แหล่งอ้างอิงสำหรับชีวิตและงานรับใช้—คู่มือประชุม

แหล่งอ้างอิงสำหรับชีวิตและงานรับใช้—คู่มือประชุม

วันที่ 8-14 พฤษภาคม

ความรู้ที่มีค่าจากคัมภีร์ไบเบิล | 2 พงศาวดาร 20-21

“ขอให้พวกคุณเชื่อในพระยะโฮวาพระเจ้าของพวกคุณ”

it-1-E น. 1271 ว. 1-2

เยโฮรัม

เยโฮรัมไม่ได้เป็นกษัตริย์ที่ดีเหมือนกับเยโฮชาฟัทพ่อของเขา ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะเขาได้รับอิทธิพลที่ไม่ดีจากอาธาลิยาห์ภรรยาของเขา (2พก 8:18) เยโฮรัมไม่เพียงฆ่าน้องชายของเขา 6 คนกับเจ้านายบางคนของยูดาห์เท่านั้น แต่เขายังเป็นต้นเหตุให้ประชาชนไม่เชื่อฟังพระยะโฮวาและหันไปนมัสการพระเท็จ (2พศ 21:1-6, 11-14) ตลอดการปกครองของเขามีแต่ปัญหา ทั้งในอาณาจักรของเขาเองและปัญหากับชาติอื่น ๆ เริ่มจากการกบฏของเอโดมและหลังจากนั้นเมืองลิบนาห์ก็กบฏด้วย (2พก 8:20-22) พระยะโฮวาใช้ผู้พยากรณ์เอลียาห์เขียนจดหมายไปบอกเยโฮรัมว่า “พระยะโฮวาจะลงโทษประชาชนของเจ้า พวกลูก ๆ กับภรรยาของเจ้า และทุกสิ่งที่เป็นของเจ้า เจ้าจะต้องทุกข์ทรมานเพราะเป็นโรคร้ายเรื้อรังที่ลำไส้จนลำไส้ทะลักออกมา”—2พศ 21:12-15

แล้วก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ พระยะโฮวาปล่อยให้ชาวอาหรับและชาวฟีลิสเตียบุกมาโจมตีแผ่นดินยูดาห์และจับพวกลูกชายกับภรรยาของเยโฮรัมไปเป็นเชลย พระเจ้ายอมให้ลูกชายคนสุดท้องของเยโฮรัม คือเยโฮอาหาส (มีอีกชื่อหนึ่งว่าอาหัสยาห์) รอดชีวิตเพราะเห็นแก่สัญญาเรื่องรัฐบาลที่ทำไว้กับดาวิด “หลังจากนั้น พระยะโฮวาทำให้เยโฮรัมเป็นโรคที่ลำไส้ซึ่งรักษาไม่ได้” 2 ปีต่อมาโรคที่เขาเป็นก็ทำให้ “ลำไส้ทะลักออกมา” และค่อย ๆ ตายอย่างทรมาน ชีวิตของชายที่ชั่วช้าคนนี้ก็จบลง “ไม่มีใครเสียใจที่เขาตาย” เขาถูกฝังไว้ที่เมืองของดาวิด “แต่ไม่ใช่ในที่ฝังศพของกษัตริย์” แล้วอาหัสยาห์ลูกชายของเขาก็ขึ้นเป็นกษัตริย์แทน—2พศ 21:7, 16-20; 22:1; 1พศ 3:10, 11

วันที่ 15-21 พฤษภาคม

ความรู้ที่มีค่าจากคัมภีร์ไบเบิล | 2 พงศาวดาร 22-24

“พระยะโฮวาตอบแทนการกระทำที่กล้าหาญ”

it-1-E น. 379 ว. 5

การฝังศพ, ที่ฝังศพ

มหาปุโรหิตเยโฮยาดาที่ซื่อสัตย์ได้รับเกียรติให้ “ถูกฝังไว้ที่เมืองของดาวิดรวมกับกษัตริย์องค์อื่น ๆ” เขาเป็นคนเดียวที่คัมภีร์ไบเบิลบันทึกว่าได้รับเกียรตินี้แม้จะไม่ได้มีเชื้อสายกษัตริย์—2พศ 24:15, 16

ค้นหาความรู้ที่มีค่าของพระเจ้า

it-2-E น. 1223 ว. 13

เศคาริยาห์

12. ลูกชายของมหาปุโรหิตเยโฮยาดา หลังจากที่เยโฮยาดาตาย กษัตริย์เยโฮอาชเลิกนมัสการพระยะโฮวา เขาไปฟังคำแนะนำผิด ๆ แทนที่จะฟังผู้พยากรณ์ของพระยะโฮวา เศคาริยาห์ลูกพี่ลูกน้องของเยโฮอาช (2พศ 22:11) จึงเตือนประชาชนอย่างหนักแน่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่แทนที่จะกลับใจ พวกเขากลับเอาหินขว้างเศคาริยาห์ที่ลานวิหาร ตอนที่เศคาริยาห์กำลังจะตาย เขาพูดว่า “ขอพระยะโฮวาลงโทษท่านเพราะเรื่องนี้” แล้วคำพูดนี้ก็เป็นจริง พวกซีเรียยกทัพมาโจมตียูดาห์และสร้างความเสียหายอย่างหนัก และเยโฮอาชถูกข้าราชสำนักของเขา 2 คนฆ่าตาย “เพราะเขาฆ่าลูกชายของปุโรหิตเยโฮยาดา”—2พศ 24:17-22, 25

วันที่ 22-28 พฤษภาคม

ความรู้ที่มีค่าจากคัมภีร์ไบเบิล | 2 พงศาวดาร 25-27

“พระยะโฮวาสามารถคืนให้ท่านมากกว่านั้นอีก”

it-1-E น. 1266 ว. 6

เยโฮอาช

เยโฮอาชได้รับค่าจ้างจากกษัตริย์ของยูดาห์เพื่อส่งนักรบของเขา 100,000 คนไปสู้กับชาวเอโดม แต่หลังจากนั้นนักรบเหล่านี้ถูกส่งกลับบ้านตามคำแนะนำของ “คนของพระเจ้าเที่ยงแท้” ทั้ง ๆ ที่ได้รับค่าจ้างล่วงหน้าแล้วเป็นเงินหนัก 100 ตะลันต์ (ประมาณ 25,000,000 บาท) แต่พวกนักรบก็ยังโกรธมาก นี่อาจเป็นเพราะพวกเขาหวังจะได้ส่วนแบ่งจากของที่ยึดมา ดังนั้น หลังจากถูกส่งกลับไปทางเหนือ พวกเขาเลยออกปล้นเมืองต่าง ๆ ของอาณาจักรยูดาห์ ตั้งแต่สะมาเรีย (ซึ่งอาจเป็นฐานปฏิบัติการของพวกเขา) จนถึงเมืองเบธโฮโรน—2พศ 25:6-10, 13

วันที่ 5-11 มิถุนายน

ความรู้ที่มีค่าจากคัมภีร์ไบเบิล | 2 พงศาวดาร 30-31

“เราได้ประโยชน์เมื่อไปประชุม”

it-1-E น. 1103 ว. 2

เฮเซคียาห์

เขารักการนมัสการแท้ ทันทีที่เฮเซคียาห์ขึ้นเป็นกษัตริย์เมื่ออายุ 25 ปี เขาแสดงให้เห็นว่ารักการนมัสการพระยะโฮวามาก อย่างแรกที่เขาทำคือเปิดใช้วิหารของพระเจ้าอีกครั้งและซ่อมแซมวิหารให้อยู่ในสภาพดี เขาเรียกปุโรหิตและคนเลวีมาประชุมกันและพูดว่า ‘เราอยากทำสัญญากับพระยะโฮวาพระเจ้าของอิสราเอล’ ซึ่งเป็นสัญญาว่าจะซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า นี่เป็นเหมือนการเริ่มใช้สัญญาเกี่ยวกับกฎหมายอีกครั้งหนึ่งในยูดาห์หลังจากที่ประชาชนไม่ทำตามกฎหมายนี้มานานแล้วทั้งที่ตอนนั้นสัญญานี้ยังมีผลบังคับใช้อยู่ เฮเซคียาห์กระตือรือร้นมาก เขาจัดระเบียบคนเลวีให้ทำงานรับใช้ และสั่งให้พวกเขากลับมาเล่นดนตรีและร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าอีกครั้ง ตอนนั้นเป็นเดือนนิสานซึ่งต้องมีการฉลองปัสกา แต่วิหารกับปุโรหิตและคนเลวียังไม่ได้ถูกชำระให้บริสุทธิ์ พอถึงวันที่ 16 เดือนนิสาน วิหารก็ถูกชำระให้บริสุทธิ์และเครื่องใช้ในวิหารก็ถูกชำระให้พร้อมสำหรับการใช้งาน นอกจากนั้นต้องมีการไถ่บาปครั้งใหญ่ให้ชาวอิสราเอลทั้งหมด เริ่มจากพวกเจ้านายนำเครื่องบูชามาถวาย การถวายเครื่องบูชาไถ่บาปสำหรับอาณาจักร สำหรับวิหาร และสำหรับประชาชน หลังจากนั้นประชาชนก็นำสัตว์หลายพันตัวมาถวายเป็นเครื่องบูชาเผา—2พศ 29:1-36

it-1-E น. 1103 ว. 3

เฮเซคียาห์

เนื่องจากประชาชนยังไม่สะอาด พวกเขาจึงไม่สามารถฉลองปัสกาตามเวลาปกติได้ เฮเซคียาห์เลยใช้กฎหมายที่อนุญาตให้คนที่ไม่สะอาดฉลองปัสกาช้ากว่าปกติ 1 เดือน เขาไม่ได้เรียกชาวยูดาห์เท่านั้น แต่ให้คนส่งข่าวนำจดหมายไปตามเมืองต่าง ๆ ทั่วอิสราเอล ตั้งแต่เมืองเบเออร์เชบาจนถึงเมืองดาน คนส่วนใหญ่เยาะเย้ยพวกผู้ส่งข่าว แต่มีบางคนโดยเฉพาะคนจากเขตอาเชอร์ มนัสเสห์ และเศบูลุนได้ถ่อมตัวและมาที่กรุงเยรูซาเล็ม บางคนจากเขตเอฟราอิมและอิสสาคาร์ก็มาด้วย รวมทั้งผู้นมัสการพระยะโฮวาที่เป็นคนต่างชาติ ดูเหมือนว่าเป็นเรื่องยากที่คนในอาณาจักรอิสราเอลทางเหนือที่ยังซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าจะมาร่วมฉลองปัสกาที่กรุงเยรูซาเล็ม เพราะพวกเขาถูกต่อต้านและเยาะเย้ยเหมือนที่คนส่งข่าวเจอ และอาณาจักรสิบตระกูลทางเหนือก็อยู่ในสภาพที่ตกต่ำด้านความเชื่อ คนส่วนใหญ่นมัสการเท็จและถูกพวกอัสซีเรียบุกโจมตีบ่อย ๆ—2พศ 30:1-20; กดว 9:10-13

it-1-E น. 1103 ว. 4-5

เฮเซคียาห์

หลังจากฉลองปัสกาแล้ว พวกเขาก็ฉลองเทศกาลขนมปังไม่ใส่เชื้อเป็นเวลา 7 วันอย่างมีความสุขและตกลงกันว่าจะฉลองต่อไปอีก 7 วัน แม้จะอยู่ในช่วงเวลาที่เต็มไปด้วยอันตรายจากชาติศัตรู แต่พวกเขาก็ได้พรจากพระยะโฮวามากมาย “ทั่วกรุงเยรูซาเล็มมีแต่ความรื่นเริงยินดี เพราะตั้งแต่สมัยโซโลมอนลูกกษัตริย์ดาวิดแห่งอิสราเอลไม่เคยมีการฉลองอย่างนี้ในกรุงเยรูซาเล็มเลย”—2 พศ 30:21-27

สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนั้นทำให้เห็นว่านี่ไม่ใช่การชุมนุมเพื่อความสนุกสนานรื่นเริงแค่ชั่วคราว แต่เป็นการฟื้นฟูการนมัสการแท้อย่างจริงจัง เพราะก่อนที่ประชาชนจะเดินทางกลับบ้าน พวกเขาช่วยกันทำลายแท่งหินศักดิ์สิทธิ์ โค่นเสาศักดิ์สิทธิ์และแท่นบูชาต่าง ๆ ทั่วเขตยูดาห์และเบนยามิน รวมทั้งในเขตเอฟราอิมและมนัสเสห์ด้วย (2พศ 31:1) เฮเซคียาห์วางตัวอย่างที่ดีโดยทำลายรูปงูทองแดงที่โมเสสทำไว้เพราะประชาชนกราบไหว้เหมือนเป็นรูปเคารพและเผาเครื่องบูชาถวายรูปนี้ (2พก 18:4) และเพื่อให้แน่ใจว่าประชาชนจะนมัสการแท้ต่อไป หลังจากการฉลองครั้งใหญ่เฮเซคียาห์เลยมอบหมายให้ปุโรหิตและคนเลวีทำหน้าที่ในวิหารตามที่มีการแบ่งกลุ่มไว้ นอกจากนั้นเขายังสนับสนุนให้ทำตามกฎหมายของโมเสสเรื่องการถวายส่วน 1 ใน 10 และผลแรกให้กับคนเลวีและปุโรหิต ซึ่งประชาชนก็ตอบรับด้วยความเต็มใจ—2พศ 31:2-12

วันที่ 12-18 มิถุนายน

ความรู้ที่มีค่าจากคัมภีร์ไบเบิล | 2 พงศาวดาร 32-33

“เสริมกำลังพี่น้องในช่วงที่ยากลำบาก”

it-1-E น. 204 ว. 5

อัสซีเรีย

เซนนาเคอริบ เซนนาเคอริบลูกชายกษัตริย์ซาร์กอนที่ 2 บุกโจมตีอาณาจักรยูดาห์ในปีที่ 14 ที่เฮเซคียาห์ปกครอง (732 ก่อน ค.ศ.) (2พก 18:13; อสย 36:1) อาหัสพ่อของเฮเซคียาห์ทำให้ยูดาห์ต้องรับใช้กษัตริย์อัสซีเรีย แต่เฮเซคียาห์กบฏและไม่ยอมรับใช้เขา (2พก 18:7) เซนนาเคอริบเลยตอบโต้โดยบุกมาโจมตียูดาห์และยึดเมืองต่าง ๆ ได้ถึง 46 เมือง (เทียบกับ อสย 36:1, 2) ตอนเขาตั้งค่ายอยู่ที่เมืองลาคิช เซนนาเคอริบสั่งให้เฮเซคียาห์ส่งทองคำ 30 ตะลันต์ (ประมาณ 440 ล้านบาท) กับเงินหนัก 300 ตะลันต์ (ประมาณ 75 ล้านบาท) มาให้เขา (2พก 18:14-16; 2พศ 32:1; เทียบกับ อสย 8:5-8) เฮเซคียาห์ยอมจ่ายทั้งหมดนี้ แต่เซนนาเคอริบก็ยังส่งคนมาข่มขู่ให้เฮเซคียาห์ยอมแพ้โดยไม่มีเงื่อนไข (2พก 18:17–19:34; 2พศ 32:2-20) พระยะโฮวาเลยส่งทูตสวรรค์มาฆ่าทหารอัสซีเรีย 185,000 คนในคืนเดียว ทำให้อัสซีเรียต้องถอนทัพกลับไปที่นีนะเวห์ (2พก 19:35, 36) ไม่นานหลังจากนั้น เซนนาเคอริบก็ถูกลูกชาย 2 คนลอบสังหาร แล้วเอสาร์ฮัดโดนลูกชายอีกคนหนึ่งก็ขึ้นเป็นกษัตริย์ (2พก 19:37; 2พศ 32:21, 22; อสย 37:36-38) เหตุการณ์เหล่านี้ถูกบันทึกไว้ในกระบอกดินเหนียวของเซนนาเคอริบและของเอสาร์ฮัดโดน ยกเว้นเรื่องทหารอัสซีเรียที่ถูกฆ่า

วันที่ 19-25 มิถุนายน

ความรู้ที่มีค่าจากคัมภีร์ไบเบิล | 2 พงศาวดาร 34-36

“คุณรับประโยชน์เต็มที่จากคำสอนของพระเจ้าไหม?”

it-1-E น. 1157 ว. 4

ฮุลดาห์

เมื่อโยซียาห์ได้ฟังการอ่าน “หนังสือกฎหมาย” ที่มหาปุโรหิตฮิลคียาห์พบตอนที่มีการซ่อมแซมวิหาร เขาก็ส่งคนไปถามพระยะโฮวา คนเหล่านั้นไปหาฮุลดาห์ เธอก็บอกพวกเขาว่าพระยะโฮวาบอกอะไร ฮุลดาห์บอกว่าหายนะทุกอย่างที่เขียนไว้ในหนังสือนั้นจะเกิดขึ้นกับชาตินี้แน่นอนเพราะพวกเขาไม่เชื่อฟังและทิ้งพระยะโฮวา ฮุลดาห์บอกอีกว่าเพราะโยซียาห์ถ่อมตัวลงต่อพระยะโฮวา เขาจะไม่ต้องเห็นหายนะที่จะเกิดขึ้นและจะถูกฝังอย่างสงบรวมอยู่กับบรรพบุรุษของเขา—2พก 22:8-20; 2พศ 34:14-28