-
เขาอดทนถึงที่สุดเลียนแบบความเชื่อของเขา
-
-
ด้วยความถ่อมตัว เอลียาห์ปล่อยให้พระยะโฮวาเป็นผู้ตอบคำถามนี้ ถ้าพระยะโฮวายอมให้เอลีชาเห็นเอลียาห์ตอนที่พระองค์รับตัวผู้พยากรณ์วัยชราไป ก็แสดงว่าพระองค์ให้ตามคำขอของเอลีชา และไม่นาน ตอนที่เพื่อนซึ่งรู้จักกันมานานทั้งสองคนกำลังเดิน “คุยกันอยู่นั้น” ก็มีเรื่องน่าตื่นเต้นเกิดขึ้น! —2 พงศ์กษัตริย์ 2:10, 11
การที่เอลียาห์กับเอลีชาเป็นเพื่อนกันช่วยเขาทั้งสองคนให้อดทนในช่วงที่ยากลำบาก
มีแสงประหลาดส่องสว่างในท้องฟ้า แสงนั้นใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ เรานึกภาพเสียงคำรามที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วเมื่อจู่ ๆ เกิดลมพายุขึ้น ตามมาด้วยวัตถุสว่างจ้าที่พุ่งมาแทรกระหว่างคนทั้งสองซึ่งอาจทำให้พวกเขากลัวจนผงะไป พวกเขาเห็นรถม้าส่องแสงราวกับเปลวไฟ เอลียาห์รู้ว่าถึงเวลาของเขาแล้ว เขาขึ้นรถม้าไปไหม? บันทึกไม่ได้บอกไว้ แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เอลียาห์รู้สึกว่าตัวเองลอยสูงขึ้นเรื่อย ๆ ขึ้นไปในอากาศแล้วก็ถูกลมพายุหอบตัวไป
-
-
เขาอดทนถึงที่สุดเลียนแบบความเชื่อของเขา
-
-
เอลียาห์ไปไหนต่อ? บางศาสนาสอนว่าเขาถูกรับตัวไปอยู่บนสวรรค์กับพระเจ้า แต่นั่นเป็นไปไม่ได้ หลายศตวรรษต่อมา พระเยซูคริสต์บอกว่าไม่มีใครเคยขึ้นสวรรค์ก่อนท่าน (ยอห์น 3:13) ดังนั้น เมื่อเราอ่านว่า “ลมพายุก็หอบเอลียาห์ขึ้นไปบนฟ้า” เราก็ต้องถามว่า ฟ้าไหน? (2 พงศ์กษัตริย์ 2:11) คัมภีร์ไบเบิลใช้คำว่า “ฟ้า” เพื่อหมายถึงไม่เพียงแต่ที่ที่พระยะโฮวาอยู่ แต่ยังหมายถึงท้องฟ้าที่มีชั้นบรรยากาศของโลกซึ่งมีเมฆลอยไปมาและมีนกบิน (สดุดี 147:8) เอลียาห์ขึ้นไปบนฟ้าหรือท้องฟ้าแบบนั้นแหละ แล้วจากนั้นล่ะ?
พระยะโฮวาแค่ให้ผู้พยากรณ์ที่พระองค์รักเปลี่ยนไปทำงานมอบหมายใหม่ คราวนี้ในอาณาจักรยูดาห์ที่อยู่ติดกัน บันทึกในคัมภีร์ไบเบิลแสดงว่าเอลียาห์ยังทำงานอยู่ที่นั่น อาจจะหลังจากเจ็ดปีต่อมา ในตอนนั้นกษัตริย์เยโฮรัมที่ชั่วช้าปกครองยูดาห์ เขาแต่งงานกับลูกสาวของอาหับและเยเซเบล อิทธิพลที่ชั่วร้ายของทั้งสองจึงยังมีอยู่ พระยะโฮวาสั่งเอลียาห์ให้เขียนจดหมายประกาศคำพิพากษาต่อเยโฮรัม เยโฮรัมตายอย่างน่าสยดสยองตามที่บอกไว้ล่วงหน้า ที่เลวร้ายกว่านั้น บันทึกลงท้ายว่า “ไม่มีใครเสียใจที่เขาตาย”—2 พงศาวดาร 21:12-20
-