วันสำคัญที่สุดในปี 1991
1 วันสำคัญที่สุดในปฏิทินของเราปีนี้คือวันเสาร์ที่ 30 มีนาคม. หลังจากดวงอาทิตย์ตกในวันนั้น เราจะฉลองอนุสรณ์ถึงการสิ้นพระชนม์ของพระเยซู. (1 โก. 11:20, 24) เพราะเหตุใดวันแห่งการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูจึงเป็นวันที่ควรจดจำรำลึกเป็นพิเศษ?
การประชุมอนุสรณ์—ความสำคัญของเหตุการณ์นี้
2 การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเป็นเหตุการณ์ที่มีความสำคัญยิ่ง. ในคราวที่เขียนไปถึงสมาชิกประชาคมคริสเตียนที่บังเกิดโดยพระวิญญาณนั้น อัครสาวกเปาโลกล่าวว่า: “เพราะว่าเมื่อท่านทั้งหลายกินขนมปังนี้และดื่มจากจอกนี้ในเวลาใด ท่านก็ประกาศการวายพระชนม์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า กว่าพระองค์จะเสด็จมา.” (1 โก. 11:26) ดังนั้น การประชุมอนุสรณ์จึงเรียกร้องให้เอาใจใส่เป็นพิเศษต่อความสำคัญของการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูคริสต์ในการกระทำให้พระประสงค์ของพระยะโฮวาบรรลุความสำเร็จ. การประชุมอนุสรณ์เน้นความหมายของการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูเป็นเครื่องบูชา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับคำสัญญาไมตรีใหม่และกับวิธีที่ความตายของพระองค์มีผลกระทบคนเหล่านั้นซึ่งจะเป็นรัชทายาทร่วมกับพระองค์ในราชอาณาจักรฝ่ายสวรรค์.—โย. 14:2, 3; เฮ็บ. 9:15.
3 โดยการรักษาไว้ซึ่งความภักดีของพระองค์จนถึงสิ้นพระชนม์ พระเยซูได้ทรงเชิดชูพระนามของพระบิดาของพระองค์และแสดงให้เห็นว่ามนุษย์สมบูรณ์สามารถพิสูจน์ตัวซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าภายใต้สถานการณ์การทดลองทุกอย่างที่ซาตานอาจทำให้เกิดแก่พระองค์. การสิ้นพระชนม์ของพระองค์ยังได้จัดให้มีค่าไถ่ของมนุษย์สมบูรณ์ซึ่งจำเป็นเพื่อไถ่ถอนลูกหลานของอาดามและทำให้เป็นไปได้สำหรับผู้คนไม่ว่าจะมากเท่าใดซึ่งแสดงความเชื่อเพื่อจะมีชีวิตตลอดไปในแผ่นดินโลกที่เป็นอุทยาน. เนื่องจากทุกสิ่งซึ่งสัมฤทธิ์ผลได้โดยอาศัยการสิ้นพระชนม์ของพระเยซู จึงเป็นการเหมาะสมอย่างยิ่งที่พระองค์จะทรงแนะนำสาวกของพระองค์ให้ระลึกถึงการสิ้นพระชนม์ของพระองค์.—การหาเหตุผล หน้า 266–267.
วิธีที่เราสามารถแสดงความหยั่งรู้ค่า
4 โลกมีการฉลองมากมายในระหว่างปี และมีการกระทำมากมายเพื่อส่งเสริมการฉลองเหล่านั้น. อีกด้านหนึ่ง การฉลองอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นการฉลองเพียงอย่างเดียวที่บรรดาผู้ติดตามรอยพระบาทของพระเยซูได้รับบัญชาให้กระทำ. โดยไม่มีข้อสงสัย นี่เป็นการฉลองประจำปีที่สำคัญที่สุดสำหรับคริสเตียนทุกคน. ความสำคัญอย่างลึกซึ้งของการประชุมอนุสรณ์ถึงการฉลองอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้าน่าจะกระตุ้นเราให้มุ่งความเอาใจใส่ของเราในการฉลองนี้ในเดือนมีนาคมไม่ใช่หรือ?
5 บางทีเราอาจใช้เวลาไม่กี่นาทีในแต่ละสัปดาห์ในระหว่างเดือนมีนาคมเพื่ออธิบายแก่นักศึกษาของเราถึงข้อพระคัมภีร์ซึ่งเน้นความสำคัญของการสิ้นพระชนม์ของพระเยซูและแสดงให้พวกเขาเห็นถึงพื้นฐานสำหรับการประชุมอนุสรณ์. เรายังอาจสนับสนุนพวกเขาให้ติดตามการอ่านพระคัมภีร์เกี่ยวกับการประชุมอนุสรณ์สำหรับวันที่ 25–30 มีนาคมอย่างใกล้ชิด ดังที่มีบอกไว้ในปฏิทินปี 1991 ของพยานพระยะโฮวา และการพิจารณาพระคัมภีร์ทุก ๆ วัน. การนี้สามารถช่วยให้การหยั่งรู้ค่าของเขาต่อการฉลองอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้านั้นลึกซึ้งยิ่งขึ้น.
6 เนื่องจากการประชุมอนุสรณ์มีขึ้นในวันเสาร์ จึงคงเป็นการสะดวกขึ้นสำหรับหลายคนที่จะจัดระเบียบเรื่องส่วนตัวต่าง ๆ ของเขาเพื่อเข้าร่วมการประชุมนี้. ผู้ประกาศหลายคนฉวยเอาประโยชน์จากข้อเท็จจริงที่ว่ามีวันสุดสัปดาห์ถึงห้าครั้งในเดือนมีนาคมเพื่อรับใช้ในฐานะไพโอเนียร์สมทบ. การนี้ทำให้พวกเขามีส่วนร่วมมากขึ้นในการให้ความสำคัญแก่การฉลองอาหารมื้อเย็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า. การทำเช่นนี้ทำให้มีโอกาสเพิ่มขึ้นในการช่วยคนใหม่ ๆ ให้เตรียมจิตใจไว้พร้อมสำหรับโอกาสพิเศษนี้.
7 โดยการคำนึงถึงความสำคัญของการประชุมอนุสรณ์ ขอให้เราทำทุกสิ่งที่เราทำได้เพื่อช่วยคนอื่น ๆ ให้เข้าร่วม. ข้อเตือนใจที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับรายละเอียดที่จะเอาใจใส่โดยพวกผู้ปกครองจะพบได้ในพระราชกิจของเรา เดือนมีนาคม 1989 และเมษายน 1990.
8 ขอให้เราเข้าสู่วันสำคัญที่สุดนี้ในปี 1991 ด้วยความสังเกตเข้าใจอันชัดเจนและความหยั่งรู้ค่าอันลึกซึ้งต่อทุกสิ่งที่การสิ้นพระชนม์ของพระเยซูมีความหมายต่อมนุษยชาติ. ถูกแล้ว ขอให้เราทุกคนอยู่ที่นั่นในตอนเย็นวันที่ 30 มีนาคมขณะที่อีกครั้งหนึ่ง บรรดาผู้นมัสการแท้ทั้งหลายของพระยะโฮวาเชื่อฟังพระบัญชาของพระเยซูที่ให้ “ประกาศการวายพระชนม์ขององค์พระผู้เป็นเจ้ากว่าพระองค์จะเสด็จมา.”