จงเสริมสร้างกันเสมอไป
1 อัครสาวกเปาโลทำทุกอย่างที่ท่านสามารถทำได้เพื่อเสริมกำลังเพื่อนร่วมความเชื่อ. (กิจ. 14:19-22) เช่นเดียวกัน เรารู้สึกเป็นห่วงเมื่อพี่น้องของเราเผชิญสถานการณ์ที่ยุ่งยาก และเราอยากจะช่วยพวกเขา. คัมภีร์ไบเบิลชี้ให้เห็นว่าทุกคน ไม่เฉพาะแต่พวกผู้ปกครองเท่านั้นที่ควรให้ความสนใจคนอื่น ๆ. (โรม 15:1, 2) ขอพิจารณาสองวิธีที่เราอาจเชื่อฟังคำกระตุ้นเตือนด้วยความรักที่ให้ “ชูใจกันและเสริมสร้างกันเสมอไป.”—1 เธ. 5:11, ล.ม.
2 จงสังเกตความจำเป็นของคนอื่น: พระคำของพระเจ้ารายงานว่าโดระกา “กระทำการอันเป็นคุณประโยชน์และให้ทานมามาก.” (กิจ. 9:36, 39, ฉบับแปลใหม่) เธอสังเกตว่ามีใครบ้างต้องการความช่วยเหลือ และเธอได้ทำสิ่งที่เธอสามารถทำได้เพื่อช่วยเขา. ช่างเป็นแบบอย่างอันดีเยี่ยมจริง ๆ สำหรับพวกเรา! คุณอาจทราบว่าพี่น้องสูงอายุคนหนึ่งต้องการให้รับส่งเขาไปยังการประชุม. หรืออาจมีไพโอเนียร์คนหนึ่งทำงานรับใช้ในตอนบ่ายของวันธรรมดาโดยไม่มีใครไปด้วย. ถ้าคุณสังเกตเห็นความจำเป็นนี้และให้ความช่วยเหลือที่เป็นประโยชน์ ลองคิดดูสิว่าเขาจะได้รับการหนุนกำลังใจเพียงไร!
3 การสนทนาเรื่องทางฝ่ายวิญญาณ: เราอาจเสริมกำลังคนอื่นได้ด้วยคำพูดของเรา. (เอเฟ. 4:29) ผู้ปกครองที่มีประสบการณ์คนหนึ่งสังเกตว่า “ถ้าคุณต้องการให้กำลังใจ จงพูดคุยเรื่องทางฝ่ายวิญญาณ. เพื่อเริ่มการสนทนาที่เสริมสร้าง คุณอาจใช้คำถามง่าย ๆ เช่น ‘คุณรู้จักความจริงอย่างไร?’” จงแสดงความสนใจจากใจจริงต่อเยาวชนในประชาคม. ให้ความสนใจผู้ท้อแท้และคนที่อาจจะขี้อาย. (สุภา. 12:25) อย่าปล่อยให้การพูดคุยเกี่ยวกับความบันเทิงของโลกเบียดบังการสนทนาเรื่องทางฝ่ายวิญญาณกับเพื่อนร่วมความเชื่อ.—โรม 1:11, 12.
4 แต่คุณอาจพูดอะไรได้บ้างเพื่อเสริมสร้างคนอื่น ๆ? ในการอ่านคัมภีร์ไบเบิลและการศึกษาส่วนตัวเมื่อไม่นานมานี้ คุณพบหลักการที่ทำให้คุณหยั่งรู้ค่าพระยะโฮวามากขึ้นไหม? คุณได้ยินอะไรบางอย่างจากคำบรรยายสาธารณะหรือจากการศึกษาหอสังเกตการณ์ ที่กระตุ้นหนุนใจคุณไหม? หรือคุณรู้สึกประทับใจประสบการณ์หนึ่งไหมที่เสริมสร้างความเชื่อ? ถ้าคุณเห็นคุณค่าอัญมณีฝ่ายวิญญาณเหล่านี้ คุณจะมีบางสิ่งบางอย่างที่หนุนกำลังใจแบ่งปันให้คนอื่น ๆ เสมอ.—สุภา. 2:1; ลูกา 6:45.
5 โดยการให้ความช่วยเหลือที่เป็นประโยชน์และการใช้ลิ้นของเราอย่างสุขุม เราอาจเสริมสร้างกันและกันเสมอไป.—สุภา. 12:18.