เราเป็นพยานฯ ตลอดเวลา
1. เราเรียนรู้อะไรได้จากบันทึกที่พระเยซูทรงประกาศกับผู้หญิงที่บ่อน้ำ?
1 พระเยซูเดินมาหลายชั่วโมงแล้ว. พระองค์ทรงทั้งเหนื่อยและกระหาย. ขณะที่เหล่าสาวกออกไปซื้ออาหาร พระองค์ทรงนั่งลงเพื่อหยุดพักที่บ่อน้ำนอกเมืองซะมาเรีย. พระเยซูไม่ได้ไปซะมาเรียเพื่อประกาศ พระองค์เพียงแต่จะผ่านเมืองนั้นเพื่อไปประกาศต่อที่แคว้นแกลิลี. กระนั้น พระองค์ถือโอกาสประกาศกับหญิงคนหนึ่งที่มาตักน้ำ. (โย. 4:5-14) เพราะเหตุใด? พระเยซูไม่เคยหยุดจากการเป็น “พยานที่ซื่อสัตย์และสัตย์จริง” ของพระยะโฮวา. (วิ. 3:14) เราเลียนแบบพระเยซูโดยการเป็นพยานพระยะโฮวาตลอดเวลา.—1 เป. 2:21
2. เราอาจเตรียมตัวอย่างไรเพื่อประกาศอย่างไม่เป็นทางการ?
2 จงเตรียมตัว: เราจะเตรียมตัวเพื่อประกาศอย่างไม่เป็นทางการได้โดยนำหนังสือบางอย่างติดตัวไปด้วย. ผู้ประกาศหลายคนพกแผ่นพับไว้และให้กับคนขายของ, พนักงานปั๊มน้ำมัน, และคนอื่น ๆ ที่เขาพบระหว่างวัน. (ผู้ป. 11:6) พี่น้องหญิงคนหนึ่งซึ่งเดินทางบ่อย ๆ พกพระคัมภีร์ขนาดเล็กและหนังสือไบเบิลสอน ไว้ในกระเป๋าถือเสมอ และพยายามเริ่มการสนทนากับคนที่นั่งติดกับเธอ.
3. เราอาจเริ่มการสนทนาอย่างไร?
3 เริ่มการสนทนา: เมื่อประกาศอย่างไม่เป็นทางการ เราไม่จำเป็นต้องเริ่มด้วยการพูดเรื่องพระคัมภีร์. พระเยซูไม่ได้เริ่มสนทนากับผู้หญิงที่บ่อน้ำโดยบอกว่าพระองค์เป็นมาซีฮา. พระองค์เพียงแต่ขอน้ำดื่มจากเธอซึ่งทำให้เธออยากรู้. (โย. 4:7-9) เมื่อพี่น้องหญิงคนหนึ่งถูกถามว่าการฉลองวันหยุดที่ผ่านมาสนุกไหม เธอใช้วิธีคล้าย ๆ กับพระเยซูซึ่งช่วยให้เธอเริ่มการสนทนาได้. แทนที่จะตอบว่าเธอไม่ได้ฉลองเพราะเป็นพยานพระยะโฮวา เธอกลับตอบว่า “เดี๋ยวนี้ฉันไม่ได้ฉลองแล้ว.” ปกติคนที่อยากรู้จะถามต่อว่าทำไม ซึ่งเปิดโอกาสให้พี่น้องหญิงคนนี้ให้คำพยาน.
4. เหตุใดมัดธาย 28:18-20 จึงกระตุ้นคุณ?
4 ถึงแม้พระเยซูเสร็จสิ้นงานรับใช้อย่างกระตือรือร้นทางแผ่นดินโลกแล้ว พระองค์ยังคงสนพระทัยอย่างยิ่งในงานประกาศที่กำลังทำอยู่เหมือนที่พระองค์เคยทำ. (มัด. 28:18-20) ดังนั้น เช่นเดียวกับพระเยซูที่เป็นแบบอย่างของเรา เราเป็นพยานฯ ที่อยู่พร้อมจะประกาศความเชื่ออย่างเปิดเผยไม่ว่าเวลาใดก็ตาม.—ฮีบรู 10:23