ห้องสมุดออนไลน์ของวอชเทาเวอร์

คุณจะมีฐานะเช่นไรเมื่ออยู่ต่อหน้าบัลลังก์พิพากษา?

หอสังเกตการณ์ 1995 | ตุลาคม 15
- ตระกูล.” (มัดธาย 19:28, ล.ม.) ถึงแม้ขณะนี้พระเยซูทรงเป็นกษัตริย์แห่งราชอาณาจักร ราชกิจขั้นต่อไปของพระองค์ตามที่กล่าวในมัดธาย 19:28 จะรวมถึงการประทับบัลลังก์ดำเนินงานพิพากษาตลอดรัชสมัยพันปี. ในเวลานั้นพระองค์จะพิพากษามวลมนุษย์ ทั้งคนชอบธรรมและไม่ชอบธรรม. (กิจการ 24:15) นับว่าเป็นประโยชน์ที่จะจำเรื่องนี้อยู่เสมอ ขณะที่เรามุ่งความสนใจไปที่อุทาหรณ์ของพระเยซูซึ่งเกี่ยวโยงมาถึงยุคของเราและชีวิตของเรา.
  
  อุทาหรณ์ว่าอย่างไร?
  
  20, 21. อัครสาวกของพระเยซูได้ทูลถามเรื่องอะไรเกี่ยวโยงมาถึงสมัยของเรา นำไปสู่คำถามอะไร?
  
  ²⁰ ไม่นานก่อนพระเยซูสิ้นพระชนม์ เหล่าอัครสาวกได้ทูลถามพระองค์ดังนี้: “ขอโปรดบอกข้าพเจ้าทั้งหลายเถอะว่า สิ่งเหล่านี้จะเกิดขึ้นเมื่อไร และจะมีอะไรเป็นสัญลักษณ์แห่งการประทับของพระองค์และช่วงอวสานของระบบ?” (มัดธาย 24:3, ล.ม.) พระเยซูตรัสพยากรณ์ถึงเหตุการณ์บนแผ่นดินโลกที่ส่อความหมาย ก่อน “อวสานจะมาถึง.” ไม่นานก่อนอวสานนั้น ชาติต่าง ๆ “จะเห็นบุตรมนุษย์เสด็จมาบนเมฆแห่งฟ้าสวรรค์ด้วยฤทธิ์และสง่าราศีเป็นอันมาก.”—มัดธาย 24:14, 29, 30, ล.ม.
  
  ²¹ แต่ผู้คนในชาติเหล่านั้นจะได้รับการปฏิบัติอย่างไรเมื่อบุตรมนุษย์เสด็จมาด้วยสง่าราศี? ให้เราหาคำตอบจากอุทาหรณ์ว่าด้วยแกะและแพะ ซึ่งเริ่มต้นด้วยถ้อยคำว่า “เมื่อบุตรมนุษย์เสด็จมาด้วยสง่าราศีของพระองค์ พร้อมด้วยหมู่ทูตสวรรค์ทั้งสิ้น ครั้นแล้วพระองค์จะทรงประทับลงบนราชบัลลังก์อันรุ่งโรจน์ของพระองค์. และชาติทั้งปวงจะถูกรวบรวมเข้ามาเฉพาะพระพักตร์พระองค์.”—มัดธาย 25:31, 32, ล.ม.
  
  22, 23. จุดสำคัญอะไรแสดงว่า อุทาหรณ์เรื่องแกะและแพะหาได้เริ่มสำเร็จเป็นจริงเมื่อปี 1914 ไม่?
  
  ²² อุทาหรณ์เรื่องนี้นำมาใช้กับช่วงที่พระเยซูเสด็จประทับด้วยขัตติยอำนาจในปี 1914 ได้ไหมดังที่เราเข้าใจมานานแล้ว? มัดธาย 25:34 กล่าวถึงพระองค์ฐานะเป็นกษัตริย์ ดังนั้นอุทาหรณ์เรื่องนี้ใช้ได้อย่างเหมาะสมตั้งแต่พระเยซูรับการสถาปนาเป็นกษัตริย์ปี 1914. แต่พระองค์ได้ทรงพิพากษาอะไรไม่นานหลังจากนั้น? ไม่ใช่การพิพากษา “ชาติทั้งปวง.” แทนที่จะเป็นอย่างนั้น พระองค์ทรงใฝ่พระทัยต่อคนเหล่านั้นที่อ้างตัวว่าได้ประกอบกันเป็น “ราชนิเวศของพระเจ้า.” (1 เปโตร 4:17, ล.ม.) สอดคล้องกับมาลาคี 3:1-3 พระเยซูในฐานะเป็นทูตของพระยะโฮวาจึงดำเนินการตรวจตราพิพากษาคริสเตียนผู้ถูกเจิมที่ยังเหลืออยู่บนแผ่นดินโลก. อนึ่ง เป็นเวลาที่จะตัดสินคริสต์ศาสนจักรด้วย ซึ่งได้อ้างอย่างผิด ๆ ว่าเป็น “ราชนิเวศของพระเจ้า.”c (วิวรณ์ 17:1, 2; 18:4-8) แต่ไม่มีข้อบ่งชี้ใด ๆ ว่าในปีนั้นหรือตั้งแต่ปี 1914 พระเยซูได้ประทับเพื่อพิพากษาผู้คนแห่งชาติทั้งปวง ในลักษณะเด็ดขาดว่าเขาเป็นแกะหรือแพะ.
  
  ²³ ถ้าเราวิเคราะห์กิจกรรมของพระเยซูจากอุทาหรณ์นั้นก็เห็นว่าพระองค์ทรงดำเนินการขั้นสุดท้ายพิพากษาชาติทั้งปวง. อุทาหรณ์ไม่ได้ระบุว่า การพิพากษาดังกล่าวจะต่อเนื่องเนิ่นนานหลายปี ประหนึ่งทุกคนที่ตายระหว่างหลายสิบปีหลังนี้ถูกพิพากษาให้ตายตลอดไป หรือสมควรได้ชีวิตนิรันดร์. ดูเหมือนคนส่วนใหญ่ซึ่งตายช่วงหลายสิบปีหลังนี้อยู่ในหลุมฝังศพทั่วไป. (วิวรณ์ 6:8; 20:13) กระนั้น อุทาหรณ์ให้ภาพแสดงเวลาที่พระเยซูพิพากษาผู้คนแห่ง “ชาติทั้งปวง” ซึ่งมีชีวิตอยู่ในเวลานั้นและเผชิญการสำเร็จโทษตามการพิพากษาของพระองค์.
  
  24. อุทาหรณ์เรื่องแกะและแพะจะสำเร็จเป็นจริงเมื่อไร?
  
  ²⁴ พูดอีกนัยหนึ่ง อุทาหรณ์นั้นชี้ถึงกาลภายหน้าเมื่อบุตรมนุษย์จะเสด็จมาด้วยสง่าราศีอันรุ่งโรจน์ของพระองค์. พระองค์จะประทับลงบนพระที่นั่งพิพากษาผู้คนที่มีชีวิตอยู่ในเวลานั้น. การพิพากษาของพระองค์จะยึดเอาตามที่เขาได้แสดงตนว่าเป็นคนชนิดใด. ตอนนั้น “ความแตกต่างระหว่างคนชอบธรรมและคนชั่ว” จะประจักษ์ชัด. (มาลาคี 3:18) การประกาศคำพิพากษาและการสำเร็จโทษจะเสร็จสิ้นภายในเวลาจำกัด. พระเยซูจะทรงพิพากษาอย่างเป็นธรรม โดยอาศัยสิ่งที่ปรากฏชัดเกี่ยวกับแต่ละตัวบุคคล.—ดู 2 โกรินโธ 5:10 ด้วย.
  
  25. มัดธาย 25:31 แสดงภาพอะไรเมื่อกล่าวถึงบุตรมนุษย์ประทับลงบนราชบัลลังก์อันรุ่งโรจน์?
  
  ²⁵ ทั้งนี้หมายความว่า ‘การประทับลงบนราชบัลลังก์อันรุ่งโรจน์’ ของพระองค์เพื่อพิพากษา ตามที่กล่าวในมัดธาย 25:31 หมายถึงกาลเบื้องหน้า เมื่อมหากษัตริย์ผู้ทรงอานุภาพองค์นี้จะประทับลงทรงพิจารณาตัดสินและสำเร็จโทษประชาชาติ. ใช่แล้ว ฉากการพิพากษาซึ่งมีพระเยซูเกี่ยวข้องด้วยในมัดธาย 25:31-33, 46 เปรียบได้กับฉากเหตุการณ์ในพระธรรมดานิเอลบท 7 ซึ่งที่นั่นพระมหากษัตริย์องค์ทรงราชย์ ผู้ทรงพระชนม์แต่เบื้องบรรพ์ ทรงประทับลงเพื่อปฏิบัติหน้าที่ผู้พิพากษาให้สำเร็จ.
  
  26. ปรากฏว่ามีคำอธิบายใหม่อะไรเกี่ยวด้วยอุทาหรณ์นี้?
  
  ²⁶ การเข้าใจอุทาหรณ์ว่าด้วยแกะและแพะในแนวนี้บ่งชี้ว่า การพิจารณาตัดสินแกะและแพะนั้นจะเกิดขึ้นในอนาคต. จะเกิดขึ้นหลังจาก “ความทุกข์ลำบาก” ที่กล่าวถึงในมัดธาย 24:29, 30 ปะทุขึ้น และบุตรมนุษย์ ‘เสด็จมาด้วยสง่าราศีของพระองค์.’ (เทียบกับมาระโก 13:24-26.) ครั้นแล้ว เมื่อระบบชั่วทั้งหมดมาถึงจุดอวสาน พระเยซูจะทรงออกนั่งบัลลังก์พิจารณาคดีและตัดสินและสำเร็จโทษ.—โยฮัน 5:30; 2 เธซะโลนิเก 1:7-10.
  
  27. เราน่าจะให้ความสนใจต่อเรื่องใดเมื่อเข้าใจเรื่องราวในอุทาหรณ์สุดท้ายของพระเยซู?
  
  ²⁷ ทั้งนี้ทำให้เราได้รับความเข้าใจชัดเจนเกี่ยวกับเวลาที่อุทาหรณ์ของพระเยซูจะสำเร็จ ซึ่งแสดงให้เห็นเวลาที่แกะและแพะจะถูกพิพากษา. แต่เรื่องนี้มีผลกระทบพวกเราอย่างไรซึ่งขณะนี้ทำงานเผยแพร่ข่าวดีเรื่องราชอาณาจักรด้วยความกระตือรือร้น? (มัดธาย 24:14) ความเข้าใจใหม่นี้ทำให้งานประกาศของเรามีความสำคัญน้อยลงไหม หรือทำให้เราต้องรับผิดชอบมากขึ้น? ให้เราพิจารณาในบทความต่อจากนี้ว่าเราได้รับผลกระทบอย่างไร?

ชนเยี่ยงแกะและแพะจะมีอนาคตแบบไหน?

หอสังเกตการณ์ 1995 | ตุลาคม 15
- ชนเยี่ยงแกะและแพะจะมีอนาคตแบบไหน?
  
  “พระองค์จะทรงแยกผู้คนออกจากกันเหมือนผู้เลี้ยงแกะแยกแกะออกจากแพะ.”—มัดธาย 25:32, ล.ม.
  
  1, 2. ทำไมเราควรสนใจอุทาหรณ์เรื่องแกะและแพะ?
  
  พระเยซูคริสต์ทรงเป็นครูที่ใหญ่ยิ่งจริง ๆ บนแผ่นดินโลก. (โยฮัน 7:46) วิธีสอนของพระองค์อย่างหนึ่งคือการใช้อุทาหรณ์ หรือตัวอย่างเปรียบเทียบ. (มัดธาย 13:34, 35) อุทาหรณ์เหล่านี้เรียบง่าย แต่ก็เต็มด้วยพลังในการถ่ายทอดความจริงด้านวิญญาณและในเชิงพยากรณ์.
  
  ² ในอุทาหรณ์เรื่องแกะและแพะ พระเยซูทรงชี้ถึงสมัยซึ่งพระองค์จะกระทำหน้าที่ในตำแหน่งพิเศษ: “เมื่อบุตรมนุษย์เสด็จมาด้วยสง่าราศีของพระองค์ และ. . . . ” (มัดธาย 25:31, ล.ม.) เราน่าจะสนใจในเรื่องนี้เพราะเป็นอุทาหรณ์ที่พระเยซูทรงจบคำตอบต่อคำถามที่ว่า “จะมีอะไรเป็นสัญลักษณ์แห่งการประทับของพระองค์และช่วงอวสานของระบบนี้?” (มัดธาย 24:3, ล.ม.) แต่เรื่องนี้หมายถึงอะไรสำหรับพวกเรา?
  
  3. ก่อนหน้าในคำชี้แจงของพระองค์ พระเยซูตรัสว่าอะไรจะเกิดขึ้นทันทีภายหลังการเริ่มต้นของความทุกข์ลำบากครั้งใหญ่?
  
  ³ พระเยซูทรงพยากรณ์ถึงเหตุการณ์โดดเด่นที่จะเกิดขึ้น “ทันทีหลังจาก” ความทุกข์ลำบากครั้งใหญ่ปะทุขึ้น ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เราเฝ้าคอย. พระองค์ตรัสว่า ครั้นแล้ว “สัญลักษณ์แห่งบุตรมนุษย์” จะปรากฏ. ทั้งนี้ย่อมส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อ “ตระกูลทั้งปวงแห่งแผ่นดินโลก” ซึ่งจะ “เห็นบุตรมนุษย์เสด็จมาบนเมฆแห่งฟ้าสวรรค์ด้วยฤทธิ์และสง่าราศีเป็นอันมาก.” บุตรมนุษย์จะ