“จงแสดงความขอบพระคุณ”
1 เมื่อพระเยซูทรงรักษาคนโรคเรื้อนสิบคน มีคนเดียวเท่านั้นที่กลับมาขอบพระคุณพระองค์. พระเยซูตรัสถามว่า “มีสิบคนหายโรคมิใช่หรือ? แล้วอีกเก้าคนอยู่ที่ไหน?” (ลูกา 17:11-19) เป็นสิ่งสำคัญสักเพียงไรสำหรับเราที่จะเป็นคนหยั่งรู้ค่าและแสดงความขอบพระคุณต่อของประทานอันดีและสมบูรณ์ทุกอย่างที่เราได้รับจากพระยะโฮวาพระเจ้าซึ่งเป็นพระบิดาฝ่ายสวรรค์ที่เปี่ยมด้วยความรักและพระทัยกว้าง!—โกโล. 3:15; ยโก. 1:17.
2 เราควรขอบพระคุณสำหรับสิ่งใดบ้าง? เราขอบพระคุณสำหรับค่าไถ่ซึ่งเป็นของประทานอันยิ่งใหญ่ที่สุดที่พระเจ้ามอบให้มนุษยชาติ. (โย. 3:16) เรายังขอบพระคุณพระยะโฮวาที่ทรงชักนำเราให้เข้าใกล้พระองค์ด้วย. (โย. 6:44) เอกภาพของคริสเตียนเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ควรขอบพระคุณ. (เพลง. 133:1-3) ไม่ต้องสงสัย คุณสามารถคิดถึงของประทานที่มาจากพระยะโฮวาได้อีกนานัปการ. เราคงไม่อยากเป็นเหมือนชาวอิสราเอลที่ไม่สำนึกบุญคุณซึ่งลืมราชกิจที่พระยะโฮวาทรงทำเพื่อพวกเขา!—เพลง. 106:12, 13.
3 จงแสดงความขอบพระคุณ: ถึงแม้คนโรคเรื้อนทั้งสิบอาจหยั่งรู้ค่าที่พระเยซูทรงรักษาพวกเขา แต่มีแค่คนเดียวที่แสดง ความขอบพระคุณพระองค์. (ลูกา 17:15) คล้ายกัน เราแสดงความหยั่งรู้ค่าโดยการมีส่วนร่วมอย่างกระตือรือร้นในงานประกาศ. ถ้าเรารู้สึกขอบพระคุณจริง ๆ ต่อราชกิจทุกประการของพระบิดาฝ่ายสวรรค์ผู้เปี่ยมด้วยความรัก หัวใจของเราจะกระตุ้นให้สะท้อนความรักและความกรุณาของพระองค์โดยการบอกคนอื่น ๆ เกี่ยวกับพระองค์. (ลูกา 6:45) ต่อมา เมื่อเราเล่าให้คนอื่น ๆ ฟังเกี่ยวกับ ‘พระราชกิจอันอัศจรรย์และพระดำริของพระยะโฮวาที่มีต่อเรา’ ความรักและความหยั่งรู้ค่าที่เรามีต่อพระยะโฮวาก็จะยิ่งเพิ่มพูนขึ้น.—เพลง. 40:5.
4 จงกระตุ้นคนอื่น ๆ ให้แสดงความขอบพระคุณ: เราควรมองหาวิธีที่จะช่วยลูกและนักศึกษาพระคัมภีร์ให้พัฒนาความหยั่งรู้ค่า. บิดามารดามีโอกาสมากมายที่จะทำเช่นนั้น เช่น เมื่อพูดคุยกับลูกเกี่ยวกับสิ่งทรงสร้างต่าง ๆ ของพระยะโฮวา. (โรม 1:20) เมื่อนำการศึกษาพระคัมภีร์ เราอาจถามนักศึกษาว่า “เรื่องนี้บอกเราว่าพระยะโฮวาเป็นบุคคลแบบใด?” เมื่อนักศึกษามีความหยั่งรู้ค่ามากขึ้น เขาก็จะมีความรักต่อพระเจ้าและมีความตั้งใจแน่วแน่ที่จะทำให้พระองค์พอพระทัย.
5 ในสมัยสุดท้าย หลายคนเป็นคนไม่หยั่งรู้ค่าและไม่รู้จักขอบคุณ. (2 ติโม. 3:1, 2) พระยะโฮวาคงรู้สึกยินดีสักเพียงไรเมื่อเห็นผู้รับใช้ที่อุทิศตัวแล้วของพระองค์กำลังแสดงความขอบพระคุณโดยมีส่วนร่วมอย่างกระตือรือร้นในงานประกาศ!—ยโก. 1:22-25.