การฉลองที่มีผลกระทบต่อคุณ
ขณะที่อยู่บนแผ่นดินโลก พระเยซูคริสต์ได้ทรงตั้งการฉลองอย่างหนึ่งซึ่งถวายพระเกียรติแด่พระเจ้า. นี่เป็นพิธีศาสนาอย่างเดียวที่พระองค์ทรงบัญชาโดยตรงให้เหล่าสาวกของพระองค์ฉลอง. นั่นคืออาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า ซึ่งเป็นที่รู้จักกันด้วยว่าพระกระยาหารมื้อสุดท้าย.
ขอให้นึกภาพว่าคุณเป็นประจักษ์พยานคนหนึ่งซึ่งแอบดูเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่นำไปสู่โอกาสนั้น. พระเยซูและพวกอัครสาวกได้มาชุมนุมกันในห้องชั้นบนห้องหนึ่งในกรุงเยรูซาเลมเพื่อฉลองปัศคาของชาวยิว. พวกเขาได้รับประทานปัศคาตามธรรมเนียมเสร็จ อาหารมื้อนี้ประกอบด้วยเนื้อลูกแกะย่าง, ผักขม, ขนมปังที่ไม่มีเชื้อ, และเหล้าองุ่นแดง. อัครสาวกยูดาที่ไม่ภักดีถูกสั่งให้ออกไป และในไม่ช้าก็จะทรยศต่อนายของเขา. (มัดธาย 26:17-25; โยฮัน 13:21, 26-30) พระเยซูอยู่ตามลำพังกับอัครสาวกที่ซื่อสัตย์ 11 คน. มัดธายเป็นคนหนึ่งในกลุ่มนั้น.
ตามเรื่องราวของมัดธายที่เป็นประจักษ์พยาน พระเยซูทรงตั้งอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้าดังนี้: “พระเยซูทรงหยิบขนมปัง [ไม่ใส่เชื้อ] มาขอพระพร, แล้วทรงหักส่งให้แก่พวกสาวกและตรัสว่า, ‘จงรับกินเถิด นี่เป็นกายของเรา.’ แล้วทรงหยิบจอก [เหล้าองุ่น] มาโมทนาพระคุณ, ส่งให้แก่เขาและตรัสว่า, ‘จงกินจากจอกนี้ทุกคนเถิด ด้วยนี่เป็นโลหิตแห่งคำสัญญาของเรา, ซึ่งต้องเทออกเพื่อไถ่โทษคนเป็นอันมาก.’”—มัดธาย 26:26-28.
เพราะเหตุใดพระเยซูจึงตั้งอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า? เมื่อทำเช่นนั้น เหตุใดพระองค์จึงใช้ขนมปังไม่มีเชื้อและเหล้าองุ่นแดง. สาวกทั้งสิ้นของพระคริสต์ควรรับประทานเครื่องหมายเหล่านี้ไหม? ควรฉลองอาหารมื้อนี้บ่อยเท่าไร? และการฉลองนี้มีความหมายสำหรับคุณอย่างแท้จริงไหม?