‘จงตามเรามา’
1 หลายคนมุ่งใช้ชีวิตตามใจตนเอง แต่พวกเขาก็มักจะไม่มีความสุข. ตรงกันข้าม พระเยซูทรงแนะว่าการดำเนินชีวิตอย่างไม่เห็นแก่ตัวนั่นเองที่ทำให้ชีวิตมีความสุขอย่างแท้จริง. (กิจ. 20:35) พระองค์ตรัสว่า “ถ้าผู้ใดจะใคร่ตามเรามา, ให้ผู้นั้นเอาชนะตัวเอง, และ . . . ตามเรามา.” (มโก. 8:34) นั่นไม่ใช่แค่การหยุดทำตามใจตัวเองบางครั้งบางคราวเท่านั้น แต่หมายถึงการดำเนินชีวิตแต่ละวันในแบบที่ทำให้พระยะโฮวาพอพระทัย ไม่ใช่เพื่อตัวเราเอง.—โรม 14:8; 15:3.
2 ขอพิจารณาตัวอย่างของอัครสาวกเปาโล. เนื่องจาก “คุณค่าอันเลิศล้ำแห่งความรู้ของพระคริสต์เยซู” เปาโลจึงเลิกมุ่งติดตามความปรารถนาส่วนตัวและทุ่มเทตัวเองเพื่อส่งเสริมผลประโยชน์แห่งราชอาณาจักร. (ฟิลิป. 3:7, 8, ล.ม.) ท่านกล่าวว่า “สำหรับข้าพเจ้า ข้าพเจ้ายินดีอย่างยิ่งจะทุ่มเทและทุ่มเทสุดตัว” เพื่อรับใช้ผู้อื่น. (2 โก. 12:15, ล.ม.) เราแต่ละคนควรถามตัวเองว่า ‘ฉันกำลังใช้เวลา, กำลัง, ความสามารถ, และทรัพย์สินของฉันอย่างไร? ฉันมุ่งสนใจแต่ผลประโยชน์ของตัวเอง หรือฉันกำลังแสวงหาความพอพระทัยจากพระยะโฮวา?’
3 โอกาสที่จะให้: ในแต่ละปี ประชาชนของพระเจ้าอุทิศเวลามากกว่าหนึ่งพันล้านชั่วโมงเพื่องานประกาศราชอาณาจักรซึ่งเป็นงานช่วยชีวิต. ทั้งคนหนุ่มสาวและคนสูงอายุในประชาคมต่างก็กำลังทำงานมอบหมายหลายอย่างเพื่อประโยชน์ของผู้อื่น. นอกจากนี้ยังมีงานอีกมากที่ต้องทำซึ่งเป็นงานที่เกี่ยวข้องกับการประชุมหมวดและพิเศษอีกทั้งการประชุมภาค รวมไปถึงงานก่อสร้างและการบำรุงรักษาหอประชุมเพื่อส่งเสริมการนมัสการแท้. และขอให้คิดถึงพี่น้องที่รับใช้ในคณะกรรมการประสานงานกับโรงพยาบาลที่พร้อมจะให้ความช่วยเหลือด้วยความห่วงใยรักใคร่. ความพยายามอย่างไม่เห็นแก่ตัวทั้งหมดนี้ล้วนมีค่าต่อสังคมพี่น้องคริสเตียนของเรา!—เพลง. 110:3.
4 เรามีโอกาสให้ความช่วยเหลือได้หลายวิธีเมื่อเกิดภัยพิบัติหรือเหตุจำเป็นเร่งด่วนอื่น ๆ. แต่นอกจากนั้น เราอาจสังเกตว่าพี่น้องคริสเตียนจำเป็นต้องได้รับความช่วยเหลือหรือการหนุนใจ. (สุภา. 17:17) เมื่อเราพร้อมที่จะทุ่มเทตัวเองเพื่อช่วยเหลือคนอื่นและเพื่อส่งเสริมผลประโยชน์แห่งราชอาณาจักร เราก็กำลังติดตามแบบอย่างของพระเยซู. (ฟิลิป. 2:5-8) ขอเราพยายามทำเช่นนั้นต่อ ๆ ไป.