“ฉากของโลกนี้กำลังเปลี่ยนไป”
“พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าบอกเช่นนี้ว่า เวลาที่เหลืออยู่นั้นลดน้อยลง.”—1 โกรินโธ 7:29, ล.ม.
1, 2. คุณเห็นการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างในช่วงชีวิตของคุณ?
คุณเห็นการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างตลอดช่วงชีวิตของคุณที่ผ่านมา? คุณจะบอกถึงการเปลี่ยนแปลงบางอย่างได้ไหม? ตัวอย่างเช่น มีความก้าวหน้าในวิทยาการด้านการแพทย์. เนื่องจากงานวิจัยในสาขานี้ ทำให้อายุขัยเฉลี่ยของผู้คนในบางดินแดนเพิ่มขึ้นจากต่ำกว่า 50 ปีในตอนต้นศตวรรษที่ 20 มาเป็นมากกว่า 70 ปีในปัจจุบัน! นอกจากนี้ ขอให้คิดถึงประโยชน์ในหลายทางที่เราได้รับจากการใช้วิทยุ, โทรทัศน์, โทรศัพท์มือถือ, และเครื่องโทรสารอย่างเหมาะสม. และที่ไม่ควรมองข้ามคือความก้าวหน้าในด้านการศึกษา, การคมนาคมขนส่ง, และสิทธิมนุษยชน ซึ่งล้วนปรับปรุงชีวิตความเป็นอยู่ของผู้คนนับล้าน ๆ ให้ดีขึ้น.
2 แน่นอน ไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงทุกอย่างเป็นไปในทางที่ดีขึ้น. เราไม่อาจจะมองข้ามผลกระทบที่ก่อความเสียหายอันเนื่องมาจากการก่ออาชญากรรมที่พุ่งสูงขึ้น, ค่านิยมทางศีลธรรมที่เสื่อมถอยลงทุกขณะ, การใช้ยาเสพติดที่มากขึ้น, การหย่าร้างที่เพิ่มทวีอย่างรวดเร็ว, ภาวะเงินเฟ้อ, และภัยคุกคามของการก่อการร้ายที่มากขึ้น. ไม่ว่ากรณีใด คุณคงจะเห็นพ้องกับสิ่งที่อัครสาวกเปาโลเขียนไว้นานมาแล้ว ที่ว่า “ฉากของโลกนี้กำลังเปลี่ยนไป.”—1 โกรินโธ 7:31, ล.ม.
3. เปาโลกล่าวถึงอะไรเมื่อท่านเขียนว่า “ฉากของโลกนี้กำลังเปลี่ยนไป”?
3 เมื่อเปาโลเขียนข้อความดังกล่าว ท่านเปรียบโลกนี้กับเวทีละคร. ผู้แสดงบนเวทีนี้—บุคคลสำคัญทางการเมือง, ศาสนา, และสังคม—ออกมาปรากฏตัวบนเวที เล่นตามบทบาทของตน แล้วก็ละเวทีให้คนต่อไป. เหตุการณ์เช่นนี้ดำเนินไปเป็นเวลาหลายศตวรรษ. ในสมัยก่อน ราชวงศ์หนึ่ง ๆ อาจปกครองเป็นเวลาหลายสิบปี หรือกระทั่งหลายร้อยปี และการเปลี่ยนแปลงก็ค่อยเป็นค่อยไป. แต่ไม่เป็นอย่างนั้นในทุกวันนี้ที่วิถีแห่งประวัติศาสตร์อาจเปลี่ยนทิศทางไปได้อย่างกะทันหันเมื่อผู้นำคนสำคัญถูกลอบสังหาร! จริงทีเดียว ในยุคที่สับสนอลหม่านนี้ เราไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นในวันพรุ่งนี้.
4. (ก) คริสเตียนจำเป็นต้องมีทัศนะที่สมดุลเช่นไรเกี่ยวกับเหตุการณ์ต่าง ๆ ในโลก? (ข) ตอนนี้เราจะพิจารณาหลักฐานที่ทำให้มั่นใจสองแนวอะไร?
4 ถ้าโลกนี้เป็นเวทีและพวกผู้นำของโลกเป็นผู้แสดง คริสเตียนก็เป็นผู้ชม.a แต่เนื่องจาก “ไม่เป็นส่วนของโลก” พวกเขาจึงไม่ให้ความสนใจมากเกินไปกับการแสดงหรือแม้แต่กับบทบาทของตัวละคร. (โยฮัน 17:16, ล.ม.) แทนที่จะเป็นเช่นนั้น พวกเขาคอยดูด้วยใจจดจ่อถึงสิ่งต่าง ๆ ที่บ่งชี้ว่าการแสดงใกล้จะถึงจุดสุดยอด—จุดจบที่เป็นความหายนะ—เพราะพวกเขารู้ว่าระบบนี้ต้องถึงกาลอวสานก่อนที่พระยะโฮวาจะก่อกำเนิดโลกใหม่อันชอบธรรมที่คอยกันมานาน.b ฉะนั้น ขอให้เราตรวจสอบหลักฐานสองแนวที่แสดงว่าเรากำลังมีชีวิตอยู่ในเวลาอวสานและโลกใหม่ใกล้เข้ามาเต็มที. หลักฐานสองแนวนั้นคือ (1) การศึกษาลำดับเวลาเหตุการณ์ในคัมภีร์ไบเบิล และ (2) สภาพการณ์ที่แย่ลงในโลก.—มัดธาย 24:21; 2 เปโตร 3:13.
ข้อลึกลับได้รับการเฉลยในที่สุด!
5. อะไรคือ “เวลากำหนดของนานาชาติ” และเหตุใดเรื่องนี้จึงน่าสนใจสำหรับเรา?
5 การศึกษาเรื่องลำดับเวลาคือการหาว่า เหตุการณ์ต่าง ๆ มีความสัมพันธ์อย่างไรกับเวลา. พระเยซูตรัสถึงช่วงเวลาหนึ่งที่บรรดาผู้นำของโลกจะมีบทบาทสำคัญในเวทีโลกโดยปราศจากการแทรกแซงจากราชอาณาจักรของพระเจ้า. พระเยซูเรียกช่วงเวลานี้ว่า “เวลากำหนดของนานาชาติ.” (ลูกา 21:24, ล.ม.) ณ ตอนสิ้นสุดของ “เวลากำหนด” นี้ ราชอาณาจักรฝ่ายสวรรค์ของพระเจ้าจะเริ่มสำแดงอำนาจ โดยที่มีพระเยซูเป็นผู้ปกครองโดยชอบธรรมแห่งราชอาณาจักรนั้น. ในตอนต้น พระเยซูจะปกครอง “ท่ามกลางศัตรูของ [พระองค์].” (บทเพลงสรรเสริญ 110:2) ภายหลัง ตามที่กล่าวในดานิเอล 2:44 ราชอาณาจักรนี้จะ “ทำลาย” รัฐบาลทั้งมวลของมนุษย์ “ให้ย่อยยับและเผาผลาญเสียสิ้น” แล้วราชอาณาจักรนี้จะดำรงอยู่เป็นนิตย์.
6. “เวลากำหนดของนานาชาติ” เริ่มต้นเมื่อไร, นานกี่ปี, และสิ้นสุดลงเมื่อไร?
6 เมื่อไร “เวลากำหนดของนานาชาติ” จะสิ้นสุดลง และราชอาณาจักรของพระเจ้าจะเริ่มปกครอง? คำตอบสำหรับคำถามนี้ ซึ่งถูก “ประทับตราไว้จนถึงเวลาอวสาน” เกี่ยวข้องกับการศึกษาลำดับเวลาเหตุการณ์ในคัมภีร์ไบเบิล. (ดานิเอล 12:9, ล.ม.) ขณะที่ “เวลาอวสาน” นั้นใกล้เข้ามา พระยะโฮวาทรงดำเนินการเพื่อเปิดเผยคำตอบนั้นแก่นักศึกษาคัมภีร์ไบเบิลกลุ่มหนึ่งที่ถ่อมใจ. ด้วยความช่วยเหลือจากพระวิญญาณของพระเจ้า พวกเขาเข้าใจว่า “เวลากำหนดของนานาชาติ” เริ่มจากการทำลายกรุงเยรูซาเลมในปี 607 ก่อน ส.ศ. และ “เวลากำหนด” ดังกล่าวยาวนาน 2,520 ปี. โดยอาศัยความเข้าใจนี้ พวกเขาจึงคำนวณได้ว่า ปี 1914 เป็นจุดสิ้นสุดของ “เวลากำหนดของนานาชาติ.” พวกเขาได้มาเข้าใจด้วยว่า ปี 1914 เป็นจุดเริ่มต้นแห่งช่วงอวสานของระบบนี้. ฐานะนักศึกษาคัมภีร์ไบเบิล คุณอธิบายจากพระคัมภีร์ได้ไหมว่า ปี 1914 คำนวณมาได้อย่างไร?c
7. ข้อคัมภีร์อะไรบ้างที่ช่วยเรากำหนดจุดเริ่มต้น, ระยะเวลา, และจุดสิ้นสุดของเจ็ดวาระที่กล่าวถึงในพระธรรมดานิเอลได้?
7 เค้าเงื่อนอย่างหนึ่งถูกซ่อนไว้ในพระธรรมดานิเอล. เนื่องจากพระยะโฮวาใช้กษัตริย์นะบูคัดเนซัรแห่งบาบิโลนทำลายกรุงเยรูซาเลม ณ ตอนเริ่มต้นของ “เวลากำหนด” ในปี 607 ก่อน ส.ศ. พระองค์จึงเปิดเผยผ่านทางผู้ปกครององค์นี้ว่า นานาชาติจะปกครองโดยไม่มีการแทรกแซงจากพระเจ้าเป็นเวลาทั้งสิ้นเจ็ดวาระโดยนัย. (ยะเอศเคล 21:26, 27; ดานิเอล 4:16, 23-25, ล.ม.) เจ็ดวาระนี้ยาวนานเท่าไร? ตามที่กล่าวในวิวรณ์ 11:2, 3 และ 12:6, 14 สามวาระครึ่งเท่ากับ 1,260 วัน. ฉะนั้น เจ็ดวาระก็เป็นสองเท่าของเวลานั้น หรือเท่ากับ 2,520 วัน. แต่จบแค่นี้ไหม? ไม่ เพราะพระยะโฮวาประทานหลักเกณฑ์ในการตีความภาษาที่กล่าวเป็นนัยนี้แก่ยะเอศเคลผู้พยากรณ์ร่วมสมัยกับดานิเอลว่า “เราให้เจ้าใช้หนึ่งวันแทนหนึ่งปี หนึ่งวันแทนหนึ่งปี.” (ยะเอศเคล 4:6, ล.ม.) ฉะนั้น ที่แท้แล้ว เจ็ดวาระเท่ากับ 2,520 ปี. โดยใช้ปี 607 ก่อน ส.ศ. เป็นจุดเริ่มต้น นับไป 2,520 ปี เราก็ได้ข้อสรุปว่า เวลากำหนดนั้นสิ้นสุดลงในปี ส.ศ. 1914.
“เวลาอวสาน” ได้รับการยืนยัน
8. คุณสามารถชี้ถึงหลักฐานอะไรที่แสดงว่าสภาพการณ์ในโลกแย่ลงตั้งแต่ปี 1914?
8 เหตุการณ์โลกตั้งแต่ปี 1914 เป็นต้นมายืนยันว่า ความเข้าใจดังกล่าวที่อาศัยการคำนวณเวลาตามคัมภีร์ไบเบิลนั้นถูกต้อง. พระเยซูเองตรัสว่าสงคราม, การขาดแคลนอาหาร, และโรคระบาดจะเป็นหมายสำคัญที่บ่งชี้ถึง “ช่วงอวสานของระบบ.” (มัดธาย 24:3-8, ล.ม.; วิวรณ์ 6:2-8) เหตุการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นจริงมาตั้งแต่ปี 1914. อัครสาวกเปาโลให้ข้อมูลที่ทำให้เห็นภาพมากขึ้น โดยกล่าวว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงที่เห็นได้ชัดในท่าทีที่ผู้คนปฏิบัติต่อกัน. คำพรรณนาของท่านถึงการเปลี่ยนแปลงที่เราทุกคนต่างเป็นประจักษ์พยานนั้นแม่นยำทีเดียว.—2 ติโมเธียว 3:1-5.
9. ผู้ที่สังเกตการณ์กล่าวอะไรเกี่ยวกับสภาพการณ์ในโลกตั้งแต่ปี 1914?
9 “ฉากของโลกนี้” เปลี่ยนไปมากอย่างแท้จริงไหมนับตั้งแต่ปี 1914? ในหนังสือคนรุ่นปี 1914 (ภาษาอังกฤษ) ศาสตราจารย์โรเบิร์ต โวห์ลให้ความเห็นว่า “คนที่รอดผ่านสงครามนั้นมาได้ไม่อาจลบล้างความคิดที่ว่าโลกหนึ่งได้สิ้นสุดไปแล้ว และอีกโลกหนึ่งเริ่มต้นขึ้นในเดือนสิงหาคม ปี 1914.” ดร. ชอร์เช เอ. กอสตา อี ซิลวา ผู้อำนวยการฝ่ายสุขภาพจิตขององค์การอนามัยโลก ยืนยันถึงการเปลี่ยนแปลงนี้โดยเขียนว่า “เราอยู่ในยุคที่มีการเปลี่ยนแปลงรวดเร็วมาก ซึ่งส่งผลให้เกิดความกังวลและความเครียดในระดับที่ไม่เคยพบมาก่อนในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ.” นั่นเป็นสิ่งที่คุณเองประสบไหม?
10. คัมภีร์ไบเบิลให้ความกระจ่างแก่เราอย่างไรถึงสาเหตุของสภาพการณ์ที่แย่ลงในโลกตั้งแต่ปี 1914?
10 ใครคือตัวการที่อยู่เบื้องหลังสภาพการณ์ที่แย่ลงของโลก? วิวรณ์ 12:7-9 (ล.ม.) เผยให้ทราบว่าผู้นี้เป็นใคร ดังนี้: “เกิดสงครามขึ้นในสวรรค์: มิคาเอล [พระเยซูคริสต์] กับเหล่าทูตสวรรค์ของพระองค์ได้สู้รบกับพญานาค [ซาตานพญามาร] และพญานาคกับเหล่าทูตสวรรค์ของมันก็สู้รบ แต่มันไม่ชนะ ทั้งไม่มีที่สำหรับพวกมันอีกต่อไปในสวรรค์. แล้วพญานาคใหญ่ก็ถูกเหวี่ยงลง . . . ผู้ชักนำแผ่นดินโลกทั้งสิ้นที่มีคนอาศัยอยู่ให้หลง.” ฉะนั้น ซาตานพญามารคือตัวการที่ก่อความทุกข์ร้อน และการที่มันถูกขับออกจากสวรรค์ในปี 1914 ทำให้เกิด “วิบัติแก่แผ่นดินโลกและทะเล เพราะพญามารได้ลงมาถึงพวกเจ้าแล้ว มีความโกรธยิ่งนัก ด้วยรู้ว่ามันมีระยะเวลาอันสั้น.”—วิวรณ์ 12:10, 12, ล.ม.
ฉากสุดท้ายจะจบลงอย่างไร?
11. (ก) ซาตานใช้วิธีอะไรเพื่อชักนำ “แผ่นดินโลกทั้งสิ้นที่มีคนอาศัยอยู่” ให้หลง? (ข) อัครสาวกเปาโลนำความสนใจไปสู่ความพยายามเป็นพิเศษอะไรของซาตาน?
11 เมื่อรู้ว่า อวสานของมันใกล้เข้ามาแล้ว ซาตานจึงพยายามหนักขึ้นตั้งแต่ปี 1914 เพื่อชักนำ “แผ่นดินโลกทั้งสิ้นที่มีคนอาศัยอยู่” ให้หลง. ฐานะนักล่อลวงตัวยง ซาตานทำงานอยู่หลังฉาก จัดให้พวกผู้นำและผู้มีอิทธิพลเปลี่ยนทิศทางของโลกออกมาแสดงบทบาทของตนบนเวที. (2 ติโมเธียว 3:13; 1 โยฮัน 5:19) เป้าหมายอย่างหนึ่งของมันคือการล่อลวงมนุษยชาติให้คิดว่าการปกครองตามวิธีของมันจะนำไปสู่สันติภาพแท้. กล่าวโดยทั่วไป คำโฆษณาชวนเชื่อของมันได้ผล เนื่องจากผู้คนยังคงมองอนาคตในแง่ดี ทั้ง ๆ ที่มีหลักฐานมากขึ้นเรื่อย ๆ ว่าสภาพการณ์กำลังแย่ลงทุกขณะ. อัครสาวกเปาโลบอกล่วงหน้าว่า ไม่นานก่อนที่ระบบนี้จะถูกทำลาย จะมีการแพร่คำโฆษณาชวนเชื่อของซาตานในระดับที่เป็นประวัติการณ์. ท่านเขียนว่า “เมื่อไรก็ตามที่พวกเขากล่าวว่า ‘สันติภาพและความปลอดภัย!’ แล้วความพินาศโดยฉับพลันก็จะมาถึงเขาทันที เหมือนความเจ็บปวดมาถึงหญิงมีครรภ์.”—1 เธซะโลนิเก 5:3, ล.ม.; วิวรณ์ 16:13.
12. มีการดำเนินความพยายามอะไรอยู่เพื่อสร้างสันติภาพในสมัยของเรา?
12 ในปีหลัง ๆ นี้ พวกนักการเมืองมักนิยมใช้วลี “สันติภาพและความปลอดภัย” เพื่อพรรณนาแผนการต่าง ๆ ของมนุษย์. พวกเขาถึงกับขนานนามปี 1986 ว่าปีสันติภาพสากล แม้ว่าปีนั้นไม่ได้เป็นไปตามชื่อที่ตั้งให้. ความพยายามของพวกผู้นำโลกที่กล่าวมานี้จะเป็นความสำเร็จครบถ้วนของ 1 เธซะโลนิเก 5:3 ไหม หรือว่าเปาโลหมายถึงเหตุการณ์เฉพาะอย่างในขอบเขตที่จะทำให้ทั้งโลกหันมาสนใจ?
13. เมื่อเปาโลบอกล่วงหน้าถึงการประกาศ “สันติภาพและความปลอดภัย!” ท่านเปรียบความพินาศที่จะตามมากับอะไร และเราเรียนอะไรได้จากเรื่องนี้?
13 เนื่องจากบ่อยครั้งคำพยากรณ์ในคัมภีร์ไบเบิลจะเป็นที่เข้าใจได้อย่างเต็มที่ หลังจากที่ข้อเหล่านั้นสำเร็จไปแล้วหรือกำลังสำเร็จเป็นจริง เราจึงต้องคอยดูกันต่อไป. อย่างไรก็ตาม เป็นที่น่าสนใจที่ว่าเปาโลเปรียบความพินาศโดยฉับพลันที่จะตามมาหลังจากการประกาศ “สันติภาพและความปลอดภัย!” กับการเจ็บท้องคลอดที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันของหญิงมีครรภ์. ตลอดเก้าเดือน ผู้ที่จะเป็นมารดารู้สึกได้มากขึ้นเรื่อย ๆ ว่าลูกน้อยกำลังเจริญเติบโตขึ้นในตัวเธอ. เธออาจได้ยินเสียงหัวใจลูกน้อยเต้น หรือรู้สึกว่าเขาขยับตัวภายในครรภ์. เท้าของเขาอาจถึงกับเตะท้องแม่ด้วยซ้ำ. บ่อยครั้ง สัญญาณต่าง ๆ ปรากฏชัดมากขึ้นทุกที จนกระทั่งวันหนึ่ง เธอเจ็บครรภ์อย่างฉับพลันและรุนแรง ซึ่งบ่งชี้ว่าเหตุการณ์ที่รอคอย—การให้กำเนิดบุตร—มาถึงแล้ว. ฉะนั้น ไม่ว่าการประกาศ “สันติภาพและความปลอดภัย!” ที่พยากรณ์ไว้จะสำเร็จเป็นจริงอย่างไร นั่นจะนำไปสู่เหตุการณ์ที่ก่อความเจ็บปวดอย่างฉับพลัน แต่ก็จะนำมาซึ่งความยินดีในที่สุด ซึ่งก็คือ ความพินาศของความชั่วและการเริ่มต้นของระบบโลกใหม่.
14. เหตุการณ์ในอนาคตจะเกิดขึ้นตามลำดับอย่างกว้าง ๆ อย่างไร และจะนำไปสู่ผลเช่นไร?
14 ความพินาศที่ใกล้เข้ามานั้นจะน่าสะพรึงกลัวสำหรับคริสเตียนผู้ซื่อสัตย์ที่เฝ้าดูเหตุการณ์. ตอนแรก บรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลก (ส่วนประกอบทางการเมืองแห่งองค์การของซาตาน) จะโจมตีเหล่าผู้สนับสนุนบาบิโลนใหญ่ (ส่วนประกอบทางศาสนา) และทำลายพวกเขา. (วิวรณ์ 17:1, 15-18, ล.ม.) โดยวิธีนี้ อาณาจักรของซาตานจะแตกแยกกันเอง โดยที่ส่วนหนึ่งโจมตีอีกส่วนหนึ่ง และซาตานก็ไร้อำนาจที่จะป้องกันอาณาจักรของมัน ซึ่งเป็นการหักมุมเรื่องราวที่ก่อความประหลาดใจ. (มัดธาย 12:25, 26) พระยะโฮวาจะใส่ความคิดในใจบรรดากษัตริย์แห่งแผ่นดินโลก “ให้ทำตามความคิดของพระองค์” กล่าวคือ ให้ขจัดปรปักษ์ทางศาสนาของพระองค์ให้หมดไปจากแผ่นดินโลก. หลังจากศาสนาเท็จถูกทำลาย พระเยซูคริสต์จะนำกองกำลังฝ่ายสวรรค์บดขยี้ส่วนที่เหลือแห่งองค์การของซาตาน คือส่วนประกอบทางการค้าและการเมือง. ในที่สุด ตัวซาตานเองจะถูกทำให้ไม่สามารถทำอะไรได้อีกต่อไป. นั่นเป็นการปิดฉากสุดท้าย และการแสดงที่ดำเนินมาเนิ่นนานก็จบลง.—วิวรณ์ 16:14-16; 19:11-21; 20:1-3.
15, 16. ข้อเตือนใจที่ว่า “เวลาที่เหลืออยู่นั้นลดน้อยลง” ควรมีผลกระทบอะไรต่อชีวิตของเรา?
15 ทั้งหมดนี้จะเกิดขึ้นเมื่อไร? เราไม่ทราบวันเวลานั้น. (มัดธาย 24:36) อย่างไรก็ตาม เราทราบว่า “เวลาที่เหลืออยู่นั้นลดน้อยลง.” (1 โกรินโธ 7:29, ล.ม.) ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นเรื่องสำคัญที่เราจะใช้เวลาที่เหลืออยู่นี้อย่างฉลาดสุขุม. โดยวิธีใด? ตามที่อัครสาวกเปาโลชี้แจง เราต้อง “ซื้อโอกาสมาใช้” สำหรับสิ่งที่สำคัญกว่าโดยแลกกับสิ่งที่ไม่สำคัญและใช้เวลาแต่ละวันให้เกิดประโยชน์. เพราะเหตุใด? “เพราะว่าบัดนี้เป็นกาลที่ชั่ว.” และเนื่องจาก ‘เข้าใจว่าน้ำพระทัยของพระยะโฮวาเป็นเช่นไร’ สำหรับเรา เราจะไม่ทำให้เวลาอันล้ำค่าที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดเสียไปอย่างไม่คุ้มค่า.—เอเฟโซ 5:15-17; 1 เปโตร 4:1-4.
16 การรู้ว่าระบบโลกทั้งสิ้นจะสูญสลายไปควรส่งผลกระทบเช่นไรต่อเรา? อัครสาวกเปโตรเขียนเพื่อประโยชน์ของพวกเราดังนี้: “โดยเหตุที่สิ่งทั้งปวงเหล่านี้จะต้องถูกละลายไปทั้งสิ้น ท่านทั้งหลายควรเป็นคนชนิดใดในการประพฤติอันบริสุทธิ์ และการกระทำด้วยความเลื่อมใสในพระเจ้า!” (2 เปโตร 3:11, ล.ม.) นี่คือคนชนิดที่เราควรจะเป็นอย่างแท้จริง! ตามคำแนะนำอันสุขุมของเปโตร เราต้อง (1) ระวังความประพฤติของเราให้แน่ใจว่าบริสุทธิ์ และ (2) ทำให้แน่ใจว่าการกระทำด้วยใจแรงกล้าของเราในงานรับใช้พระยะโฮวาสะท้อนให้เห็นความรักอันลึกซึ้งที่เรามีต่อพระองค์เสมอ.
17. คริสเตียนผู้ซื่อสัตย์ต้องระวังรักษาตัวให้พ้นจากกับดักอะไรของซาตาน?
17 ความรักต่อพระเจ้าจะป้องกันเราไม่ให้เข้าไปผูกพันกับโลกนี้เพราะความน่าดึงดูดใจของมัน. เมื่อคำนึงถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นกับระบบปัจจุบัน นับเป็นเรื่องอันตรายหากเราหลงใหลไปกับความน่าดึงดูดใจของแนวทางชีวิตแบบโลกที่มุ่งแสวงหาความสุขเพลิดเพลินเป็นใหญ่. แม้ว่าเราดำเนินชีวิตและทำงานในโลกนี้ แต่เราควรเอาใจใส่คำแนะนำอันสุขุมที่ไม่ให้ใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่จากโลกนี้. (1 โกรินโธ 7:31) อันที่จริง เราต้องพยายามอย่างเต็มที่เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองถูกชักนำให้หลงโดยคำโฆษณาชวนเชื่อของโลก. โลกนี้จะแก้ปัญหาของตนเองไม่สำเร็จ. โลกนี้จะประคองตัวไปได้ไม่ตลอดรอดฝั่ง. ทำไมเราแน่ใจได้ขนาดนั้น? เพราะพระคำที่มีขึ้นโดยการดลใจจากพระเจ้ากล่าวไว้เช่นนั้นที่ว่า “โลกกับความปรารถนาของโลกกำลังผ่านพ้นไป แต่ผู้ที่ทำตามพระทัยประสงค์ของพระเจ้าจะดำรงอยู่ตลอดไปเป็นนิตย์.”—1 โยฮัน 2:17, ล.ม.
สิ่งที่ดีที่สุดในอีกไม่ช้า!
18, 19. การเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างที่คุณคอยท่าจะเห็นในโลกใหม่ และทำไมนั่นจะเป็นการรอคอยที่คุ้มค่า?
18 ในอีกไม่ช้า พระยะโฮวาจะปิดฉากการแสดงของซาตานและผู้สนับสนุนมัน. หลังจากนั้น ด้วยพระพรจากพระเจ้า บรรดาผู้ซื่อสัตย์ที่รอดชีวิตผ่านอวสานของระบบนี้จะเริ่มปรับเปลี่ยน “ฉาก” ของโลกนี้ ซึ่งจะคงอยู่ตลอดไป. จะไม่มีสงครามที่สร้างความเสียหายแก่ฉากของโลกอีกต่อไป พระเจ้าจะ “ยุติสงครามจนถึงที่สุดปลายแห่งแผ่นดินโลก.” (บทเพลงสรรเสริญ 46:9, ล.ม.) แทนที่อาหารจะขาดแคลน “จะมีธัญญาหารบริบูรณ์บนพื้นแผ่นดิน . . . ผลไม้จะดกจนต้นโอนเอนไปมา.” (บทเพลงสรรเสริญ 72:16) เรือนจำ, สถานีตำรวจ, โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์, เจ้าพ่อค้ายาเสพติด, ศาลคดีหย่าร้าง, การฟ้องล้มละลาย, และการก่อการร้ายจะไม่มีอีกต่อไป.—บทเพลงสรรเสริญ 37:29; ยะซายา 33:24; วิวรณ์ 21:3-5.
19 อุโมงค์รำลึกจะว่างเปล่า และผู้กลับเป็นขึ้นจากตายหลายพันล้านคน—ผู้แสดงจำนวนมากขึ้น—จะปรากฏตัวบนแผ่นดินโลก. จะมีความยินดีสักเพียงไรเมื่อคนรุ่นหนึ่งกลับมาอยู่ร่วมกันกับคนอีกรุ่นหนึ่ง และเมื่อผู้เป็นที่รักซึ่งพรากจากกันไปนานสวมกอดกันอย่างอบอุ่นและปลาบปลื้มใจ! ในที่สุด ทุกคนที่มีชีวิตจะนมัสการพระยะโฮวา. (วิวรณ์ 5:13) เมื่อการปรับเปลี่ยนเสร็จสิ้น ม่านก็จะเปิดออกให้เห็นฉากอุทยานทั่วผืนแผ่นดินโลก. คุณจะรู้สึกอย่างไรขณะที่สำรวจดูภาพฉากดังกล่าว. ไม่มีข้อสงสัยว่าคุณคงรู้สึกถูกกระตุ้นใจให้ร้องออกมาว่า ‘ฉันเฝ้าคอยสิ่งนี้มานานแล้ว แต่ก็เป็นการรอคอยที่คุ้มค่าจริง ๆ!’
[เชิงอรรถ]
a ในท้องเรื่องที่ต่างกัน เปาโลกล่าวถึงคริสเตียนผู้ถูกเจิมว่าเป็น “เป้าสายตาของโลก และของพวกทูตสวรรค์ และของมนุษย์เสมือนอยู่ในโรงมหรสพ.”—1 โกรินโธ 4:9, ล.ม.
b เพื่อเป็นตัวอย่าง ในเรื่องเอกลักษณ์ของ “กษัตริย์ทิศเหนือ” ที่กล่าวถึงในดานิเอล 11:40, 44, 45 (ล.ม.) โปรดดูหนังสือจงเอาใจใส่คำพยากรณ์ของดานิเอล! หน้า 280-281.
c คัมภีร์ไบเบิลเองบอกให้ทราบว่ากรุงเยรูซาเลมล่มจมเป็นเวลา 70 ปี ก่อนที่ชาวยิวซึ่งถูกเนรเทศจะกลับมาในปี 537 ก่อน ส.ศ. (ยิระมะยา 25:11, 12; ดานิเอล 9:1-3) สำหรับการพิจารณาอย่างละเอียดเกี่ยวกับ “เวลากำหนดของนานาชาติ” โปรดดูหนังสือจงเอาใจใส่คำพยากรณ์ของดานิเอล! หน้า 95-97 จัดพิมพ์โดยพยานพระยะโฮวา.
คุณจะตอบอย่างไร?
• คำกล่าวของอัครสาวกเปาโลที่ว่า “ฉากของโลกนี้กำลังเปลี่ยนไป” ปรากฏว่าเป็นจริงอย่างไรในสมัยของเรา?
• การศึกษาลำดับเวลาเหตุการณ์ในคัมภีร์ไบเบิลระบุจุดสิ้นสุดของ “เวลากำหนดของนานาชาติ” อย่างไร?
• สภาพการณ์ต่าง ๆ ในโลกที่เปลี่ยนไปยืนยันอย่างไรว่าปี 1914 เป็นจุดเริ่มต้นของ “เวลาอวสาน”?
• ข้อเท็จจริงที่ว่า “เวลาที่เหลืออยู่นั้นลดน้อยลง” ควรมีผลกระทบต่อเราอย่างไร?
[ภาพหน้า 20]
ในที่สุด ข้อลึกลับก็ได้รับการเฉลย!