อย่าลืมพี่น้องที่เลิกประกาศ
1. ทำไมเราควรหาทางหนุนกำลังใจพี่น้องที่เลิกประกาศ?
1 คุณรู้จักพี่น้องคนใดไหมที่เลิกประกาศ? บางทีเขาอาจเลิกสมทบกับประชาคมและลอยห่างออกไป. คุณอาจพบคนนั้นขณะไปประกาศตามบ้านก็ได้. เราต้องจำไว้เสมอว่า บุคคลดังกล่าวยังคงเป็นพี่น้องฝ่ายวิญญาณของเรา. เราอยากจะให้เขาแน่ใจว่าเรายังรักเขาและอยากจะช่วยเขาให้กลับมายังประชาคม และมาหา ‘ผู้บำรุงเลี้ยงและผู้ดูแลแห่งจิตวิญญาณของเรา.’—1 เป. 2:25, ล.ม.
2. เราอาจให้การหนุนใจอย่างไรแก่ผู้ที่เลิกประกาศ?
2 จงแสดงความสนใจ: การคุยสั้น ๆ ทางโทรศัพท์หรือการแวะไปเยี่ยมอาจทำให้ผู้ที่เลิกประกาศแน่ใจว่าเราไม่ได้ลืมเขา. เราอาจพูดอะไรได้บ้าง? เราอาจให้การหนุนกำลังใจโดยแค่บอกว่าเราคิดถึงเขา. ให้การสนทนาเป็นในแง่บวกและเสริมสร้างเสมอ. (ฟิลิป. 4:8) เราอาจพูดถึงจุดที่เราชอบจากการประชุมที่เพิ่งผ่านมา. นอกจากนี้ เราอาจชวนเขาไปประชุมประจำประชาคมหรือชวนไปประชุมใหญ่ และบอกว่าเราจะจองที่นั่งไว้ให้ หรือจะไปรับเขา.
3. พี่น้องหญิงคนหนึ่งได้รับความช่วยเหลือให้กลับมาเป็นผู้ประกาศอย่างไร?
3 มีการพบพี่น้องหญิงคนหนึ่งในเขตประกาศซึ่งเธอเลิกประกาศมานานกว่า 20 ปีแล้ว. แม้เธอไม่เต็มใจที่จะตอบรับการศึกษาพระคัมภีร์ แต่พี่น้องหญิงที่พบเธอก็กลับไปเยี่ยมอีก และฝากวารสารฉบับล่าสุดให้อ่าน. หลังการประชุมภาค ผู้ประกาศคนนั้นได้เล่าจุดเด่นบางจุดจากการประชุมให้เธอฟัง และในที่สุดเธอก็กลับมาเป็นผู้ประกาศอีก.
4 เราควรปฏิบัติอย่างไรต่อผู้ที่กลับมาร่วมประชุมกับพวกเราอีก?
4 เมื่อบางคนกลับมา: เมื่อพี่น้องที่เลิกประกาศกลับมาประชุมอีก เราควรปฏิบัติต่อเขาอย่างไร? เอาละ พระเยซูปฏิบัติต่อเหล่าสาวกอย่างไรหลังจากพวกเขาละทิ้งพระองค์ชั่วคราว? พระองค์พูดถึงเขาอย่างอบอุ่นว่าเป็น “พี่น้อง” ของพระองค์ และแสดงความมั่นใจในพวกเขา. พระองค์ถึงกับมอบหมายงานสำคัญให้พวกเขาทำด้วยซ้ำ. (มัด. 28:10, 18, 19) หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ง่วนอยู่กับการประกาศข่าวดี “มิได้ขาด.”—กิจ. 5:42.
5. มีสถานการณ์อะไรบ้างที่เราควรพูดกับผู้ปกครองเกี่ยวกับผู้ที่เลิกประกาศ?
5 ก่อนจะเสนอการศึกษาพระคัมภีร์กับคนที่เลิกประกาศ หรือก่อนจะชวนพี่น้องที่เลิกประกาศเป็นเวลานานให้ออกประกาศกับพวกเราอีก เราควรขอคำแนะนำจากผู้ปกครอง. ถ้าเราพบผู้ที่เลิกประกาศในเขตงาน เราควรแจ้งผู้ปกครองเพื่อพวกเขาจะให้ความช่วยเหลือที่จำเป็นได้.
6. เราอาจประสบความยินดีเช่นไรจากการช่วยผู้ที่เลิกประกาศ?
6 ดังคัมภีร์ไบเบิลแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน เฉพาะผู้ที่วิ่งจนสุดทางเท่านั้นจะได้รับความรอด. (มัด. 24:13) ฉะนั้น ขอให้เราคำนึงถึงผู้ที่อาจสะดุดล้มหรือลอยห่างไป. ถ้าเราสะท้อนความรักของพระยะโฮวาด้วยความอดทนโดยการแสดงความสนใจด้วยน้ำใสใจจริงต่อคนเหล่านั้น เราอาจประสบความยินดีที่เห็นพวกเขากลับมาทำงานรับใช้อันศักดิ์สิทธิ์เคียงข้างเราอีก.—ลูกา 15:4-10, ล.ม.