จงใช้เวลาของคุณให้เป็นประโยชน์
1 พระยะโฮวาทรงสำนึกถึงเรื่องเวลา. พระองค์ทรงประสงค์ให้เราระมัดระวังเรื่องเวลาเช่นกัน. โดยทางองค์การของพระองค์ พระองค์ทรงช่วยเราให้สำนึกถึงเรื่องเวลา. เราได้รับการสนับสนุนให้มี “การงานมากที่จะให้ทำในงานขององค์พระผู้เป็นเจ้า” เสมอ. (1 โก. 15:58, ล.ม.) ด้วยวิธีนี้ เราสามารถมีประสิทธิภาพมากขึ้นในงานรับใช้พระยะโฮวา.
2 เราแต่ละคนมีเวลาเท่ากันในแต่ละสัปดาห์ คือ 168 ชั่วโมง. เราใช้เวลาของเราดีเพียงไร? เราแสดงให้เห็นไหมว่า เรารู้ว่าเดี๋ยวนี้เป็นเวลาใดจากทัศนะของพระยะโฮวา? เรากำลังวอกแวกด้วยกิจกรรมที่ไม่จำเป็นไหม?
3 เป็นสิ่งสำคัญที่เราจะมีระเบียบอย่างดี. หลายคนพยายามรักษารายการสิ่งที่ต้องทำซึ่งจัดตามลำดับความสำคัญเอาไว้. มีการจัดแต่ละเรื่องไว้ในรายการตามลำดับความสำคัญ. จะกำหนดเรื่องนั้นได้อย่างไร? พระคัมภีร์กล่าวว่า คนเราควร “ชื่นชมความดีความงามในบรรดาการงานของเขา.” (ผู้ป. 3:13) งานบางอย่างให้ผลดีกว่างานอื่น ๆ. จงพิจารณาผล ที่งานแต่ละอย่างจะก่อขึ้น. การทำงานให้เสร็จนั้นจะก่อประโยชน์อันสำคัญไหม? คุณจะ “ชื่นชมความดี” ในงานหนักของคุณไหม? หากไม่ นั่นก็คงไม่ใช่การงานที่สำคัญมาก.
4 ในงานรับใช้ของเรา: เราหยั่งรู้ค่าเมื่อคนอื่น ๆ มาถึงการประชุมเพื่อการประกาศตรงเว-ลา, ฟังคำชี้แจงอย่างถี่ถ้วน, และไปยังเขตประกาศทันที. เราคงอยากจะประกาศอย่างขมีขมันมากกว่าจะรอ. เห็นได้ชัดว่าเปาโลรู้สึกจริงจังมากในเรื่องระเบียบที่ดีเมื่อท่านเขียนว่า “ให้ทุกสิ่งดำเนินไปอย่างที่ถูกที่ควรและโดยการจัดเตรียม.”—1 โกรินโธ 14:40, ล.ม.
5 เมื่อเราออกไปประกาศ เราอาจเสียเวลาอันมีค่าไปกับการพักดื่มเครื่องดื่ม. อย่างไรก็ตาม เมื่อสภาพอากาศอบอ้าว การพักก็จะทำให้เราสดชื่นและช่วยเราให้ทำงานต่อไป. แต่หลายคนชอบมีธุระยุ่งในการให้คำพยานกับผู้คนมากกว่าและตัดการสังสรรค์กับพี่น้องตอนพักดื่มเครื่องดื่มในเวลาที่จัดไว้ต่างหากสำหรับการประกาศ. จำเป็นต้องมีความสมดุล.
6 พระคัมภีร์กล่าวว่า “แม้ว่านกกระสาดำ . . . ยังรู้จักเวลากำหนดของมัน” เพื่ออพยพ และมด “สะสมอาหารไว้เมื่อฤดูร้อน” เพื่อจะพร้อมสำหรับฤดูหนาว. (ยิระ. 8:7, ฉบับแปลใหม่; สุภา. 6:6-8) ในข้อเหล่านี้มีเคล็ดแห่งการใช้เวลาให้เป็นประโยชน์. เราก็ต้อง ‘รู้จักเวลากำหนดของเรา’ เช่นกัน. เราควรสำนึกถึงเรื่องเวลาโดยไม่เคร่งครัดตายตัวเกินไป. เราจำเป็นต้องรู้ไม่เพียงว่าเราต้องทำอะไร แต่รู้ว่าต้องทำเมื่อไรด้วย. เราควรมีนิสัยวางแผนอย่างรอบคอบล่วงหน้า โดยเผื่อเวลาไว้สำหรับความล่าช้าที่อาจเกิดขึ้นได้ด้วย. และเราควรเต็มใจจะงดกิจกรรมบางอย่างเพื่อให้มีเวลาสำหรับสิ่งที่สำคัญกว่า เช่น การเตรียมตัวสำหรับการประชุม, การประกาศ, และกิจกรรมอื่น ๆ ตามระบอบของพระเจ้า.
7 เราอยากเป็นเหมือนพระเจ้ายะโฮวา พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์ ผู้ทรงสอนเราว่า “มีวาระกำหนดไว้สำหรับทุกสิ่ง.” (ผู้ป. 3:1) โดยการใช้เวลาของเราให้เกิดประโยชน์ เราก็สามารถ ‘ทำงานรับใช้ของเราให้ครบถ้วน.’—2 ติโม. 4:5, ล.ม.