คุณพร้อมจะให้คำพยานอย่างไม่เป็นทางการไหม?
1. ตัวอย่างอะไรที่แสดงว่าการให้คำพยานอย่างไม่เป็นทางการอาจเกิดผลดี?
1 การให้คำพยานอย่างไม่เป็นทางการอาจเกิดผลดีมาก. คัมภีร์ไบเบิลมีตัวอย่างมากมายเกี่ยวกับผลดีจากการให้คำพยานอย่างไม่เป็นทางการ. (โย. 4:7-15) เราจะเตรียมตัวเช่นไรเพื่อให้คำพยานในรูปแบบนี้?
2. เสื้อผ้าและการแต่งตัวช่วยเราอย่างไรให้อยู่พร้อมในการให้คำพยาน?
2 เสื้อผ้าและการแต่งตัว: หากเราใส่ใจเรื่องการแต่งตัวและเลือกใส่เสื้อผ้าที่เหมาะสมตลอดเวลา จะทำให้เราแบ่งปันความเชื่อแก่คนอื่นได้อย่างสะดวกใจ. (1 ติโม. 2:9, 10) ถ้าเรารู้สึกว่าแต่งตัวไม่เรียบร้อย เราอาจไม่กล้าให้คำพยาน. ในทางกลับกัน การแต่งตัวที่สะอาดเรียบร้อยอาจทำให้คนอื่นอยากรู้ว่าทำไมเราแต่งตัวดีแบบนี้. ยกตัวอย่าง ระหว่างการเดินทาง พยานฯ คู่หนึ่งซึ่งแต่งตัวดีนั่งข้าง ๆ ชายคนหนึ่งที่เป็นมุสลิม. เมื่อสังเกตเห็นการแต่งตัวของพี่น้องคู่นี้ ชายคนนั้นจึงถามว่าพวกเขาเป็นคริสเตียนไหม. นี่ทำให้มีการพูดคุยกันเรื่องคัมภีร์ไบเบิลนานสามชั่วโมง.
3. โดยติดตามตัวอย่างของพระเยซู คุณอาจเริ่มการสนทนาได้อย่างไร?
3 การเริ่มการสนทนา: เมื่อพระเยซูพบหญิงชาวซะมาเรียที่บ่อน้ำของยาโคบ พระองค์เริ่มการสนทนาโดยเพียงแต่ขอน้ำดื่มจากเธอ. คล้ายคลึงกัน เราอาจเริ่มการสนทนาได้โดยพูดสั้น ๆ หรือตั้งคำถามง่าย ๆ. ถึงแม้บางครั้งเราอาจรู้สึกลังเล แต่โดยหมายพึ่งการช่วยเหลือจากพระยะโฮวา เราอาจ “รวบรวมความกล้า” เพื่อเริ่มการสนทนาได้.—1 เทส. 2:2
4. เราจะพร้อมให้คำพยานอย่างไม่เป็นทางการได้อย่างไร?
4 หาวิธีให้คำพยาน: ผู้ประกาศหลายคนให้คำพยานอย่างไม่เป็นทางการด้วยวิธีที่แตกต่างกัน. จงทบทวนสภาพการณ์ของคุณ และคิดว่าผู้คนที่คุณอาจพบในระหว่างวันมีคนเช่นไรบ้าง. นำหนังสือที่เหมาะสมและพระคัมภีร์ไปด้วย. จงเป็นคนช่างสังเกต และสนใจผู้คนที่อยู่รอบข้าง. เมื่อคุณคิดล่วงหน้าว่าจะเจออะไรบ้างในระหว่างวัน คุณคงอยู่พร้อมจะให้คำพยานอย่างดี.—ฟิลิป. 1:12-14; 1 เป. 3:15
5. เหตุใดไม่ควรคิดว่าจะให้คำพยานอย่างไม่เป็นทางการเฉพาะเมื่อโอกาสมาถึงเท่านั้น?
5 เรามีเหตุผลที่ดีสองประการที่กระตุ้นเราให้หาโอกาสให้คำพยานอย่างไม่เป็นทางการ นั่นคือความรักต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนบ้าน. (มัด. 22:37-39) เมื่อตระหนักว่างานประกาศเป็นเรื่องเร่งด่วน เราจึงไม่คิดว่าจะให้คำพยานอย่างไม่เป็นทางการเฉพาะเมื่อโอกาสมาถึงเท่านั้น. เราควรพร้อมจะฉวยทุกโอกาสที่เหมาะสมเพื่อบอกข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรแก่คนอื่นขณะที่ยังมีเวลาอยู่.—โรม 10:13, 14; 2 ติโม. 4:2