แหล่งอ้างอิงสำหรับชีวิตและงานรับใช้—คู่มือประชุม
วันที่ 7-13 ธันวาคม
ไม่ได้เป็นไปตามที่กำหนด
it-1-E น. 1174
ไฟและเครื่องหอมที่ไม่ได้เป็นไปตามที่พระเจ้ากำหนด เลวีนิติ 10:1 บอกว่า นาดับกับอาบีฮูลูกชายของอาโรนใช้ “ไฟที่ไม่ได้เป็นไปตามที่พระเจ้ากำหนด [คำนี้แปลตรงตัวว่า แปลก] และพระองค์ยังไม่ได้สั่งให้ทำ” พระองค์จึงลงโทษโดยให้ไฟลงมาเผาพวกเขาจนตาย (ลนต 10:2; กดว 3:4; 26:61) หลังจากนั้น พระยะโฮวาพูดกับอาโรนว่า “เจ้ากับลูกชายห้ามดื่มเหล้าองุ่นหรือเครื่องดื่มมึนเมาเมื่อเข้ามาในเต็นท์เข้าเฝ้า จะได้ไม่ตาย นี่เป็นข้อกำหนดที่พวกเจ้าต้องทำไปตลอดทุกยุคทุกสมัย เพื่อพวกเจ้าจะแยกความแตกต่างได้ระหว่างสิ่งบริสุทธิ์กับสิ่งไม่บริสุทธิ์ ระหว่างสิ่งที่สะอาดกับสิ่งที่ไม่สะอาด และเพื่อพวกเจ้าจะสอนชาวอิสราเอลให้รู้ข้อกำหนดทุกข้อที่พระยะโฮวาบอกพวกเขาผ่านทางโมเสส” (ลนต 10:8-11) ที่นาดับกับอาบีฮูกล้าใช้ไฟที่พระเจ้าไม่ได้กำหนดอาจเป็นเพราะพวกเขากำลังเมาเหล้า ไฟนั้นผิดกฎหมายพระเจ้า เหมือนกับการถวายผิดที่ ผิดเวลา ผิดวิธี หรือถวายเครื่องหอมที่มีส่วนผสมไม่ตรงตามที่พระเจ้ากำหนดในอพยพ 30:34, 35 อย่างไรก็ตาม การเมาเหล้าไม่สามารถใช้เป็นข้อแก้ตัวสำหรับบาปที่ทำลงไป
สัตว์
it-1-E น. 111 ว. 5
คนที่อยู่ใต้กฎหมายของโมเสสเท่านั้นที่ห้ามกินสัตว์เหล่านี้ เพราะเลวีนิติ 11:8 บอกว่า “เป็นสัตว์ที่ไม่สะอาดสำหรับพวกเจ้า” ซึ่งก็คือสำหรับชาวอิสราเอล เมื่อกฎหมายนี้ถูกยกเลิกโดยอาศัยการสละชีวิตของพระเยซูคริสต์ ข้อห้ามนี้ก็ถูกยกเลิกไปและมนุษย์ทุกคนก็กลับมากินสัตว์ได้ตามที่พระเจ้าบอกโนอาห์หลังจากน้ำท่วมโลก—คส 2:13-17; ปฐก 9:3, 4
วันที่ 14-20 ธันวาคม
โรคเรื้อน
it-2-E น. 238 ว. 3
เชื้อที่เกิดบนเสื้อผ้าและบ้าน โรคเรื้อนอาจขึ้นบนเสื้อผ้าที่ทำจากขนสัตว์หรือผ้าลินินหรืออะไรก็ตามที่ทำจากหนังสัตว์ บางครั้งอาจกำจัดได้ด้วยการซักล้างและอาจต้องกักเสื้อผ้าพวกนั้นไว้ แต่ถ้ายังมีรอยสีเขียวอมเหลืองหรือสีแดงจาง ๆ แสดงว่าเป็นเชื้อของโรคเรื้อนที่ร้ายแรงต้องเอาไปเผาไฟ (ลนต 13:47-59) ถ้าผนังบ้านมีรอยยุบสีเขียวอมเหลืองหรือสีแดงจาง ๆ ปุโรหิตจะสั่งให้ปิดบ้านไว้ อาจจำเป็นต้องเอาหินก้อนที่มีเชื้อออกจากผนังและต้องขูดผนังด้านในของตัวบ้านออกให้หมด แล้วเอาหินกับเนื้อปูนที่ขูดออกมาไปทิ้งในที่สำหรับทิ้งสิ่งของที่ไม่สะอาดซึ่งอยู่นอกเมือง ถ้ามีเชื้อเกิดขึ้นในบ้านอีก ปุโรหิตจะประกาศว่าบ้านหลังนั้นไม่สะอาด ต้องทุบบ้านหลังนั้นและขนเศษซากทั้งหมดไปทิ้งในที่สำหรับทิ้งสิ่งของที่ไม่สะอาดซึ่งอยู่นอกเมือง แต่ถ้าไม่มีเชื้อแล้วและปุโรหิตประกาศว่าบ้านหลังนั้นสะอาด จะมีการทำตามขั้นตอนต่าง ๆ เพื่อชำระบ้านนั้นให้สะอาดในสายตาของพระเจ้า (ลนต 14:33-57) บางคนบอกว่าโรคเรื้อนบนเสื้อผ้าและบ้านเรือนอาจจะเป็นเชื้อราชนิดหนึ่ง แต่ก็ไม่สามารถยืนยันแน่นอนได้
วันที่ 21-27 ธันวาคม
อาบน้ำ
it-1-E น. 263
มีหลายเหตุผลที่ชาวอิสราเอลต้องอาบน้ำชำระตัวตามพิธีกรรม คนที่หายจากโรคเรื้อน คนที่สัมผัสสิ่งของซึ่งโดนตัว “คนที่มีของเหลวไหลออกมา” ผู้ชายที่มีน้ำอสุจิหลั่งออกมา ผู้หญิงหลังมีประจำเดือนหรือมีเลือดไหลออกมา และคนที่มีเพศสัมพันธ์จะ “ไม่สะอาด” และต้องอาบน้ำ (ลนต 14:8, 9; 15:4-27) คนที่เข้าไปในเต็นท์ที่มีคนตาย หรือสัมผัสศพจะ “ไม่สะอาด” และต้องถูกชำระให้สะอาดด้วยน้ำ ถ้าใครไม่ยอมทำตามข้อกำหนดนี้ เขา “ต้องถูกประหารชีวิต เพราะเขาทำให้ที่ศักดิ์สิทธิ์ของพระยะโฮวาแปดเปื้อน” (กดว 19:20) ในพระคัมภีร์ บางครั้งเหมาะที่จะเปรียบการอาบน้ำชำระตัวกับการทำตัวให้บริสุทธิ์สะอาดในสายตาของพระยะโฮวา (สด 26:6; 73:13; อสย 1:16; อสค 16:9) คำสอนของพระยะโฮวาถูกเปรียบกับน้ำซึ่งมีพลังชำระเราให้บริสุทธิ์ได้—อฟ 5:26
การมีประจำเดือน
it-2-E น. 372 ว. 2
ถ้าผู้หญิงมีเลือดไหลออกมาในช่วงที่ไม่ใช่ประจำเดือนตามปกติ หรือ “มีประจำเดือนนานกว่าปกติจะถือว่าเธอไม่สะอาด” และตลอดระยะเวลาที่มีเลือดไหลออกมานั้น ถ้าเธอนอนหรือนั่งบนอะไร สิ่งนั้นก็ไม่สะอาดด้วย ถ้าใครไปสัมผัสสิ่งของต่าง ๆ นี้ คนนั้นก็จะไม่สะอาด แต่ถ้าเลือดหยุดไหลแล้ว เธอต้องนับไป 7 วันจากวันที่เลือดหยุดไหล ถึงจะถือว่าเธอสะอาด ในวันที่แปด เธอต้องเอานกเขา 2 ตัวหรือลูกนกพิราบ 2 ตัวมาให้ปุโรหิต เขาจะถวายตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาไถ่บาปให้เธอและอีกตัวหนึ่งเป็นเครื่องบูชาเผา—ลนต 15:19-30
สถานบริสุทธิ์
it-1-E น. 1133
2. เต็นท์เข้าเฝ้า และต่อมาวิหาร การจัดเตรียมทุกอย่าง รวมถึงลานเต็นท์และลานวิหารเป็นสถานบริสุทธิ์ (อพย 38:24; 2พศ 29:5; กจ 21:28) ของสำคัญที่อยู่ในลานเต็นท์คือ แท่นบูชากับอ่างทองแดง สองสิ่งนี้เป็นสิ่งบริสุทธิ์ คนที่ชำระตัวให้สะอาดตามพิธีกรรมแล้วเท่านั้นที่สามารถเข้าไปในลานเต็นท์ได้ เป็นอย่างนี้ด้วยกับลานวิหาร ตัวอย่างเช่น ผู้หญิงที่ไม่สะอาดจะแตะต้องสิ่งบริสุทธิ์และเข้าไปในสถานบริสุทธิ์ไม่ได้ (ลนต 12:2-4) ดูเหมือนว่า แม้แต่ชาวอิสราเอลที่อยู่ในสภาพที่ไม่สะอาดเป็นเวลานาน ก็จะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์เพราะจะทำให้เต็นท์นั้นไม่สะอาดไปด้วย (ลนต 15:31) คนที่เคยเป็นโรคเรื้อนและหายแล้วจะมาถวายเครื่องบูชาเพื่อชำระตัวให้สะอาด เขาจะเอาเครื่องบูชามาได้ถึงแค่ทางเข้าลานเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น (ลนต 14:11) คนที่ไม่สะอาดจะกินเครื่องบูชาผูกมิตรที่ถวายที่เต็นท์ศักดิ์สิทธิ์หรือวิหารไม่ได้ ไม่อย่างนั้นเขาจะต้องถูกประหารชีวิต—ลนต 7:20, 21
หู
it-1-E น. 665 ว. 5
ตอนแต่งตั้งปุโรหิตชาติอิสราเอล พระเจ้าสั่งโมเสสให้เอาเลือดแกะตัวผู้ที่เป็นเครื่องบูชาถวายในการแต่งตั้ง มาแต้มที่ติ่งหูข้างขวา มือขวา และเท้าขวาของอาโรนกับลูกชาย เพื่อแสดงว่าอาโรนกับลูกชายจะเชื่อฟังพระยะโฮวา รับใช้พระองค์ และใช้ชีวิตเพื่อพระองค์ (ลนต 8:22-24) คล้ายกัน สำหรับคนที่หายจากโรคเรื้อนและได้รับการชำระให้สะอาดแล้ว กฎหมายกำหนดให้ปุโรหิตเอาเลือดส่วนหนึ่งของแกะตัวผู้ที่เป็นเครื่องบูชาไถ่ความผิดกับน้ำมันไปแต้มติ่งหูข้างขวาของคนนั้น (ลนต 14:14, 17, 25, 28) มีการจัดเตรียมคล้ายกันนี้ในกรณีที่ทาสไม่อยากเป็นอิสระแต่อยากเป็นทาสนายตลอดไป นายจะพาเขาไปยืนแนบที่เสาประตูบ้าน และเอาเหล็กแหลมเจาะหูเขาจนทะลุ เครื่องหมายสำคัญนี้อยู่ที่อวัยวะสำหรับฟัง แสดงว่าทาสตัดสินใจจะเชื่อฟังนายต่อไป—อพย 21:5, 6