บันทึกการเดินเรือที่น่าสนใจยิ่ง
นักสำรวจชื่อริชาร์ด อี. เบิร์ดได้เดินทางไปสำรวจแอนตาร์กติกห้าครั้งตั้งแต่ปี 1928 จนถึงปี 1956. โดยการเขียนอนุทินและจดบันทึกการเดินทางอย่างถูกต้อง เขากับทีมงานสามารถกำหนดทิศทางลม, เตรียมแผนที่, และได้รับข้อมูลมากมายเกี่ยวกับทวีปแอนตาร์กติกา.
การเดินทางไปสำรวจของเบิร์ดแสดงให้เห็นคุณค่าของการเขียนบันทึกการเดินทาง. ในบันทึกการเดินทางมีการรวบรวมรายละเอียดเกี่ยวกับการเดินเรือหรือการบิน. อาจมีการใช้ข้อมูลนี้ในภายหลังเพื่อตรวจสอบดูสิ่งที่ได้เกิดขึ้นหรือเพื่อวิเคราะห์ข้อมูลที่อาจเป็นประโยชน์สำหรับการเดินทางในวันข้างหน้า.
พระคัมภีร์เสนอเรื่องราวที่น่าสนใจยิ่งเกี่ยวกับมหาอุทกภัยในสมัยของโนฮา. น้ำท่วมโลกครั้งนั้นกินเวลานานกว่าหนึ่งปี. ในการเตรียมตัวสำหรับมหาอุทกภัย โนฮา, ภรรยา, และบุตรชายสามคนของท่านกับภรรยาของพวกเขาใช้เวลา 50 หรือ 60 ปีในการสร้างนาวา ซึ่งเป็นเรือมหึมามีพื้นที่ประมาณ 40,000 ลูกบาศก์เมตร. วัตถุประสงค์คืออะไร? เพื่อปกปักรักษามนุษย์บางคนและสัตว์ต่าง ๆ ให้ผ่านพ้นน้ำท่วมโลก.—เยเนซิศ 7:1-3.
ที่จริง พระธรรมเยเนซิศมีสิ่งที่อาจเรียกได้ว่าบันทึกการเดินเรือของโนฮาเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นตั้งแต่ตอนเริ่มต้นของน้ำท่วมโลกจนกระทั่งท่านและครอบครัวออกจากนาวา. บันทึกนั้นมีสิ่งใดที่มีความสำคัญสำหรับเราในทุกวันนี้ไหม?