เชิงอรรถ
a เปรียบเทียบสองวิธีซึ่งเปาโลตอบสนองในประเด็นเกี่ยวกับการรับสุหนัต. ถึงแม้ท่านทราบว่า “พิธีสุหนัตไม่สำคัญอะไร” ท่านก็ได้ให้ติโมเธียวเพื่อนร่วมเดินทางของท่าน ซึ่งเป็นชาวยิวทางฝ่ายมารดานั้นรับสุหนัต. (1 โกรินโธ 7:19; กิจการ 16:3) ในกรณีของติโต อัครสาวกเปาโลได้หลีกเลี่ยงการให้เขารับสุหนัตอันเป็นเรื่องหลักในการต่อสู้กับพวกที่พยายามให้พวกคริสเตียนปฏิบัติตามลัทธิยูดาย. (ฆะลาเตีย 2:3) ติโตเป็นชาวกรีก ไม่เหมือนติโมเธียว จึงไม่มีเหตุผลอันชอบด้วยกฎหมายที่จะรับสุหนัต. หากเขาซึ่งเป็นคนต่างชาติ ต้องมารับสุหนัตแล้ว ‘พระคริสต์จะทำประโยชน์ให้แก่เขาไม่ได้.’—ฆะลาเตีย 5:2-4.