จดหมายเหตุของเรา
“อย่างกระตือรือร้นด้วยความรักเต็มหัวใจแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน”
เช้าวันศุกร์เดือนกันยายนปี 1922 อากาศเริ่มร้อนขึ้นเรื่อย ๆ มีคนประมาณ 8,000 คนอยู่เต็มห้องประชุมใหญ่ ประธานการประชุมประกาศว่าต่อไปนี้จะเป็นส่วนสำคัญ ถ้าใครอยากจะออกก็ออกไปได้ แต่ไม่อนุญาตให้กลับเข้ามาอีก
การประชุมเริ่มต้นด้วยส่วนที่ชื่อว่า “การสรรเสริญ” ซึ่งมีการร้องเพลงหลายเพลง จากนั้น โจเซฟ เอฟ. รัทเทอร์ฟอร์ดก็เดินมาที่โต๊ะบรรยาย ผู้ฟังส่วนใหญ่ที่นั่งอยู่พากันสงสัยและอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มีไม่กี่คนที่เดินไปเดินมาเพราะรู้สึกร้อน ประธานบอกให้พวกเขานั่ง แล้วคำบรรยายก็เริ่ม จะมีใครสังเกตไหมว่ามีผ้าม้วนใหญ่ห้อยอยู่เหนือหัวพวกเขา?
พี่น้องรัทเทอร์ฟอร์ดบรรยายเรื่อง “รัฐบาลสวรรค์มาใกล้แล้ว” เขาบรรยายประมาณหนึ่งชั่วโมงครึ่งด้วยเสียงที่ดังก้องไปทั่วทั้งห้องประชุม เขาอธิบายว่าพวกผู้พยากรณ์ในสมัยโบราณบอกอย่างกล้าหาญว่ารัฐบาลของพระเจ้าจะมา พอถึงช่วงสำคัญของคำบรรยาย พี่น้องรัทเทอร์ฟอร์ดก็ถามว่า “พวกคุณเชื่อไหมว่ากษัตริย์องค์ยิ่งใหญ่เริ่มปกครองแล้ว?” ผู้ฟังตอบเสียงดังว่า “เชื่อ!”
แล้วพี่น้องรัทเทอร์ฟอร์ดก็พูดด้วยเสียงที่ดังก้องว่า “ถ้าอย่างนั้น พวกคุณซึ่งเป็นลูกของพระเจ้าองค์สูงสุด ขอให้พวกคุณกลับไปที่เขตงาน พวกคุณรู้ไหมว่ากษัตริย์ของเราปกครองแล้ว! พวกคุณเป็นตัวแทนของท่าน ดังนั้น พวกคุณต้องไปโฆษณา โฆษณา โฆษณา”
ทันใดนั้น ม้วนผ้าที่อยู่เหนือหัวผู้ฟังก็คลี่ออกมาอย่างสวยงาม ในนั้นเขียนว่า “โฆษณากษัตริย์และรัฐบาล”
เรย์ บอปป์จำได้ว่า “ผู้ฟังตะลึงอ้าปากค้างไปตาม ๆ กัน” แอนนา การ์ดเนอร์เล่าว่า “ผู้ฟังปรบมือดังสนั่นจนคานหลังคาสะเทือน” เฟรด ทาวารอสบอกว่า “ทุกคนที่ฟังถึงกับลุกขึ้นยืนพร้อมกัน” ส่วนอีแวนเจลโลส สคอฟฟาสบอกว่า “มันเหมือนกับมีพลังบางอย่างฉุดเราขึ้นจากที่นั่งพร้อมกัน พวกเรายืนขึ้นแล้วก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่”
หลายคนในการประชุมใหญ่ครั้งนั้นออกไปประกาศข่าวดีเรื่องรัฐบาลของพระเจ้าอยู่แล้ว แต่ตอนนี้พวกเขารู้สึกกระตือรือร้นมากขึ้นเพราะมีเป้าหมายใหม่ในการประกาศ เอเธล เบเนคอฟเล่าว่าตั้งแต่การประชุมครั้งนั้น พวกนักศึกษาคัมภีร์ไบเบิลไปประกาศ “อย่างกระตือรือร้นด้วยความรักเต็มหัวใจแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน” โอเดสซา ทัค ซึ่งในตอนนั้นอายุ 18 เล่าว่า หลังจบการประชุมครั้งนั้นเธอตั้งใจที่จะตอบรับคำเชิญที่ว่า “ใครจะไป?” เธอเล่าว่า “ฉันไม่รู้ว่าจะต้องไปประกาศที่ไหน ประกาศยังไง หรือประกาศเรื่องอะไร แต่สิ่งหนึ่งที่รู้คือฉันอยากเป็นเหมือนอิสยาห์ที่บอกว่า ‘ผมเองครับ ส่งผมไปเถอะ’” (อสย. 6:8) ราล์ฟ เลฟเลอร์บอกว่า “วันนั้นเป็นจุดเริ่มต้นจริง ๆ ของการรณรงค์โฆษณาเรื่องรัฐบาลของพระเจ้าซึ่งตอนนี้กำลังทำอยู่ทั่วโลก”
เห็นได้ชัดว่าการประชุมใหญ่ปี 1922 ที่เมืองซีดาร์พอยต์ รัฐโอไฮโอเป็นเหตุการณ์ครั้งสำคัญในประวัติศาสตร์ขององค์การของพระเจ้า จอร์จ แกงกัสบอกว่า “การประชุมใหญ่ครั้งนั้นทำให้ผมตั้งใจว่าจะไม่ขาดการประชุมใหญ่แม้แต่ครั้งเดียว” และเท่าที่เขาจำได้เขาก็ไม่เคยพลาดการประชุมเลย จูเลีย วิลคอกซ์เขียนว่า “พอฉันได้อ่านบทความที่พูดถึงการประชุมที่ซีดาร์พอยต์ปี 1922 ทีไร ฉันก็ยังรู้สึกตื่นเต้นเสมอ และทุกครั้งฉันอยากบอกว่า ‘ขอบคุณพระยะโฮวาจริง ๆ ที่ให้ฉันได้อยู่ที่นั่น’”
เราก็เหมือนกัน เราคงประทับใจการประชุมใหญ่บางปีเป็นพิเศษซึ่งทำให้เรารู้สึกอยากรับใช้พระเจ้าองค์ยิ่งใหญ่และกษัตริย์ของพระองค์อย่างกระตือรือร้นด้วยความรักเต็มหัวใจ เราคงจำการประชุมครั้งนั้นได้อย่างแม่นยำ และเมื่อเราคิดถึงเหตุการณ์นั้นทีไร เราก็อยากจะบอกเหมือนกันว่า “ขอบคุณพระยะโฮวาจริง ๆ ที่ให้ฉันได้อยู่ที่นั่น”