ประกาศอย่างถี่ถ้วนทำให้เกิดผลดี
เด็กกำพร้าไปประชุม
(จากหนังสือประจำปี 2015 น. 54 ว. 1)
ที่ซูรินาเม แองเจล่าพี่น้องของเราไปเยี่ยมบ้านเด็กกำพร้าที่อยู่ใกล้บ้านเธอ ผู้อำนวยการที่นั่นซึ่งเป็นพี่น้องที่เลิกประกาศได้อนุญาตให้แองเจล่าประกาศกับเด็กที่นั่นซึ่งมีทั้งหมด 85 คน แองเจล่าให้เด็ก ๆ ดูวีดีโอจากเว็บไซต์ jw.org และเริ่มการศึกษาคัมภีร์ไบเบิลกับเด็กหลายคน มีพี่น้องไพโอเนียร์ 2 คนมาร่วมด้วย แต่ละคนแยกศึกษากับเด็กเป็นกลุ่ม พี่น้องที่เลิกประกาศคนนั้นเล่าว่าเธอเคยสอนเด็กบางคนให้ร้องเพลงจากหนังสือเพลงราชอาณาจักร และอ่านเรื่องราวในคัมภีร์ไบเบิลให้เด็กฟังตอนกลางคืน เธอบอกว่าอยากไปประชุมแต่ทิ้งเด็กทั้ง 85 คนไว้โดยไม่มีใครดูแลไม่ได้ พี่น้องจึงหาวิธีช่วยทุกคนให้มาประชุมโดยพาเด็กเดินมาที่หอประชุมเพราะบ้านเด็กกำพร้าอยู่ไม่ไกลจากหอประชุม ตอนนี้พี่น้องที่เคยเลิกประกาศและเด็ก ๆ ทั้ง 85 คนเข้าร่วมประชุมเป็นประจำ
“ฉันคิดว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ”
(จากหนังสือประจำปี 2015 น. 56 ว. 2 ถึง น. 57 ว. 1)
ที่บราซิล ตอนที่เจนนิเฟอร์กำลังแจกแผ่นพับคนตายแล้วจะมีชีวิตอีกได้ไหม? เธอเคาะประตูบ้านของผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังรีบไปงานศพของเพื่อนสนิท เป็นเรื่องบังเอิญที่เจนนิเฟอร์บอกผู้หญิงคนนั้นว่าเธออยากจะให้แผ่นพับที่พูดถึงความหวังที่จะได้เจอกับคนที่เรารักซึ่งเสียชีวิตไปแล้ว ผู้หญิงคนนั้นอึ้งไปเมื่อเห็นชื่อแผ่นพับแต่ก็รับไว้ เจนนิเฟอร์ถามว่าอยากจะได้แผ่นพับเพิ่มอีกไหมเผื่อจะเอาไปให้ครอบครัวของเพื่อนที่กำลังโศกเศร้า ผู้หญิงคนนั้นตอบว่าดีเหมือนกันและขอแผ่นพับไปอีก 9 แผ่น
ต่อมา เจนนิเฟอร์กลับไปเยี่ยมผู้หญิงคนนั้นอีก ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า “วันที่เราเจอกันครั้งแรก ฉันคิดว่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญ พระเจ้าใช้คุณส่งข้อความมาให้กำลังใจฉันในตอนที่ฉันต้องการอยู่พอดี” ผู้หญิงคนนั้นแจกแผ่นพับจนหมด แล้วสมาชิกคนหนึ่งในครอบครัวของผู้ตายได้อ่านแผ่นพับนี้ให้คนที่มาร่วมในงานศพฟัง ทุกคนเห็นคุณค่าและขอบคุณผู้หญิงคนนั้นสำหรับแผ่นพับที่ให้กำลังใจนี้ ต่อมาผู้หญิงคนนั้นก็ตอบรับการศึกษาคัมภีร์ไบเบิล
ส่งข้อความในช่วงที่อากาศไม่ดี
(จากหนังสือประจำปี 2015 น. 63 ว. 2 ถึง น. 64 ว. 1)
เกรกกับเอลม่าย้ายไปที่เกาะคาตันดูอาเนสในฟิลิปปินส์ เพื่อไปรับใช้ในที่ที่มีความต้องการผู้ประกาศมากกว่า เนื่องจากพื้นที่บางส่วนของเกาะนั้นเป็นเขตภูเขาสูง พวกเขาจึงต้องเดินประมาณ 19 กิโลเมตรเพื่อจะไปประกาศที่นั่น ครั้งหนึ่ง พวกเขาต้องพายเรือถึง 2 ชั่วโมงเพื่อไปประกาศในเกาะอื่น ๆ ในช่วงฤดูฝนการเดินทางก็ยากลำบากมากขึ้น แทนที่จะอยู่บ้านเฉย ๆ โดยไม่ได้ออกประกาศ พวกเขาฉวยโอกาสใช้ประโยชน์จากโปรโมชั่นมือถือที่ให้ส่งข้อความได้ไม่จำกัดแต่จ่ายเงินเพียงนิดหน่อย
เกรกเล่าว่าเขาเริ่มส่งข้อความโดยบอกชื่อเขาก่อน จากนั้นก็ใส่ข้อความว่า “ผมอยากจะบอกข่าวสารจากคัมภีร์ไบเบิลกับคุณ” ข้อคัมภีร์หนึ่งที่เขาเห็นว่าได้ผลดีคือ โยฮัน 17:3 หลังจากยกข้อความจากข้อนั้นแล้ว เขาก็ถามคำถาม 2 ข้อคือ พระเจ้าเที่ยงแท้คือใคร? และพระเยซูคือใคร? จากนั้นเขาเชิญคนที่รับข้อความให้ตอบ ถ้าคนนั้นตอบกลับมา เกรกจะส่งข้อคัมภีร์ไปอีกข้อหนึ่ง เช่น บทเพลงสรรเสริญ 83:18 ถ้าคนนั้นโต้ตอบกับเขาต่อไป เขาก็จะถามว่าจะคุยต่อทางโทรศัพท์ได้ไหม เกรกกับเอลม่าบอกว่าหลายคนตอบตกลง
ผู้หญิงคนหนึ่งที่เกรกกับเอลม่าติดต่อด้วยมีคำถามหลายข้อเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิล พวกเขาจึงส่งข้อความกันไปมาหลายรอบจนนำไปสู่การศึกษาคัมภีร์ไบเบิล ผู้หญิงคนนี้บอกสิ่งที่เรียนกับหลานชายและเพื่อนร่วมงาน ผลคือทั้งสามคนได้รับบัพติสมาในที่สุด