“จงมีใจอดทน”
1 เมื่อเรามองเห็นอวสานแห่งระบบเก่าของซาตานคืบใกล้เข้ามาทุกที สำคัญยิ่งที่เราจะ “มีใจอดทน” ขณะที่คอยท่าวันที่พระยะโฮวาจะทรงช่วยให้รอดพ้น. โดยเฉพาะในช่วงท้าย ๆ นี้ กองกำลังฝ่ายศัตรูอันชั่วช้ามุ่งหมายจะหันเหความสนใจของเราจากประเด็นสำคัญที่สุดในเรื่องพระบรมเดชานุภาพของพระยะโฮวา และล่อใจเราให้วอกแวกโดยใช้ผลประโยชน์ส่วนตัวมากมาย. ด้วยวิธีนี้ ซาตานจะลวงเราให้เลิกหรือหย่อนมือในงานประกาศราชอาณาจักร. (ยโก. 5:7, 8; มัด. 24:13, 14) เราจะสำแดงใจอดทนที่จำเป็นนั้นได้อย่างไร?
2 โดยการอดกลั้น: เมื่อเราเผชิญความไม่แยแสหรือการต่อต้านในงานเผยแพร่ ความอดกลั้นจะช่วยเราให้ประกาศต่อไปไม่ละลด. เราจะไม่กลัวหรือโกรธถ้าคนที่เราพบนั้นไม่มีมารยาทหรือไม่กรุณา. (1 เป. 2:23) ความเข้มแข็งภายในเช่นนี้จะป้องกันเราไว้จากการพูดในแง่ไม่ดีถึงผู้คนในเขตประกาศของเราซึ่งแสดงความไม่แยแสหรือความเกลียดชังต่องานของเรา โดยตระหนักว่าการพูดคุยเช่นนั้นอาจทำให้เราและคนที่ร่วมงานเผยแพร่กับเรานั้นท้อใจ.
3 โดยการอดกลั้นทนนาน: ความอดทนของเราอาจหมดไปได้เมื่อหลังจากได้มีการพิจารณากันอย่างดีในการประกาศแล้วเราไม่อาจพบผู้สนใจนั้นที่บ้านได้อีก. เป็นเช่นเดียวกันถ้าผู้ที่เราศึกษาด้วยนั้นก้าวหน้าช้าหรือเข้ามาอยู่ฝ่ายความจริงได้ช้า. แต่ความอดกลั้นทนนานมักจะก่อผลตอบแทนที่ดี. (ฆลา. 6:9) พี่น้องหญิงคนหนึ่งกลับเยี่ยมเยียนสตรีสาวคนหนึ่งหลายครั้งหลายหนก่อนได้เริ่มการศึกษาพระคัมภีร์จริง ๆ. ในการเยี่ยมห้าครั้งแรก สตรีผู้นั้นหมกมุ่นอยู่กับเรื่องอื่น. ในความพยายามครั้งที่หก พี่น้องหญิงเปียกโชกด้วยพายุฝนแต่ก็ไม่พบใครอยู่บ้าน. กระนั้น โดยที่ตั้งใจจะให้โอกาสสตรีผู้นั้นอีกครั้ง พี่น้องหญิงไปเยี่ยมอีกและได้พบสตรีผู้นั้นอยู่พร้อมจะศึกษา. หลังจากนั้น นักศึกษาผู้นี้ก้าวหน้าอย่างสม่ำเสมอและไม่ช้าก็ได้อุทิศชีวิตเธอแด่พระยะโฮวา.
4 เราทราบว่าวันของพระยะโฮวาจะไม่ล่าช้า. ดังนั้น เราจึงคอยท่าให้พระองค์ทำให้เรื่องต่าง ๆ บรรลุผล โดยทราบอยู่ว่าความอดกลั้นพระทัยของพระเจ้าจะก่อผลอันดี. (ฮบา. 2:3; 2 เป. 3:9-15) เราต้องมีใจอดทนอย่างที่พระยะโฮวาทรงมี และไม่เลิกงานเผยแพร่. “โดยทางความเชื่อและความเพียร” จงคอยท่าให้พระยะโฮวาทรงประทานบำเหน็จสำหรับงานหนักของคุณ.—เฮ็บ. 6:10-12.