การช่วยคนเหล่านั้น “ที่มีความโน้มเอียงอย่างถูกต้อง”
1. ในสมัยของเรา พระยะโฮวาทรงรวบรวมใครเข้ามาหาพระองค์?
1 แต่ละคนจะมีความโน้มเอียงซึ่งเกิดมาจากหัวใจโดยนัยของเขา. (มัด. 12:35) คัมภีร์ไบเบิลกล่าวถึงคนที่มี “สงครามอยู่ภายในใจของเขา.” (เพลง. 55:21, ฉบับแปลใหม่) ส่วนบางคนเป็นคนที่ “มักโกรธ.” (สุภา. 29:22, ฉบับแปลใหม่) แต่ยังมีคนที่ “มีความโน้มเอียงอย่างถูกต้องเพื่อชีวิตนิรันดร์” ด้วย. (กิจ. 13:48, ล.ม.) ในสมัยของเรา พระยะโฮวาทรงรวบรวมคนที่มีความโน้มเอียงอย่างถูกต้องให้เข้ามาหาพระองค์. (ฮาฆี 2:7) เราจะช่วยพวกเขาให้เข้ามาเป็นผู้นมัสการพระยะโฮวาได้อย่างไร?
2. การทำหน้าที่มอบหมายในการทำคนให้เป็นสาวกอย่างบรรลุผลเกี่ยวข้องกับอะไร?
2 กลับเยี่ยมอย่างจริงจัง: การมีทัศนคติที่ถูกต้องในเรื่องการกลับเยี่ยมเป็นสิ่งสำคัญที่ช่วยเราให้ทำหน้าที่มอบหมายในการทำคนให้เป็นสาวกอย่างบรรลุผลสำเร็จ. (มัด. 28:19, 20) เราติดตามผู้สนใจที่เราพบทันทีไหม? เรากลับเยี่ยมทุกคนที่รับสรรพหนังสือหรือคนที่แสดงความสนใจในข่าวดีไหม? เราพยายามจะช่วยพวกเขาให้ก้าวหน้าฝ่ายวิญญาณไหม? เนื่องจากเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับชีวิต เราจึงควรหาทางศึกษากับผู้สนใจทุกรายที่เราพบ.
3. เราควรทำอะไรหลังจากสนทนากับใครสักคนหนึ่งในเขตทำงาน?
3 ขณะที่การสนทนากับผู้สนใจยังคงก้องอยู่ในความทรงจำของคุณ จงใช้เวลาสักครู่จดชื่อที่อยู่ของผู้สนใจ. จดหัวเรื่องที่ได้คุยกัน, ข้อพระคัมภีร์ที่ได้อ่าน, และสรรพหนังสือที่เสนอไว้. หลังจากนั้นจงตั้งใจที่จะกลับไปเยี่ยมให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้.
4. เราจะกลับเยี่ยมอย่างบังเกิดผลได้อย่างไร?
4 การกลับเยี่ยม: เมื่อคุณกลับเยี่ยม นับว่าดีที่จะแสดงความอบอุ่นและเป็นมิตรรวมทั้งแสดงความสนใจเป็นส่วนตัวอย่างจริงใจต่อเจ้าของบ้าน. จงทำให้การสนทนาเป็นแบบเรียบง่ายและเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับพระคัมภีร์. จงเตรียมหัวเรื่องสนทนาให้เป็นเรื่องที่น่าสนใจจากคัมภีร์ไบเบิล และเมื่อถึงตอนท้ายของการเยี่ยม ให้ทิ้งคำถามซึ่งจะตอบในคราวถัดไป. นับว่าดีที่สุดที่จะหลีกเลี่ยงการโต้แย้งความคิดเห็นของเจ้าของบ้านที่ไม่ถูกต้องตามหลักพระคัมภีร์. พยายามสานต่อจากสิ่งที่คุณเห็นพ้องกัน.—โกโล. 4:6.
5. ไพโอเนียร์คนหนึ่งได้ใช้ความพยายามอะไรบ้าง และผลเป็นประการใด?
5 การกลับเยี่ยมเรียกร้องความพยายาม แต่บำเหน็จที่ได้รับย่อมทำให้พึงพอใจ. ไพโอเนียร์คนหนึ่งในญี่ปุ่นตั้งเป้าไว้ว่าจะกลับเยี่ยมให้มากขึ้นทุกเดือน. เขาเริ่มจดบันทึกทุกคนที่เขาพบตามบ้าน และต่อจากนั้นภายในเจ็ดวัน เขากลับไปเยี่ยมเจ้าของบ้านอีกครั้ง. เขาเตรียมอย่างละเอียดเกี่ยวกับสิ่งที่จะพูดและทำงานรับใช้ด้วยความมั่นใจในข่าวสารที่นำไป. ในการเยี่ยมรายหนึ่ง เขาสามารถเริ่มการศึกษาพระคัมภีร์กับคนหนึ่งที่พูดว่า “ฉันเคยไล่พวกของคุณออกไปเสมอ. นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันฟัง.” ความพยายามด้วยความรักของไพโอเนียร์คนนี้บังเกิดผล. เมื่อถึงสิ้นเดือนเขามีรายงานการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลสิบราย.
6. เหตุใดเราต้องกลับเยี่ยมอย่างไม่ละลด?
6 สภาพการณ์ของผู้คนเปลี่ยนแปลงเสมอ. (1 โก. 7:31) มักจะต้องใช้ความพยายามหลายครั้งจึงจะได้พบผู้สนใจที่บ้านอีก. โดยการกลับเยี่ยมอย่างจริงจัง เราสามารถช่วยคนเหล่านั้นที่มีความโน้มเอียงอย่างถูกต้องให้อยู่ในเส้นทางแห่งชีวิตนิรันดร์.—มัด. 7:13, 14.