ห้องสมุดออนไลน์ของวอชเทาเวอร์

อันตรายจากสิ่งลามกอนาจาร

ตื่นเถิด! 2003 | สิงหาคม 8
- พระองค์จะไม่ทรงให้ท่านถูกล่อใจเกินที่ท่านจะทนได้.” จริงทีเดียว พระองค์จะทรงจัดทางออกให้. (1 โกรินโธ 10:13, ล.ม.) การอธิษฐานอย่างแรงกล้า โดยเล่าปัญหาของคุณให้พระเจ้าฟังอย่างไม่ละลดนั้นจะบังเกิดผล. พระคำของพระองค์สนับสนุนว่า “จงมอบภาระของท่านไว้กับพระเจ้าและพระองค์จะทรงค้ำจุนท่าน.”—บทเพลงสรรเสริญ 55:22, ฉบับแปลใหม่.
  
  แน่นอน คุณต้องปฏิบัติสอดคล้องกับคำอธิษฐานของคุณ. คุณต้องปลงใจและมีความจริงใจที่จะปฏิเสธสิ่งลามก. เพื่อนที่ไว้ใจได้หรือสมาชิกครอบครัวอาจเป็นผู้ช่วยที่ล้ำค่า โดยให้การสนับสนุนและการหนุนกำลังใจที่จำเป็นเพื่อยึดมั่นอยู่กับความตั้งใจของคุณ. (ดูกรอบ “การขอความช่วยเหลือ.”) การจำไว้ว่า แนวทางเช่นนั้นจะทำให้พระเจ้าพอพระทัยอย่างแน่นอน จะช่วยให้คุณยึดมั่นอยู่กับเป้าหมายของคุณ. (สุภาษิต 27:11) นอกจากนั้น การที่คุณรู้ว่า การดูสิ่งลามกทำให้พระเจ้าไม่พอพระทัยย่อมเป็นแรงกระตุ้นให้คุณเลิกนิสัยนี้ได้ด้วย. (เยเนซิศ 6:5, 6) การต่อสู้นี้ใช่ว่าเป็นเรื่องง่าย ทว่า เป็นการต่อสู้ที่เราเอาชนะได้. คนเราสามารถเอาชนะนิสัยที่ชอบดูสิ่งลามกได้!
  
  อันตรายของการดูสิ่งลามกเป็นเรื่องจริง. สิ่งนี้เป็นภัยและทำให้เกิดความหายนะ. มันทำให้คนที่ผลิตและคนที่ดูเสื่อมทราม. มันเหยียดหยามผู้ชายและผู้หญิง, เป็นอันตรายต่อเด็ก, และเป็นกิจปฏิบัติที่ควรปฏิเสธ.

ทำไมฉันรู้สึกว่าตัวเองต้องเป็นคนสมบูรณ์พร้อม?

ตื่นเถิด! 2003 | สิงหาคม 8
- หนุ่มสาวถามว่า . . .
  
  ทำไมฉันรู้สึกว่าตัวเองต้องเป็นคนสมบูรณ์พร้อม?
  
  “เนื่องจากคุณพ่อเป็นครู ทุกคนจึงคาดหมายว่าฉันต้องทำคะแนนได้ดีเยี่ยมทุกวิชา. บางครั้งฉันร้องไห้จนหลับไป.”—เลอา.a
  
  “ผมเป็นคนที่มุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อม. ผมเป็นคนที่ต้องทำอะไร ๆ ให้ดีเลิศหรือทำแบบไม่ซ้ำใคร มิฉะนั้นไม่มีประโยชน์ที่จะทำสิ่งนั้น.”—คาเลบ.
  
  คุณรู้สึกว่าคุณต้องเป็นคนสมบูรณ์พร้อมตลอดเวลาไหม? คุณวิตกกังวลอยู่เสมอไหมไม่ว่าคุณได้ทุ่มเทความพยายามมากเท่าใดแล้ว คุณก็ยังรู้สึกว่าทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร? คุณยอมรับการวิพากษ์วิจารณ์ใด ๆ ไม่ได้เลยไหม? เมื่อสิ่งต่าง ๆ ไม่เป็นดังใจหวัง คุณกล่าวโทษตัวเองว่าเป็นคนโง่เง่า, ด้อยความสามารถ, หรือเป็นคนไร้ค่าไหม? ถ้าคุณอยากให้งานที่ทำอยู่ออกมาดี คุณคิดว่าต้องทำงานนั้นเสียเองไหม? บางครั้งคุณกลัวจะล้มเหลวจนถึงกับผัดวันประกันพรุ่งหรือกลายเป็นคนที่ไม่กล้าลงมือทำอะไรเลยอย่างนั้นไหม?
  
  จะว่าอย่างไรในเรื่องความสัมพันธ์กับคนอื่น? คุณรู้สึกไหมว่าตัวเองไม่มีเพื่อน เนื่องจากคนรอบข้างไม่มีใครสักคนดีพอ? คุณฝังใจอยู่กับความล้มเหลวและความผิดพลาดของผู้อื่นไหม? หากมีข้อใดข้อหนึ่งที่คุณตอบว่า ใช่ คุณก็อาจกำลังต่อสู้กับการมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อม. หากเป็นเช่นนั้นก็ใช่ว่ามีแต่คุณคนเดียวที่กำลังต่อสู้อยู่. หนุ่มสาวหลายคนมีลักษณะนิสัยนี้ โดยเฉพาะท่ามกลางหนุ่มสาวที่มีพรสวรรค์บางอย่างหรือประสบความสำเร็จอย่างมาก.b
  
  อะไรคือสาเหตุของการมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อม? นักวิจัยก็ได้แต่เดาเท่านั้น. หนังสือการมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อม—ผิดด้วยหรือที่จะเป็นคนดีเลิศหาที่ติไม่ได้? (ภาษาอังกฤษ) มีข้อแนะดังนี้: “การมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อม ไม่ใช่โรค; มันไม่ติดต่อถึงคุณ. การมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมไม่ได้ติดตัวคุณมาแต่กำเนิด คุณไม่ได้เกิดมาพร้อมด้วยลักษณะนิสัยดังกล่าว. แล้วคุณกลายเป็นคนที่มุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมได้อย่างไรล่ะ? ผู้เชี่ยวชาญบางคนเชื่อว่า นิสัยที่มุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมนี้พัฒนาในช่วงวัยเด็ก. ความกดดันจากครอบครัว, จากตัวเอง, จากสังคม, และจากสื่อ, รวมทั้งคนที่มักถูกเลียนแบบซึ่งมีภาพลักษณ์ไม่ตรงตามความเป็นจริงล้วนเป็นปัจจัยให้เกิดแรงกดดันที่ทำให้บางคนกลายเป็นคนวิตกกังวล, รู้สึกผิด, และโหมทำงานไปชั่วชีวิต.”
  
  ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม ความต้องการเป็นคนสมบูรณ์พร้อมเสมอนั้นอาจยังความเสียหายแก่ชีวิตคุณ. ให้เรามาพิจารณาอย่างถี่ถ้วนถึงเรื่องการมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อม และเหตุผลที่ลักษณะนิสัยดังกล่าวอาจยังความเสียหายแก่คุณได้.
  
  การมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมคืออะไร?
  
  การมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมมีความหมายไม่เพียงแค่การบากบั่นเพื่อจะบรรลุความเป็นเลิศหรือเพื่อความรู้สึกภาคภูมิใจเมื่อได้ทำงานอย่างดีเยี่ยม. ถึงอย่างไร ที่สุภาษิต 22:29 (ฉบับแปลใหม่) ในคัมภีร์ไบเบิลยกย่องคนที่ “มีฝีมือในงานของเขา.” อนึ่ง คัมภีร์ไบเบิลยังกล่าวชมหลายคนที่ได้ฝึกฝนทักษะในด้านต่าง ๆ จนมีความชำนิชำนาญมาก. (1 ซามูเอล 16:18; 1 กษัตริย์ 7:13, 14) ดังนั้น นับว่าน่าชมเชยความพยายามที่จะบรรลุความเป็นเลิศ หรือการตั้งเป้าไว้สูงแต่ก็เป็นไปตามสภาพจริง. ด้วยเหตุนี้ คนเราสามารถ “ทำให้จิตวิญญาณของตนประสบผลดีอันเนื่องด้วยงานหนักของตน.”—ท่านผู้ประกาศ 2:24, ล.ม.
  
  อย่างไรก็ตาม ผู้ที่มุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมพลาดโอกาสที่จะประสบความพึงพอใจ. ทัศนะของเขาต่อการบรรลุความสำเร็จโดยพื้นฐานแล้วไม่ใช่แนวคิดที่ดี. ตามที่ผู้เชี่ยวชาญบางคนกล่าวไว้ การมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมเกี่ยวข้องกับ “เป้าหมายซึ่งไม่อาจบรรลุได้ และขาดความพึงพอใจอยู่เรื่อย ๆ ถึงแม้ว่าทำได้ดีแล้ว.” ผลก็คือ การมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมเป็น “สาเหตุของความเครียดเรื้อรัง บ่อยครั้งเป็นเหตุให้คนเรารู้สึกว่าประสบความล้มเหลว.” ด้วยเหตุนี้ แหล่งหนึ่งจึงนิยามการมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมว่าเป็น “การเชื่อโดยปราศจากเหตุผลที่ว่า คุณและ/หรือสภาพแวดล้อมของคุณต้องสมบูรณ์พร้อม.” นั่นเป็น “ทัศนะที่แพร่หลายไปทั่วที่ว่า อะไรก็ตามที่คุณพยายามทำในชีวิต จะต้องสมบูรณ์แบบในทุกรายละเอียดโดยไม่มีการคลาดเคลื่อน, ผิดพลาด, ตกหล่น, หรือขัดแย้งกัน.”
  
  แต่พระเยซูตรัสไว้มิใช่หรือว่า “ท่านทั้งหลายจึงจำต้องเป็นคนสมบูรณ์พร้อม เหมือนอย่างพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์เป็นองค์สมบูรณ์พร้อม”? (มัดธาย 5: 48, ล.ม.) ถูกแล้ว แต่พระเยซูก็ไม่ได้ตรัสว่าคนเราสามารถเป็นคนสมบูรณ์พร้อมไปเสียทุกอย่าง. อันที่จริง คัมภีร์ไบเบิลสอนว่า “คนทั้งปวงได้ทำบาปและขาดไปจากสง่าราศีของพระเจ้า.” (โรม 3:23, ล.ม.) ถ้าเช่นนั้น พระเยซูทรงหมายความเช่นไร? คำ “สมบูรณ์พร้อม” ในคัมภีร์ไบเบิลมีความหมายว่าครบถ้วน. (มัดธาย 19:21, ฉบับแปลใหม่) เมื่อพระเยซูตรัสว่าเราต้องเป็นคนสมบูรณ์พร้อม พระองค์กำลังพูดเรื่องความรักและกระตุ้นบรรดาผู้ติดตามพระองค์ให้สำแดงความรักอย่างครบถ้วนสมบูรณ์. โดยวิธีใด? โดยแผ่ความรักออกไปให้ถึงกระทั่งคนที่เป็นปฏิปักษ์ต่อพวกเขา. ลูกาผู้เขียนคัมภีร์ไบเบิลได้บันทึกคำตรัสของพระเยซูดังนี้: “จงมีความเมตตากรุณาเหมือนอย่างพระบิดาของท่านมีพระทัยเมตตาปรานี.”—ลูกา 6:36.
  
  อย่างไรก็ดี ผู้ที่มุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมต่อสู้อย่างหนักกับความฝังใจแบบผิด ๆ ที่ว่า คนเราจะเป็นผู้ที่สมบูรณ์พร้อมได้ในทุกด้าน. ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงอาจคาดหมายจากผู้อื่นสูงมาก. หนังสือชื่อไม่เคยดีพอ—การปลดตัวเองออกจากโซ่ตรวนแห่งการมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อม (ภาษาอังกฤษ) กล่าวไว้ว่าผู้ที่มุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมคือ “ผู้ที่รู้สึกข้องขัดใจกับการที่คนอื่นดูเหมือนไม่ตั้งใจทำงาน . . . คนประเภทนี้มีความคิดว่า ผู้คนรอบข้างไม่ใส่ใจที่จะทำงานให้ดี หรือไม่รู้สึกภูมิใจในผลงานของตน.”
  
  ยกตัวอย่าง คาร์ลีซึ่งทำคะแนนดีเยี่ยมในวิชาต่าง ๆ ได้สมัครเข้าร่วมโครงการสำหรับนักเรียนที่มีความสามารถพิเศษ. อย่างไรก็ดี เมื่อพูดถึงความสัมพันธ์กับคนอื่น เธอไม่ค่อยประสบความสำเร็จ. เนื่องจากเธอต้องการให้ทุกอย่างสมบูรณ์แบบ เธอจึงเสียเพื่อนไปเกือบหมด. “ฉันคิดว่าเพื่อน ๆ ไม่เข้าท่าเลย” เธออธิบาย.
  
  ส่วนคนอื่น ๆ อาจมุ่งแสวงหาความสมบูรณ์พร้อม ไม่ใช่จากผู้อื่น แต่จากตัวเอง. หนังสือไม่เคยดีพอ ชี้แจงว่า คนประเภทนี้รู้สึกว่า “เขาหรือสิ่งที่เขาทำยังไม่ดีพอ . . . และ [เขา] เป็นห่วงมากว่าคนอื่นจะคิดอย่างไรเกี่ยวกับตัวเขา.”
  
  ปัญหาเรื่องการพยายามเป็นคนสมบูรณ์พร้อม
  
  ด้วยเหตุนี้ แทนที่จะดีต่อสุขภาพและเป็นประโยชน์ บ่อยครั้ง การมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมกลับเป็นผลเสียต่อสุขภาพและก่อผลเสียหาย. และแทนที่จะส่งเสริมความเป็นเลิศ ทัศนะดังกล่าวมักนำไปสู่ความล้มเหลว. แดเนียล ชายคริสเตียนคนหนึ่งเล่าถึงการมุทำงานหนักนานหลายชั่วโมงเพื่อขึ้นบรรยายแบบที่ไม่ได้เรียงคำไว้ก่อน ซึ่งเขาได้รับมอบหมายให้บรรยายในชั้นเรียนที่หอประชุมท้องถิ่นของพยานพระยะโฮวา. ผู้ฟังหลายคนชมเชยเขาที่บรรยายได้ดีมาก. จากนั้นแดเนียลได้รับคำแนะนำอย่างผ่อนหนักผ่อนเบาจากผู้ให้คำแนะนำซึ่งเป็นประโยชน์สำหรับเขา. คัมภีร์ไบเบิลสนับสนุนเราให้ “ฟังคำตักเตือนและรับคำสั่งสอนไว้.” (สุภาษิต 19:20) แต่แทนที่จะยินดีรับการติชมในเชิงก่อ แดเนียลกลับรู้สึกว่าตนประสบความล้มเหลว. เขาเล่าว่า “ผมอยากเอาหน้ามุดดินหนีไปเลย.” เขานอนไม่หลับอยู่หลายคืน.
  
  ดังนั้น การมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมอาจเป็นสิ่งที่ขัดขวางกระบวนการเรียนรู้. จากบทความหนึ่งที่ปรากฏในเว็บไซต์สำหรับหนุ่มสาว เด็กสาวชื่อราเชลเขียนดังนี้: “เมื่อหนูเริ่มเรียนชั้นมัธยมปลาย หนูตั้งใจว่าต้องเรียนให้เก่ง. หนูเป็นนักเรียนที่ได้เกรดเอตลอด และหนูคิดว่าด้วยเหตุอันใดก็ตามเกรดจะลดลงไม่ได้.” แต่ไม่ช้า ราเชลก็พบว่าพีชคณิตเป็นวิชาที่ยากและเธอทำได้ “แค่” บีบวก. ราเชลเล่าว่า “สำหรับคนอื่น ๆ แล้ว นั่นเป็นคะแนนที่ดีทีเดียว แต่สำหรับหนู . . . มันเป็นเรื่องน่าอายมาก. หนูเริ่มกลัวและกังวล . . . หนูไม่กล้าขอความช่วยเหลือจากคุณครูเพราะหนูคิดว่าถ้าหนูให้ครูช่วยสอนการบ้าน นั่นก็เท่ากับยอมรับว่าไม่เข้าใจวิชานี้. . . . บางครั้งหนูเกือบจะบอกตัวเองว่าตายเสียดีกว่าสอบตก.”
  
  ความกลัวว่าจะสอบไม่ได้ทำให้หนุ่มสาวบางคนถึงกับคิดฆ่าตัวตาย. แต่เป็นที่น่ายินดี เยาวชนส่วนใหญ่ไม่คิดจะทำรุนแรงถึงขนาดนั้น. แต่ดังที่ซิลเวีย รีมม์ ผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพจิตได้ตั้งข้อสังเกต พวกเขาอาจพยายามหลีกเลี่ยงความล้มเหลวโดยการไม่ยอมเสี่ยงทำหน้าที่มอบหมายของตน. ตามที่รีมม์กล่าวไว้ ผู้ที่มุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมบางคน “ไม่ยอมส่งการบ้าน, ไม่รู้สึกภูมิใจในงานของตน, ลืมเอาการบ้านมา, และชอบแก้ตัว.”
  
  ในอีกด้านหนึ่ง หนุ่มสาวบางคนอาจกลายเป็นคนสุดโต่งเพื่อทำให้ตนมั่นใจในความสำเร็จ. แดเนียลยอมรับว่า “ผมจะอยู่ดึกมากเพื่อทำงานโครงการของโรงเรียนให้ดีอย่างไม่มีที่ติ.” ปัญหาคือ การกระทำอย่างสุดโต่งเช่นนั้นปกติแล้วมักก่อผลในทางตรงกันข้าม. นักเรียนที่ง่วงเหงาหาวนอนมักมีผลงานที่ด้อยคุณภาพ.
  
  ดังนั้น จึงไม่น่าแปลกใจที่มีการนำนิสัยที่มุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมเชื่อมโยงเข้ากับความโกรธเรื้อรัง, การดูถูกตัวเอง, โทษตัวเอง, มองโลกในแง่ร้าย, ความผิดปกติในการกิน, และโรคซึมเศร้า. แต่ที่ร้ายแรงที่สุดคือ การมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมอาจเป็นอันตรายต่อสภาพฝ่ายวิญญาณได้. ยกตัวอย่าง คัมภีร์ไบเบิลสั่งให้คริสเตียนบอกคนอื่น ๆ ถึงเรื่องความเชื่อของเขา. (โรม 10:10; เฮ็บราย 10:24, 25) อย่างไรก็ดี เด็กสาวที่ชื่อวิเวียนยังรีรอไม่กล้าออกความคิดเห็น ณ การประชุมคริสเตียนเพราะเธอกลัวว่าอาจจะตอบไม่ชัดเจน. สตรีสาวคนหนึ่งชื่อเลอาพูดถึงความกลัวคล้าย ๆ กัน. เธอกล่าวว่า “ถ้าดิฉันตอบผิด คนอื่นก็จะเกิดความประทับใจผิด ๆ เกี่ยวกับตัวดิฉัน. เหตุฉะนั้น ดิฉันจึงไม่ยอมออกความคิดเห็น.”
  
  เห็นได้ชัดว่า ความต้องการจะเป็นผู้ที่มุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมนั้นก่อความเสียหายและมีผลเสียต่อสุขภาพ. และถ้าคุณมีลักษณะนิสัยอย่างใดอย่างหนึ่งที่พรรณนาไว้ในบทความนี้ คุณอาจมองเห็นความจำเป็นที่ต้องปรับเปลี่ยนความคิดของคุณบ้าง. บทความในวันข้างหน้าจะพิจารณาวิธีที่คุณสามารถทำเช่นนั้นได้.
  
  [เชิงอรรถ]
  
  a บางชื่อเป็นนามสมมุติ.
  
  b การศึกษาวิจัยรายหนึ่งบ่งชี้ว่า ในโรงเรียนแห่งหนึ่ง 87.5 เปอร์เซ็นต์ของนักเรียนที่มีพรสวรรค์มีแนวโน้มไปในทางที่มุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อม.
  
  [ภาพหน้า 12]
  
  การกลัวว่าจะสอบตกทำให้เยาวชนบางคนไม่ยอมทำงานมอบหมายให้เสร็จ
  
  [ภาพหน้า 13]
  
  การมุ่งแต่ความสมบูรณ์พร้อมอาจก่อให้เกิดความซึมเศร้าและการดูถูกตัวเอง

เซบียา—ประตูสู่ทวีปอเมริกา

ตื่นเถิด! 2003 | สิงหาคม 8
- เซบียา—ประตูสู่ทวีปอเมริกา
  
  โดยผู้เขียนตื่นเถิด! ในสเปน
  
  ในปี 1493 กองเรือซึ่งมีเรืออย่างน้อย 17 ลำออกเดินทางจากเมืองกาดิซของสเปน. คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส เริ่มการเดินทางเพื่อการค้นพบรอบที่สองพร้อมกับลูกเรือ, นักผจญภัย, บาทหลวง, และผู้ก่อตั้งอาณานิคมจำนวน 1,500 คน. การเดินทางรอบนี้มีเป้าหมายสำคัญที่สุดคือเพื่อตั้งอาณานิคมในทวีปอเมริกา.
  
  ภายหลังการเดินทางครั้งประวัติศาสตร์นี้ เมืองของสเปนอีกเมืองหนึ่งซึ่งได้แก่เซบียา กลายเป็นประตูสู่ดินแดนโลกใหม่. ไม่นานนัก กษัตริย์ก็ให้อำนาจแก่เมืองเซบียาเพื่อผูกขาดการค้าขายกับอาณานิคมต่าง ๆ. เรือใบสเปนออกเดินทางจากเมืองเซบียาแล้วก็กลับมาพร้อมกับเงินแท่งเต็มลำเรือจากเหมืองในโบลิเวีย, เม็กซิโก, และเปรู. ภายในช่วงไม่กี่ทศวรรษ เมืองนี้กลายเป็นหนึ่งในเมืองที่ใหญ่ที่สุดและมั่งคั่งที่สุดในยุโรป. สิ่งที่เตือนให้ระลึกถึงยุคที่ผ่านไปนั้นยังคงหลงเหลืออยู่ตามห้องต่าง ๆ ในอาคารที่เก่าแก่ของเมืองเซบียา.
  
  เพื่อจัดระเบียบการค้ากับอเมริกาซึ่งกำลังขยายตัวอย่างรวดเร็ว กษัตริย์ฟิลิปที่ 2 แห่งสเปนจึงสร้างอาคารอันใหญ่โตหลังหนึ่งริมแม่น้ำกัวดัลกีบีร์เพื่อให้เป็นตลาดซึ่งพ่อค้าผู้ร่ำรวยจะทำการค้าขายได้. (อาร์ชบิชอปเคยร้องเรียนเรื่องที่พวกเขาใช้มหาวิหารเพื่อจุดประสงค์นี้.) สองศตวรรษต่อมา อาคารหลังเดียวกันนี้ก็ได้กลายเป็นอาร์ชีโว เคเนรัล เด อินเดียส หรือหอสมุดทั่วไปแห่งอินดีส และปัจจุบันมีการใช้อาคารนี้เป็นที่เก็บบันทึกเกือบทั้งหมดเกี่ยวกับการตั้งอาณานิคมของสเปนในดินแดนโลกใหม่.a
  
  นักล่าสมบัติซึ่งกำลังค้นหาเรือใบที่จมอยู่ใต้ทะเลยังคงมาที่หอสมุดในเซบียานี้เพื่อศึกษาบันทึกการเดินเรือที่เก่าแก่. อย่างไรก็ตาม นักประวัติศาสตร์อาจสนใจจะทำอย่างอื่นมากกว่า เช่น ดูจดหมายต้นฉบับบางส่วนของคริสโตเฟอร์ โคลัมบัส.
  
  ศรลมกับสวนส้ม
  
  อย่างไรก็ตาม เมืองเซบียามียุคที่รุ่งเรืองอีกช่วงหนึ่งนานก่อนสมัยที่มีการค้นพบทวีปอเมริกา และอาคารที่น่าทึ่งหลายหลังในเมืองนี้ก็ถูกสร้างขึ้นตั้งแต่ช่วงนั้น. พวกมัวร์ซึ่งส่วนใหญ่มาจากโมร็อกโกครอบครองพื้นที่กว้างใหญ่ในสเปนเป็นเวลาหลายร้อยปี. ในช่วงศตวรรษที่ 12 ราชวงศ์อัลโมฮัดตั้งให้เซบียาเป็นเมืองหลวง และในช่วงนี้เองที่มีการสร้างมัสยิดหลังหนึ่งซึ่งหอสูงของมันยังคงตั้งตระหง่านอยู่ในเมืองสมัยปัจจุบัน.
  
  เมื่อพวกมัวร์ถูกขับไล่ออกจากเมืองเซบียา ชาวเมืองก็รื้อทำลายมัสยิดของเมืองเพื่อสร้างมหาวิหารแห่งเซบียา ซึ่งเป็นมหาวิหารที่ใหญ่เป็นอันดับสามของยุโรป (ภาพที่ 1). แต่หอสูงที่วิจิตรบรรจงนี้งดงามมากจนชาวเมืองไม่อยากรื้อมัน ดังนั้น หอดังกล่าวจึงกลายเป็นหอระฆังของมหาวิหารที่ถูกสร้างขึ้นข้าง ๆ. สัดส่วนที่ลงตัว, งานอิฐที่ประณีต, และหน้าต่างที่งามวิจิตรของหอนี้ตัดกับมหาวิหารอันใหญ่โตได้เป็นอย่างดี.
  
  ราว ๆ 500 ปีที่แล้วมีแผ่นดินไหวเกิดขึ้นซึ่งทำให้ต้องซ่อมแซมยอดหอนี้ และมีการสร้างศรลมทองเหลืองขึ้นแทนที่ยอดโดมอันเดิม. ศรลมทำให้หอนี้ได้ชื่อในภาษาสเปนว่า ลา คีรัลดา (ภาพที่ 2) และหอนี้จึงกลายเป็นที่ซึ่งคุ้นตามากที่สุดในเมืองเซบียา. หอคีรัลดายังเป็นจุดชมวิวอันสวยงามสำหรับผู้มาเยือนที่มีกำลังและอยากเดินขึ้นไปบนยอดหอซึ่งจะสามารถมองเห็นเมืองนั้นได้โดยรอบ.
  
  ณ เบื้องล่างของหอมหาวิหารนี้ มีลานแบบมัวร์เล็ก ๆ ซึ่งเคยเป็นส่วนหนึ่งของมัสยิดเดิม ชื่อว่าปาตีโอ เด ลอส นารังโฮส์. จัตุรัสแห่งนี้ประดับประดาด้วยต้นส้มเป็นแถว ๆ และเป็นต้นแบบของลานอันดาลูเชียที่คล้าย ๆ กันอีกหลายแห่ง.b เนื่องจากถนนหนทางและลานหลายแห่งในเมืองเซบียาก็มีต้นส้มขึ้นอยู่เป็นทิวแถวเช่นกัน กลิ่นดอกส้มจึงหอมอบอวลไปทั่วเมืองเมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิ.