คุณมีชื่อแบบไหน?
ในคัมภีร์ไบเบิล คำว่า “ชื่อ” บางครั้งกล่าวพาดพิงถึงชื่อเสียงของคนเรา. ยกตัวอย่าง กษัตริย์ซะโลโมผู้มีปัญญาเขียนไว้ดังนี้: “ชื่อเสียงดีก็ประเสริฐกว่าน้ำมันหอมอย่างวิเศษ และวันตายก็ดีกว่าวันเกิด” (ท่านผู้ประกาศ 7:1, ฉบับแปลใหม่; เทียบกับสุภาษิต 22:1.) ตามคำกล่าวของซะโลโม คนเราหาได้เกิดมาพร้อมกับชื่อเสียงดีไม่. หากแต่ว่าในช่วงที่เขามีชีวิตเขาสร้างชื่อเสียงพร้อมกับความหมายที่แท้จริงขึ้นมา. ชื่อเสียงของเขาบ่งบอกคุณสมบัติเฉพาะตัวว่าเขาเป็นคนใจกว้างหรือเห็นแก่ตัว, มีเมตตาจิตหรือใจดำ, ถ่อมใจหรือหยิ่งยโส, กระทั่งชอบธรรมหรือชั่วร้ายด้วยซ้ำ.
พิจารณาดูดาวิด. ช่วงการครองราชย์ของท่านนั้น ท่านได้พิสูจน์ตนเป็นบุคคลเข้มแข็งและหนักแน่น. ในเวลาเดียวกัน ดาวิดถ่อมใจยอมรับผิดและได้กลับใจเนื่องจากการบาปอย่างร้ายแรงของท่าน. ด้วยเหตุผลที่ถูกต้อง ผู้พยากรณ์ของพระยะโฮวาชี้ให้เห็นว่าดาวิดเป็น “บุรุษผู้หนึ่งตามชอบพระทัย [ของพระเจ้า].” (1 ซามูเอล 13:14) ดาวิดมีชื่อเสียงดีจำเพาะพระเจ้าตั้งแต่หนุ่ม.
ในทางกลับกัน ยะโฮรามกษัตริย์ชาติยูดายทำให้ตัวเองเสียชื่อ. เขาได้ชักนำประชาราษฎรในแผ่นดินให้ละทิ้งการนมัสการของพระยะโฮวา และถึงกับประหารน้องชายหกคนและเจ้านายบางคนแห่งแผ่นดินยูดา. ท้ายที่สุด พระยะโฮวาทรงบันดาลให้ยะโฮรามเกิดโรคร้ายที่เจ็บปวดซึ่งเป็นเหตุให้ท่านสิ้นพระชนม์. คัมภีร์ไบเบิลกล่าวถึงยะโฮรามว่า “เมื่อท่านสิ้นพระชนม์นั้นหามีใครคิดเสียดายไม่” หรือตามคัมภีร์ฉบับแปลทูเดส์อิงลิช บอกว่า “ไม่มีใครเสียใจเมื่อท่านสิ้นพระชนม์.”—2 โครนิกา 21:20.
แนวทางชีวิตของดาวิดและยะโฮรามทำให้ความสัตย์จริงแห่งภาษิตของคัมภีร์ไบเบิลเด่นชัดที่ว่า “การระลึกถึงผู้ชอบธรรมย่อมนำมาซึ่งความสุข; แต่ชื่อเสียงของคนชั่วนั้นย่อมเสื่อมเสียไป.” (สุภาษิต 10:7) ดังนั้น พวกเราแต่ละคนควรใคร่ครวญคำถามนี้อย่างจริงจัง ‘ฉันกำลังสร้างชื่อเสียงแบบไหนกับพระเจ้าและกับเพื่อนร่วมโลก?’