2 เปโตร
1 ข้าพเจ้าซีโมนเปโตรทาสและอัครสาวก*ของพระเยซูคริสต์ เขียนถึงผู้ที่เข้ามาเชื่อเนื่องด้วยความชอบธรรมของพระเจ้าของเราและพระเยซูคริสต์พระผู้ช่วยให้รอด ซึ่งถือเป็นสิทธิพิเศษเหมือนที่เรามี.
2 ขอให้พระกรุณาอันใหญ่หลวงและสันติสุขจงมีแก่ท่านทั้งหลายยิ่ง ๆ ขึ้นโดยความรู้ถ่องแท้เกี่ยวกับพระเจ้าและพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา 3 เพราะด้วยอำนาจของพระเจ้า พระองค์ทรงประทานทุกสิ่งที่เกี่ยวกับชีวิตและความเลื่อมใสพระเจ้าแก่เราด้วยพระทัยอารี โดยทางความรู้ถ่องแท้เกี่ยวกับพระองค์ผู้ทรงเรียกเราด้วยรัศมีอันรุ่งโรจน์และด้วยคุณความดี. 4 ด้วยสิ่งเหล่านี้ พระองค์ทรงประทานคำสัญญาต่าง ๆ อันมีค่ามากและยิ่งใหญ่แก่เราด้วยพระทัยอารี เพื่อโดยคำสัญญาเหล่านี้ ท่านทั้งหลายจะเป็นผู้มีลักษณะอย่างพระเจ้า พ้นจากความเสื่อมเสียซึ่งมีอยู่ในโลกเนื่องจากตัณหา.
5 เพราเหตุนี้ เพื่อตอบสนองพระองค์ ให้ท่านทั้งหลายพยายามอย่างจริงจังเพื่อเพิ่มความเชื่อของท่านด้วยคุณความดี เพิ่มคุณความดีด้วยความรู้ 6 เพิ่มความรู้ด้วยการควบคุมตนเอง เพิ่มการควบคุมตนเองด้วยความเพียรอดทน เพิ่มความเพียรอดทนด้วยความเลื่อมใสพระเจ้า 7 เพิ่มความเลื่อมใสพระเจ้าด้วยความรักใคร่ฉันพี่น้อง เพิ่มความรักใคร่ฉันพี่น้องด้วยความรักต่อทุกคน. 8 เพราะถ้าท่านทั้งหลายมีสิ่งเหล่านี้และมีอย่างล้นเหลือ นั่นจะป้องกันพวกท่านไว้จากการอยู่เฉย ๆ หรือไม่ใช้ความรู้ถ่องแท้ในเรื่องพระเยซูคริสต์เจ้าของเราให้เกิดผล.
9 เพราะถ้าผู้ใดไม่มีสิ่งเหล่านี้ เขาก็ตาบอด ปิดตาไว้ไม่ให้เห็นความสว่างและลืมไปแล้วว่าเขาได้รับการชำระจากบาปที่ทำเมื่อนานมาแล้ว. 10 ด้วยเหตุนี้ พี่น้องทั้งหลาย จงพยายามจนสุดกำลังเพื่อให้การทรงเรียกและทรงเลือกพวกท่านเป็นสิ่งแน่นอนสำหรับพวกท่านเอง เพราะถ้าพวกท่านทำสิ่งเหล่านี้ต่อ ๆ ไป พวกท่านจะไม่มีวันล้มพลาดเลย. 11 ที่จริง โดยวิธีนี้ท่านทั้งหลายจะได้เข้าราชอาณาจักรนิรันดร์ของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าและพระผู้ช่วยให้รอดของเราอย่างมีเกียรติ.
12 ฉะนั้น ข้าพเจ้าพร้อมเสมอที่จะเตือนท่านทั้งหลายให้ระลึกถึงสิ่งเหล่านี้ แม้ว่าพวกท่านรู้แล้วและมั่นคงในความจริงที่พวกท่านได้รู้. 13 แต่ตราบที่ข้าพเจ้าอยู่ในร่างกายนี้ซึ่งเป็นเหมือนพลับพลา ข้าพเจ้าเห็นว่าควรจะกระตุ้นท่านทั้งหลายด้วยการเตือนสติพวกท่าน 14 โดยรู้อยู่ว่าการถอดพลับพลาของข้าพเจ้าจะเกิดขึ้นในไม่ช้า ดังที่พระเยซูคริสต์เจ้าของเราก็ทรงแสดงให้ข้าพเจ้ารู้. 15 ดังนั้น ตอนนี้ข้าพเจ้าก็จะทำสุดกำลังเพื่อว่าเมื่อข้าพเจ้าจากไปแล้ว ท่านทั้งหลายจะกล่าวถึงสิ่งเหล่านี้เองได้เสมอ.
16 เราไม่ได้ทำให้ท่านทั้งหลายรู้จักอำนาจและการประทับ*ของพระเยซูคริสต์เจ้าของเราโดยใช้เรื่องเท็จที่แต่งขึ้นอย่างชาญฉลาด แต่โดยใช้เรื่องความสง่างามของพระองค์ที่เราได้เป็นพยานรู้เห็น. 17 ด้วยว่าพระองค์ได้รับเกียรติและการยกย่องจากพระเจ้าพระบิดา เมื่อมีเสียงจากรัศมีอันรุ่งโรจน์นั้นตรัสถึงพระองค์ว่า “นี่คือบุตรที่รักของเราซึ่งเราพอใจมาก.” 18 เราได้ยินคำตรัสนี้จากสวรรค์ขณะที่เราอยู่กับพระองค์ที่ภูเขาอันบริสุทธิ์นั้น.
19 ฉะนั้น เราจึงมั่นใจในคำพยากรณ์ยิ่งขึ้น และเป็นการดีที่ท่านทั้งหลายจะเอาใจใส่คำพยากรณ์นั้นเสมือนเป็นตะเกียงส่องสว่างในที่มืด คือในหัวใจท่านทั้งหลาย จนกระทั่งรุ่งอรุณและดาวประกายพรึกขึ้นมา. 20 ท่านทั้งหลายจงรู้ข้อนี้ก่อน คือไม่มีคำพยากรณ์ใดในพระคัมภีร์เกิดจากความคิดส่วนตัว. 21 ด้วยว่าคำพยากรณ์ไม่เคยมีขึ้นตามใจมนุษย์ แต่มนุษย์พูดตามที่พระเจ้าทรงประสงค์ให้พูดโดยได้รับการทรงนำจากพระวิญญาณบริสุทธิ์.