จงแสดงความหยั่งรู้ค่าต่อทรัพยากรตามระบอบของพระเจ้า
1 เมื่อทำการจัดเตรียมเพื่อซ่อมแซมพระวิหาร กษัตริย์โยซียาชมเชยเหล่าผู้ที่ได้รับมอบหมายให้ทำงานนั้น โดยตรัสว่า “ไม่ต้องขอบัญชีจากเขาเรื่องเงินที่จ่ายใส่มือของเขาเพราะเขากระทำด้วยความสัตย์ซื่อ.” (2 กษัต. 22:3-7, ฉบับแปลใหม่) ความหยั่งรู้ค่าที่คนเหล่านั้นมีต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์เห็นได้ชัดจากวิธีที่พวกเขาจัดการกับทรัพยากรที่มอบไว้กับเขา. ปัจจุบัน ขณะที่เราร่วมทำงานบริสุทธิ์แห่งข่าวดีของพระเจ้า เราจำต้องแสดงความซื่อสัตย์ในการจัดการกับทรัพยากรต่าง ๆ ที่มอบไว้กับเราเช่นกัน.
2 ในงานรับใช้: ความหยั่งรู้ค่าต่อข่าวสารสำคัญยิ่งซึ่งมีอยู่ในสิ่งพิมพ์ของเรารวมทั้งการตระหนักถึงค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับขั้นตอนการผลิต ทำให้เราถือว่าสิ่งพิมพ์นั้นมีคุณค่าสูง. เราไม่ควรให้สรรพหนังสือโดยไม่ใช้ดุลพินิจแก่คนที่ไม่หยั่งรู้ค่าอย่างแท้จริงต่อข่าวสารของคัมภีร์ไบเบิล. หากพบคนที่ไม่ค่อยสนใจข่าวดี เราก็อาจให้แผ่นพับแทนที่จะให้สรรพหนังสืออื่น ๆ.
3 จงแจกจ่ายสรรพหนังสืออย่างที่คำนึงถึงคุณค่าของหนังสือนั้น ๆ. อย่าสอดทิ้งไว้ตามที่สาธารณะซึ่งมีแต่จะปลิวไปทั่ว. จงตรวจนับหนังสือที่คุณมีอยู่แล้วที่บ้านก่อนจะรับเพิ่มอีก เพื่อหลีกเลี่ยงการทิ้งของเก่าให้เสียไปเปล่า ๆ. ถ้าวารสารที่คุณรับแต่ละงวดเหลือเป็นประจำ ก็ลองคิดถึงการลดจำนวนที่คุณสั่ง.
4 หนังสือที่ใช้ส่วนตัว: เราควรสั่งเฉพาะหนังสือที่เราต้องการใช้จริง ๆ. เราน่าจะรู้จักประมาณตนโดยเฉพาะเมื่อขอพระคัมภีร์ภาษาอังกฤษฉบับเดอลุกซ์และฉบับที่มีข้ออ้างอิง รวมทั้งหนังสือภาษาอังกฤษขนาดใหญ่อื่น ๆ เช่น ศัพท์สัมพันธ์เกี่ยวกับพระคัมภีร์, ดัชนีสรรพหนังสือของว็อชเทาเวอร์, การหยั่งเห็นเข้าใจ, และหนังสือผู้ประกาศราชอาณาจักร การผลิตหนังสือเหล่านี้มีค่าใช้จ่ายสูง.
5 คุณไม่ลืมที่จะเขียนชื่อและที่อยู่ของคุณในหนังสือฉบับส่วนตัวไหม? การทำเช่นนี้ช่วยลดความจำเป็นในการรับเล่มใหม่มาทดแทนเล่มที่หายไป. ถ้าหนังสือเพลง, คัมภีร์ไบเบิล, หรือหนังสืออื่น ๆ ที่คุณใช้ศึกษาหายไป บางทีคุณอาจพบหนังสือนั้นรวมอยู่กับสิ่งของหายที่เก็บรวบรวมไว้ ณ หอประชุมประชาคมหรือที่สถานจัดประชุมใหญ่.—ลูกา 15:8, 9.
6 ขอให้เราพยายามใช้สรรพหนังสือของเราอย่างสุขุม. นี่เป็นวิธีหนึ่งที่แสดงให้เห็นว่าเรามีความซื่อสัตย์ในการจัดการกับทรัพยากรแห่งราชอาณาจักรที่พระยะโฮวาทรงมอบไว้กับเรา.—ลูกา 16:10.