ทัศนะของคัมภีร์ไบเบิล
การมีความรักแบบชายหนุ่มหญิงสาวทำให้การมีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงานถูกต้องไหม?
ในการสำรวจครั้งหนึ่ง วัยรุ่นเกือบ 90 เปอร์เซ็นต์ที่ถูกสอบถามความคิดเห็นรู้สึกว่าการมีเพศสัมพันธ์ก่อนการสมรสไม่ผิดในเมื่อสองฝ่ายรักกัน. แนวคิดเช่นนี้สะท้อนออกมาทางสื่อต่าง ๆ และบ่อยครั้งสื่อก็เห็นชอบด้วย. โทรทัศน์และภาพยนตร์มักแพร่ภาพกิจกรรมทางเพศเป็นประจำ ราวกับว่าเป็นเรื่องปกติสำหรับชายหญิงที่ผูกพันเป็นคู่รักกัน.
แน่นอน คนเหล่านั้นที่ต้องการทำให้พระเจ้าพอพระทัยย่อมไม่หมายพึ่งการชี้นำจากโลก เพราะรู้อยู่ว่าโลกนี้สะท้อนแนวคิดของซาตานพญามารผู้ครอบครองโลกนี้. (1 โยฮัน 5:19) นอกจากนั้น พวกเขาระวังที่จะไม่ปล่อยตัวเองให้ถูกควบคุมด้วยอารมณ์ความรู้สึกเพียงอย่างเดียว เพราะทราบว่า “หัวใจทรยศยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดและสิ้นคิด.” (ยิระมะยา 17:9, ล.ม.) แทนที่จะเป็นอย่างนั้น คนฉลาดสุขุมจริง ๆ จะหมายพึ่งพระผู้สร้างและพระคำที่มีขึ้นโดยการดลใจของพระองค์เพื่อรับการชี้นำ.—สุภาษิต 3:5, 6; 2 ติโมเธียว 3:16.
เพศสัมพันธ์เป็นของประทานจากพระเจ้า
ยาโกโบ 1:17 (ล.ม.) กล่าวว่า “ของประทานอันดีทุกอย่างและของประทานอันสมบูรณ์ทุกอย่างย่อมมาจากเบื้องบน เพราะลงมาจากพระบิดาแห่งดวงสว่างทั้งหลายแห่งฟ้าสวรรค์.” การจัดเตรียมให้มีเพศสัมพันธ์ในชีวิตสมรสเป็นของประทานอันล้ำค่าอย่างหนึ่ง. (ประวัตินางรูธ 1:9; 1 โกรินโธ 7:2, 7) สิ่งนี้ทำให้มนุษย์สามารถให้กำเนิดลูกหลาน และยังช่วยให้สามีกับภรรยามีความผูกพันใกล้ชิดกันทั้งทางกายและทางอารมณ์ด้วยท่าทีที่อ่อนโยนและน่าเพลิดเพลิน. กษัตริย์ซะโลโมในโบราณกาลได้เขียนดังนี้: “จงชื่นใจยินดีด้วยกันกับภรรยาซึ่งอยู่ด้วยกันมาแต่หนุ่มสาว . . . จงให้ถันของภรรยาเจ้าเป็นที่หนำใจอยู่ทุกเวลา.”—สุภาษิต 5:18, 19.
โดยปกติแล้ว พระยะโฮวาทรงประสงค์ให้เรารับประโยชน์และชื่นชมยินดีในของประทานจากพระองค์. เพื่อจะบรรลุเป้าหมายนั้น พระองค์ทรงประทานกฎหมายที่ดีเยี่ยมและหลักการต่าง ๆ ให้เราดำเนินตาม. (บทเพลงสรรเสริญ 19:7, 8) พระยะโฮวาเป็น “ผู้สั่งสอนเจ้า, เพื่อประโยชน์แก่ตัวของเจ้าเอง, และผู้นำเจ้าให้ดำเนินในทางที่เจ้าควรดำเนิน.” (ยะซายา 48:17) พระบิดาของเราผู้สถิตในสวรรค์ ผู้เป็นแบบฉบับแห่งความรักจะกีดกันไม่ให้เราได้รับสิ่งดี ๆ เชียวหรือ?—บทเพลงสรรเสริญ 34:10; 37:4; 84:11; 1 โยฮัน 4:8.
เพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงานไม่ใช่การแสดงความรัก
เมื่อชายและหญิงผูกพันกันโดยการสมรส ทั้งสองจึงกลายเป็น “เนื้อหนังอันเดียวกัน.” เมื่อสองคนที่ไม่ได้สมรสกันมีเพศสัมพันธ์ หรือเรียกกันว่า การทำผิดประเวณี คนทั้งสองกลายมาเป็น “กายอันเดียวกัน” ก็จริง—แต่เป็นกายไม่สะอาดในสายพระเนตรพระเจ้า.a ยิ่งกว่านั้น การอยู่ร่วมกันแบบนั้นหาใช่การแสดงความรักไม่. ทำไมจึงกล่าวเช่นนั้น?—มาระโก 10:7-9; 1 โกรินโธ 6:9, 10, 16.
เหตุผลประการหนึ่ง การผิดประเวณีคือการมีเพศสัมพันธ์ที่ไม่มีข้อผูกมัดอันแท้จริง. และนอกจากบ่อนทำลายความนับถือตนเองแล้ว การผิดประเวณีอาจทำให้เกิดโรค, การตั้งครรภ์ที่ไม่พึงประสงค์, และความปวดร้าวใจ. สำคัญยิ่งกว่านั้น การผิดประเวณีเป็นการละเมิดมาตรฐานที่ชอบธรรมของพระเจ้า. ดังนั้น การผิดประเวณีแสดงถึงการไม่คำนึงถึงสวัสดิภาพและความสุขทั้งในปัจจุบันและอนาคตของอีกฝ่ายหนึ่ง.
สำหรับคริสเตียน การผิดประเวณียังเป็นการละเมิดสิทธิ์ของพี่น้องชายหญิงฝ่ายวิญญาณ. (1 เธซะโลนิเก 4:3-6, ล.ม.) ตัวอย่างเช่น คนที่อ้างตัวเป็นผู้รับใช้ของพระเจ้าแต่ปล่อยตัวไปมีเพศสัมพันธ์นอกสายสมรสก็ทำให้ประชาคมคริสเตียนเป็นมลทิน. (เฮ็บราย 12:15, 16) อนึ่ง พวกเขาทำให้คนที่เขาได้ล่วงประเวณีด้วยพลอยสูญเสียฐานะที่สะอาดทางด้านศีลธรรม และหากคนนั้นเป็นโสด เขาก็จะสูญเสียโอกาสได้เข้าสู่การสมรสที่บริสุทธิ์สะอาดด้านศีลธรรมในวันข้างหน้า. นอกจากนั้น เขายังทำให้ประวัติที่ดีของครอบครัวตัวเองเสียหาย อีกทั้งทำผิดต่อครอบครัวของผู้ที่เขาได้ล่วงประเวณีด้วย. สุดท้ายคือ พวกเขาแสดงความไม่แยแสต่อพระเจ้า ผู้ซึ่งเขาทำให้เสียพระทัยโดยการละเมิดข้อกฎหมายและหลักการที่ชอบธรรมของพระองค์. (บทเพลงสรรเสริญ 78:40, 41) ผลคือ พระยะโฮวาจะทรง ‘ลงโทษ’ ทุกคนที่ทำการชั่วเช่นนั้นโดยไม่สำนึกผิดและไม่กลับใจ. (1 เธซะโลนิเก 4:6) ฉะนั้นเป็นเรื่องน่าแปลกไหมที่คัมภีร์ไบเบิลกำชับเราว่า “จงหลีกหนีจากการผิดประเวณี”?—1 โกรินโธ 6:18, ล.ม.
คุณกำลังอยู่ในห้วงรักและมีโครงการจะแต่งงานไหม? ถ้าเช่นนั้น คุณน่าจะใช้ช่วงการติดต่อฝากรักกันนี้สร้างความไว้เนื้อเชื่อใจและความนับถือซึ่งกันและกันให้เป็นรากฐานที่มั่นคง. คิดดูซิ: ฝ่ายหญิงจะไว้ใจผู้ชายเต็มที่ได้อย่างไรหากชายคนนั้นแสดงให้เห็นว่าเขาเองเป็นคนที่ขาดการรู้จักบังคับตน? และคงไม่ง่ายใช่ไหมที่ผู้ชายจะคิดรักและให้ความนับถือผู้หญิงซึ่งไม่คำนึงถึงกฎหมายของพระเจ้าเพียงแต่จะสนองความใคร่ของเธอเองหรือเพื่อความพอใจของผู้ชาย?
จำไว้ด้วยว่า คนที่ปฏิเสธมาตรฐานของพระเจ้าในเรื่องความรักย่อมจะเก็บเกี่ยวสิ่งที่ตนหว่าน. (ฆะลาเตีย 6:7) คัมภีร์ไบเบิลกล่าวว่า “ผู้ที่ทำผิดประเวณีนั้นทำบาปต่อกายเขาเอง.” (1 โกรินโธ 6:18, ล.ม.; สุภาษิต 7:5-27) จริงอยู่ หากชายหญิงคู่หนึ่งมีเพศสัมพันธ์กันก่อนสมรสแต่แล้วได้สำนึกผิดกลับใจอย่างแท้จริง, พยายามอย่างจริงจังที่จะฟื้นฟูสัมพันธภาพกับพระยะโฮวา, และเสริมสร้างความไว้วางใจต่อกันให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ความรู้สึกต่าง ๆ ดังกล่าวอาจจะเลือนหายไปในที่สุด. แต่กระนั้น การกระทำในอดีตยังคงละรอยแผลไว้ในหัวใจของเขา. หนุ่มสาวคู่หนึ่งซึ่งเวลานี้แต่งงานกันแล้วก็ยังรู้สึกเสียใจไม่วายที่เขาได้ทำผิดประเวณี. บางครั้งผู้เป็นสามีมักถามตัวเองว่า ‘การระหองระแหงในชีวิตสมรสของเราคงจะเนื่องมาจากความสัมพันธ์ที่ไม่สะอาดในตอนแรกกระมัง’.
รักแท้ไม่เห็นแก่ตัว
แม้ความรู้สึกในเชิงรัก ๆ ใคร่ ๆ อาจจะมาพร้อมกับความรัก กระนั้น รักแท้ย่อม “ไม่ประพฤติหยาบโลน” หรือ “ไม่แสวงหาผลประโยชน์สำหรับตนเอง.” (1 โกรินโธ 13:4, 5, ล.ม.) แทนที่จะเป็นเช่นนั้น ความรักแท้สนับสนุนให้คำนึงถึงสวัสดิภาพและความสุขถาวรของอีกฝ่ายหนึ่ง. ความรักดังกล่าวเป็นพลังกระตุ้นชายและหญิงที่จะให้เกียรติกันและกันและให้เพศสัมพันธ์อยู่ในที่อันสมควรและเหมาะสม ซึ่งพระเจ้ากำหนดไว้ให้ นั่นคือเตียงสมรส.—เฮ็บราย 13:4.
ความรู้สึกไว้วางใจกันและความมั่นคงซึ่งเกิดจากความสุขที่แท้จริงในชีวิตสมรสนั้นสำคัญมาก โดยเฉพาะเมื่อมีลูก เพราะพระเจ้าทรงประสงค์ที่จะให้เด็กเติบโตในสภาพแวดล้อมที่มีความรัก, มั่นคง, และปลอดภัย. (เอเฟโซ 6:1-4) เฉพาะแต่ในสายสมรสเท่านั้นที่คนสองคนสามารถสร้างความผูกพันระหว่างกันและกันได้จริง ๆ. เขาปฏิญาณในใจ และบ่อยครั้งก็เปล่งวาจาออกมาด้วยว่าตนจะเอาใจใส่ดูแลและช่วยเหลือเกื้อกูลกันทั้งยามสุขและยามทุกข์ไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่.—โรม 7:2, 3.
การที่สามีและภรรยามีเพศสัมพันธ์กันจะช่วยเสริมสร้างความผูกพันของเขาทั้งสองให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น. ในชีวิตสมรสที่มีความสุขนั้น ทั้งคู่สำนึกว่าความสัมพันธ์ทางเพศนั้นน่าเพลิดเพลินและมีความหมายมากขึ้น—และไม่ทำให้เกลียวสัมพันธ์ของการสมรสเสื่อมคลายลง, สติรู้สึกผิดชอบไม่ถูกรบกวน, และไม่ขัดขืนพระผู้สร้าง.
[เชิงอรรถ]
a คำภาษากรีกที่แปลว่า “การผิดประเวณี” หมายถึงการมีเพศสัมพันธ์กับอีกบุคคลหนึ่งที่ไม่ใช่คู่สมรสของตน เกี่ยวโยงถึงการใช้อวัยวะเพศรวมถึงการร่วมเพศทางปากด้วย.—ดูจากตื่นเถิด! ฉบับ 8 สิงหาคม 2004 หน้า 12, และหอสังเกตการณ์ ฉบับ 15 กุมภาพันธ์ 2004 หน้า 13, จัดพิมพ์โดยพยานพระยะโฮวา.
คุณเคยสงสัยไหม?
◼ ทัศนะของพระเจ้าในเรื่องเพศสัมพันธ์ก่อนการสมรสเป็นเช่นไร?—1 โกรินโธ 6:9, 10.
◼ ทำไมการผิดประเวณีก่อความเสียหาย?—1 โกรินโธ 6:18.
◼ คนสองคนที่กำลังติดต่อฝากรักกันจะแสดงให้เห็นอย่างไรว่าเขามีรักแท้ต่อกัน?—1 โกรินโธ 13:4, 5.