พระกระยาหารมื้อสุดท้ายคืออะไร?
คุณคิดถึงอะไรเมื่อได้ยินคำว่า “พระกระยาหารมื้อสุดท้าย”? หลายคนจะคิดถึงภาพปูนเปียกอันเป็นที่นิยมชมชอบมากในเมืองมิลาน ประเทศอิตาลี โดยจิตรกรเลโอนาร์โด ดา วินชี (ปี 1452-1519). ข้อเท็จจริงคือว่า พระกระยาหารมื้อสุดท้ายเป็นอรรถบทซึ่งเป็นที่ชื่นชอบสำหรับพวกจิตรกร, นักเขียน, และนักดนตรีตลอดหลายศตวรรษ.
แต่พระกระยาหารมื้อสุดท้ายคืออะไร และมีความหมายอะไรสำหรับผู้คนที่มีชีวิตอยู่ในศตวรรษที่ 21 นี้? สารานุกรมและพจนานุกรมจะบอกให้คุณทราบว่าพระกระยาหารมื้อสุดท้าย ซึ่งเรียกด้วยว่าอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้านั้น เป็นอาหารมื้อที่พระเยซูคริสต์ทรงรับประทานกับพวกอัครสาวกในตอนเย็นก่อนการวายพระชนม์ของพระองค์เป็นเครื่องบูชา. เนื่องจากเป็นอาหารเย็นมื้อสุดท้ายที่พระเยซูทรงรับประทานกับเหล่าสาวกผู้ซื่อสัตย์ จึงเรียกเหตุการณ์นี้สืบต่อกันเรื่อยมาว่าพระกระยาหารมื้อสุดท้าย. และเนื่องจากพระเยซูคริสต์เจ้าทรงตั้งอาหารมื้อนี้ขึ้น จึงนับว่าเหมาะที่จะเรียกว่าอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า.
ตลอดศตวรรษต่าง ๆ หลายคนได้สละชีวิตเพื่อสิ่งที่พวกเขาถือว่าเป็นเป้าหมายอันทรงคุณค่า. การสละชีวิตดังกล่าวนี้บางรายอำนวยประโยชน์แก่ผู้คนบางกลุ่มในช่วงเวลาหนึ่ง. แต่เมื่อเทียบกันแล้ว การสละชีวิตเหล่านั้น ซึ่งอาจเป็นสิ่งน่ายกย่อง ไม่มีสักรายเดียวเลยที่สำคัญเท่ากับการวายพระชนม์ของพระเยซูคริสต์. นอกจากนี้ ไม่มีการตายรายใดในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติที่เต็มด้วยความยุ่งยากจะมีผลกระทบที่กว้างไกลขนาดนั้น. เพราะเหตุใด?
เพื่อตอบคำถามนี้และเพื่อช่วยคุณให้ทราบว่าอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้ามีความหมายเช่นไรสำหรับคุณ เราขอเชิญคุณให้อ่านบทความต่อไป.