-
เราอบรมลูกแปดคนด้วยวินัยของพระยะโฮวาหอสังเกตการณ์ 1990 | สิงหาคม 1
-
-
งาน. เมื่อเราเคาะที่ประตูบ้านของเขา ประชาชนบอกว่า “เชิญเข้ามาข้างใน!” เริ่มการศึกษาพระคัมภีร์ได้ง่าย ๆ. เรายอมรับเอาสิ่งของต่าง ๆ เมื่อเงินขาด และเรากลับบ้านพร้อมด้วยสบู่ ยาดับกลิ่น ใบมีดโกน ผ้าอ้อมเด็ก (สำหรับหลานของเรา) ข้าว ผักต่าง ๆ ผลไม้ นมเปรี้ยว เหล้าองุ่น และไอสกรีมด้วยซ้ำ. มีครั้งหนึ่งเราได้ม้านั่งไม้!
ผลที่นำมาซึ่งบำเหน็จอันอุดม
ทุกวันนี้ ในวัย 56 ปี ผู้รู้สึกตื่นเต้นเมื่อไรก็ตามที่นึกถึงครอบครัวของเรา. พวกลูก ๆ มิได้ “เกิดในความจริง.” พวกเขาเกิดมาในบ้านคริสเตียน และต้องพร่ำสอนความจริงเข้าไว้ในจิตใจและหัวใจที่อ่อนเยาว์ของเขา. ลูก ๆ ที่แต่งงานก็ได้กระทำเช่นนั้น “ในองค์พระผู้เป็นเจ้า.” (1 โกรินโธ 7:39; พระบัญญัติ 6:6, 7) จริงอยู่ เราทำผิดบ้าง และมีการตัดสินที่ผิดพลาด. บางครั้ง เราทำการอยุติธรรม. บางโอกาสผมพลาดไปไม่ได้วางตัวอย่างดีที่สุด หรือละเลยหน้าที่รับผิดชอบของผมในฐานะบิดาและสามี. เมื่อผมสำนึกถึงสิ่งที่ได้ทำลงไปแล้ว ผมทูลขออภัยจากพระยะโฮวา ภรรยาหรือลูก ๆ แล้วพยายามที่จะแก้ไขความผิดนั้น.
ทั้ง ๆ ที่เรามีความไม่สมบูรณ์ก็ตาม ครอบครัวเรา—บัดนี้เพิ่มทวีขึ้นโดยลูกเขย และหลาน ๆ—มีหกคนอยู่ในการรับใช้เต็มเวลา ผู้ปกครองสี่คน และผู้รับใช้คนหนึ่ง. ทุกคนยกเว้นหลาน ๆ ได้รับบัพติสมาแล้ว. ลูกสามคนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะซึ่งยังอยู่กับเรานั้นวางแผนเอาการรับใช้เต็มเวลาเป็นงานประจำชีวิตของเขา. คนเราจะหวังบำเหน็จอะไรที่ใหญ่ยิ่งกว่านี้ได้? ผมรู้สึกขอบพระคุณพระยะโฮวาสำหรับการทรงนำเราในการอบรมลูก ๆ โดยวินัยของพระองค์. เรารู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็นพวกเขายังปฏิบัติตามคำสั่งสอนของพระองค์อยู่. และผมอธิษฐานเพื่อว่าเรา และก็พวกเขาด้วยจะไม่หันเหไปจากแนวทางแห่งชีวิตเลย.
-
-
ชาวโรมันได้รับข่าวดียอดเยี่ยมหอสังเกตการณ์ 1990 | สิงหาคม 1
-
-
ชาวโรมันได้รับข่าวดียอดเยี่ยม
มนุษย์ที่ผิดบาปจะเป็นผู้ชอบธรรมในสายพระเนตรของพระเจ้าและด้วยเหตุนั้นจึงได้รับชีวิตนิรันดร์ได้อย่างไร? คำถามนี้ก่อให้เกิดการโต้แย้งกันอย่างเผ็ดร้อนในศตวรรษแรกแห่งสากลศักราช. คุณทราบคำตอบไหม? ไม่ว่าคุณจะทราบหรือไม่ คุณก็มีพันธะที่จะอ่านคำอภิปรายอันยอดเยี่ยมของเปาโลเกี่ยวกับปัญหานี้ซึ่งมีอยู่ในพระธรรมโรมแห่งพระคัมภีร์ไบเบิล. การทำเช่นนั้นจะช่วยคุณให้เข้าใจถึงความเกี่ยวพันอันสำคัญยิ่งซึ่งมีอยู่ระหว่างความเชื่อ การงาน ความชอบธรรม และชีวิต.
เปาโลกับชาวโรมัน
พระธรรมโรมเป็นจดหมายฉบับหนึ่งที่เปาโลเขียนถึงชนคริสเตียนในโรมเมื่อปีสากลศักราช 56. เหตุใดท่านจึงได้เขียนจดหมายฉบับนี้ขึ้น? แม้ว่าในปีสากลศักราช 56 เปาโลยังไม่ได้เยี่ยมที่โรมเลยก็ตาม ก็เห็นได้ว่าท่านรู้จักคริสเตียนหลายคนที่นั่น เนื่องจากท่านได้กล่าวถึงชื่อพวกเขาหลายคนในจดหมายของท่าน. นอกจากนั้น เปาโลยังปรารถนาจะไปที่โรมอย่างยิ่งเพื่อจะได้ให้การหนุนใจแก่พี่น้องคริสเตียนของท่านที่นั่น และดูเหมือนว่าท่านได้วางแผนที่จะทำให้โรมเป็นสถานที่เตรียมการในแผนงานเดินทางเผยแพร่ของท่านสู่สเปน.—โรม 1:11, 12; 15:22–24.
แต่จุดมุ่งหมายสำคัญของเปาโลในการเขียนจดหมายฉบับนี้ก็คือ เพื่อตอบคำถามที่ว่า คนเราจะได้ความชอบธรรมซึ่งจะนำไปสู่ชีวิตได้อย่างไร? คำตอบนั้นเป็นข่าวที่ดียอดเยี่ยม. ความชอบธรรมต้องอาศัยพื้นฐานของความเชื่อ. เปาโลเขียนถึงจุดนี้และกำหนดอรรถบทของจดหมายของท่านเมื่อเขียนว่า “ด้วยว่าข้าพเจ้าไม่มีความละอายในเรื่องกิตติคุณของพระคริสต์ เพราะว่ากิตติคุณนั้นเป็นฤทธิ์เดชของพระเจ้าให้คนทั้งปวงที่เชื่อนั้นได้ถึงที่รอดทุกคน พวกยูดายก่อน
-