การทุจริต—ทำไมมีมากเหลือเกิน?
“บริษัทของเรารับงานหลายอย่างจากหน่วยงานของรัฐในท้องถิ่น. บ่อยครั้งกว่าจะได้รับเงินค่าจ้างเราต้องรอนานถึงสองสามเดือน. แต่เมื่อไม่นานมานี้มีเจ้าหน้าที่คนหนึ่งโทรมาหาผม. เขาเสนอว่าจะช่วยให้เราได้รับเงินเร็วขึ้นถ้าเรายอมจ่ายค่าวิ่งเต้นให้เขา.”—จอห์นa
คุณเคยได้รับข้อเสนอทำนองนี้ไหม? บางทีคุณอาจไม่เคยเจอเหตุการณ์เช่นนี้ แต่คุณคงได้รับผลกระทบจากการทุจริตคอร์รัปชันไม่มากก็น้อย.
ดัชนีชี้วัดคอร์รัปชันb ปี 2011 ที่ทำโดยองค์กรเพื่อความโปร่งใสนานาชาติ (ทีไอ) เปิดเผยว่า “ผลการประเมินกลุ่มประเทศและเขตปกครอง 183 แห่งแสดงว่า ประเทศเหล่านี้ส่วนใหญ่ได้คะแนนอยู่ในระดับต่ำกว่าห้าจากคะแนนระหว่าง 0 (ทุจริตมาก) ถึง 10 (โปร่งใสมาก).” สองปีก่อนหน้านี้ องค์กรทีไอยอมรับว่ารายงานประจำปี 2009 เผยให้เห็นขอบเขตที่แท้จริงของปัญหาการทุจริต โดยกล่าวว่า “เห็นได้ชัดว่าไม่มีภูมิภาคใดของโลกที่ปลอดจากการทุจริตคอร์รัปชัน.”
“การทุจริตคือการใช้อำนาจที่ได้มาเพื่อแสวงหาผลประโยชน์ส่วนตัวโดยมิชอบ. การทุจริตทำร้ายทุกคนที่ชีวิตความเป็นอยู่หรือความสุขของเขาขึ้นอยู่กับความซื่อสัตย์ของบุคคลที่มีตำแหน่งหน้าที่ในบ้านเมือง.”—องค์กรเพื่อความโปร่งใสนานาชาติ
ในบางกรณีการทุจริตสร้างความเสียหายร้ายแรงจนไม่อาจประเมินได้. ตัวอย่างเช่น วารสารไทม์ รายงานว่า “การทุจริตคอร์รัปชันและความประมาทเลินเล่อ” เป็นสาเหตุประการหนึ่งที่ทำให้มีผู้เสียชีวิตจำนวนมากในเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งรุนแรงซึ่งเกิดขึ้นที่ประเทศเฮติในปี 2010. วารสารนี้ยังกล่าวด้วยว่า “อาคารบ้านเรือนส่วนใหญ่สร้างขึ้นโดยไม่มีวิศวกรเป็นผู้ออกแบบ และการติดสินบนเจ้าหน้าที่ผู้ตรวจสอบของรัฐก็เป็นเรื่องปกติ.”
มีทางใดไหมที่จะขจัดปัญหาการทุจริตคอร์รัปชันให้หมดไปได้อย่างถาวร? เพื่อจะตอบคำถามนี้ เราต้องเข้าใจก่อนว่าสาเหตุที่แท้จริงของการทุจริตคืออะไร. เราจะพิจารณาเรื่องนี้ในบทความถัดไป.
a ชื่อสมมุติ.
b “ดัชนีชี้วัดคอร์รัปชันเป็นการจัดอันดับผลสำรวจการรับรู้ของกลุ่มตัวอย่างที่มีต่อการคอร์รัปชันของภาครัฐในประเทศต่าง ๆ.”—องค์กรเพื่อความโปร่งใสนานาชาติ