คุณจะอยู่ที่นั่นไหม?
1 คนหนึ่งซึ่งเป็นพยานฯ มานานแล้วบอกว่า “ถ้าคุณพลาดการประชุมภาควันแรก คุณก็พลาดอะไร ๆ ไปมากเหลือเกิน!” ทำไมเขารู้สึกอย่างนั้น? ก็เพราะวันแรกเป็นตอนเริ่มงานเลี้ยงฝ่ายวิญญาณอันอุดมที่องค์การของพระยะโฮวาเตรียมไว้ให้เรา. (ยซา. 25:6) การที่เราอยู่ที่นั่นตั้งแต่เริ่มต้นแสดงว่าเราเห็นด้วยกับความรู้สึกของท่านผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญ ที่ว่า “ข้าพเจ้ารู้สึกปีติยินดีเมื่อเขาทั้งหลายกล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า ‘ให้เราไปยังราชนิเวศของพระยะโฮวาเถิด.’”—เพลง. 122:1, ล.ม.
2 แต่ในปีที่แล้ว ณ การประชุมภาค “พระคำเชิงพยากรณ์ของพระเจ้า” บางแห่ง เป็นความจริงที่มีผู้เข้าร่วมในวันศุกร์น้อยกว่าในวันเสาร์และวันอาทิตย์มาก. นั่นหมายความว่ามีพี่น้องไม่น้อยทีเดียวที่ไม่ได้ฟังส่วนการประชุมภาคซึ่งเสนอข้อมูลสำคัญยิ่งเกี่ยวกับพระคำเชิงพยากรณ์. นอกจากนี้ พวกเขายังพลาดการคบหาที่น่ายินดีกับเพื่อนร่วมความเชื่ออีกด้วย.
3 อย่าให้งานอาชีพมาขัดขวาง: ความเป็นห่วงเรื่องผลเสียต่องานอาชีพอาจเป็นสาเหตุที่บางคนไม่เข้าร่วมประชุมในวันศุกร์. อย่างไรก็ตาม พยานฯ หลายคนได้พบว่านายจ้างของเขาเต็มใจให้ความร่วมมือกับเขาในเรื่องนี้ถ้าเขาขอลางานล่วงหน้านานพอควร. นายจ้างคนหนึ่งประทับใจมากกับการที่พี่น้องหญิงคนหนึ่งซึ่งเป็นไพโอเนียร์ตั้งใจแน่วแน่จะเข้าร่วมการประชุมทุกรายการของประชาคมและการประชุมใหญ่ต่าง ๆ ถึงขนาดที่เขาได้ใช้เวลาวันหนึ่งทั้งวันอยู่ที่การประชุมภาคซึ่งเธอเข้าร่วม.
4 คุณไม่น่าจะเดาเอาเองว่านายจ้างของคุณคงไม่อนุญาตให้คุณลางาน และคุณไม่น่าจะลงความเห็นว่าการขาดการประชุมภาคสักวันคงไม่เป็นไร. ด้วยความเชื่อมั่นอย่างจริงใจ จงเตรียมพร้อมที่จะแสดงอย่างผ่อนสั้นผ่อนยาวให้นายจ้างของคุณเห็นจากพระคัมภีร์ถึงเหตุผลที่การประชุมภาคเป็นส่วนสำคัญแห่งการนมัสการของคุณ. (เฮ็บ. 10:24, 25) ครั้นแล้ว จงมอบความไว้วางใจเต็มที่ในคำสัญญาของพระยะโฮวา โดยตระหนักว่า จะมีการจัดเตรียมให้ไม่ว่าสิ่งใดก็ตามที่คุณจำเป็นในด้านวัตถุ ถ้าคุณจัดให้สิ่งจำเป็นฝ่ายวิญญาณอยู่อันดับแรกในชีวิตคุณ.—มัด. 6:33; เฮ็บ. 13:5, 6.
5 ปัจจัยสำคัญคือ การตระหนักถึง “สิ่งที่สำคัญกว่า.” (ฟิลิป. 1:10, 11; เพลง. 27:4) สิ่งนี้กระตุ้นเราให้วางแผนเพื่อจะได้รับประโยชน์เต็มที่จากการจัดเตรียมอันสำคัญยิ่งนี้จากพระยะโฮวา. จงเริ่มวางแผนของคุณให้แน่ชัดเดี๋ยวนี้ และจงตั้งใจแน่วแน่ว่า คุณ จะอยู่ที่นั่นทั้งสามวัน!