วัน​ที่ 14 เมษายน 1989 ผม​กำลัง​นำ​การ​ประชุม​อยู่​ที่​เมือง​เมาเมรี เกาะ​ฟลอเรส มี​เจ้าหน้าที่​รัฐบาล 3 คน​บุก​เข้า​มา​ใน​บ้าน​และ​จับ​ผม​กับ​พี่​น้อง​อีก 3 คน​เข้า​คุก

ผู้​คุม​คุก​พยายาม​บังคับ​ให้​เรา​เคารพ​ธง พอ​พวก​เรา​ไม่​ยอม​พวก​เขา​ก็​ทั้ง​เตะ​ทั้ง​ต่อย​และ​ให้​พวก​เรา​ยืน​ตาก​แดด 5 วัน​จน​ผิว​พุพอง พวก​เรา​ต้อง​นอน​หนาว​อยู่​บน​พื้น​ปูน​แข็ง ๆ ใน​ห้อง​ขัง​ที่​สกปรก​สุด ๆ พวก​เรา​หมด​แรง​และ​ปวด​แผล ผู้​คุม​กดดัน​ให้​เคารพ​ธง​อีก​แต่​พวก​เรา​บอก​ว่า “ถึง​จะ​ตาย​เรา​ก็​จะ​ไม่​เคารพ​ธง” เหมือน​กับ​คริสเตียน​ที่​มี​ชีวิต​อยู่​ใน​สมัย​ก่อน พวก​เรา​รู้สึก​เป็น​สิทธิ​พิเศษ​ที่​ได้ “ทน​ทุกข์​เพราะ​ทำ​สิ่ง​ที่​ถูก​ต้อง”—1 ปต. 3:14

วัน​ที่ 19 มกราคม 1999 ความ​ขัด​แย้ง​ระหว่าง​มุสลิม​กับ​คริสเตียน​กลาย​เป็น​ความ​รุนแรง​ที่​กิน​พื้น​ที่​จาก​บ้าน​ผม​ตี​วง​ออก​ไป​รอบ ๆ 3 กิโลเมตร สถานการณ์​แย่​ลง​จน​ยุ่งเหยิง​วุ่นวาย​ไป​หมดa

หลัง​จาก​ดู​แล​ความ​ปลอด​ภัย​ของ​ครอบครัว​แล้ว​ผม​ก็​โทร​หา​พี่​น้อง​คน​อื่น ๆ เพื่อ​ดู​ว่า​พวก​เขา​ปลอด​ภัย​ดี​ไหม ผม​พยายาม​ช่วย​ให้​พี่​น้อง​สงบ​ใจ​และ​ให้​หลีก​เลี่ยง​พื้น​ที่​อันตราย ต่อ​มา พวก​ผู้​ปกครอง​ก็​ไป​เยี่ยม​เพื่อ​ช่วย​ให้​พี่​น้อง​มี​ความ​เชื่อ​เข้มแข็ง​และ​สนับสนุน​พวก​เขา​ให้​จัด​การ​ประชุม​เป็น​กลุ่ม​เล็ก ๆ

สาขา​กระตุ้น​พวก​เรา​ให้​อพยพ​พี่​น้อง​ออก​จาก​เขต​อันตราย พวก​เรา​บอก​เรื่อง​นี้​กับ​หลาย​ครอบครัว พี่​น้อง​ผู้​ชาย​คน​หนึ่ง​ไม่​เชื่อ​ฟัง​จึง​ถูก​พวก​ประท้วง​ฆ่า​ตาย แต่​ทุก​คน​ที่​ใส่​ใจ​ทำ​ตาม​คำ​แนะ​นำ​ก็​รอด​ชีวิต