาษาใหม่, การเรียนรู้อาชีพ, หรือแม้แต่การพัฒนาสัมพันธภาพ, สิ่งที่มีคุณค่าส่วนใหญ่แล้วบรรลุได้ก็โดยความพยายามอย่างไม่หยุดหย่อนเท่านั้น. นักประพันธ์ชาลส์ เทมเพลทันกล่าวว่า “ความสำเร็จเก้าในสิบครั้งเป็นผลสืบเนื่องโดยตรงจากสิ่งเดียว นั่นคือการทำงานหนัก.” เลนนาร์ด พิตส์ จูเนียร์ นักเขียนคอลัมน์ให้ข้อสังเกตว่า “เราพูดเรื่องพรสวรรค์, เรายอมรับเรื่องโชค, แต่บ่อยเหลือเกินที่เรามองข้ามสิ่งสำคัญที่สุดไป. การทำงานหนักและความล้มเหลวหลายครั้ง. การมาทำงานแต่เช้าแล้วอยู่จนค่ำ.”
นี่ยืนยันสิ่งที่คัมภีร์ไบเบิลกล่าวไว้นานมาแล้วที่ว่า “มือของคนขยันจะได้ถือการปกครองไว้.” (สุภาษิต 12:24) ความขยันหมายถึงการที่เราพากเพียรในความพยายามของเรา. นี่เป็นสิ่งจำเป็นหากเราต้องการบรรลุผลสำเร็จในสิ่งที่เราเริ่มต้นทำ. ความพากเพียรคืออะไร? เราจะพากเพียรในการติดตามเป้าหมายของเราได้อย่างไร และเราควรพากเพียรในสิ่งใด? คำถามเหล่านี้จะได้รับคำตอบในบทความต่อไป.
[ที่มาของภาพหน้า 3]
U.S. National Archives photo