ห้องสมุดออนไลน์ของวอชเทาเวอร์

รายงานการประกาศของเดือนสิงหาคม

พระราชกิจ 2004 | ธันวาคม
- รายงานการประกาศของเดือนสิงหาคม
  
  เฉลี่ย เฉลี่ย เฉลี่ย เฉลี่ย
  
  ผู้ประกาศ: ช.ม. วารสาร ย.ย. ศึกษา
  
  ไพฯพิเศษ 76 120.8 62.7 47.8 7.6
  
  ไพฯประจำ 210 68.2 32.1 23.0 3.9
  
  ไพฯสมทบ 88 53.5 26.4 17.0 2.9
  
  ผู้ประกาศฯ 1,763 9.0 7.3 3.0 0.5
  
  รวมผู้ประกาศ 2,137 คน

การประชุมภาคของพยานพระยะโฮวาปี 2005 “การเชื่อฟังด้วยความเลื่อมใสในพระเจ้า”

พระราชกิจ 2004 | ธันวาคม
- การประชุมภาคของพยานพระยะโฮวาปี 2005 “การเชื่อฟังด้วยความเลื่อมใสในพระเจ้า”
  
  ¹ พระยะโฮวาพระเจ้า พระบรมครูของเราทรงจัดเตรียมให้เราชุมนุมกันเพื่อจะได้รับการสอนในแนวทางของพระองค์. (ยซา. 30:20, 21; 54:13) พระองค์ทรงทำเช่นนี้โดยผ่านทางทาสสัตย์ซื่อและสุขุม ซึ่งจัดให้มีการประชุมต่าง ๆ อย่างเช่น การประชุมภาคประจำปี. (มัด. 24:45-47, ล.ม.) เรามีทัศนะเช่นเดียวกับดาวิด ผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญซึ่งร้องเพลงว่า “ข้าพเจ้าจะสรรเสริญพระยะโฮวาท่ามกลางชุมนุมชน.” (เพลง. 26:12, ล.ม.) ดาวิดเข้าใจชัดเจนถึงคุณค่าของการได้รับการสอนจากพระยะโฮวา และท่านตั้งใจแน่วแน่ที่จะอยู่ท่ามกลางประชาชนของพระองค์เมื่อไรก็ตามที่พวกเขาชุมนุมกัน.
  
  ² คุณจะอยู่ท่ามกลาง “ชุมนุมชน” ที่เข้าร่วมการประชุมภาค “การเชื่อฟังด้วยความเลื่อมใสในพระเจ้า” ในเดือนตุลาคมปี 2005 ไหม? ถ้าใช่ ข้อมูลดังต่อไปนี้คงจะเป็นประโยชน์สำหรับคุณเพื่อเตรียมตัวเข้าร่วมการประชุม.
  
  ³ จงวางแผนตั้งแต่ตอนนี้เพื่อจะเข้าร่วมทุกวัน: “แผนการของคนขยันก่อผลประโยชน์แน่นอน.” (สุภา. 21:5, ล.ม.) ถ้อยคำเหล่านี้เน้นถึงคุณค่าของการวางแผนเพื่อจะเข้าร่วมการประชุมภาคโดยไม่ให้สิ่งใดมาขัดขวางมิใช่หรือ? เพื่อให้แน่ใจว่าคุณจะไม่พลาดระเบียบวาระที่ให้ความสดชื่นทางฝ่ายวิญญาณไม่ว่าเรื่องใดก็ตาม นับว่าสุขุมที่จะเริ่มเตรียมทุกสิ่งที่จำเป็นเสียแต่บัดนี้เพื่อคุณจะเข้าร่วมประชุมได้ทั้งสามวัน. หากคุณต้องขอลางานจากนายจ้าง จงทำทันที. หากต้องคุยเรื่องแผนการของคุณกับคู่สมรสที่ไม่เชื่อ อย่าทำในนาทีสุดท้าย. เมื่อไรก็ตามที่เกิดปัญหา จงอธิษฐานฝากเรื่องนั้นไว้กับพระยะโฮวา โดยไว้ใจว่า ด้วยความช่วยเหลือจากพระองค์ “จุดประสงค์ของเจ้าจะสำเร็จผล.” (สุภา. 16:3) นอกจากนี้ นับว่าดีที่จะช่วยนักศึกษาของคุณเตรียมตัวเพื่อจะเข้าร่วมการประชุมได้ทุกส่วน.
  
  ⁴ คนที่มีความจำเป็นพิเศษ: อัครสาวกเปาโลพรรณนาถึงพี่น้องบางคนว่าเป็น “ผู้ช่วยเสริมกำลัง” แก่ท่าน. (โกโล. 4:7-11, ล.ม.) วิธีหนึ่งที่พวกเขาช่วยคือ การเอาใจใส่ต่อความจำเป็นส่วนตัวของเปาโล. คุณจะเป็น “ผู้ช่วยเสริมกำลัง” แก่คนอื่น ๆ ในเรื่องการประชุมภาคได้อย่างไร? ผู้ประกาศที่สูงอายุ, เจ็บป่วย, คนที่รับใช้เต็มเวลา, และคนอื่น ๆ อาจต้องการความช่วยเหลือในเรื่องการเดินทางและที่พัก. ญาติของเขามีหน้าที่รับผิดชอบเป็นอันดับแรกที่จะเอาใจใส่พวกเขา. (1 ติโม. 5:4) อย่างไรก็ตาม หากญาติไม่สามารถทำได้ เพื่อนร่วมความเชื่ออาจให้การช่วยเหลือได้. (ยโก. 1:27) ผู้ดูแลการศึกษาหนังสือประจำประชาคมควรสอบถามพี่น้องในกลุ่มที่มีความจำเป็นพิเศษ เพื่อจะแน่ใจว่าเขาได้วางแผนเกี่ยวกับการประชุมภาคไว้แต่เนิ่น ๆ.
  
  ⁵ ต้องการอาสาสมัคร: พระเยซูทรงวางแบบอย่างในเรื่องการเอาใจใส่ผู้อื่นอย่างถ่อมใจ. (ลูกา 9:12-17; โย. 13:5, 14-16) เหล่าอาสาสมัครที่ทำงาน ณ การประชุมภาคก็สะท้อนถึงน้ำใจเช่นเดียวกัน. อีกไม่ช้า คณะกรรมการการประชุมภาคจะเชิญคนอื่นให้ทำงานกับพวกเขาเพื่อสนองความจำเป็นของแผนกต่าง ๆ ของการประชุมภาค. โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มีความต้องการผู้ปกครองเพื่อทำงานอาสาสมัครและรับหน้าที่มอบหมาย. ความเต็มใจของเขาเป็นแบบอย่างแก่ทุกคนในประชาคม.—1 เป. 5:2, 3.
  
  ⁶ สิ่งที่คนทั่วไปเห็น: ผู้จัดการฝ่ายขายของโรงแรมแห่งหนึ่งกล่าวว่า “พวกคุณเป็นแขกที่เราชอบมาก. พวกคุณมีความประพฤติเรียบร้อยเมื่อเทียบกับกลุ่มอื่น ๆ. แม่บ้านทุกคนพูดว่า พวกคุณปฏิบัติต่อพวกเขาอย่างกรุณาและให้ทิปพวกเขาด้วย. ที่จริง ทุกคนต้องการทำงานในช่วงสุดสัปดาห์ที่พวกคุณพักที่นี่!” ตัวแทนของโรงแรมอีกแห่งหนึ่งแสดงความคิดเห็นว่า “การต้อนรับพยานพระยะโฮวาเป็นงานที่ง่ายที่สุด.” บางที แบบอย่างในเรื่องความประพฤติของคุณสนับสนุนคำกล่าวเหล่านี้. ลองนึกดูสิว่า พระยะโฮวาจะรู้สึกยินดีสักเพียงไรเมื่อเห็นเราประพฤติในแบบที่จะนำคำสรรเสริญมาสู่พยานของพระองค์!—1 เป. 2:12.
  
  ⁷ โดยผ่านทาง “คนต้นเรือนสัตย์ซื่อ” พระยะโฮวาพระเจ้าทรง⁠จัดเตรียมให้ประชาชนของพระองค์มาชุมนุมกันเพื่อรับการสอนทางฝ่ายวิญญาณในเดือนตุลาคมปี 2005. (ลูกา 12:42) การเตรียมตัวเพื่อเข้าร่วมประชุมทั้งสามวันเรียกร้องความพยายาม แต่ก็คุ้มค่า. การประชุมภาคปี 2005 “การเชื่อฟังด้วยความเลื่อมใสในพระเจ้า” จะเสริมความตั้งใจของเราอย่างแท้จริงที่จะรับใช้พระยะโฮวาในตอนนี้และตลอดไป. ขอเราตั้งใจแน่วแน่ที่จะติดตามคำกระตุ้นเตือนของผู้ประพันธ์เพลงสรรเสริญที่ว่า “จงสรรเสริญพระเจ้า คือพระยะโฮวา ในที่ประชุม.”—เพลง. 68:26.
  
  [กรอบหน้า 3]
  
  เวลาประชุม
  
  วันศุกร์และวันเสาร์
  
  9:30 น. – ประมาณ 17:05 น.
  
  วันอาทิตย์
  
  9:30 น. – ประมาณ 16:10 น.

ตอนที่ 3—การนำการศึกษาพระคัมภีร์ที่ช่วยให้นักศึกษาก้าวหน้า

พระราชกิจ 2004 | ธันวาคม
- ตอนที่ 3—การนำการศึกษาพระคัมภีร์ที่ช่วยให้นักศึกษาก้าวหน้า
  
  การใช้พระคัมภีร์อย่างบังเกิดผล
  
  1. เหตุใดเราควรเน้นที่พระคัมภีร์เมื่อนำการศึกษา?
  
  ¹ จุดประสงค์ของเราในการนำการศึกษาพระคัมภีร์คือ เพื่อ ‘ทำให้คนเป็นสาวก’ โดยช่วยผู้คนให้เข้าใจและยอมรับคำสอนจากพระคำของพระเจ้าและนำคำสอนเหล่านั้นไปใช้ในชีวิตของพวกเขา. (มัด. 28:19, 20, ล.ม.; 1 เธ. 2:13) ด้วยเหตุนี้ การศึกษาควรอาศัยพระคัมภีร์เป็นหลัก. ตอนแรก นับว่าเป็นประโยชน์ที่จะแสดงให้นักศึกษาเห็นว่าจะหาข้อพระคัมภีร์ข้อใดข้อหนึ่งจากคัมภีร์ไบเบิลของเขาเองอย่างไร. กระนั้น เราจะใช้พระคัมภีร์เพื่อช่วยให้นักศึกษาก้าวหน้าทางฝ่ายวิญญาณได้อย่างไร?
  
  2. เราจะตัดสินใจได้อย่างไรว่า ข้อพระคัมภีร์ข้อใดที่ควรอ่านและนำมาพิจารณา?
  
  ² เลือกข้อพระคัมภีร์ที่จะอ่าน: เมื่อคุณเตรียมตัว จงค้นดูว่าพระคัมภีร์แต่ละข้อที่อ้างถึงในบทเรียนเกี่ยวข้องอย่างไรกับจุดสำคัญที่จะพิจารณา และตัดสินใจว่าจะเลือกอ่านและพิจารณาข้อใดในระหว่างการศึกษา. โดยทั่วไปแล้ว นับว่าดีที่จะอ่านข้อที่เป็นพื้นฐานสำหรับความเชื่อของเรา. อาจไม่จำเป็นต้องอ่านข้อที่บอกให้ทราบถึงภูมิหลัง. จงคำนึงถึงความจำเป็นและสภาพการณ์ของนักศึกษาแต่ละคน.
  
  3. การใช้คำถามมีประโยชน์เช่นไร และเราจะทำเช่นนี้ได้อย่างไร?
  
  ³ ใช้คำถาม: แทนที่คุณจะอธิบายข้อความในพระคัมภีร์ให้นักศึกษาฟัง จงขอให้เขาอธิบาย. คุณอาจใช้คำถามอย่างชำนิชำนาญเพื่อกระตุ้นให้เขาอธิบาย. หากความหมายของข้อพระคัมภีร์นั้นชัดเจนอยู่แล้ว คุณอาจเพียงแต่ถามว่าข้อนี้สนับสนุนสิ่งที่กล่าวในวรรคนั้นอย่างไร. ในกรณีอื่น ๆ อาจจำเป็นต้องใช้คำถามที่เฉพาะเจาะจงกว่าหรือใช้คำถามหลายข้อเพื่อชี้นำให้นักศึกษาได้ข้อสรุปที่ถูกต้อง. หากจำเป็นต้องอธิบายเพิ่มเติม อาจทำได้หลังจากนักศึกษาตอบคำถามแล้ว.
  
  4. เราจำเป็นต้องอธิบายข้อพระคัมภีร์ที่อ่านมากขนาดไหน?
  
  ⁴ อธิบายแบบง่าย ๆ: คนยิงธนูที่ชำนาญมักจะต้องใช้ลูกธนูเพียงดอกเดียวเพื่อยิงเป้าหมาย. ในทำนองคล้ายกัน ครูที่ชำนาญไม่จำเป็นต้องใช้คำพูดมากมายเพื่อเน้นจุดสำคัญ. เขาจะถ่ายทอดความรู้ในแบบที่เข้าใจได้ง่าย, ชัดเจน, และถูกต้อง. บางครั้ง คุณอาจจำเป็นต้องค้นคว้าในหนังสือต่าง ๆ ของคริสเตียนเพื่อจะเข้าใจข้อพระคัมภีร์และอธิบายได้อย่างถูกต้อง. (2 ติโม. 2:15) แต่อย่าพยายามอธิบายพระคัมภีร์แต่ละข้อในทุกแง่มุมขณะที่ศึกษา. ให้อธิบายเฉพาะสิ่งที่ช่วยเน้นจุดสำคัญที่กำลังพิจารณา.
  
  5, 6. เราจะช่วยนักศึกษาให้นำพระคำของพระเจ้าไปใช้ในชีวิตได้อย่างไร แต่เราไม่ควรทำอะไร?
  
  ⁵ นำไปใช้ได้จริง: เมื่อเห็นว่าเหมาะสม จงช่วยนักศึกษาให้เห็นว่าเขาจะนำพระคัมภีร์ข้อนี้ไปใช้เป็นส่วนตัวได้อย่างไร. ตัวอย่างเช่น เมื่อพิจารณาเฮ็บราย 10:24, 25 กับนักศึกษาซึ่งยังไม่เคยเข้าร่วมการประชุมคริสเตียน คุณอาจพูดถึงการประชุมรายการหนึ่งและเชิญเขาเข้าร่วมการประชุมนั้น. แต่ไม่ควรกดดันเขา. จงให้พระคำของพระเจ้ากระตุ้นเขาให้ปฏิบัติในสิ่งที่ทำให้พระยะโฮวาพอพระทัย.—เฮ็บ. 4:12.
  
  ⁶ เมื่อเราทำงานมอบหมายในการทำให้คนเป็นสาวก ขอเรา “ส่งเสริมการเชื่อฟังด้วยความเชื่อ” โดยใช้พระคัมภีร์อย่างบังเกิดผล.—โรม 16:26, ล.ม.