ห้องสมุดออนไลน์ของวอชเทาเวอร์

ถูกทดสอบ—แต่ยังคงซื่อสัตย์ภักดีต่อพระยะโฮวา!

จงเอาใจใส่คำพยากรณ์ของดานิเอล
- เยาวชนชั้นยอดแห่งกรุงยะรูซาเลม
  
  7, 8. จากดานิเอล 1:3, 4, และ 6 เราสามารถสรุปอะไรได้เกี่ยวกับภูมิหลังของดานิเอลและเพื่อนสามคนของท่าน?
  
  ⁷ ไม่เพียงทรัพย์สมบัติในพระวิหารของพระยะโฮวาเท่านั้นที่ถูกนำไปบาบูโลน. บันทึกกล่าวว่า “กษัตริย์นั้นได้รับสั่งให้อัศฟะนาศเจ้ากรมวังนำเอาเด็กชายชาติยิศราเอลมาบ้าง, ซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์และวงศ์วานของขุนนาง. ให้เลือกเอาคนหนุ่ม [“เด็ก,” ล.ม.] ที่ไม่พิการเลยแต่มีรูปงามและมีสติปัญญาเฉลียวฉลาด, สมจะเรียนรู้และเข้าใจในวิชาต่าง ๆ ได้, เช่นอย่างคนที่สามารถรับราชการในวังหลวงได้.”—ดานิเอล 1:3, 4.
  
  ⁸ ใครถูกเลือก? บันทึกบอกว่า “ในพวกลูกชนชาติยะฮูดา [“เหล่าบุตรของยูดา,” ล.ม.] ที่เลือกได้นั้น, มีดานิเอล, ฮะนันยา, มิซาเอล, และอะซาระยา.” (ดานิเอล 1:6) นี่เปิดเผยบางสิ่งเกี่ยวกับภูมิหลังของดานิเอลและเพื่อน ๆ ของท่าน มิฉะนั้นแล้วเรื่องนี้ก็จะคลุมเครือ. ตัวอย่างเช่น เราสังเกตว่าพวกเขาเป็น “เหล่าบุตรของยูดา” ตระกูลของกษัตริย์. ไม่ว่าพวกเขาจะมาจากเชื้อสายกษัตริย์หรือไม่ นับว่ามีเหตุผลที่จะคิดว่าอย่างน้อยพวกเขามาจากครอบครัวที่สำคัญและมีอิทธิพลอยู่บ้าง. นอกจากมีจิตใจและร่างกายที่ดีแล้ว พวกเขามีความหยั่งเห็นเข้าใจ, สติปัญญา, ความรู้, และการสังเกตเข้าใจ—มีทุกอย่างอยู่แล้วในตอนที่พวกเขามีอายุน้อยถึงขนาดถูกเรียกได้ว่า “เด็ก” บางทีอาจอยู่ในช่วงวัยรุ่นตอนต้น. ดานิเอลและเพื่อน ๆ ของท่านต้องเป็นคนเด่น—ชั้นยอด—ในหมู่เยาวชนของยะรูซาเลม.

ถูกทดสอบ—แต่ยังคงซื่อสัตย์ภักดีต่อพระยะโฮวา!

จงเอาใจใส่คำพยากรณ์ของดานิเอล
- การต่อสู้เพื่อชนะใจ
  
  10. เด็กหนุ่มชาวฮีบรูเหล่านี้ได้รับการสอนอะไร และเพื่อจุดประสงค์อะไร?
  
  ¹⁰ ทันทีทันใด การต่อสู้เพื่อชนะใจที่ยังอ่อนเยาว์ของผู้ถูกเนรเทศเหล่านี้ก็เริ่มขึ้น. เพื่อทำให้แน่ใจว่าวัยรุ่นชาวฮีบรูเหล่านี้จะถูกนวดปั้นให้เหมาะสมกับระบบของบาบูโลน นะบูคัดเนซัรมีราชโองการให้เจ้าหน้าที่ของท่าน “สอนเขาให้มีความรู้และให้พูดภาษาชาวเคเซ็ดเป็น.” (ดานิเอล 1:4) นี่ไม่ใช่การศึกษาแบบธรรมดา. สารานุกรมดิ อินเตอร์แนชันแนล สแตนดาร์ด ไบเบิล (ภาษาอังกฤษ) อธิบายว่า การศึกษานี้ “ประกอบด้วยการศึกษาภาษาซูเมอร์, ภาษาอัคคาด, ภาษาอาระเมอิก . . . และภาษาอื่น ๆ รวมทั้งสรรพหนังสือที่เขียนในภาษาเหล่านี้.” “สรรพหนังสือ” นั้นประกอบด้วยเรื่องประวัติศาสตร์, คณิตศาสตร์, ดาราศาสตร์, และอื่น ๆ. อย่างไรก็ดี “ตำราที่เกี่ยวข้องกับเรื่องศาสนา ทั้งการดูฤกษ์ยามและโหราศาสตร์ . . . มีบทบาทสำคัญ.”