น้ำใจอาสาสมัครนำมาซึ่งพระพร
1. ดาวิดและนะเฮมยาแสดงน้ำใจอาสาสมัครอย่างไร?
1 เมื่อฆาละยัธท้าทายกองทัพอิสราเอล ทหารชาวอิสราเอลคนใดอาจอาสาออกไปต่อกรกับเขาก็ได้. แต่เด็กหนุ่มที่มีอาชีพเลี้ยงแกะและไม่เคยฝึกวิธีสู้รบมาก่อนกลับเป็นผู้รับอาสา. (1 ซามู. 17:32) เมื่อเชลยชาวยิวกลับไปเยรูซาเลมแต่บูรณะกำแพงกรุงไม่สำเร็จ พนักงานเชิญจอกเสวยของกษัตริย์เปอร์เซียได้อาสาที่จะสละตำแหน่งอันมีเกียรติในพระราชวังและเดินทางไปเยรูซาเลมเพื่อจัดระเบียบงานก่อสร้าง. (นเฮม. 2:5) พระยะโฮวาทรงอวยพรดาวิดและนะเฮมยาสำหรับน้ำใจที่ท่านทั้งสองได้แสดงออก.—1 ซามู. 17:45, 50; นเฮม. 6:15, 16.
2. ทำไมคริสเตียนควรแสดงน้ำใจอาสาสมัคร?
2 ปัจจุบัน น้ำใจอาสาสมัครกำลังขาดหายไปจากโลก. ใน “สมัยสุดท้าย” นี้ ชีวิตผู้คนเต็มไปด้วยธุระยุ่ง และหลายคนเป็น “คนรักตัวเอง.” (2 ติโม. 3:1, 2, ล.ม.) ง่ายที่คนเราจะหมกมุ่นอยู่กับผลประโยชน์ของตัวเองจนมองไม่เห็นโอกาสที่จะเสนอตัวช่วยผู้อื่นเมื่อมีความจำเป็น. อย่างไรก็ตาม ในฐานะคริสเตียน เราปรารถนาจะเลียนแบบพระเยซู ผู้เป็นฝ่ายริเริ่มในการให้ความช่วยเหลือแก่ผู้อื่น. (โย. 5:5-9; 13:12-15; 1 เป. 2:21) เราจะแสดงน้ำใจอาสาสมัครได้อย่างไร และเราจะได้รับพระพรอะไร?
3. น้ำใจอาสาสมัครมีส่วนส่งเสริมการประชุมประชาคมอย่างไร?
3 เพื่อประโยชน์ของพี่น้อง: เราอาจให้ “ของประทานฝ่ายวิญญาณ” แก่ผู้อื่นโดยการออกความเห็นด้วยใจสมัครเมื่อส่วนของการประชุมเปิดโอกาสให้ผู้ฟังทำเช่นนั้นได้. (โรม 1:11) การออกความเห็นเป็นการถวายเกียรติแด่พระยะโฮวา, ประทับความจริงให้ฝังแน่นยิ่งขึ้นในจิตใจและหัวใจของเรา, และทำให้เรารู้สึกเพลิดเพลินกับการประชุมมากยิ่งขึ้น. (เพลง. 26:12) เราอาจอาสาทำส่วนในโรงเรียนการรับใช้ตามระบอบของพระเจ้าเมื่อผู้ที่ได้รับมอบหมายมาไม่ได้. การทำเช่นนี้จะช่วยเราปรับปรุงความสามารถในการสอนให้ดียิ่งขึ้น.
4. มีวิธีใดอีกที่เราอาจแสดงน้ำใจอาสาสมัครได้?
4 พี่น้องชายอาจแสดงน้ำใจอาสาสมัครได้โดยการเอื้อมแขนรับเอาหน้าที่รับผิดชอบต่าง ๆ ในประชาคม. (ยซา. 32:2; 1 ติโม. 3:1) ทุกคนสามารถช่วยให้การประชุมพิเศษ, การประชุมหมวด, และการประชุมภาคดำเนินไปอย่างราบรื่นได้โดยอาสาสมัครทำงานในแผนกต่าง ๆ. เมื่อเราอาสาทำงานกับผู้ดูแลเดินทางในงานประกาศ หรือเลี้ยงอาหารเขา สิ่งนี้จะยังผลเป็นการ “หนุนใจซึ่งกันและกัน.” (โรม 1:12) เมื่อเราเสนอตัวให้ความช่วยเหลือในภาคปฏิบัติแก่เด็กกำพร้า, หญิงม่าย, ผู้ป่วยและทุพพลภาพ, มารดาที่มีลูกเล็ก ๆ, และคนอื่น ๆ ในประชาคม เราจะประสบความยินดีและได้รับความโปรดปรานจากพระยะโฮวา.—สุภา. 19:17; กิจ. 20:35.
5. เรื่องอะไรบ้างเกี่ยวกับหอประชุมที่ต้องการอาสาสมัครที่เต็มใจ?
5 อีกวิธีหนึ่งที่เราจะให้เวลาและความพยายามของเราคือ การช่วยทำความสะอาดและการบำรุงรักษาหอประชุมราชอาณาจักร. นอกจากนี้ เนื่องจากหลายคนกำลังเข้ามาในความจริง จึงมีความต้องการหอประชุมใหม่เพิ่มมากขึ้น และต้องการอาสาสมัครเพิ่มขึ้นเพื่อช่วยงานก่อสร้าง. สามีภรรยาคู่หนึ่งเสนอตัวช่วยงานก่อสร้างหอประชุมในประเทศของตน แม้เขาทั้งสองไม่มีทักษะในงานก่อสร้าง. ในที่สุดทั้งคู่ได้รับการฝึกอบรม และปัจจุบันช่วยทำงานก่ออิฐ. ผู้เป็นภรรยากล่าวว่า “การทำงานเคียงข้างกับคนอื่น ๆ ทำให้เกิดมิตรภาพที่แน่นแฟ้นมาก. พอตกเย็น เราเหนื่อยกายแต่สดชื่นฝ่ายวิญญาณ.”
6. ทำไมงานประกาศจึงเป็นงานอาสาสมัครที่สำคัญที่สุดซึ่งเราอาจทำได้?
6 โดยการประกาศ: งานอาสาสมัครที่สำคัญที่สุดซึ่งเราสามารถทำได้ในปัจจุบันคือ งานประกาศราชอาณาจักร. เมื่อผู้คนได้รับความช่วยเหลือให้เข้าใจและเอาคำแนะนำจากคัมภีร์ไบเบิลไปใช้ พวกเขาก็มีจุดมุ่งหมายในชีวิตและได้รับการเสริมกำลังให้เอาชนะนิสัยที่ก่อความเสียหาย. พวกเขาเรียนรู้ความหวังอันน่ายินดีเกี่ยวกับอนาคต. เมื่อเราให้การศึกษาคัมภีร์ไบเบิล เรากำลังทำงานอาสาสมัครอันทรงคุณค่าซึ่งเป็นประโยชน์ถาวรแก่ผู้อื่น. (โย. 17:3; 1 ติโม. 4:16) บางที สภาพการณ์ของเราอาจเปิดทางให้เรามีส่วนมากขึ้นในงานนี้โดยการสมัครเป็นไพโอเนียร์สมทบหรือไพโอเนียร์ประจำ, โดยการย้ายไปยังที่ที่มีความต้องการมากกว่า, หรือโดยการเรียนรู้อีกภาษาหนึ่ง.
7. ทำไมน้ำใจอาสาสมัครจึงสำคัญเป็นพิเศษในสมัยนี้?
7 กษัตริย์ดาวิดพยากรณ์ว่า เมื่อพระมาซีฮาทรงเริ่มการปกครอง ประชาชนของพระเจ้าจะ “เต็มใจสมัคร.” (เพลง. 110:3) เนื่องด้วยพระยะโฮวาทรงเร่งงานเก็บเกี่ยวฝ่ายวิญญาณรอบสุดท้าย จึงมีงานมากที่เราจะอาสาทำได้. (ยซา. 60:22) คุณพูดไหมว่า “ข้าพเจ้าอยู่ที่นี่; ทรงใช้ข้าพเจ้าเถิด”? (ยซา. 6:8) จริงทีเดียว โดยการแสดงน้ำใจอาสาสมัคร เราทำให้พระยะโฮวาพอพระทัย และจะได้รับบำเหน็จอย่างอุดม.